تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850498747
پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: تعبیر امام هادی(ع) درباره انسان های طماع/ نذر والی نصرانی برای امام شیعیان
واضح آرشیو وب فارسی:هم اندیشی: به سامراء رفتم، شنیده بودم امام هادی(ع) در آن زمان امام شیعیان است با خود گفتم که من نذر می کنم اگر نزد متوکل بروم و آسیبی به من نرساند، صد دینار برای حضرت هادی(ع) ببرم.پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: حجت الاسلام علی نظری منفرد (کارشناس سیره اهل بیت): امام هادی (ع) در سال 212 یا 214 هجری در یکی از روستاهای اطراف مدینه متولد شدند، پدر بزرگوار ایشان، امام جواد(ع) و مادرشان بانویی به نام سمانه مغربیه است. این امام همام، چهار پسر (به نام های حسن (امام حسن عسکری)، حسین، محمد و جعفر) و یک دختر که نامشان «علیه» داشتند. این زمان ایام خلافت مأمون عباسی است، وی تا سال 218 هجری زنده بود و پس از او معتصم برخلافت نشست و هشت سال نیز خلافت کرد و پس از او نیز پسر بزرگش، الواثق حدود چهار سال قدرت را در اختیار داشت و سپس جعفر متوکل قدرت را به دست گرفت و متوکل امام هادی را سال 233 یا 236 از مدینه به سامراء منتقل کرد. امام هادی (ع) هفت سال بعد از متوکل هم در قید حیات بود چرا که شهادت ایشان 254 ه.ق است. امام هادی(ع) می فرمایند که انسان اگر در زندگی خود محور و به تعبیری از خود راضی شد، این یک پیامد سوءی دارد و باید بداند که مردم نسبت به او خشم خواهند گرفت. بنابراین انسان نباید خودبین و از خود راضی باشد به هر حال همه ما انسان و ممکن الخطا هستیم و احتمال اینکه کاری که ما انجام می دهیم، خطا و اشتباه باشد وجود دارد. ایشان همینطور در تفسیر «غنی» می فرمایند: انسان غنی و بی نیاز آن کسی است که تمناها و آرزوهایش را کم کند. پس غنی واقعی کسی است که آرزوهایش را در زندگی کم و به آنچه که خداوند به او داده قناعت کند و راضی باشد. خیلی از این ظلم ها، قتل ها، مصائب و مشکلاتی که در دنیای امروز رخ می دهد نتیجه این است که انسان در زندگی اش قانع نیست. اگر انسان بیش از نیاز مال انباشته کند، در حدیث وارد شده که حمال دیگران شده است. عده ای در زندگی شان فوق نیازی که دارند مال انباشته می کنند و این خیلی بد است. انسان طماع، فقیر است اگر عالم را هم داشته باشد باز هم فقیر است. بنابراین انسان ناامید در زندگی فقیر است، انسان همیشه باید امیدوار به رحمت الهی باشد. امید درست هم خیلی مهم است گاهی برخی افراد در زندگی یک گره ای در کارشان پدید می آید درباره آن تفکر می کنند اما راه حل که پیدا نمی کنند ،ناامید می شوند چرا که ما از آینده خبر نداریم و خداوند ممکن است در زندگی انسان راهی باز کند که مشکل انسان از جایی که خودش هم فکر نمی کند، حل شود. یک شخصی تعریف می کند که در زمان امام هادی(ع) فردی به نام یوسف بن یعقوب که نصرانی بود و از سوی متوکل عباسی در دیار ربیعه حاکم منطقه ای بود، وی می گوید که این حاکم نصرانی با پدر من دوست بود و او برای من نقل کرده که یک زمان متوکل عباسی مرا به حضور طلبید، متوکل هم یک فرد دیکتاتور بود که من تصور کردم گزارش بدی در رابطه با من به متوکل داده شده و آن گزارش بد باعث شده که متوکل مرا احضار کند و من اگر نزد او بروم حتما مرا زندانی و توبیخ می کند. بنابراین بسیار نگران شدم و به سامراء آمدم و شنیده بودم امام هادی (ع) در آن زمان امام شیعیان و شخص بزرگی است با خود گفتم که من نذر می کنم صد دینار برای حضرت هادی، اگر من نزد متوکل بروم و او آسیبی به من نرساند. بعد فکر کردم خوب است قبل از آن که من نزد متوکل بروم خدمت امام هادی(ع) بروم و امام شیعیان را ببینم هم پول را بدهم و هم از او درخواست کنم که در حق من دعا کند. در شهر سامراء که مأمورین نظامی زیاد هستند جرأت نمی کردم که از کسی سؤال کنم خانه امام هادی کجاست، بنابراین سوار مرکب شده و دهانه آن را آزاد گذاشتم درحال جستجو بوده که مرکب به درب منزلی ایستاد، نهیب زدم که برود اما او نرفت. درب منزل باز شد و فردی به من گفت: تو یوسف بن یعقوب هستی؟ گفتم بله، پرسیدم: اینجا خانه کیست و او گفت که خانه امام هادی(ع) است. با تعجب نگاه می کردم که مرد به منزل رفت و برگشت و گفت آن صد دیناری که همراه داری به من بده. دوباره رفت و برگشت و گفت که حضرت می فرمایند بیا داخل. رفتم داخل و چشم حضرت که به من افتاد فرمودند: یک عده گمان می کنند که دوستی خانواده و ولایت ما به شما نصرانی ها نمی رسد، این مطلب دروغ است! یعنی ولایت ما برای شما نصرانی ها هم مؤثر است. برو نزد متوکل هیچ مشکلی نخواهی داشت. او هم می گوید که به نزد متوکل رفته و سؤالات متوکل را پاسخ داده و سپس به محل کارش بازگشته است و پسر آن نصرانی تعریف می کند که به برکت این امر او شیعه شده است. م
دوشنبه ، ۲۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هم اندیشی]
[مشاهده در: www.hamandishi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها