واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: وقتی ما یکی از صنایع دستی را می خریم تقریبا مطمئن هستیم که سود اصلی متعلق به فروشنده است و تولیدکننده سهم کمی از این سود دارد اما حالا گروه «دستاست» محصولات دستی را بدون واسطه عرضه می کند.مجله مهر: از سال ۱۹۷۴ تا سال ۲۰۱۵ زمان زیادی گذشته است؛ از روزهایی که محمد یونس در بنگلادش با دیدن فقر مردم به دنبال راهی برای رهایی از چرخه ی فقر کرد، تا امروز که انواع فعالیت های الهام گرفته از کار او در کشورهای مختلف جهان اجرا می شوند و هنوز فقر موضوعی است که همچنان مساله ی مهم بسیاری از جوامع است. محمد یونس ایده خود را با نام کسب و کار اجتماعی به دنیا معرفی کرد. کسب و کار اجتماعی را می توان یکی از انواع کارآفرینی اجتماعی دانست که با شدت و حدت بیشتری به هدف اجتماعی خود پایبند است. چند سالی است که اصطلاح کارآفرینی اجتماعی و کسب و کار اجتماعی وارد فضای ایران هم شده است. کسب و کار اجتماعی «دستادست» یکی از اولین کسب و کارهای آنلاینی است که براساس این شیوه و با الهام از محمد یونس در فعالیت هایش تاسیس شده است. اینجا عده ای دلشان برای هنر بومی کشور می تپد. گروهی که دست به دست هم داده اند تا نگذارند هنر و صنایع دستی بومی کشور از یاد برود. گروه «دستادست» دو سال است که با همین هدف تاسیس شده است. «فایره درخشانی» مدیر این گروه است که به داد صنایع دستی کشور و توایدکنندگان آن رسیده اند. فائزه اینگونه داستان «دستادست» را برایمان تعریف می کند: «دستادست یک کسب وکار اجتماعی است که هدف آن به وجود آوردن بازار برای فروش محصولات کسانی است که دسترسی عادلانه یا حتی دسترسی ساده به بازار ندارند. کسانی که در روستاها زندگی می کنند زنان سرپرست خانوار و ... کسانی هستند که ما با آنها همکاری می کنیم. مثلا با دو گروه از زنان روستایی اطراف دریاچه ارومیه که سعی می کنند خیاطی را جایگزین کشاورزی کنند، همکاری می کنیم. یا گروهی از شهر کرمان که برای احیای قنات ها زن ها کار دستی تولید می کنند. هم زمان در شهر با یک سری شرکت ها وسازمان های توانمندسازی هم همکاری می کنیم. در کنلرش با تولیدکنندگان جوان که در خانه کار تولید می کنند هم ارتباط داریم.» درواقع دستادست برای تمام کسانی است که هنر و حرفه ای بومی را بلدند اما تجاری سازی آن را بلد نیستند. برای توانمندسازی زنان کمپین راه انداختیم البته دستادستی ها برای کسانی که خیلی حرفعه ای نیستند هم برنامه دارند. «معمولا کسانی سراغ ما می آیند که هنر و صنعتی را بلدند؛ اما در مواردی هم بوده که ما خودمان اقدام به توانمندسازی کرده ایم. مثلا زنان روستایی اطراف دریاچه ارومیه خیلی در خیاطی حرفه ای نبودند؛ برای همین ما یک کمپین راه انداختیم برای خرید چرخ خیاطی برای این زنان و هم برای آموزش خیاطی. ما با پول جمع آوری شده برای آنها چرخ خیاطی خریدیم و کلاس آموزشی برگزار کردیم. بنا داریم سال آینده در برنامه های خود این را مدنظر داشته باشیم که برای گروه هایی که نیاز به آموزش دارند تا حدی نیاز اموزشی آن ها را هم برطرف کنیم.» هدف ما خریدوفروش عادلانه است ایده اولیه از یک کارآفرین و اقتصاددان بنگلادشی گرفته شده است. «ما کتاب های آقای «محمد یونس» را مطالعه می کردیم. آقای یونس اقتصاددان بنگلادشی است که در کشور خود کسب وکارهای اجتماعی را راه انداخت. این برای ما خیلی الهام بخش بود و تصمیم گرفتیم این کار را در ایران هم انجام دهیم. اولین کاری که ایشان کردند اعتبارات خرد را برای اولین بار در جهان ایجاد کردند؛ یعنی بانکی را تاسیس کردند که به افراد فقیر وام بدون سند ارائه می کرد و به این افراد کمک می کرد که بتوانند خودشان یک کسب وکاری راه بیندازند و آنها را این حلقه فقر و اینکه مجبور بودند محصولاتشان را به رباخوارها بفروشند، بیرون آوردند. با این کار تا سال ۲۰۰۶ حدودهفت میلیون نفر از زیر خط فقر بیرون بیایند. در کنار این یک شرکت دیگر هم راه انداختند که تولید مواد غذایی می کرد برای سو تغذیه کودکان. این ایده برای ما خیلی جذاب بود. ما هم در حیطه صنایع دستی می دیدیم کسانی هستند که محصولاتی تولید می کنند؛ اما قادر نیستند این محصولات را به قیمت عادلانه به فروش برسانند. یک اتفاق باعث می شود که دستادست متولد می شود. فائزه از این اتفاق می گوید: « من خودم مدیر و طراح سایت بودم. من و عده ای از دوستانم با برخی از این هنرمندان و کارآفرینان به صورت اتفاقی آشنا مشدیم. اول از همه با یک عده ای از خانم ها مواجه شدیم که این ها کوسن می دوختند که در بازار هر کدام به قیمت ۸۰ هزار تومان به فروش می رسیدند؛ اما از این مقدار فقط ۲۶هزار تومان به کسی که آن را می دوخت، می رسید. ما به این فکر افتادیم که شاید بتوانیم کاری کنیم که این نسبت عادلانه باشد و بیشتر درآمد به دست تولیدکننده برسد.» کار از ارومیه کلید می خورد اما به سرعت در تمام کشور طرفدار پیدا می کند. «کل کار از ارومیه شروع شد؛ اما الان همکاران ما در شهرهای مختلف هستند و با گروه های و کارآفرینان ده استان کشور همکاری داریم.» ما دلال نیستیم! ۸۳درصد دستادستی ها خانم هستند و تقریبا گروهی زنانه هستند.اما بزرگترین فرق آن ها با بقیه گروه ها چیز ذیگری است. «ما محصولات را انبار نمی کنیم. ما از قبل یک جزوه آموزشی می فرستیم که در ان توضیح دادیم که چگونه از محصولات خود عکس بگیرید که کیفیت آن بهتر باشد. عکس ها را برای ما می فرستند و ما در سایت قرار می دهیم و هر موقع که مشتری پیدا شد، از آنها می خواهیم محصولات را برای فلان آدرس بفرستند و به همبن دلیل است که هزینه چندانی برای ما ندارد و بیشتر سود به تولیدکننده می رسد. ما واسطه نیستیم. ما فقط برای آنها محصولاتشان را می فروشیم. چون اگر ما محصول را بخریم مجبوریم هزینه انبار پرداخت کنیم و همین باعث می شود مبلغ کمتری به تولیدکننده برسد.» دستادست سود نمی گیرد خانم درخشانی می گوید در دستادست افراد حقوق می گیرند نه سود. «ما عملا سودی نداریم. یعنی تعریف کسب وکار اجتماعی این است که سودی به فرد نرسد. اعضای دستادست چون بیشتر به پایداری آن فکر می کردند در این دو سال هیج درآمدی نداشتند. ما اجازه برداشت سود نداریمِ اما اجازه حقوق دادن به کارمندانمان در آینده را داریم که ده درصد از قیمت فروش است. این درصد هم تا الان صرف هزینه های دستادست شده است.» کار ما کیفیت صنایع دستی را بالا برد مدیر گروه دستادست می گوید که کار آنها نه تنها از هترمندان گمنام کشور را تشویق می کند که باعث می شود روزبه روز کیفیت کار آن ها بالا برود. «یکی از اثرات گروه ما به گفته خود توایدکنندگان این بود که باعث شده دنبال ایده های نو بروند و کار خودشان را ارتقا بدهند. مثلا یاد گرفتند برای تبلیغات کارشان از شبکه های اجتماعی کمک بگیرند. در زمینه طراحی هم کمک می کنیم که کار خودشان را بهبود بدهند. در زمینه فروش هم که کمک اصلی خود را ارایه می دهیم. ما با ۶ تولیدکننده و به صورت محدود کار را شروع کردیمِ اما الان در آخرین بازارچه ای که برگزار کردیم حدود دو هزار بازدیدکننده داشتیم.»
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]