واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: سنندج - ایرنا- گردشگری روستایی بحث مهمی است که در کنار اقتصاد ساده روستایی می تواند راه دیگری برای زندگی روستانشینان باشد و مانع از مهاجرت آنان به شهرها شود.به گزارش ایرنا، توجه به گردشگری روستایی در استان کردستان می تواند رهاورد خوبی برای اقتصاد استان و شکوفا شدن این ظرفیت باشد که می توان در کل گفت آن گنج سربسته ای است هم از لحاظ توجه و هم از نظر میزان شناخت. پیرامون این موضوع، خبرنگار ایرنا با علی هژبری، سرپرست پایگاه میراث فرهنگی زیویه و کرفتو و متخصص حوزه گردشگری گفت و گویی انجام داده که در پی خواهد آمد. **** - مفهوم کلی گردشگری روستایی چیست و به چه فعالیتی گفته می شود؟ در یک مفهوم کلی گردشگری روستایی، فعالیت گردشگری در محیط یک روستا است که در بردارنده ارزش ها و آثار متفاوتی برای محیط زیست طبیعی، انسانی و در برگیرنده زمینه های مختلف چون سکونتگاها، رویدادها، جشنواره، ورزش ها و تفریحات گوناگون است که در محیط روستا شکل می گیرند. - چه تعریف مصطلحی از گردشگران روستایی مطرح است؟ گردشگران روستایی به گردشگرانی اطلاق می شود که در یک روستا یا نزدیک آن مقیم می شوند و درباره زندگی و محیط آنها آگاهی کسب می کنند؛ یا به گردشگرانی اطلاق می شود که کنار خانواده های کشاورز، دامدار، ماهیگیر و دیگر خانواده های روستایی زندگی می کنند و در مورد فعالیت های آنها چیزهای می آموزند. - با این مقدمه و تعریف آیا همه روستاها ظرفیت پذیرش گرشگر را دارند یا روستاهایی به عنوان نمونه معرفی خواهند شد؟ نه؛ روستای نمونه گردشگری به محدوده ای جغرافیایی اطلاق می شود که در این محدوده یک یا چند و یا مجموعه ای از جاذبه های تاریخی، طبیعی و فرهنگی وجود دارد که وجود آنها انگیزه ای برای سفر و اقامت گردشگران خواهد بود. - مقوله گردشگری روستایی چه اهمیتی دارد؟ گردشگری روستایی از یک جهت این فرصت را فراهم می سازد تا گردشگران فارغ از زندگی شهری در بافت سنتی روستا زمانی را به فراغت بگذرانند و از سوی دیگر در کنار اقتصاد ساده روستایی می تواند راه دیگری برای زندگی روستانشینان و مانع از مهاجرت آنان به شهرها گردد. در یک سیستم کلی هر مقصد گردشگری بعنوان یک زیربخش برنامه ریزی منطقه ای محسوب می شود. از سوی دیگر گردشگری روستایی، سبب رشد اقتصادی، ایجاد تنوع در اشتغال با حفظ مشاغل دیگر؛ ایجاد بازارهای جدید برای محصولات کشاورزی و گسترش مبنای یک اقتصاد منطقه ای خواهد شد. در زمینه اجتماعی ـ فرهنگی هم سبب زنده و پویا شدن فرهنگ جوامع محلی و آداب و رسوم و سنت ها و بازدید گردشگران از این جوامع به یک تجربه گردشگری منتهی خواهد شد. - منطقه بندی گردشگری روستایی با توجه به چه شاخص هایی انجام می شود؟ منطقه بندی گردشگری روستایی را می توان با توجه به شاخص هایی چون جاذبه گردشگری در محیط روستایی، راه های ارتباطی، تراکم جمعیت و ظرفیت گردشگرپذیری، تاسیسات زیر بنایی و اقتصادی، امکانات اقامتی، قابلیت های فرهنگی، پیامدهای گردشگری در اشتغال و سطح درآمد و دستیابی به یک گردشگری پایدار انجام داد. البته از طرفی دیگر، می تواند اقتصاد محلی را تحت الشعاع قرار داده و کیفیت زندگی و محیط زیست جوامع محلی را پائین بیاورد. - مهمترین و بهترین نوع مراکز گردشگری روستایی را چه مواردی تشکیل می دهد و دارای چه ویژگی هایی است؟ مهمترین و بهترین نوع مراکز گردشگری روستایی را خانه ها یا مراکز بوم گردی تشکیل می دهند.اقامتگاه بوم گردی نوعی از محل های اسکان برای مسافران است که بر خلاف هتل ها که ویژگی یکسانی دارند، دارای ویژگی خاص محیطی خود بوده و به نوعی اقامتگاهی بومی و محلی است که بیشتر در خانه های قدیمی بازسازی شده و با شیوه ای که مطلوب برای مسافران باشد اداره می شوند.در این اقامتگاه ها که تقریبا همگی آنها بصورت خانوادگی ارائه خدمات می کنند، سعی بر این است تا مهمانان با شیوه سنتی زندگی در آن محل خاص آشنا شده و از غذاهای محلی آنجا استفاده و در محیطی طبیعی سفر خود را به انجام برساند.برخی از آنان فعالیت های طبیعت گردی مکملی چون بیابان گردی، جنگل نوردی و گردشگری نجومی را نیز مکمل کار خود ساخته و خدمات کاملی را به مسافران خود ارائه می دهند. البته تعداد اقامتگاه هایی که بدین صورت ارائه می شوند بیشتر از این بوده ولی این گروه جزو بهترین های آنها به شمار می روند. 7249/6108 گفتگو از ابراهیم محمدحسینی
چهارشنبه ، ۱۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]