تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 17 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس غمى از غم‏هاى دنيا را از مسلمانى برطرف نمايد، خداوند غمى از غم‏هاى روز قي...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1805352078




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

دهقان: جای بچه مسلمان ها در سینما خالی است/ شورجه: با خلاء معنویت و هویت مواجه هستیم/ سلحشور: غالب بدنه ی سینمای ایران، ضد انقلاب است


واضح آرشیو وب فارسی:آناج: جعفر دهقان گفت: علاوه بر تغییر نگاه سیاست گذاران به سینما، جای خالی نیروهای متعهد و بچه مسلمان ها، سینمای ما را با مسائل و مشکلاتی مواجه کرده و غالب سینماگران به ساخت فیلم هایی روی می آورند که ماهیت ارزشی ندارند.گروه فرهنگی آناج: مسلما سینما و صداوسیما به عنوان رسانه ملی، بزرگترین ظرفیت و مهمترین ابزار فرهنگی در جهت تحقق تمدن نوین اسلامی، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به شمار می رود که احقاق این مهم جز با هنرنمایی های هنرمندان و نیروهای متعهد انقلابی و مقید به جهان بینی اسلامی هرگز میسر نمی شود. با وجود تضادها، ناهنجاری ها و مسائل مختلفی که دامن گیر سینما و رسانه ی ملی کشورمان شده است، هنوز هم هستند دردمندانی که در راستای ایجاد سینمای دینی و جاری کردن ماهیت اسلامی در قلب هنر سینما تلاش می کنند و ما گه گاه در معدودی از فیلم و سریال ها حضور آنان را مشاهده می کنیم. جعفر دهقان (بازیگر نقش پوتیفار در سریال یوسف پیامبر(ع)) و جمال شورجه (کارگردان و نویسنده) از جمله هنرمندان متعهد سینمای انقلاب هستند که در هفته ی هنر انقلاب اسلامی به همراه حجت الاسلام سلحشور فرزند خلف هنرمند بزرگ و اسوه هنر انقلابی، مرحوم "فرج الله سلحشور" با حضور در دفتر تحریریه ی آناج، در گفت و گویی صمیمی به سوالاتی چالش برانگیز حول سینما پاسخ دادند.  متن گفت وگو را در ادامه می خوانید: آناج: به نظر شما چرا سینمای ایران در طول زمان دچار افراط و تفریط شده و اخیرا اصرار بیشتری بر تولید و پخش آثاری در جهت عادی سازی فرهنگ غربی و ضد ارزش های اسلامی دارد؟ جعفر دهقان: سینمای ما به دلیل خیلی از مسائل با مشکلات متعددی روبروست، به طوری که من در سال، یک کار سینمایی انجام می دهم در حالی که پیشتر در طول سال در چندین پروژه همکاری می کردم. دلیلش هم این است که معمولا پروژه ها و کارهای موجود با معیارهای مدنظر من همخوانی ندارد. متاسفانه نوع سیاست گذاری های سینمایی تغییر کرده است؛ در دهه های 60 و 70 فیلم های متعددی را در زمینه های مختلف جنگی، کمدی، اکشن، خانوادگی، سیاسی و غیره داشتیم و دست بیننده را برای انتخاب فیلم باز می گذاشتیم اما با تغییر نگاه سیاست گذاران سینمایی نسبت به سینما وضعیت دگرگون شده و برای مثال مدت هاست در سینمای ما دیگر خبری از فیلم جنگ نیست و به ندرت می توان فیلمی در زمینه دفاع مقدس ساخت. جای بچه مسلمان ها در سینما خالی است علاوه بر تغییر سیاست گذاری ها یکی دیگر از عوامل بروز وضعیت فعلی در سینما، خالی بودن جای بچه ارزشی ها و بچه مسلمان ها در سینماست؛ هرچند سینما فعال است و کار خود را انجام می دهد اما تعداد نیروهای ارزشی در سینما کمتر شده است. هرچند خیلی از جوان ها دارند وارد سینما می شوند اما اغلب سراغ فیلم هایی می روند که ماهیت ارزشی ندارند بلکه بیشتر جشنواره پسندند و همه در صدد این هستند که در جشنواره های خارجی جایزه ای به آنها تعلق بگیرد! من این فیلم ها را قبول ندارم. البته آقای شورجه و مرحوم سلحشور در موسسه تبیان با تحمل زحمت های زیاد تعدادی از بچه های انقلابی، متعهد و ارزشی را تربیت کردند که انشاءالله روانه بدنه سینما می شوند. این نیروها در حین آموزش، دوره فیلم سازی را نیز تجربه می کردند و اکنون همین بچه های انقلابی هرکدام چند فیلم ساخته اند. به هر حال کسی که نگاهش به جشنواره های خارجی باشد، در همان سمت و سو فیلم می سازد و با این فیلم هایی که ساخته می شود حتی سلیقه ی مخاطب هم عوض می شود. بنابراین من امیدوارم سینمای ما تغییر کند و از حالتی که در حال حاضر به وجود آمده خارج شود. آناج: به نظر شما علت کوچ تعدادی از بازیگران ایرانی به خارج از کشور و پیوستن آنها به شبکه های معاند چیست؟ دهقان: برخی ادعا می کنند علت بروز این مساله بیکاری است! در حالی که من اصلا این را قبول ندارم چون اگر کسی بیکار بماند، برای گذران زندگی خود راه های بسیاری را می تواند پیدا کند و قرار نیست درآمدزایی او حتما از سینما باشد. ما باید از کسانی که به خارج از کشور می روند بپرسیم که چرا به چنین اقدامی دست می زنید و در فیلم هایی همکاری می کنید که هیچ ارزشی برای ما ندارند؟ من بعید می دانم آنها به خاطر پول بیشتر این کار را کرده باشند؛ چون بر اساس اطلاعاتی که دارم و بر اساس گفته های برخی از دوستانی که آن طرف کار می کنند، مبلغی که به آنها می دهند خیلی ناچیز است. روال آنها گونه ای است که ماهانه مبلغی مشخص را به این بازیگران ایرانی می دهند و چنین مقرر می کنند که هرگاه ما خواستیم باید در برنامه های مختلف نظیر گفت و گو، تیزر، مسابقه و غیره کار کنید! هرچند که شما گاه آنها را در برخی سریال ها نیز می بینید. بنابراین مساله به دست آوردن پول بیشتر نیست، چون شبکه های خارجی پول زیادی بابت همکاری اینها نمی دهند بلکه علت اصلی اعتقادات شخصی آنان است که چقدر به ارزش های و حفظ آن اهمیت می دهند. به هرحال اگر کسی بیکاری را بهانه می کند، باید گفت لازم نیست ما حتما از طریق بازیگری امرار معاش کنیم چون در سینما غیر از بازیگری شغل ها وکارهای بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارد که همه می توانند محل درآمد زایی باشند مگر اینکه توقعاتمان بالا باشد و ناآگاهانه تصمیم بگیریم. جای من در شبکه های خارجی نیست/ جهت شرکت در مسابقه ای به آنکارا دعوت شدم ما ایرانی ها افراد خیلی وابسته ای هستیم؛ من به رفتگری که در نظافت شهرم تلاش می کند، وابسته ام؛ من به بقال سرکوچه مان وابسته ام و به خیلی های دیگر وابسته ام و نمی توانم کشورم را ترک کنم وگرنه به من هم بسیار پیشنهاد می دهند که به شبکه های خارجی بپیوندیم؛ چندی پیش با من تماس گرفتند که یک شب جهت شرکت در مسابقه ای به آنکارا بروم اما من قبول نکردم هرچند وعده ی 5 میلیونی هم به من دادند که می توانستم پیشنهادشان را بپذیرم و این پول را هم به زخم زندگی ام بزنم اما هرچه فکر می کنم می بینیم جای من آنجا نیست و فرهنگ من با فرهنگ آنها بسیار متفاوت است. امیدوارم شرایط در کشور ما به گونه ای فراهم شود که کسی بهانه هایی از نوع بیکاری نداشته باشد که بخواهد به خارج برود که مثلا کار پیدا کند، پول بیشتر به دست آورد یا خانه در اختیارش بگذارند! اینها همه بهانه است و آن طرف خبری از این خبرها نیست. آناج: به عنوان یک هنرمند انقلابی و متعهد بفرمایید به نظر شما خلاء موجود در سینمای انقلابی و نیاز اصلی آن چیست؟ جمال شورجه: معنویت و در کنار آن نبود یک برنامه ریزی و سیاست گذاری که سینما را به ارزشهای انقلاب و اسلام منتهی کند، خلاء جدی و اصلی سینمای ماست و مرحوم فرج الله سلحشور نیزهمواره دغدغه ی ایجاد سینمای اسلامی را داشت. اگر ما امروز در این زمینه با مشکلاتی مواجه هستیم، به دلیل نبود سیاست گذاری های مناسب است. تولیدات فرهنگی در سمت و سوی سیاست های کلان هدایت نمی شود در حوزه فرهنگی هرچند سیاست گذاری های کلان به صورت سالانه انجام می گیرد اما به دلیل سیاسی بودن دولت ها، سیاست گذاری ها اعمال و اجرا نمی شوند. یعنی با تغییر دولت ها، خواه جناح لیبرال باشد یا اصولگرا، متناسب با نگاه سیاسی آنان، سیاست های فرهنگی شان نیز تغییر می کند. به همین دلیل تولیدات و اقدامات فرهنگی در سمت و سوی سیاست های فرهنگی و کلان نظام جهت گیری و هدایت نمی شود. سیاستگذاران از سینماگران حمایت نمی کنند متاسفانه متولیان و سیاستگذاران از سینماگران حمایت نمی کنند و اگر حمایتی هم بکنند شامل حال کسانی می شود که تولیداتشان با جریان فکری آنان همسو باشد. بنابراین ما سیاست های کلان داریم اما وقتی نوبت به اجرا و حیطه ی کاری معاون وزیر و اداره کل می رسد، از سیاست هایی تاثیر می گیرد که مانع از اجرای سیاست های کلان فرهنگی می شود. سینمای ما سینمای هدفمندی نیست در حال حاضر سینمای ما سینمای هدفمندی نیست و به دلیل عدم اجرای سیاست های کلان نظام، نه تنها فیلم سازان جوان بلکه پا به سن گذاشته ها نیز در پی تبلیغ افکار خودشان هستند و متناسب با دیدگاه ها و ارزش های خودشان فیلمنامه می نویسند؛ چنانچه فیلمنامه شان همسو با افکار جریان دولت باشد از این طریق بودجه ی خود را تامین می کنند و اگر غیر از این باشد از طرق مختلف مثل بانک ها و یا اسپانسرها، هزینه ی مورد نیاز را تامین می کنند. سینمای انقلاب باعث و بانی ندارد / غالب تولیدات جشنواره پسند هستند متاسفانه سینمای انقلاب، سینمای ارزشی و دینی باعث و بانی ندارد و هرچه رهبر سفارش می کنند که نیروهای مذهبی و متدین را دریابید و نگذارید آنها در کنج عزلت بنشینند، کسی توجه نمی کند و جریان سیاسی حاکم بر سینما مانع می شود و تولیدی هم صورت نمی گیرد. البته برخی از نهادها مثل سپاه، بسیج و گاه حوزه ی هنری اقداماتی در این راستا انجام می دهند اما غالب سینمای ما و تولیدات آن متناسب با جریان های فکری یله، آزاد و جشنواره پسند تولید می شود نه به صورت هدفمند. یعنی ما حتی در تولیدات خودمان سیاست مدونی نداریم. سینما با خلاء معنویت و هویت مواجه است / سینماگران در پی ترویج معارف دینی نیستند بنابراین در کل ما در سینما با مشکل خلاء هویت و معنویت مواجه هستیم و حتی غالب سینماگران دنبال هویت دینی و ترویج معارف دینی نیستند و در این شرایط عملا سینمای ما به سمت سینمای اسلامی نمی رود چون هنرمند دغدغه های فکری خود را فیلم می کند. لذا فیلم سازی که نگاهش به خارج از کشور است و راه رفتن روی فرش قرمز را افتخار می داند و می رود تا عقبه و اعتقادات و باورهای کشور خودش را زیر سوال ببرد تا جایزه ای دریافت کند یا مورد توجه آنان قرار بگیرد؛ این فیلم ساز نمی تواند برای کشور ما فیلم بسازد. جای خالی ممیزی در گزینش افراد / تعهد و تخصص باید همزمان مورد توجه باشد از طرفی وقتی کسی تقاضای فیلم سازی یا کارگردانی می کند، به لحاظ جهان بینی ها و نگاه اعتقادی و سیاسی شان ممیزی نمی شوند در حالی که شاید آن فرد مورد نظر به نظر فکری بیمار باشد؛ گاه نیز یک مجتهد در این زمینه را به خاطر کوچکترین اشتباهش در فیلم سازی طرد کرده و پس می زنند؛ درحالی که باید به تخصص و تعهد به طور همزمان توجه کنند. زیرا وقتی به کسی مجوز فیلم سازی می دهند عین این است که به او منبر می دهی تا سخنرانی کند. آقایان ارشاد مسئولند / گاه حالم از سینما به هم می خورد دهقان: مسئول نظارت بر این کوتاهی ها و مسئول اعمال سیاست ها آقایان فرهنگ و ارشاد هستند و آنها باید از جریان فکری و نگاه سینماگران به جامعه، معضلات کشور و مسائل حاشیه ای آگاه باشند و بدانند چه کسی را وارد سینما می کنند؛ وگرنه قضاوت از روی چند جایزه ی جشنواره ای درست نیست. متاسفانه گاه در سینما خیلی از این مسائل به وجود می آید که حال آدم را بد می کند. برای مثال وقتی می خواهیم فیلمی را بسازیم باید در انتخاب عوامل نیز نگاهمان به داخل باشد نه اینکه برویم به دنبال آن فیلمبرداری که مثلا جایزه ی اسکار گرفته است! مگر ما در سینمای خود فیلمبردار خوب، طراح خوب یا گریمور خوب نداریم؟! پس چرا برای ساخت یک فیلم ایرانی، دینی یا شیعی سراغ عوامل خارجی می رویم؟! آناج: لطفا در مورد فیلم موسی بن عمران توضیحی بدهید: شورجه: سریال حضرت موسی(ع) با زحمت وهمت فرج الله سلحشور با مشاوره حدود 20 نفر از مشاوران و پژوهشگران قرآنی نوشته شد و ستون های اصلی خیمه ی این فیلم توسط مرحوم سلحشور بنا شد که تعهد و اخلاص او در لحن نگارش فیلمنامه به خوبی قابل درک است. فیلمنامه آماده است که در 72 قسمت از تلویزیون پخش شود هرچند تلویزیون اشکالات جزئی را به فیلمنامه وارد کرده است که البته مشکل خاصی در این مورد به وجود نمی آید و من نیز معتقدم برخی جاهای جزئی باید قدری تقویت شود؛ لذا هنگام تولید بازنویسی و اصلاح می شود. درحال حاضر تشخیص مدیران سازمان صدا و سیما این است که میراث مرحوم سلحشور را همان افرادی که با او محشور و همراه بودند، بسازند تا با همان سبک و سیاق اصلی آقای سلحشور به منصه ی ظهور برسد. در تامین بودجه ی کلان سریال حضرت موسی(ع) مشکل جدی داریم البته درحال حاضر مشکل جدی ما در این کار، تامین بودجه ی سنگین آن است و طرح بودجه ی ویژه می طلبد که از طریق دولت و مجلس مشخص شود مگر اینکه سرمایه گذاری مایل به مشارکت باشد. هرچند دو نهاد دیگر نیز جهت تامین بودجه اعلام آمادگی کرده اند و اکنون تلویزیون در حال رایزنی با آن نهادهاست که امیدوارم این رایزنی هرچه زودتر به نتیجه برسد و در آینده ی نزدیک قرار داد پیش تولید فیلم را ببندیم. بازیگر نقش حضرت موسی(ع) چهره ناشناس است ناگفته نماند که تمام عوامل این فیلم از ایران انتخاب می شوند و شخصیت جناب موسی بن عمران(ع) قطعا چهره ناشناسی خواهد بود و از چره های مشهور استفاده نمی کنیم. البته تعداد شخصیت های فیلم زیاد است که سعی داریم آنها را از میان سرآمدان سینما انتخاب کنیم اما برای نقش حضرت موسی(ع) مثل فیلم حضرت یوسف(ع) عنصر جدیدی را معرفی می کنیم. آناج: به نظر شما، قابلیت لازم جهت ارائه ی فیلم نامه هایی با محتوای مناسب در سینمای ایران وجود دارد؟ توانمندی های فیلمنامه ای بد نیستند بلکه جهت فکری و رویکردهای حاکم بر فیلمنامه ها اشکال دارد. معمولا یکی ازمعضلات جامعه را گرفته و برجسته می کنند؛ اخیرا فیلمنامه ای به دست من رسیده بود که از نظر حرفه ای واقعا بسیار خوب به نظر می رسید اما به نظر فکری مریض بود؛ یعنی پایان آن دیدی را به مخاطب می داد که از زندگی در ایران چندشش می شد! نگاه حاکم بر آن بیمار است اما از نظر حرفه ای بسیار خوب است؛ مثل فیلم ابد و یک روز. آناج: چه عاملی مسیر سینمای ما را تغییر داده و به جهتی غیر دینی هدایت کرد؟ مجادله سید جمال الدین اسدآبادی و شاگردش بر سر کارهای فرهنگی حجت الاسلام سلحشور: مرحوم سید جمال الدین اسدآبادی و شاگردش عبدو (از اهل سنت) سر موضوعی باهم اختلاف داشتند؛ عبدو می گفت ما نباید کاری به کارهای فرهنگی داشته باشیم بکه باید سعی کنیم کار خودمان را با اخلاص انجام بدهیم که تاثیر خود را می گذارد. اما سید جمال با این نظر مخالف بود و می گفت شما هر چقدر هم خوب و قوی پیش بروی، باز دشمن از تو جلوتر است چون امکانات دنیوی او هزار برابر بیشتر از توست و توهرچقدر کار کنی، بازهم او فضا را مسموم می کند؛ معتقد بود هم باید کار فرهنگی انجام بدهیم و هم باید با دشمن مبارزه کنیم. مشکل ما در سینما نیز مثل مشکلمان در سایر حوزه هاست که از اول انقلاب با آن مواجه هستیم؛ برای مثال الان این ایراد را وارد می کنند که چرا ما سراغ اقتصاد غربی رفتیم؟ مگر ما اقتصاد اسلامی نداشتیم؟ بله ما اقتصاد اسلامی داشتیم اما عملیاتی نبود و ما اقدامی در جهت رفع این مانع انجام ندادیم. در زمینه اقصاد مشکل داشتیم و تولید هم نکردیم. همین مشکل را در زمینه سینما و هنر داریم و تولید نمی کنیم در حالی که مسلمانیم. غالب بدنه ی سینمای ایران، ضد اسلام و ضد انقلاب است غالب بدنه ی سینمای ایران، ضد اسلام و ضد انقلاب است و در مدح ضد ارزش ها اقدام می کنند؛ به طوری که وقتی می خواهند معضلات اجتماعی (مثلا خیانت) را نقد کنند، طوری به آن می پردازند که جنبه ی مدح پیدا می کند و مخاطب هم با اثرپذیری از آن به این نتیجه می رسد که خیانت هم چیز بدی نیست! نگاه کارگردان ها و سینماگران ما به غرب است مشکل دیگر این است که ما در سینما اصول نداریم و نگاه کارگردان ها و سینماگران ما به غرب است؛ آنها جذب جذابیت های موجود در فیلم های غربی می شوند و از آن الگو می گیرند تا فیلمی مثل آن بسازند؛ علت مساله این است که ما سینمای دینی را برای او تعریف نکرده ایم. لذا باید طبق اصول ممیزی طراحی کرده و قاعده تعریف کنیم و علاوه بر آن برنامه هم داشته باشیم. گفت وگو از: نیر حیدری


شنبه ، ۲۸فروردین۱۳۹۵


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آناج]
[مشاهده در: www.anaj.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن