واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: علیرضا میریوسفی می گوید که آزادی تدمر علاوه بر ارزش نظامی زیادی که نمی توان آن را نادیده گرفت، از منظر «زمانی که اتفاق افتاد» دارای اهمیت فوق العاده ای بود و می تواند به ادامه پروسه سیاسی کمک موثری نماید.به گزارش دولت بهار، در پی موفقیت ارتش سوریه و متحدانش در آزادسازی شهر راهبردی تدمر (پالمیرا) از اشغال نیروهای تکفیری داعش، به جهت بررسی ابعاد راهبردی این پیروزی، خبرنگار فارس با «علیرضا میریوسفی»، رئیس گروه مطالعات خاورمیانه دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل یک گفت وگوی تلفنی ترتیب داد. میریوسفی در ابتدای این گفت وگوی کوتاه تصریح کرد: آزادی تدمر علاوه بر ارزش نظامی که نمی توان آن را نادیده گرفت، از منظر «زمانی که اتفاق افتاد» دارای اهمیت فوق العاده ای بود و می تواند به پروسه سیاسی کمک موثری نماید. وی افزود: سیاست ایران از ابتدای بحران سوریه دارای سه پایه اساسی بود، اول تاکید بر نقش سازمان ملل و چندجانبه گرایی، دوم، نفی راهبرد نظامی و اینکه هر راه حل پایداری باید از دل مذاکرات سیاسی خارج شود و سوم حق تعیین سرنوشت ملت سوریه. در واقع طرح چهارماده ای ایران که قریب به سه سال قبل مطرح شد و در قطعنامه ٢٢٥٤ شورای امنیت نیز لحاظ شده است، برگرفته از همین اصول سه گانه هستند. این کارشناس مسائل خاورمیانه گفت: در سپتامبر 2015 مهم ترین تحول در پرونده سوریه اتفاق افتاد یعنی شکل گیری ائتلاف چهارگانه و ورود روسیه به پرونده سوریه در شرایطی که دولت و ارتش سوریه تضعیف شده بودند، به این ترتیب یک بحران منطقه ای درست برخلاف تلاش پنج ساله مخالفین حکومت سوریه، تبدیل به یک بحران جهانی بر ضد آنها شد و مخالفین دولت سوریه خود را با یک قدرت برتر نظامی مواجه دیدند؛ لذا از آن موقع بود که پروسه سیاسی ضرباهنگ جدید و مثبتی پیدا کرد: «مذاکرات وین1، وین 2، نیویورک و از همه مهم تر قطعنامه 2254» همگی تداوم این روند و ضرباهنگ جدید هستند که قابلیت حل و فصل پایدار بحران سوریه را دارد. با این حال، میریوسفی تصریح کرد که پس از صدور قطعنامه ٢٢٥٤، کشورهای مخالف دولت سوریه یک روند تخریبی را در قبال این قطعنامه شروع کردند و تلاش کردند آن را به تاخیر انداخته یا تخریب کنند. این تحلیل گر مسائل غرب آسیا اضافه کرد: آزادی تدمر از این رو اهمیت دارد که تقریبا با فاصله کوتاهی از اعلام خروج بخش بزرگی از نیروهای روس از سوریه اتفاق افتاد و پاسخ گمانه زنی های غلطی بود که این اقدام را نوعی عقب نشینی برای این ائتلاف تلقی کرده بودند. همان طور که از اول اعلام شده بود، قرار نبود ائتلاف چهارگانه و از جمله نیروهای روس فقط با اهرم نظامی به دنبال یک راه حل پایدار برای سوریه باشند. از ابتدا ائتلاف چهارگانه روسیه، ایران، سوریه و عراق یک راهبرد سه گانه نظامی- سیاسی-بین المللی را دنبال می کرد، یعنی: «بازگرداندن تعادل در جبهه های نظامی به نفع حکومت سوریه، کمک به پروسه سیاسی و گفتگوهای سوری-سوری و سرانجام تقویت روندهای ضدتروریسم و سازوکارهای بین المللی مربوط به آن.» بعد از خروج نیروهای روس، این تصور پیش آمده بود که این امر نوعی عقبگرد روسیه است و اکنون پیروزی در تدمر و تداوم برتری نسبی نیروهای سوری در میدان های نبرد، کمک بسیار مهمی به پروسه سیاسی خواهد نمود و کمک می کند روندی که با 2254 شروع شده با جدیت بیشتری دنبال شود یا حداقل یکی دو گام از این قطعنامه به پیش رود. میریوسفی ادامه داد: تحولی که در چند سال گذشته اتفاق افتاد این بود که داعش بخش بزرگی از سوریه و عراق را اشغال کرده بود و این ها به خصوص در ماه های اخیر شدت بیشتری یافته بود؛ مثلا پالمیرا تقریبا هشت ماه پیش در اختیار داعش قرار گرفت. ائتلاف آمریکایی ضد داعش هم در عمل صرفا بر تقسیم اراضی سوریه میان داعش با گروههای دیگر معارض متمرکز بود. با این حال آتش بسی که اخیراً اعلام شد شامل داعش و النصره نبود. به همین خاطر تداوم پیروزی های ارتش سوریه با وجود اعلام آتش بس و خروج بخشی از نیروهای روس پیام روشنی به گروه های معارض در فضای بعد از قطعنامه ٢٢٥٤ تلقی می شود. خبر دیگری که تکمیل کننده خبر آزادی تدمر است این بود که گفته شد آمریکایی ها بحث سرنوشت بشار اسد را در این مرحله مورد تاکید و پافشاری قرار نمی دهند. وی در پایان متذکر شد: اگر این ها را به هم متصل کنیم، دورنمایی را نشان می دهند که بر مبنای آن پروسه سیاسی که تا قبل از 2254 فقط در حد یک شعار و توجیهی برای سیاست های نظامی گری بود، یک معنای جدید پیدا کرده و می توان روی آن کار کرد و به نظر می رسد تا پایان 2016 دو سه گام از این قطعنامه را بتوان جلو برد و به راه حل سوریه که البته حصول آن بسیار دشوار خواهد بود، دست یافت.
دوشنبه ، ۹فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]