واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۶۴۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل بر سرراه قدیمی به واقع شده است . براساس بقایای به جا مانده، طول پل ۱۴۵ متر و دارای چشمه طاق بوده است . پلان پایه های پل بیضی شکل و مصالح آن را سنگهای تراش خورده ، لاشه و قلوه سنگهای رودخانه ای تشکیل می دهد. نمای پل با استفاده از سنگ های آهکی تراش خورده نماسازی شده است. این پل از لحاظ پلان و مصالح قابل مقایسه با پل می باشد، اما شیوه کار آن ابتدایی تر و سنگهای نما کاملاً تمیز تراش نشده و درز سنگ ها دارای فاصله است . به نظر می رسد قدمت این پل از پل بیشتر بوده و با توجه به اینکه بر سر راه باستانی به واقع بوده، تعلق آن به دوره تاریخی محرز می باشد . بقاياي اين پل که شکسته پل ، طاق پل و پل شاپوري نيز خوانده مي شود ، در 3 کيلومتري مشرق مرکز شهر خرم آباد ، بر بستر رودخانه خرم آباد واقع گرديده است. در خصوص تاريخ ساخت بنا اطلاع دقيقي در دست نيست. تعداد زيادي از منابع آن را از آثار دوره ساساني دانسته اند. با اين حال ، احتمال اينکه از ساخته هاي سده هاي نخستين اسلامي – به ويژه اواخر قرن چهارم هجري – باشد نيز وجود دارد. پل خرم آباد از نظر ساختار معماري شباهت قابل توجهي به پل « سي پله » رودخانه سيمره دارد (تاريخ دقيق ساخت اين پل نيز مشخص نيست). پل خرم آباد بر بستر گشاده رودخانه ، به طول حدود 300 و عرض حدود 40/5 متر ، با 26 دهانه بنا گرديده است. در حال حاضر بخش عمده اي از ساختمان پل ويران شده و تنها 6 طاق و بقاياي تعدادي از پايه هاي آن برجاي مانده است. پل فاقد شالوده سدي است و 11 پايه بخش شرقي پل ، بدون موج شکن ، به ابعاد 5×40/5 تا 3×40/5 متر ، در فاصله هايي که به تدريج زيادتر مي شود (از 15/3 در انتهاي شرقي به 8 متر در فاصله بين پايه 11 و 12) مستقلاً بر بستر رودخانه قرار گرفته اند. 13 پايه ديگر پل که در مقابل جريان اصلي رودخانه قرار داشته ، در هر دو جهت داراي موج شکن هاي مثلثي شکل است. موج شکن هاي مخالف جهت جريان آب ، بزرگتر از جهت ديگر ساخته شده است. اين پايه ها 11 متر طول دارد و فاصله آنها از يکديگر (عرض دهانه ها) 40/5 متر است. پايه ها تا محل پاکار قوس طاقها با تخته سنگ هاي تراشيده ساخته شده است. سطح پاکار طاق ها در تمام طول پل يکسان است. قوس بيشتر طاق ها اندکي شکستگي دارد ؛ ولي در بعضي طاق ها به صورت مدور درآمده است. شکل پايه ها قابل مقايسه با انواع دوره ساساني در شوشتر و بيستون است. با اين حال ، اين دليل قانع کننده اي براي تاريخ گذاري نيست. وجود آثار دوره سلجوقي در مجاورت اين پل ، احتمال سلجوقي بودن پل – يا دست کم طاق هاي آن را – نيز مطرح مي کند. اين بنا به شماره 1058 به ثبت تاريخي رسيده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]