تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833557391
گفت و گو خواندنی با همسر دکتر عارف از 39 سال زندگی
واضح آرشیو وب فارسی:رکنا: بعد از انقلاب اسلامی زنان در بسیاری از عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی فعالیت چشمگیری از خود نشان دادند و امروز در کرسی های مختلف علمی و اجتماعی و سیاسی فعال هستند. در این میان بانوانی هستند که علاوه بر کرسی های علمی و تحقیقاتی، در کنار وظایف مادری و خانه داری همدوش همسران خود در فعالیت های سیاسی و اجتماعی حضور پیدا می کنند. دکتر حمیده مروج یکی از بانوانی است که سال ها همراه همسرش در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی حضور داشته است. وی سال 1356 با دکتر عارف ازدواج کرد و ماحصل ازدواج آنان سه فرزند پسر است. او با تلاش فراوان در عرصه علم پیش رفت و امروز در بخش سلول های بنیادی پوست به موفقیت های چشمگیری دست پیدا کرده است. در گفت و گوی نوروزی با ویژه نامه «ایران» از 39 سال زندگی مشترک ، خاطرات عید نوروز و همراهی با همسرش در تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی با گروه زندگی صمیمانه سخن گفت. * چه تصویری از نوروز کودکی هایتان به خاطر دارید؟ یزدی ها اهمیت خاصی برای عید نوروز قائل بودند و هستند. در زمان کودکی ما، 5 روز مانده به آغاز سال جدید در بازارو خیابان ها مغازه داران اجناس خود را بیرون مغازه می چیدند وبه آن پنجه می گفتند.از اول اسفند مادر ها سبزه درست می کردند و اطراف حوض ها پر ازبشقاب ها و کوزه های سبزه و گلدان های شمعدانی بود.همه لباس وکفش نو می خریدند. آن زمان معمولاًسالی یک بار لباس وکفش نو خریداری می شد به خاطر دارم وقتی پدر برای من کفش و لباس نو می خرید از خوشحالی تا صبح همه آنها را چند بار می پوشیدم و در آینه خود را می دیدم. روز عید همه به منزل پدربزرگم استاد غلام صنعتی می رفتیم. خانه ای بزرگ که دورتادور آن اتاق های بزرگ با پنجره های رنگی، تالار، هشتی، حوضخانه و بادگیربود. روز عید همه نوه ها با پدر و مادر هـــــایشان در اتاق هشت دری جمع می شدند و بعد از گفتن تبریک عید، کوچکتر ها از بزرگتر ها عیدی می گرفتند. عیدی ما سکه 5 ریالی و یا یک تومانی بود. بهترین عیدی که گرفتم مبلغ 5 تومان بود که یکی از بزرگان فامیل به من داد. (پدربزرگم استاد غلام صنعتی از افراد سرشناس و معروف وکارآفرین و بنیانگذار کارخانه درخشان، کارخانه نساجان و همچنین کارخانه برق یزد بود واولین شخصی که از شهریزدگذرنامه گرفته وبه کشور آلمان سفر کرده ووسایل این کارخانه ها را خریداری و از آلمان وارد کرده بود. در یزد روز نهم فروردین را نوروز سلطانی می نامیدند وبرای آن اهمیت خاصی قائل بودند.روز 13 فروردین اکثر مردم به اطراف شهر که سر سبز بود می رفتند و13 را به در می کردند. بچه ها در فضای سبز گندمزارهای اطراف بازی می کردند وبوته های گندم را گره می زدند واین شعر را می خواندند 13 بدر 14 به تو 13 راکردیم تو کدو. * کودکی تان چگونه گذشت ؟ سال 1335 در یزد به دنیا آمدم. فرزند سوم و تنها دختر خانواده هستم. پدرم بازاری بود و پارچه فروشی داشت. پدر از بازاری های روشنفکر بود و در کنار تربیت مرا در زمینه ورزش و درس خواندن تشویق وهمراهی می کرد. از 5 سالگی آموختن قرآن را در مکتبخانه آغاز کردم. در زمان گذشته در یزد خانه هایی بود که به آنجا خانه ملا یا مکتب می گفتند. هر زمان که 10 جزء قرآن را به پایان می بردیم برای بچه ها جشن می گرفتند و بر سرشان نقل می ریختند. کودکانی که به مدرسه نمی رفتند بعد از مکتب و آموختن قرآن باید دیوان حافظ را حفظ می کردند و حافظ خوانی می کردند. به یاد دارم مادرم دیوان حافظ را حفظ بود.وهمیشه اشعار حافظ را برایمان زمزمه می کرد. مادرم وفا صنعتی در دوران ابتدایی در مدرسه به خاطر صدای خوبی که داشت برای خواندن شعر در یک نمایشنامه انتخاب شده بود. وقتی پدرشان از این موضوع مطلع شده بودند به دلیل تعصبات خاص اجازه ندادند مادرم به تحصیل ادامه دهند و به این ترتیب او را به مکتب فرستادند و مادرپس از حفظ قرآن،دیوان حافظ را نیز حفظ کرده بودند هرچند که مادربزرگم یعنی مادرشان نیز در آن سال های دور توانسته بودند تا کلاس ششم درس بخوانند. * چطور شد که به تهران مهاجرت کردید؟ سال دوم دبیرستان تحصیل می کردم که برادرم در دانشگاه صنعتی شریف قبول شد و پدرم برای اینکه بتواند کنار برادرم باشد خانه ای در تهران خرید و همراه او به پایتخت آمد. من و دیگر اعضای خانواده مدتی بعد به تهران مهاجرت کردیم. * در کنار تحصیل چه چیزی برای شما اهمیت داشت؟ خواندن قرآن را در 5 سالگی آموختم و دو سال بعد وقتی به مدرسه رفتم بهترین نمرات را در درس املا می گرفتم زیرا آموخته های قرآنی خیلی به من کمک می کرد و هیچ وقت فراموش نمی کنم تا آخر دبیرستان نمرات املای من 20 بود. در هفت سالگی آموختن هنر گلدوزی را شروع کردم. وقتی به 9 سالگی رسیدم پدرم یک روز به من گفتند تنها خواسته ای که از تو دارم این است که حجابت را حفظ کنی. پدر برای من یک روسری صورتی رنگ خریده بودند و من با ذوق و شوق فراوان آن را سر کردم. از آنجا که علاقه زیادی به پدر داشتم همیشه به حرف های شان گوش می دادم. پدر برای من فردی بزرگ بود. در دوران دبیرستان به ورزش و درس علاقه داشتم. در تیم والیبال و پینگ پنگ مدرسه حضور داشتم و در مسابقات پینگ پنگ استان یزد و تهران مقام نخست را کسب کردم. در مسابقات استان تهران با حجاب مسابقه دادم و هیچگاه فراموش نمی کنم که در زمان مسابقات پالتو به تن داشتم. بعد از قهرمانی در استان تهران برای رقابت های قهرمانی کشور انتخاب شدم اما شرط حضور در این رقابت ها حضور در اردو بود و اردوها مختلط برگزار می شدو پدرم با رفتن من به اردوی رامسر مخالفت کردند.همچنین درسال سوم دبیرستان درمسابقه گلدوزی نیز در استان تهران نفر اول شدم. * چطور وارد رشته پزشکی دانشگاه شیراز شدید؟ تا پایه دوم دبیرستان در یزد تحصیل کردم و وقتی به تهران مهاجرت کردیم سال سوم دبیرستان را در یکی از مدارس تهران گذراندم. با پایان دبیرستان از آنجا که علاقه زیادی به رشته پزشکی داشتم در کنکورشرکت کردم و در رشته پزشکی دانشگاه شیراز قبول شدم. دانشگاه پزشکی شیراز یکی از بهترین دانشگاه های ایران بود که استادان خارجی در آن تدریس می کردند و درس ها به زبان انگلیسی تدریس می شد. همچنین طبق قراردادی که بین دانشگاه شیراز و دانشگاه امریکا بسته شده بود تبادل دانشجو می کردند و معمولاً بهترین دانشجو برای ادامه تحصیل به امریکا اعزام می شد و از امریکا نیز دانشجو برای تحصیل به ایران می آمد. بعد از اتمام سال دوم ازدواج کردم وعازم امریکا شدم. * نحوه آشنایی تان بادکتر عارف چگونه بود؟ دکتر عارف یکی از دانشجویانی بودند که به دلیل ممتاز بودن در دانشگاه تهران و کسب بهترین نمرات و مدارج علمی از سوی دانشگاه بورسیه شده و برای ادامه تحصیل به کشور امریکا رفته بودند. دکتر عارف وقتی در مقطع دکترای مخابرات پیشرفته در دانشگاه استنفورد به تحصیل مشغول بودند نامه ای به انجمن های اسلامی مشهد، شیراز و تهران نوشته و اعلام کرده بودند قصد ازدواج دارند و درخواست کرده بودند دختری را برای ازدواج به ایشان معرفی کنندکه محجبه و دانشجوی پزشکی و اهل یزد باشد. برای ایشان بسیار مهم بود که همسر آینده شان از همشهریان شان باشد. در بین دانشجویان دختر دانشگاه شیراز من یزدی ودانشجوی رشته پزشکی و محجبه بودم. از طرف دیگر وقتی دانشجویان انجمن اسلامی مرا به دکتر عارف معرفی کردند ایشان بلافاصله مرا شناختند. در کودکی همسایه دیوار به دیوار بودیم و هردو خانواده بخوبی از هم شناخت داشتیم. من هم پدر و مادر ایشان را می شناختم و به این ترتیب خانواده ایشان برای خواستگاری از من به تهران آمدند. دکتر عارف رتبه دوم کنکور را کسب کرده بودند و جزو مذهبی های روشنفکر بودند واکثر یزدی ها ایشان را می شناختند. وقتی به خواستگاری ام آمدند با توجه به شناختی که هردو خانواده از یکدیگر داشتند پدرم جواب مثبت دادند. * مهریه شما چقدر بود و چقدر به مهریه اعتقاد داشتید؟ در آن سال ها موضوع انشای ما درباره بهتر بودن علم یا ثروت بود و همه درباره فواید علم می نوشتند. ملاک ازدواج دخترها و پسرهای جوان نیز بر همین اصول استوار بود. در آن زمان خانواده، شخصیت فرد،میزان تحصیلات، طرز تفکر و مذهبی بودن از ملاک های مهم ازدواج محسوب می شد. من چون نسبت به دکتر عارف و خانواده شان شناخت داشتم و از سوی دیگر او فردی روشنفکر مذهبی بود و می دانستم که در آینده به عنوان فرد مفید و دانشمند به ایران خدمت خواهد کرد به درخواست ایشان پاسخ مثبت داده و بدون هیچ مهریه ای با دکتر عارف ازدواج کردم. در قدیم در یزد رسم بود که سه دانگ یا شش دانگ یک خانه را به عنوان مهریه عروس تعیین می کردند اما از همان جلسه خواستگاری پدرم اعلام کرد دخترم قیمت ندارد و دوست نداریم روی دخترمان قیمت بگذاریم. پدر همسرم اصرار داشتند سه دانگ منزلشان را به عنوان مهریه تعیین کنند اما پدرم مخالفت کردند. معتقد بود نباید روی دختر قیمت گذاشت و هنوز هم به آن معتقدم و هر سه عروسم نیز بدون مهریه ازدواج کرده اند. معتقدم مهریه به هیچ عنوان پشتوانه زن نیست و افتخار می کنم شخصی هستم که احتیاجی به مهریه ندارم. زمان جاری شدن خطبه عقد، عاقد با نبودن مهریه مخالفت کرد و گفت نمی توان بدون تعیین مهریه خطبه عقد را جاری کرد و مهریه حضرت زهرا(س) را به عنوان مهریه تعیین و خطبه خوانده شد اما من بعد از جاری شدن خطبه عقد همان مهریه را نیز بخشیدم. از آنجا که حاضر به گرفتن مهریه نشدم پدر همسرم در زمان جاری شدن خطبه عقد پول خرید یک دستگاه ماشین بی ام و را به من هدیه دادند اما من انقلابی بودم و گفتم این خودرو مناسب یک دانشجو نیست و بخشی از پول را در بانک سپرده گذاری کردم و با بخش دیگر آن یک خودرو پیکان خریدم. * چه سالی ازدواج کردید و سه پسرتان در چه سال هایی به دنیا آمدند؟ شهریور 1356 ازدواج کردیم و 28 مرداد ماه سال 57 پسر بزرگم حمید رضا، سال 62 پسر دوم ما وحید و 5 سال بعد در سال 67 پسر سوم ما سعید به دنیا آمد. * از ادامه تحصیل در امریکا بگویید و چطور شد با آغاز جنگ به ایران بازگشتید؟ جزو دانشجویان ممتاز بودم. چند نفر از اساتید برای من توصیه نامه نوشتند و به این ترتیب پس از ازدواج برای ادامه تحصیل راهی امریکا شدم. البته خودم باید هزینه های تحصیل را تأمین می کردم. تحصیل در رشته پزشکی را دو سال در کنار دکتر عارف ادامه دادم و سال 59 قبل از شروع جنگ تحمیلی به ایران بازگشتم و در دانشگاه شهید بهشتی ادامه تحصیل دادم. ولی دکتر عارف برای دفاع از رساله دکترا در امریکا بودند. دکتر عارف آذرماه از رساله دکترا دفاع کرده و بلافاصله به ایران بازگشتند. ایشان بعد از بازگشت به ایران نیز معاون شهید دکتر قندی وزیر مخابرات شدند. با دکتر قندی در انجمن اسلامی امریکا و اروپا آشنا شده بودند و وقتی دکتر عارف به ایران بازگشت دکتر قندی از ایشان خواست معاون آن وزارتخانه شود. دکتر عارف همزمان در دانشگاه شریف مشغول به تدریس در رشته های برق و مخابرات شدند و رشته تئوری اطلاعات را در این دانشگاه راه اندازی کردند. * بیشترین مشکلات و سختی هایی که پشت سر گذاشتید مربوط به چه زمانی بود؟ بیشترین مشکلات و سختی هایی که با آن مواجه شدم مربوط به 8 سال دوران جنگ است. زمانی که در دانشگاه شهید بهشتی درس می خواندم علاوه بر درس و انجام کارهای خانه باید از دو پسر کوچکم نیز مراقبت می کردم. دکتر عارف به دلیل مشغله های زمان جنگ و راه اندازی رشته های دانشگاهی و همچنین تدریس به دانشجویان رزمنده ای که از جنگ باز می گشتند فرصت همراهی و کمک به من را نداشتند و حتی گاهی نیمه شب به خانه باز می گشتند. همه این سختی ها را تحمل کردم به دلیل آنکه نگاهم در زندگی نگاه مثبتی بود و به همین دلیل شکست نخوردم. ایستادم و مقاومت کردم. هر روز صبح زود هردو کودکم را سوار ماشین می کردم و یکی از آنها را به مهد کودک دانشگاه تهران و دیگری را به مهد کودک دانشگاه شهید بهشتی می سپردم و پس از پایان کلاس نیز آنها را از مهد کودک برمی داشتم و به خانه می رفتیم. در زمان جنگ برای خرید اقلام باید صف می ایستادیم و من در صف جزوه دانشگاه را مطالعه می کردم و پسر کوچکم نیز کنارم بود. ما نسلی بسیار قوی بودیم که در زمان جنگ در برابر پیامدهای آن مقاومت کردیم. پدرم همیشه می گفت کار،صیقل انسان است و من با این تفکر بزرگ شده بودم و باید با مشکلات مبارزه می کردم. در آخرین روزهای جنگ در اصفهان به عنوان انترن در بیمارستان کار می کردم و دکتر عارف نیز مشغول راه اندازی رشته برق در دانشگاه صنعتی اصفهان بودند. عراق برای هدف قرار دادن خانه های مسکونی سرداران سپاه اصفهان که در عملیات های مختلف ضربات سنگینی به دشمن وارد کرده بودند بیمارستانی را که نزدیک این خانه ها قرار داشت هدف موشک قرار داد. هیچگاه تصویر 9 کودک معصومی را که بر اثر اصابت موشک در زیرزمین خانه ای محبوس شده و همگی بر اثر خفگی جان باخته بودند، فراموش نمی کنم. در طول 8 سال جنگ تحمیلی هیچ وقت مسافرت نرفتیم. دکتر عارف می گفتند تا زمانی که جنگ ادامه دارد نباید تفریح کنیم و به مسافرت برویم. اولین مسافرتی که رفتیم بعد از پایان جنگ بود که همگی به شمال رفتیم. دکتر عارف درتمام تابستانهای زمان جنگ به دانشجویان رزمنده درس می داد تا آنها از بقیه عقب نمانند. * زمان انتخابات ریاست جمهوری همیشه دکتر عارف را در سفرهای انتخاباتی همراهی کردید آیا زمانی که قصد انصراف داشتند با شما مشورت کردند؟ وقتی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال 92 شدند به من قول دادند تا آخر در عرصه انتخابات باقی بمانند. من هم در همه سخنرانی های انتخاباتی و میتینگ ها همراهی شان می کردم. معتقد بودم و هستم که دکتر عارف بسیار توانمند هستند و همیشه با برنامه پیش می روند. زمانی که کاندیدای ریاست جمهوری شدند برنامه جامع و کاملی داشتند. دکتر عارف همیشه با من مشورت می کنند و تنها زمانی که به مشورتم گوش نکردند زمانی بود که از عرصه انتخابات ریاست جمهوری انصراف دادند. البته ایشان برای اینکه اختلافی بین اصلاح طلبان پیش نیاید انصراف دادند. ایشان تاکنون در همه کارها موفق بوده اند و برای نمایندگی مجلس نیز برنامه دارند و امیدوارم بتوانند برای رفع مشکلات مردم گام بردارند. انتخابات استان تهران با پیروزی دکتر عارف و یاران ایشان در فهرست اصلاح طلبان به پایان رسید. حال و هوای منزل در روزهای انتخابات چطور بود؟ دکتر عارف با قبول ورود به عرصه انتخابات مجلس دهم وظیفه سنگینی را برعهده گرفته بودند و دائماً در جلسات مختلف و نشست های تبلیغاتی و گروه اصلاح طلبان شرکت می کردند. در این مدت فشار کار بسیار زیاد بود به طوری که حضور کمرنگی در خانه داشتند و کمتر پیش می آمد بتوانیم با ایشان صحبت کنیم. همه فکرشان انتخابات بود و سعی می کردند همه کارها به شکل منظم پیش برود. ایشان و خود شما چقدر به پیروزی اصلاح طلبان خوشبین بودید؟ تا قبل از شب انتخابات دکتر عارف آرام و قرار نداشتند و من به عنوان همسر ایشان مانند انتخابات ریاست جمهوری سعی کردم همه جا کنارشان باشم. اما شب انتخابات آرامش خاصی در خانه حاکم شده و دکتر عارف گفتند پیش بینی ما از مشارکت نزدیک به 70 درصدی مردم حکایت دارد و اگر این اتفاق بیفتد به طور حتم پیروز انتخابات هستیم. البته دکتر عارف از دو سال قبل چنین پیش بینی کرده بودند و آن شب برخلاف شب های پیش بسیار آرام و راحت خوابیدند و صبح همراه یکدیگر به حوزه انتخابیه رفتیم و رأی دادیم. * شخصیت دکتر عارف بیرون از خانه و داخل خانه چقدر تفاوت دارد؟ دکتر عارف علاقه ای ندارند که در خانه درباره مسائل سیاسی صحبت کنند. ایشان معتقد است در خانه باید زندگی کرد و مسائل کاری و سیاسی برای بیرون از خانه است. برخلاف شخصیت بسیار جدی که در بیرون از خانه دارند در خانه بسیار مهربان و صبور و عاطفی هستند و ارتباط خوبی با عروس ها و نوه هایمان امیرحسین و درسا دارند. دکتر عارف بسیار منظم هستند و به همین دلیل در کارهایی که نیاز به نظم داشته باشد از ایشان کمک می گیرم. ایشان نقش بزرگتر خانواده را دارند و معمولاً حرف آخر را می زنند. * معمولاً به شما کادوی تولد یا مناسبت های دیگر چه چیزی می دهند ؟ همه لباس های دکتر عارف را من می خرم. 27 آذر سالروز تولد ایشان است و معمولاً کفش یا لباس به عنوان کادو برای همسرم می خرم اما تاکنون ایشان برای من کادوی تولد نخریده اند. (خنده). البته فکر می کنم عادت به این کار ندارند. * شما و دکتر عارف زمان تحویل سال جدید چه عیدی به نوه ها و عروس ها می دهید؟ با توجه به اینکه دکتر عارف بزرگ خانواده هستند ایشان به نوه ها و عروس ها عیدی می دهند و معمولاً هم پول عیدی می دهند. البته به من تاکنون عیدی نداده اند. * چند ساعت در روز به کار مشغول و چه مدت زمانی در کنار دکتر عارف هستید؟ از ساعت 8 صبح تا 2 بعد از ظهر در بیمارستان هستم و از ساعت 2 تا 8 شب نیز در مطب بیماران را ویزیت می کنم. ساعت 9 شب نیز به خانه می رسم و معمولاً 2 تا 3 ساعت می توانم با دکتر عارف همکلام شوم. * لحظه تحویل سال چه دعایی می کنید؟ لحظه تحویل سال قرآن می خوانیم و من برای سلامتی خانواده و موفقیت همه در عرصه های مختلف و همچنین سلامتی مردم کشورم دعا می کنم. * همسرتان معمولاً به چه غذایی علاقه مند است؟ دکتر عارف به همه غذاها علاقه مند هستند و هر چیزی را که من درست کنم با اشتیاق زیاد میل می کنند اما در بین غذاها به چلوکباب علاقه خاصی دارند. این روزها در چه زمینه ای فعالیت می کنید و از نظر شما بیشترین مشکل پوستی مردم شهرها چیست؟ * این روزها بیشتر در زمینه سلول های بنیادی پوست فعالیت می کنم. متأسفانه بیشترین مشکلات پوستی مردم شپش و بیماری های خود ایمنی است * تعریف زندگی از دیدگاه شما چیست؟ زندگی زیباست. از دوران کودکی این دیدگاه را داشتم. از همان دوران نگاه زیبایی به زندگی داشتم و معتقد بودم باید از نعمت هایی که خداوند به ما داده است حداکثر استفاده را کرد. * مهمترین ثروت شما در زندگی چیست؟ داشتن فرزندان سالم و صالح، بزرگترین ثروتی است که خدا به من و همسرم داده است و از این بابت همیشه سپاسگزار و شاکر هستم. منبع: گروه زندگی روزنامه ایران
یکشنبه ، ۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رکنا]
[مشاهده در: www.rokna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها