تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 21 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):هر كس زياد شوخى كند، نادان شمرده مى شود.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1814981789




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

مدیران فرهنگی اصفهان به هنر انیمیشن نگاه مثبتی ندارند


واضح آرشیو وب فارسی:ایمنا: در بخش نخست گفتگو با امیرحسین صالحی، مدیر استودیو بلوط و کارگردان مجموعه ی ماجراهای میرزابلد، درباره روند کار این گروه و رسیدن به موقع انیمیشن میرزابلد برای پخش در شبکه تلویزیونی پویا به گفتگو نشستیم. حال قسمت دوم این گفتگو را در ادامه می خوانید. صالحی در این بخش از پیشنهاد های مهاجرت می گوید و از مهم ترین صعف های انیمیشن ایران...آقای صالحی چرا در اصفهان مانده اید و برای ادامه کار به پایتخت نرفتید؟ تهران و اصفهان هر کدام یک سری مشکلات دارند. در تهران بهتر می توانید افراد متخصص پیدا کنید ولی به دلیل تعجیل در انجام کار فکر می کنم به مرور کیفیت کار پایین می آید، هم چنین از نظر اقتصادی هزینه ها نسبت به اصفهان بالاست، ولی اصفهان با این که نیروی متخصص کمتر پیدا می شود ولی یک گوشه ای آرام کار خودت را انجام می دهی و سعی می کنی کارت بالاترین کیفیت را داشته باشد. ولی متاسفانه مدیران فرهنگی اصفهان آنقدرها که شایسته است در جاهای مختلف از شهرداری گرفته تا حوزه هنری و غیره به انیمیشن نگاه مثبتی ندارند و با این که انیمیشن پتانسیل بالایی برای معرفی اصفهان و تمام فضاهای گردشگری و تاریخی به دنیا دارد ولی متاسفانه اتفاق خاصی در حوزه ی آن نمی افتد. ولی ظاهرا بودجه خوبی در حوزه ی فرهنگ در اصفهان هزینه می شود؟! یکی از مهمترین معضلات این است که مرغ همسایه غازه! اگر یک نفر بودجه بالایی را برای هزینه کردن در یک کار فرهنگی اعلام کند، سر و صدای همه بلند می شود، ولی همان بودجه را خیلی راحت در اختیار افراد و گروه های تهرانی قرار می دهند تا برای اصفهان کار کنند. متاسانه چون دوستان آشنایی چندانی با این صنعت ندارند مدل هزینه کردن در آن را هم بلد نیستند. در مورد همین مجموعه ی میرزا بلد، این مجموعه تقریبا با مجموعه شکرستان تولید شد ولی به دلیل نبود اسپانسر پنج سال بعد به پخش رسید که اگر در زمان خودش پخش می شد اتفاقات بهتری می افتاد. ولی چون در اصفهان کار شد انتظار می رفت از اصفهان اسپانسری پیدا شود و کار را حمایت کند ولی متاسفانه نشد. حالا جالب این است که کشور ترکیه از من درخواست کرد تا اسم کاراکتر این اثر را عوض کنم و بگذارم ملانصرالدین و لوکیشن آن را هم ببرم استانبول! به من گفته شد که قطعا دولت ترکیه با هزینه ی خوبی کار را حمایت می کند ولی اسمی از بچه های ایران نیاشد و به نام آنها تمام شود ولی ما این کار را نکردیم. به غیر از پیشنهادهای کاری، پیشنهاد مهاجرت و کار در کشورهای دیگر را هم داشتید؟چون در این چند ساله خیلی از بچه های انیمیشن ایران مهاجرت کردند. بله قطعا وجود داشته. از همان دوره ای که من در آمریکا دوره میدیدم اساسا این دوره برای برطرف کردن نیاز کمپانی های بزرگ انیمیشن دایر شده بود. از هم دوره های من خیلی ها جذب دیزنی و دریم ورکز و غیره شدند. من هم در نظر داشتم که همان جا کار کنم و قصدم از اول این بود که چندسال در آنجا تجربه کسب کنم و بعد به ایران برگردم، ولی خیلی زودتر درگیر آموزش به بچه های علاقه مند شدم و کار را در همین جا ادامه دادم. بعد از آن هم از طرف یک سری از دوستان فرصت های شغلی مثلا در ترکیه یا سوئد پیشنهاد شد که نپذیرفتم. امروز از رد کردن این پیشنهادها و ماندن در ایران پشیمان نیستید؟ خیلی جنگیدم و خیلی روزهای سختی داشتم ولی پشیمان نیستم که نرفتم و گمان می کنم چیزی را از دست نداده ام. الان خدا را شکر راضی هستم از این که تیم ما چندین بار زمین خورد ولی دوباره بلند شد و در حال حاضر در بهترین دوران خودش به سر می برد. در مورد وضعیت انیمیشن در ایران با توجه به پیشرفت های کمی سال های اخیر چه نظری دارید؟ یک معضلی که انیمیشن ایران با آن روبروست این است که مستقل نیست. سرمایه گذار و تهیه کننده ی تخصصی در حوزه ی انیمیشن وجود ندارد که اگر بود اتفاقات بهتری می افتاد. به نظر می رسد اکثر انیمیشن های سینمایی پشتوانه ی دولتی دارند. به جز یکی دو تا از محصولات سینمایی انیمیشن سال های اخیر، همگی موضوعات جهت دار سفارشی داشته اند و تهیه کننده به این فکر کرده که با چه موضوعی کار کند که بتواند بودجه ای از یک منبعی تامین کند و در واقع نگاهش به مخاطبین و مردم نیست بلکه نگاهش به مدیران و مطالبات آنهاست. تهیه کننده هم کم کم کاربلد می شود و نه تنها برای انیمیشن، که برای محصولات جانبی هم بازار پیدا می کند و به جای اینکه طرح و نقش محصولات غربی بر روی کالاهای مصرفی ما نقش ببندد، از همین المان ها و کاراکتر های ایرانی استفاده می کند. ولی متاسفانه تهیه کننده صرفا به دنبال رضایت مندی مدیر بالادستی است و اگر هم به این فکر باشد که چنین کاری انجام بدهد سازمان بالادستی مانع می شود چون همه ی کارها را متاسفانه خودش می خواهد به تنهایی و انحصاری انجام بدهد و خب، این همیشه با شکست مواجه شده است. ظاهرا پول خوبی حداقل در یکی دو سال اخیر به بدنه ی تولید انیمیشن تزریق شده؟ اتفاقی که می افتد این است که هر از گاهی پولی به انیمیشن تزریق می شود و در بعضی سال ها این اتفاق نمی افتد. پیشنهادی که من در جلسه ای که با کمیسیون فرهنگی مجلس داشتیم این بود که یک بودجه ای به عنوان وام در اختیار افراد قرار بگیرد تا استودیو ساخته شود و در قبال این وام افراد موظف به تولید فرهنگی باشند. البته بدون دخالت دولت یا مجلس یا نهاهای دیگر که بعد از گذشت مدت زمانی بخواهند در تمام جزییات دخالت کنند . معضل اساسی همین است. متاسفانه کسانی در این حوزه نظر می دهند، که مخاطب و مدیوم تخصصی را نمی شناسند! قبل از هر آموزه ای سرگرمی مهم ترین نکته در انیمیشن است که این متاسفانه گم شده است. مثلا در همین انیمیشن "شاهزاده روم"، وقتی ما با بچه های گروه فیلم را دیدیم ، همه بعد از ده پانزده دقیقه خسته شدند و اگر ماهیت مذهبی و تبلیغات گسترده آن نبود این اتفاق برای فیلم نمی افتاد. البته که موفقیت های کار قابل تقدیر است و امیدواریم ادامه پیدا بکند. متاسفانه هنوز تعریف "هنر صتعت سرگرمی" از طرف خیلی ها پذیرفته نشده و این باعث می شود مسیر غلطی برای مقابله با تهاجم فرهنگی در پیش گرفته شود. همین شبکه ی پویا که تلاش می کند انیمیشن ایرانی تولید کند در همین زمان هفتاد فیلم سینمایی خارجی پخش می کند. همین الان متاسفانه قراردادهای انیمیشن که بسته می شود از قیمت قرارداد فیلم مستند کمتر است. در حالی که مخاطب امروزی انیمیشن های بسیاری را در آینده خواهد ساخت. اگر الان کار فرهنگی مناسب برای این افراد نشود معلوم نیست با چه خوراک فرهنگی بزرگ بشوند. در حالی که در تمام دنیا تولید انیمیشن سخت تر و پرهزینه تر از فیلم زنده است. دقیقا خیلی متفاوت است. البته خیلی از دوستان در حوزه انیمیشن معتقدند که پول زیاد در ایران برای انیمیشن کارایی ندارد ولی بالاخره باید یک متر و معیاری وجود داشته باشد تا بشود کار کرد. متاسفانه خیلی از بچه های انیمیشن راضی هستند که فقط روتین کار کنند وگرنه از نظر مالی مشکلات بسیاری وجود دارد. مثلا یکی از بزرگترین مسائل که به دلیل مشکلات مالی اتفاق می افتد این است که اکثرا افراد از جای دیگری ارتزاق می کنند و این باعث عدم تمرکز بر روی حرفه می شود و یک وضعیت درهم و به هم ریخته ای را به وجود می آورد. آینده ی انیمیشن ایران را چطور می بینید؟ ایران قادر است در بازار انیمیشن جای وسیعی برای خود باز کند. نیروی کار فراوان تر از گذشته است. در شهرستان ها تیم های مختلفی هستند که کار می کنند و فقط باید یک سری دوره های حرفه ای تر برای آنها گذاشته بشود. فقط نکته این است که هر کس با آسایش در شهر خودش کار بکند و فکر نکند که حتما باید برای پیشرفت کار به تهران برود. تهران رفتن در کوتاه مدت خوب است ولی در بلند مدت ممکن است به دلیل تعجیل در کار و وضعیت اقتصادی کیفیت کارش پایین بیاد. و آینده ی استودیو بلوط؟ از میرزا بلد استفاده کردیم تا در عین دارا بودن بالاترین کیفیت، آزمون و خطایی هم کرده باشیم. قصه گفتن را یاد بگیریم و مخاطب را بشناسیم. قصدمان این است در این پروژه بچه ها به اصطلاح آب دیده بشوند تا در پروژه های بعدی قوی تر و بهتر کار کنیم. چند پروژه دیگر هم در دست داریم که بعد از این مجموعه امیدواریم به سرانجام برسد./ /احسان امینی/


دوشنبه ، ۹فروردین۱۳۹۵


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایمنا]
[مشاهده در: www.imna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن