تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820381881
چوب بي‌پولي لاي چرخ دوچرخه‌هاي شهرداري
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: چوب بي‌پولي لاي چرخ دوچرخه‌هاي شهرداري تهران- روزنامه شرق- شماره 2557- ماجراي پرضرر و خبر نبود و تأخير در پرداخت بدهي پيمانكاران شهرداري از سوي شهرداري ادامه دارد. اين پرداخت‌نكردن مطالبات پيمانكاران نه‌تنها كار بسياري از پروژه‌هاي شهرداري، ازجمله شهر آفتاب و مترو را به جاهاي باريك كشانده؛ بلكه پروژه‌هاي فعال و محدود در سطح مناطق را هم لنگ كرده است.
روزي نيست كه نمايندگان پيمانكاران و كارگران پيمانكاران در بخش‌هاي مختلف جلوي شهرداري و شوراي شهر تهران تجمع و اعتراض نكنند و نامه‌هاي اعتراضي ننويسد. اعضاي شوراي شهر از ابتداي دوره چهارم و به‌خصوص در دوره بررسي بودجه‌هاي سالانه درباره تبعات تعويق در پرداخت اين مطالبات كه البته كسي رقم دقيق آن را نمي‌داند، هشدار داده‌اند.موضوع بدهي شهرداري به پيمانكاران در روزهاي پاياني سال‌هاي ٩٣ و ٩٤ مطرح بود و شهردار تهران هم در دستوري به معاون مالي خود، بر تسريع در اين پرداخت‌ها تأكيد كرد و حالا معلوم نيست اين بدهي‌ها همان بدهي‌هاست كه پرداخت‌نشده باقي مانده يا شهرداري در اين مدت بدهي‌هايي جديد روي دست خودش و البته شهر گذاشته است. در‌هر‌صورت در اين روزها همچنان چالش اصلي شهرداري مطالبات پيمانكاران است. در اين شرايط هر قدر شهرداري بخواهد موضوع را پشت گوش بيندازد يا به حربه تأخير و زمان خريدن دامن بزند، متوقف‌ماندن بسياري از پروژه‌هاي خرد و كلان در شهر و اعتراض پيمانكاران دامنش را مي‌گيرد. از دوره دوم و سوم شوراي شهر تهران همواره موضوع پرداخت ديون شهرداري به دولت، بانك‌ها، پيمانكاران و از همه مهم‌تر مردم مطرح بوده و هر سال در بودجه اعتبار درخور‌‌توجهي را براي اين كار كنار مي‌گذاشتند؛ اما هر بار اين اعتبارات در محله ديگري سر درآورده است كه اگر اين‌گونه نبود، اين‌طور تلنبار نمي‌ماند؛ موضوع نگران‌كننده‌اي كه معاون سابق عمراني شهردار تهران را كه اين روزها نماينده مردم در شوراست، هم نگران كرده و درباره تأخير بيشتر در پرداخت هشدار مي‌دهد و مي‌گويد: من نگران ديون به مردم و پيمانكاران هستم. به نظر من اگر هيچ پروژه‌اي در شهر انجام ندهيم و تنها ديون مردم، پيمانكاران و بانك‌ها را پرداخت كنيم، بهتر است. اين شرايط اقتصادي به اين زودي‌ها تغيير نمي‌كند و شهرداري بايد خود را با اين فضا تطبيق دهد.به گزارش خبرنگار «شرق»، شهرداري تهران از سال ٨٦ اقداماتي نسبتا پايه‌اي را براي ايجاد زيرساخت‌هاي استفاده از دوچرخه در برخي مناطق تهران فراهم كرد. استدلال هم اين بود كه بسياري از نقاط تهران به دليل داشتن شيب، ازدحام و... امكان استفاده از دوچرخه را ندارند و اين طرح در نهايت در مناطق شرق تهران، ازجمله منطقه هشت اجرائي شد؛ البته بعدها شهرداري تهران باجه‌هاي تحويل موقت دوچرخه را در بيشتر نقاط تهران گسترش داد. اين طرح كه از ابتدا با مقاومت و موانع زيادي روبه‌رو بود؛ حتي حالا بعد از گذشت چند سال متوالي مشتري پروپاقرصي ندارد و نمي‌توان بدون آماري كه معاونت ترافيك هرگز درباره آن شفاف صحبت نكرده، درباره عملكردش صحبت كرد. به عبارتي استفاده از اين مدل حمل‌ونقل در شهر پُر‌ترافيك و قفل‌شده تهران نوعي ژست و عرض‌اندام در كنار همه برنامه‌هاي ترافيكي شهردار تهران بود؛ طرحي كه نتوانست مسيرهاي سبز دوچرخه‌سواري‌اش را حتي در يك منطقه (منطقه هشت) از پارك حاشيه‌اي و انواع غصب‌شدگي مسيرها توسط معارضان نجات دهد. مديران شهري از ابتداي سال ٩٤ در حالي قدم براي مدلي جديد از ايستگاه‌هاي هوشمند دوچرخه برداشتند و ستون‌هاي فلزي اين ايستگاه‌ها را كنار خيابان علم كردند كه پيمانكار طرح قبلي در كار خودش و باجه‌هاي دوچرخه باقي مانده است.چند نفر از نيروهاي مستقر در باجه‌هاي دوچرخه شهرداري تهران در مناطق مختلف در تماسي با «شرق» از تأخير بيش از سه‌ماهه در پرداخت حقوقشان در پايان سال گذشته خبر دادند و اينكه اين باجه‌ها در اين مدت تعطيل و آنها بي‌كار شده بودند و پيمانكار هم به آنها اعلام كرده، فعلا تكليف معلوم نيست و مشخص نيست در سال جديد چه برنامه و شرايطي خواهند داشت. براساس همين اظهارات و مشاهدات خبرنگار «شرق» گويا پيمانكار اين پروژه مستمر در شهر هم جزء همان پيمانكاران طلبكار شهرداري تهران است كه مدت‌هاست طلب خود را دريافت نكرده است و حالا در اين شرايط بلاتكليفي، نيروهاي باجه‌ها و اداري خود را هم بلاتكليف گذاشته است. البته گويا مبلغي اعتبار در پايان سال براي پرداخت چند ماه حقوق معوقه ريخته شده و حقوق پرسنل پرداخت شد، اما شرايط بلاتكليفي همچنان ادامه دارد.شهرداري تهران پيش‌تر براي هر باجه دوچرخه پيمانكار جداگانه را در نظر گرفته بود؛ اما از سال ٩٣ اين باجه‌ها را يكپارچه كرده و در قالب يك پيمانكار قرار داد. بنا به گفته نيروهاي اين باجه‌ها روند پرداخت حقوق تا اواخر سال ٩٣ مناسب بوده است؛ اما از اوايل سال ٩٤ تأخير در پرداخت‌ها از يك هفته تا ٢٠ روز ادامه داشته است و در نهايت هم در سه‌ماهه آخر سال قطع شد. پيمانكار اين پروژه به نام «يارا» مستقيما زير نظر معاونت ترافيك فعال است و مسئوليت حدود ١٦٠ كانكس دوچرخه در سطح شهر تهران را بر عهده دارد. نيروهاي باجه‌هاي دوچرخه نامه اعتراضي خود را براي بازرسي شهرداري تهران و اعضاي شوراي شهر تهران هم ارسال كرده‌اند؛ هرچند اعضاي كميسيون حمل‌ونقل شوراي شهر تهران در گفت‌وگو با «شرق» مي‌گفتند كه تا به حال درباره اين اتفاق چيزي نشنيده‌اند و در صورت ارائه اطلاعات، موضوع را پيگيري مي‌كنند. محسن سرخو به «شرق» گفت: نامه اين گروه از نيروهاي پيمانكار شهرداري را پيگيري خواهد كرد و ابوالفضل قناعتي هم كه در جريان اين موضوع نبود، گفت: اين موضوع در قالب همان مسئله اصلي و مهم پيمانكاران بايد پيگيري شود. ازدحام پيمانكاران و پرداخت‌هاي جاري مديريت شهري همه مسائل را به‌هم ريخته است. حالا اين‌ها شركت و پرسنل چند ماه حقوق نگرفته‌اند، ما الان با پيمانكاران مهمي روبه‌رو هستيم كه از سال ٩٠ طلب دارند و هنوز دريافت نكرده‌اند. نبايد اين مطالبات را بگذاريم براي آخر سال تا اين‌طور تلنبار شود و از سال آينده اين موضوعات را پيگيري مي‌كنيم تا پرداخت‌ها رصد شود؛ مخصوصا درباره پروژه‌هايي مثل همين دوچرخه كه خدمات به مردم مي‌دهند و وقتي پول ندهيم كار مي‌خوابد، بايد از نيمه‌هاي سال همه برنامه‌ها و پرداخت‌ها رصد شوند كه آيا كار پيش مي‌رود؟ آيا پول هست؟وي گفت: اين استدلال قاليباف كه مي‌گويد ما در مقابل پيمانكار رده اول فقط مسئوليت داريم، درست است؛ اما بايد از ايشان پرسيد كه آيا همه پيمانكاراني كه صدايشان درآمده و حتي جلوي شهرداري تجمع مي‌كنند، پيمانكاران رده دوم و سوم هستند؟ اين‌طور نيست. وقتي پروژه بخوابد و متوقف شود، آن‌وقت پاي شهرداري وسط است.به گزارش «شرق»، برخي از نيروهاي اين باجه‌هاي تعطيل‌شده دوچرخه نگران بودند چراكه برخي شنيده‌ها حاكي از آن است كه شهرداري مي‌خواهد ايستگاه‌هاي هوشمند دوچرخه را جايگزين باجه‌هاي فعلي دوچرخه كند و اين تغيير شرايط براي همين تصميم است؛ اما برخي ديگر مي‌گفتند كه پيمانكار ايستگاه‌هاي هوشمند دوچرخه (شركت كارا صنعت) كه فعلا علمك‌هاي دوچرخه را در شهر نصب كرده، هم از شهرداري طلبكار است و هنوز پول كار خود را دريافت نكرده است؛ در نتيجه كلاه همه در اين ماجرا پس معركه است. اين شركت قبلا مسئوليت نصب پاركومترهاي شهر تهران را بر عهده داشته است.به‌هرروي در روزهاي آلوده زمستان ٩٤ كه همه براي كاهش آلودگي شعار مي‌دادند و اندكي هم براي اصلاح امور تلاش مي‌كردند، باجه‌هاي دوچرخه در تهران تعطيل بودند. كارايي اين دوچرخه‌ها به جز نوعي پرستيژ براي شهر و گرفتن جايزه‌هاي بين‌المللي، بايد كمك به كاهش ترددها و سفرهاي موتوري هم باشد تا اگر گوشه‌اي از اين شهر و بيت‌المال را اشغال كرده، به درد زندگي و سلامت همين مردم هم بخورد.*دوچرخه‌سواري در تهران ممكن نيستپادشاهان ما چند قرن قبل، وقتي به ممالك غربي مي‌رفتند، هر بار با شكل جديدي از تكنولوژي‌ها آشنا مي‌شدند و دوست داشتند بسياري از اين امكانات و قابليت‌ها را به شهرشان اضافه كنند. فارغ از اهداف اين انتقال‌هاي يكباره و غرب به شرق، اين عادت براي ما ايرانيان و به‌ويژه مسئولانمان باقي مانده و هنوز اين‌طور گمان مي‌شود كه اگر آن وسيله يا تكنولوژي را به شهر و براي مردم اضافه كنند، همان كاربري و بهره‌وري را دارند. در اين سال‌ها در زمين گل‌آلود تهران و شهرهاي بزرگ و ترافيك قفل‌شده، مدل‌هاي جديدي از مدل‌هاي حمل‌ونقلي را تجربه كرده‌ايم و مسئولان شهري هم هر روز در كار آوردن مدل‌هاي جديد و جديدتر هستند. استفاده از دوچرخه در كنار اتوبوس و تاكسي و مترو يكي از پيشنهادهاي غيراجباري شهرداري تهران بود تا در مسافت‌هاي كوتاه شهري شهروندان از دوچرخه استفاده كنند. اما موانع و محدوديت‌هاي اين طرح از همان ابتدا عيان بود. مسئله اول اين بود كه موقعيت جغرافيايي و سوق‌الجيشي شهر تهران و اختلاف ٦٠٠متري ارتفاع شمال و جنوب تهران، شيب‌هاي زيادي را در نقاط مختلف شهر ايجاد كرده بود. در عين حال كسي كه سوار دوچرخه است، جايي براي حركت مي‌خواست و بيشتر خيابان‌هاي تهران مهندسي و فضاي لازم براي ايجاد يك مسير جداگانه را نداشت تا دوچرخه‌سوار با امنيت بتواند در اين مسير تردد كند. از همه مهم‌تر اينكه دوچرخه‌سوار به دليل انجام فعاليت و تنفس بيشتر در زمان ركاب‌زدن مستقيما در معرض آلودگي هوا قرار دارد و در شرايطي كه هواي تهران در دوسوم روزهاي سال تقريبا غيرقابل‌تنفس مي‌شود، دوچرخه‌سواري در آن عاقلانه نيست. طرحي كه شهرداري تهران نصفه‌و‌نيمه از سال ٨٧ شروع كرد، از روز اول اشكالات و محدوديت‌هاي زيادي داشت كه قرار بود به‌مرور جبران شود، اما نشد. اشكالاتي چون نبود امكان استفاده از دوچرخه توسط خانم‌ها كه بيش از ٥٠ درصد جمعيت شهر را تشكيل مي‌دهند، عدم فرهنگ‌سازي و ارائه آموزش و آگاهي مناسب براي استفاده از دوچرخه و تبليغات مناسب براي آن، وجود موانع در مسيرهاي دوچرخه و نبود قوانين و مقررات بازدارنده جهت ساير وسايل نقليه به منظور عدم ورود به مسير دوچرخه بعد از هشت سال ادامه دارد و حتي بيشتر هم شده است. از ابتدا هم برنامه‌ريزي براي اين بود كه مردم مسيرهاي بين ساير مدل‌هاي حمل‌ونقل را با دوچرخه طي كنند و براي امورات محلي خود مثل خريدهاي روزانه و ترددهاي داخل محله، خودروي شخصي بيرون نياورند اما گويا دوچرخه نتوانسته از پس اين مأموريت برآيد و مسئولان شهري بدون حل مشكلات پايه‌اي آن، تنها به دنبال تغييرات ظاهري و نمايشي در طرحشان هستند.روزنامه شرق9353/1831
24/01/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها