واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مسئول کمیته میراث فرهنگی جشنواره ملی اقوام:فرهنگ و زبان بسترهای تبلور میراث گذشتگان است
مسئول کمیته میراث فرهنگی دومین جشنواره ملی اقوام گفت: فرهنگ عامه، زبان و ادبیات یک قوم، بسترهای تبلور میراث گذشتگان آن قوم و جامعه است.
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان نوشهر، برگزاری دومین جشنواره ملی فرهنگ بومی محلی اقوام ایرانی در شهرستان نوشهر که از نهم تا یازدهم فروردین در ساحل تفریحی و توریستی سیترای نوشهر برگزار شد، با استقبال بسیار گسترده مردم، مسافران و گردشگرانی که از سراسر کشور به این منطقه سفر کردند، قرار گرفت. در این جشنواره تلاش شده تا میراث فرهنگی گذشتگان در قالبهای مختلف سمعی و بصری بهصورت فضای نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار داده شود تا اقوام مختلف و نیز نسل حاضر با فرهنگ، آداب، سنن و رسوم گذشتگان خود آشنا شوند و بهعنوان میراثداران آینده از آن محافظت کنند و در زندگی خود نیز جاری و ساری سازند. یکی از موضوعات بسیار مهمی که در این جشنواره بر روی آن تأکید شده بحث فرهنگ عامه، زبان و ادبیات است که از آن بهعنوان بسترهای تبلور میراث گذشتگان، فرهنگ عامه، زبان و ادبیات یک ملت و قوم یاد شده است. * انتقال آگاهیهای بهدستآمده از میراث نیاکان به آیندگان مسئول کمیته میراث فرهنگی دومین جشنواره ملی فرهنگ بومی محلی اقوام ایرانی در نوشهر در گفتوگو با فارس، اظهار کرد: در درازای تاریخ مردمان هر سرزمینی به تناسب توانایی مادی و معنوی خود برای پاسداری هر آنچه که از آثار فرهنگی و معنوی گذشتگانشان بر جای مانده است همت گماشتند و کوشیدند با زدودن غبار تاریکی از وضعیت اجتماعی، آگاهیهای بهدستآمده از میراث نیاکان را به آیندگان انتقال دهند. مجید اسحاقی افزود: با این هدف که چیستی تاریخی و اجتماعی آنها که دستاورد کوششهای نسلهای پیشین و بیانگر بستر پرورش و خاستگاه آرا، اندیشهها و آمال آن ملت و یا آن قوم در گذر زمان است و بهصورت روشنتر و واقعیتر در دسترس نسلهای آینده قرار گیرد. وی ادامه داد: این چیستی تاریخی و اجتماعی همان فرهنگ یک ملت و یک قوم است که در حوزههای مختلف تبلور پیدا میکند که یکی از این بسترهای تبلور میراث گذشتگان، فرهنگ عامه، زبان و ادبیات آن ملت و یا آن قوم است. * کجور مرکز ثقل جغرافیای تاریخی سرزمین رویان باستانی مسئول کمیته میراث فرهنگی دومین جشنواره ملی فرهنگ بومی محلی اقوام ایرانی بیان کرد: جغرافیایی تاریخی سرزمین رویان باستانی و رستمدار تاریخی که کجور همواره در مرکز ثقل آنان قرار داشت چنان که در منابع متعدد ذکر شد در دورههای اقتدار و صلابت خود از گستردگی بس وسیع و قابل توجه برخودار بوده است و در ازمنههای اوج خود این سرزمین، از سختسر یا رامسر کنونی و روستای «مُلاط» و دهانه فرضه، هُوسَم در گیلان تا رودخانه آلیشهرود در غرب آمل گسترانیده شده و در حدود جنوبی با «ری» محدود و در شمال بر کرانههای دریای کاسپین تعریف میشد. وی تصریح کرد: این سرزمین در آغاز جغرافیایی جدا از تبرستان بوده و سرزمینی خاص و مستقل محسوب میشد و ارتباط و پیوستگی سیاسی، حکومتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زبانی با محدوده تبرستان نداشت و منابعی که رویان را جدای از تبرستان بهشمار آوردهاند به وضعیت حکومتی و سیاسی آن نظر داشتهاند زیرا حکومتی جدا و مستقل از تبرستان به نام پادوسبانان گاوباره داشت و شاید وضعیت فرهنگی و زبانی نیز در این جداسازی تاریخی رویان از تبرستان بیتأثیر نبود، چرا که فرهنگ و زبان مردم آن با تبرستان تفاوتهایی داشت. اسحاقی خاطرنشان کرد: کجور باستان سرزمینی بود که در متن قلمرو پادشاهی رویان و سپس رستمدار قرار داشت و سلطاننشین این ملک در طول سنوات تاریخی حکومت گاوبارگان پادوسبانی بودند مگر در مقاطعی محدود که این خطه مورد اشغال دشمنانی چون مغول، ازبکان گورکانی و سایر داعیهداران بیگانه ملکستانی قرار میگرفت و سلاطین رویان و رستمدار به ناچار کانون ملکی خود را به نقاط دیگر انتقال میدادند. * تقسیم کجور به دو بخش کوهستانی و جلگهای در گذشته و امروز وی با اشاره به اینکه کجور در گذشته، چون امروز به دو بخش کوهستانی و جلگهای تقسیم میشد، اظهار کرد: بخش کوهستانی آن را زندرستاق، پنجک رستاق، زانوس رستاق، میخساز رستاق، خورشیدرستاق و فیروزکال و کالج تشکیل میداد، بخش دشتی یا زمینهای جلگه ساحلی آن شامل چالوس رستاق یا کران، خیرودکنار، بندپی، چلندر، کلورودپی و کچه رستاق بود. * زبان زاییده سراسر تاریخ اجتماعی و سیر تکاملی انسان است وی تصریح کرد: پیش از آغاز هر سخنی درباره زبان در منطقه کجور، رویان و یا مازندران باید گفت که زبان زاییده سراسر تاریخ اجتماعی و سیر تکاملی انسان خواهد بود که برای برآوردن نیازمندیهای ملی همه مردم و همه طبقهها بهوجود آمده است. مسئول کمیته میراث فرهنگی دومین جشنواره ملی فرهنگ بومی محلی اقوام ایرانی بیان کرد: اگرچه اکنون زبان نوشتاری در مازندران بر اساس الفبای فارسی صورت میگیرد ولی خط یا الفبایی که بیانگر شکل ترسیمی واژگان بهطور مستقل باشد در دست نیست. وی ادامه داد: ولی در زبان گفتاری، این مرده ریگ مانده از دوران کهن، نامگانی بسیار فراوانی از اماکن و حیوانات و گیاهان و ... بر جای مانده است که نشانی از گذشته بس قابل تأمل این زبان را ارائه میدهد، از هزاران واژههای بر جای مانده از این زبان میتوان نتیجه گرفت که کوشش فزایندهای از جانب مردمان باستان صورت میگرفت تا تمامی پدیدههای مادی شناسایی شوند و در عین حال نقش، تأثیر و بهرهگیری از آنان را در زندگی انسانی دریابند. مسئول کمیته میراث فرهنگی دومین جشنواره ملی فرهنگ بومی محلی اقوام ایرانی اظهار کرد: اکنون ما با فرهنگ واژگانی روبهرو هستیم که نامگذاری جانداران اهلی بسته به نوع دام و رنگ واحد، از نامهای جداگانهای سود برده میشود که خود بیانگر گستردگی و انعطاف فراوان این زبان در بهره گیری از واژهها است. اسحاقی خاطرنشان کرد: چنین برآیندهایی از نامگذاری را میتوان حساسیت عمیق زبانی به حساب آورد که برای جنسیت و جابهجایی رنگهای همانند، دید و تعهد جداگانهای قائل بود. * قرابت زبان کجور با زبان مازندرانی وی در پایان گفت: زبان منطقه کجور که تقریباً قرابت کامل با زبان مازندرانی دارد بهطور غالب بنیه باستانیاش را حفظ کرده است و گویای اصل اصیل خود که همانا زبان پهلویک (پهلوی اشکانی) بوده، است و نامگذاری اماکنی با اسامی، اَنگلیسی، هراوت، آلت، جینگا، ساس، خجیر از پارسی باستان واژه «وَرگ» یا برگ که در زبان کجوری «وَلگ» تلفظ میشود و یا «وَرف» که همان «برف» گویند و از پازند واژهای «پانه» به معنی پاییدن که در کجور«پِ نه» است و به پهلوی پانک تلفظ میکنند. انتهای پیام/86019/ر40/
95/01/20 :: 01:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]