محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831581997
خبری که آتش به جان می زند!
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: " قتل دردناك مادري توسط پسر و دختري نوزده و هجده ساله؛ مادری که مخالف ارتباط و دوستی خیابانی پسرش با..."
آتش به جانمي خواهم برای شما ماجرایی بنویسم که نمي دانم تحمل خواندنش را داريد يا نه!... هر روز صبح، پس از نيايش و توكل بر يزدان پاك و خروج از خانه، درچند قدمي يك ايستگاه اتوبوس، پسري نوزده ساله را مي ديدم كه به ديوار ترک خورده خيابان تكيه مي داد و با نگاه خود، به گوشه اي از فضا خيره مي شد؛ نگاهي كه حال و هواي ديگري داشت و شباهتي به نگاه اكنون پدرش نداشت؛ نگاهی كه زيبا بود، اما به معصوميت نگاه پدر و پدر بزرگش نبود...هر روز صبح، چند لحظه بعد ازحضور آن پسر جوان ، دختري هجده ساله، با ده قدم فاصله از او، به نرده كنارخيابان تكيه مي داد و لبخند مي زد؛ لبخندي كه از جنس لبخند مادرش نبود و رنگ و بوي ديگري داشت؛ لبخندي كه زيبا بود، اما به گرمي و شفافيت و سلامت لبخند مادر و مادر بزرگش نبود.***اگر شما تحمل خواندن ادامه مطلب را داريد، من هم جرات نوشتن اش را دارم!...چند روزي بود كه ايستگاه اتوبوس خلوت بود و من در نگراني به سر مي بردم. ديگر از حضور آن نگاه صبحگاهي و آن دو جوان شهرم اثري نبود و من ناخودآگاه به دستبندي فكر مي كردم كه شايد بر دست هاي آن ها قفل شده باشد... من از ديدن دستبند بر دست جوانان و نوجوانان اين ديار، غمگين مي شوم و ضربان قلبم شدت مي گيرد...مدتی بعد، باز هم آنها را ديدم؛ اين بار نه درچند قدمي ايستگاه اتوبوس؛ درچهار کوچه بالاتر ازكوچه مان؛ نزديك به كلبه اي ويران و در چهار قدمي يكديگر؛ آن ها جاي دنج تري را يافته بودند تا به هم لبخند بزنند و...***این بار اگر شما هم جرات خواندن ادامه ماجرا را دارید، من نیز تحمل و قدرت نوشتن قسمت بعدی را دارم!...روزها مي گذشت و باز همچون گذشته، من بودم و ايستگاه اتوبوسي كه مرا به سوی خود فرا مي خواند... و اما باز هم از دختر و پسر هجده و نوزده ساله محله ما، خبري نبود؛ آن دو، باز هم ناپدید شدند... يعني آن ها چه شده اند و اين بار به كجا پناه برده اند؟من در نيايش و دعاي صبحگاهي و بر سجاده سبز خدا، از آن يكتا خالق مهربان، عاجزانه مي خواهم كه حافظ همه فرزندان سرزمينم باشد و آنان را از گرفتاري هاي روزگار...***چند روز قبل، پس از بازگشت از سفر و ماموريت كاري، در ترمينال مسافربري شهر، در دست يكي از شهروندان صفحه ای از یک روزنامه را ديدم و ناگهان وحشت زده برخود لرزيدم؛ درصفحه حوادث، درمقابل ديدگانم، عكسي از دختر و پسر آشنایی دیده مي شد كه دستبند به دست داشتند. ناباورانه و به سختی به خبر و تیتر بزرگ روزنامه چشم دوختم و به یکباره همه وجودم آتش گرفت:" قتل دردناك مادري توسط پسر و دختري نوزده و هجده ساله؛ مادری که مخالف ارتباط و دوستی خیابانی پسرش با..."***آيا شما هرروز صبح، درچند قدمي يك ايستگاه اتوبوس، پسري نوزده ساله را نمي ديديد كه به ديوار ترک خورده خيابان تكيه مي داد و با نگاه خود، به گوشه اي از فضا خيره مي شد؛ نگاهي كه حال و هواي ديگري داشت و شباهتي به نگاه اكنون پدرش نداشت؛ همان نگاهي كه زيبا بود، اما به معصوميت نگاه پدر و پدر بزرگش نبود...آيا آن جوان را به خاطر مي آوريد؟... لازم نيست بگوييد كه او را نمي شناسيد!... خوب فكر كنيد؛ شايد شما هم آن قاتل جوان را بارها و بارها در شهر و حوالي خانه تان ديده و شاهد نگاه و رفتار عجيب اش بوده ايد؛ شايد او همان پسربچه خوش زبان سال هاي نچندان دور همسايه ديوار به ديوار شما است؛ همان كه پدر و مادرش در كودكي و به وقت لبخند، در گهواره گرم و نرم برايش لالايي مي خواندند و در زمان بيماري و تب، همراه با او، تب مي كردند و اشك مي ريختند... لازم نيست بگوييد كه او را نمي شناسيد!... من آن جوان را خوب می شناسم و در سال هاي نچندان دور و در خانه ديوار به ديوار شما، در كودكي، با همسرم بارها و بارها برايش لالايي خوانده ام... آه، خداي من؛ الان پسرم در كنج زندان، تب دارد، اما افسوس و صد افسوس كه ديگر همسرم نيست تا با هم براي جوان نوزده ساله مان اشك بريزيم... اي واي، همسرم؛ همسر مهربانم... خدایا... مرا چه می شود؟!... نه، دیگر نمی توانم بنویسم... بغُض راه گلویم را بسته است و نفس ام بالا نمی آید... دیگر جرات و تحمل و قدرت نوشتن ادامه ماجرا را ندارم... الهی، کمکم کن!خبر آنلاینمطالب مرتبط:داستان غم انگیز گل فروشداستان غم انگیز معروف ترین 5 قلوهای تاریخ+ تصاویرداستان غم‌انگیز تجاوز به یک دختر 15 ساله در تهران
پنجشنبه 26 فروردین 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها