تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804835933
محسن چاوشی: هرگز نمی توانم بین «سنتوری» و «کجایی» یکی را انتخاب کنم!
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: محسن چاوشی گفت: «سنتوری» کاری بود در زمان خودش و «شهرزاد» کاری در زمان خودش. فاکتور زمان در این انتخاب ها خیلی مهم است. انتخاب کردن معذبم می کند، پس اجازه بده که انتخاب نکنم. فقط بگویم که حال هر دو را دوست دارم.به گزارش اتاق خبر، محسن چاوشی اصولاً کم حرف است و برای صحبت و گفت وگوی رسانه ای، رغبتی ندارد. این را تقریباً همه اهالی رسانه می دانند. اما سال ۹۴ با تمام بالا و پایین هایی که در عرصه موسیقی به خود دید، سالی ویژه و پربار برای محسن چاوشی بود. او در سال ۹۴ آلبومی منتشر نکرد ولی با حضور به عنوان خواننده سریال «شهرزاد» نه تنها خلأ انتشار آلبومش را به شکلی ویژه پر کرد، بلکه به مرور توانست جزو موفق ترین های سال باشد و با تک آهنگ هایش برای این سریال، بار دیگر نبض بازار را در دست بگیرد. بازخوردهایی که چاوشی با تک آهنگ هایش برای شهرزاد گرفت، در مواقعی بسیار بزرگ تر و همه گیر تر از برخی آثارش در قالب آلبوم بود و به مرور «موج چاوشی» و «شهرزاد» پررنگ شد. همه این اتفاقات هم باعث نشد که این خواننده از لاک اش بیرون بیاید. او زمان بیشتری را در استودیوی تجریش گذراند و کار به جایی رسید که شماره موبایلش را هم عوض کرد تا از دسترس خارج باشد. چاوشی بالاخره دل به دریا زد و در این گفت وگو تقریباً به همه سوالات بی پاسخ سال ۹۴ جواب داد. محسن چاوشی روی کلمات حساس است. به کلمه به کلمه حرف هایش فکر می کند و بعد آن را بر زبان می آورد. بخوانید: * سال ۹۴ برای تو با فراز و نشیب های زیادی همراه بود. اتفاقاتی که هر کدام شان باعث شد مورد نقد و البته توجه قرار بگیری. پیش از آغاز سوال ها می خواهم به صورت کلی درباره سالی که گذشت، بگویی. گذشت دیگر. یک سال دیگر هم گذشت تا یک سال به ۴۰ سالگی نزدیک تر شوم؛ برای من نکته مهم اش همین است. فقط احساس می کنم مسئولیت ام سنگین تر شده و حرف هایم بیشتر. حواشی هم که همیشه هست. آدم چه بخواهد چه نخواهد، بعضی ها نان شان را از این حاشیه سازی ها در می آورند. تا جایی که ممکن بود و سکوتم باعث تشدید این حواشی نشد، توجهی نشان ندادم و سهی می کنم بیشتر خودم را صرف کارم کنم تا این جور چیزها. * از ماجرای کنسل شدن حضورت در فیلم «چ» شروع کنیم که از همان ابتدا سؤال برانگیز شد. خودت خبر حضورت در این فیلم را تأیید کردی اما در نهایت حضور محسن چاوشی در این پروژه کنسل شد. مصاحبه آقای حاتمی کیا و استفاده از برخی تعابیر درباره تو چه قدر در این تصمیم تأثیر داشت؟ باز کردن و برگشتن به این مسائل کمکی به هیچ کس نمی کند. * یعنی قرار است در کل این مصاحبه توجهی به حواشی نداشته باشی و جواب های نصفه و نیمه بدهی؟ نه اتفاقاً می خواهم برخی حرف ها را بزنم. بپرس تا برویم جلو. * چهره های سینمایی سال گذشته حملات مختلفی به سمتت داشتند و تو هیچ جوابی ندادی. آقای مهرجویی مصاحبه تندی علیه تو کرد و تو سکوت کردی. این هجمه ها باعث دلگیری تو از سینما نشده؟ کسی صاحب سینما نیست که من بخواهم به خاطر مشکلاتم با یک کارگردان از سینما دلگیر شوم. جواب ندادن من به حرف های آقای مهرجویی هم از سر جواب نداشتنِ من نبود، اصلاً و ابداً. می توانستم برای بندبند حرف های تندی که ایشان درباره من زدند، جواب های مناسبی داشته باشم بلکه توهین های ایشان هم متوقف شود. اما ترجیح دادم به حرمت نام «داریوش مهرجویی» و سن و سالی که دارد، سکوت کنم و بیشتر به این موضوع دامن نزنم. بالاخره ایشان اخلاقی دارند و من هم اخلاقی. ادامه دادن به این کشمکش ها زشت است و در شأن نام یک هنرمند نیست. * پیشنهادهای سینمایی ات را امسال رد کردی و به هیچ کدام جواب مثبت ندادی. دلیل دوری تو از سینما چیست؟ پیشنهاد همیشه هست. ولی آدم قرار نیست به هر پیشنهادی جواب مثبت بدهد. ممکن است به خود شما هم در روز چند پیشنهاد در حوزه کاری تان داده شود، ولی مسلماً شما همه پیشنهادها را قبول نمی کنید. خیلی از مسائل در ذهن، منطق و از همه مهم تر دل تان وجود دارد که بر اساس آنها نهایتاً به یک پیشنهاد ممکن است جواب مثبت بدهید یا همه را رد کنید. این فقط مخصوص محسن چاوشی نیست. برای همه همین طور است. یک جای دیگر هم گفتم که اتفاقاً سینمای ما سینمای قابل احترامی است که روزبه روز هم پیشرفت می کند. پس من هیچ مشکلی با سینما ندارم و فقط یک سری مسائل و باید و نبایدهای شخصی است که برای حضورم در پروژه های سینمایی بر اساس آنها تصمیم می گیرم. * توضیحاتت تقریباً همه سوال های بعدی من درباره آلبوم را جواب داد. برویم سراغ «شهرزاد». داستان همکاری تو با «شهرزاد» از کجا کلید خورد؟ پیشنهاد محمد امامی بود و با هم درباره اش حرف زدیم. بعد هم سناریو را خواندم و خوشم آمد و همکاری مان شکل گرفت. * اینکه برای حضور در «شهرزاد»، پیشنهاد خواندن در سریالی دیگر را رد کردی، صحت دارد؟ نه، صحت ندارد. رد کردن پیشنهادات دیگر ربطی به حضورم در «شهرزاد» نداشت. * حضور فردین خلعتبری و علیرضا قربانی در قسمت های نخست سریال و اضافه شدن تو در ادامه به این سریال شایعات زیادی را در پی داشت. خودت در این مورد ناگفته ها را می گویی؟ فکر می کنم موضوع حضور من ربطی به ماجرای رفتن آقای قربانی و خلعتبری نداشت. یک موضوع درون گروهی بود که پیش از اضافه شدن من به سریال در موردش تصمیم گیری شده بود. خیلی در جریانش نیستم و نمی توانم درباره این مسأله قضاوت درست و منصفانه ای داشته باشم. پس ترجیح می دهم درباره اش حرفی نزنم. * چهره های دیگری هم پس از حضور تو و فراگیری قطعات «شهرزاد» که قطعاً به موفقیت سریال کمک شایانی کرد، جبهه گرفتند و به تو و سینا سرلک تاختند. به مرور موضوع به نوعی تقابل موسیقی سنتی و ایرانی با موسیقی پاپ هم تبدیل شد. این مقابله آیا اساساً درست بود و میزان این واکنش ها چرا تا این حد پیش رفت؟ اصولاً همیشه این طوری است که یک سری با چیزی موافق اند و یک سری دیگر مخالف. آن هایی که صرفاً تحسین می کنند، همیشه تحسین می کنند و آن دسته دیگر هم که طبق معمول همیشه می تازند. من اصلاً چنین قصدی نداشتم و بحث تقابل و این چیزها حتی یک لحظه هم به ذهن من خطور نکرد. فقط سعی کردم بر اساس استانداردهایی که در ذهن دارم، کار درست و شایسته ای بسازم که آبرودار باشد. اگر بخواهم همیشه خودم را درگیر این چیزها کنم که نمی توانم کار کنم. در واقع نمی توانم مدام هوش و حواسم را به این معطوف کنم که دیگران چه می خواهند و چه می گویند. بین این خواسته ها و آن چیزی که من فکر می کنم، باید به یک نقطه درست و اصولی برسم که بشود اسمش را گذاشت نتیجه خوب. بین این دو طیفی که گفتم، یک طیف پروسواس و ریزبین و نکته سنج هم وجود دارد که نگاه و نظرشان بیشتر کمکم می کند. بعضی ها انصاف شان به تعصب شان می چربد. * فکر می کنی دلیل فراگیری آثاری که در «شهرزاد» خواندی، چه بود؟ تصویری بودن آثار، ویدئوکلیپ هایی که برای آن آثار ساخته شد، خود ترانه ها یا…؟ مهم ترین عاملش این بود که کارها خیلی دلی ساخته شد. یعنی اصلاً شکل و شمایل سفارشی نداشتند. اگرچه در ظاهر این طور به نظر می رسد، اما واقعاً خودشان شکل گرفتند. مطمئناً وجود یک تیم حرفه ای فیلم ساز هم در این زمینه نقش بسیار موثری داشت. اینکه آنها می دانستند و این هوش و درایت را داشتند که از امکان موسیقی درست و به جا استفاده کنند. هیچ کدام از این دو بخش موسیقی و فیلم، فدای هم نشدند و هر کدام به صورت مستقل به عنوان یک پکیج به درک و دریافت بهتر اثر کمک کردند. بعضی وقت ها همه چیز دست به دست هم می دهد تا یک اثر گل کند. * دوست دارم واضح و صریح جواب بدهی. سوال آخرم مهم ترین سوال این گفتگو هم هست. اگر قرار باشد بین «سنتوری» و «کجایی» انتخاب کنی، کدام یک را بیشتر دوست داری؟ جواب این سؤال شاید دغدغه خیل عظیم طرفدارهایت باشد. «سنتوری» کاری بود در زمان خودش و «شهرزاد» کاری در زمان خودش. فاکتور زمان در این انتخاب ها خیلی مهم است. انتخاب کردن معذبم می کند، پس اجازه بده که انتخاب نکنم. فقط بگویم که حال هر دو را دوست دارم. منبع: موسیقی ما
دوشنبه ، ۲۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[مشاهده در: www.otaghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها