تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818780505
آمادگى ایران براى احداث کانال دریاى خزر - خلیج فارس
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگیان نیوز: فرهنگیان نیوز - تدبیر https://telegram.me/edufarhangian : ایران طرح احداث کانال اتصال دریاى خزر به خلیج فارس را همچنان تحت بررسى دارد. براى روسیه نیز این پروژه از اهمیت استرتژیک ویژه اى برخوردار است. اما غرب و ترکیه از ساخت آن ممانعت کرده و حتى این پروژه از جانب ایالات متحده، در فهرست تحریم هاى ضد ایرانى قرار دارد. آمادگى ایران براى احداث کانال "دریاى خزر — خلیج فارس" — قسمت 1 "اسپوتنیک" شما را با ادامه تاریخچه این طرح آشنا می کند. رویدادهای نگران کننده در جبهه های نبرد شوروی با آلمان، تهدید حمله ترکیه به اتحاد جماهیر شوروی و نزدیک شدن نیروهای آلمانی-ایتالیایی به کانال سوئز در سال 1942، نقش موثری در احیای پروژه احداث کانال "خزر — خلیج فارس" داشت. اتحاد جماهیر شوروی و ایران از این پروژه به عنوان یک طرح متقابلا سودمند و آینده دار یاد کردند. این موضوع در 30 نوامبر سال 1943 در تهران، طی مذاکراتی بین ژوزف استالین و محمد رضا پهلوی، مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. آمادگی ایران برای احداث کانال دریای خزر - خلیج فارس - قسمت 1 © AFP 2016/ Henghameh FAHIMI آمادگی ایران برای احداث کانال "دریای خزر - خلیج فارس" - قسمت 1 در بهار 1953، اتحاد جماهیر شوروی در برابر پیچیدگی روابط با ایران، وارد دوره عادی سازی روابط با ترکیه شد. اما ایران از نیمه دوم دهه 50 میلادی تصمیم گرفت تا از سیاست همکاری برابر با غرب و اتحاد جماهیر شوروی، پیروی کند. در ماه های ژوئن و جولای 1956، محمد رضا پهلوی، پادشاه ایران در راس هیئتی از اتحاد جماهیر شوروی، بازدید رسمی به عمل آورد. در این سفر طرفین یک سری توافقنامه اقتصادی به امضا رساندند. علاوه بر این، در جلسه نیکلای بولگانین، رئیس وقت شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی با پهلوی، طرفین به اهمیت ویژه مطالعه و احداث پروژه کانال کشتیرانی "دریای خزر — خلیج فارس" اشاره کردند. اما اشاره به این بند در اعلامیه نهایی مذاکرات، حذف شد. با این حال، در سال 1962 اتحاد جماهیر شوروی و ایران، کمیسیون مطالعه احداث کانال را تشکیل داده که لئونید برژنف، رئیس شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی، در طول سفر خود به تهران در نوامبر 1963 در جریان پیشنهادات این کمیسیون قرار گرفت. آلکسی چیچکین، کارشناس و دکتر اقتصاد در این رابطه می گوید: "از همان زمان بود که طرفین با ایجاد یک چارچوب قانونی برای اجرای این پروژه، موافقتنانه "استفاده مشترک از منابع آبی و رودخانه های مرزی" و "توسعه ترانزیت کالاهای ایرانی از طریق خاک اتحاد جماهیر شوروی، و کالاهای اتحاد جماهیر شوروی، از طریق خاک ایران " را به امضا رساندند. در ژوئن 1965 در هنگام بازدید محمدرضا پهلوی از اتحاد جماهیر شوروی، طرفین برای سرعت بخشیدن به توسعه این پروژه توافق کردند، اما باز هم در اعلامیه نهایی اشاره ای به این نکته نشد. در پی بازدید الکسی کاسیگین، نخست وزیر اتحاد جماهیر پروژه احداث کانال ارتباطی قابل کشتیرانی "خزر-خلیج فارس" شوروی به تهران در ماه آوریل 1968، گزینه اولیه ساخت کانال مورد بررسی قرار گرفت. طرفین بار دیگر این پروژه را مورد تائید قرار دادند. با این حال، در همان سال ها، در پی نشست های مکرر سران آمریکا و ایران، ایالات متحده اعلام کرد که این پروژه در بلند مدت بر ضد منافع آمریکا و متحدان آن در ناتو است. عربستان سعودی نیز از این موضع حمایت کرد. در صورتی که عراق طرفدار اجرای این پروژه شد. آخر این کوتاه ترین مسیر دستیابی کشور به اتحاد جماهیر شوروی بود. حمایت از این موضع به بغداد کمک کرد تا برای عادی سازی روابط با مسکو، موافقتنامه دوجانبه "دوستی و حسن همجواری" را در سال های 1974 و 1975 به امضا برساند. از پاییز 1975 ایالات متحده شروع به برنامه ریزی برای سرنگونی رژیم شاه و تحریک درگیری بین ایران و شوروی و ایران و عراق کرد. تهران جرات نکرد تا از موضع ایالات متحده، چشم پوشی کند آخر 70٪ از صادرات نفت ایران به آمریکا ارسال می شد و 40 درصد از سهم سرمایه گذاری های خارجی در ایران، متعلق به ایالات متحده بود. چیچکین در ادامه می گوید "کالاهای آمریکایی حداقل 60٪ از نیازهای نیروهای مسلح ایران در سلاح و مهمات را پوشش می داد. و به طور کلی، سهم کشورهای عضو ناتو در تامین ارتش ایران به 85٪ می رسید". هم زمان ترکیه از نیمه دوم سال های 1960، شروع به کاهش تعرفه های ترانزیت محموله های شوروی از تنگه های بسفر و داردانل کرد. چیچکین در ادامه توضیح داد که "این تصمیم برای اتحاد جماهیر شوروی بسیار مهم بود چرا که در سال های 1960، آیا اتصال خزر به خلیج فارس شدنی است؟ حداقل 50٪ از حجم سالانه صادرات نفت شوروی از این مسیر منتقل می شد. دوم اینکه، اجرای پروژه ساخت کانال، نیاز به منابع مالی و فنی عظیمی داشت که تخصیص آنها برای اتحاد جماهیر شوروی، بنا به دلایل اقتصادی داخلی و خارجی آن زمان، بسیارمشکل ساز شده بود". همه این مسائل باعث شده بود تا ایران و اتحاد جماهیر شوروی از سرعت بخشیدن به این طرح، بکاهند. در هنگام سفر پهلوی به مسکو در اکتبر 1972 و بازدید کاسیگین از تهران در مارس 1973، طرفین دوباره خارج از اعلامیه مشترک، به داشتن منافع متقابل در پروژه کانال، اشاره و رسیدن به یک سری از پارامترهای فنی، توصیه کردند. طرفین موفق به توسعه اساس قانونی و فنی برای احداث کانال شده، اتحاد جماهیر شوروی و ایران، "برنامه همکاری اقتصادی و علمی- فنی" در 15 سال آینده و تفاهم نامه "تشویق متقابل در سرمایه گذاری" را به امضا رساندند.
چهارشنبه ، ۱۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگیان نیوز]
[مشاهده در: www.farhangiannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها