تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837819803
ابرکوه، زیستگاه پیرترین موجود زنده ایران + عکس
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۱:۴۲
شهرستان ابرکوه(ابرقوه)، یکی از مناطق کهن استان یزد در غرب یزد است که علاوه بر بناهای تاریخی منحصر بفرد، زیستگاه پیرترین موجود زنده ایران یعنی سرو کهن 4500 ساله است که به گفته کارشناسان دومین موجود زنده جهان نیز محسوب میشود. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه یزد، شهرستان ابرکوه با وسعت 5785 کیلومتر مربع در 140 کیلومتری غرب یزد قرار دارد. این شهرستان دارای دو بخش «مرکزی» و «بهمن» بوده و بر اساس آخرین سرشماری در سال 1390 جمعیت خانوارهای ساکن شهر ابرکوه، 19 هزار و 164 نفر و بر اساس آمار کلی، جمعیت شهرستان در حدود 50 هزار نفر است. دین مردم این شهرستان اسلام و مذهب ایشان شیعه است. از آنجا که این شهر ابتدا در پای کوه ساخته شده، آنرا «برِکوه» (کنار کوه) می گفتند که در گویش مردم به «ابرکوه» تبدیل شده است. پس از ورود اسلام این نام نیز مانند بعضی نامهای دیگر در گویش عربی، کاف به قاف تبدیل و «ابرقو» خوانده شده است. نهایتاً در سال 1350 این شهر به صورت رسمی «ابرکوه» نامیده شد. نام آن در منابع قدیم و جدید به صورتهای «ابرقو»، «ابرکویه»، «ابرقویه»، «برقوه» و «درکوه» آمده است. در زمینه کشاورزی، عمدهترین سطح زیر کشت ابرکوه مربوط به گندم و دومین محصول عمده ابرکوه پسته است. از محصولات باغی ابرکوه می توان زرد آلو، انار و انگور را نام برد. از مهمترین جاذبه های تاریخی این شهرستان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛ گنبد علی(عالی): گنبد عالی ابرکوه یکی از برجهای آرامگاهی سنگی دوره‌ی دیلمیان در سدهی پنجم ه .ق است که بر بالای تپّه ای واقع شده است. این بنای تمام‌سنگی با نمای خارج و داخل، به صورت هشت ضلعی روی تختگاهی چهارگوش بنا شده است. سرداب میان بنا، مدفن آرامگاه است. بالای سردر ورودی بنا، کتیبهی کوفی با خط درشت و برجسته دیده میشود. ارتفاع و بلندای برج 22 متر و ضخامت دیوار گنبد دو متر است. بر اساس کتیبهی دور تا دور آرامگاه، بنای مذکور آرامگاه «امیر عمیدالدّین شمسالدّولهی دیلمی» و مادرش، بانویی از طایفهی هزار اسب بوده که به دستور فرزندش «فیروزان» به سال 448 قمری ساخته شده است. این بنا در سال 1312 شمسی و به شماره 195 به ثبت آثار ملی ایران در آمده است. قلعه‌ی شهرسب: قلعهای است عظیم که سردری رفیع دارد. هستهی اوّلیّه‌ی این مجتمع مسکونی عظیم را می‌توان به دوره‌ی صفویّه نسبت داد که با برج و بارو و سردری جداگانه یعنی با هشت برج در چهار زاویه، در میان قلعه‌ی بیرونی واقع شده است. کوچهها و خانه‌های این واحد مسکونی به صورت شطرنجی طرّاحی شده‌اند. این قلعه با دو حصار متّحدالمرکز یعنی جمعاً 16 برج، از معدود قلعههای استان یزد است که معماری آن نسبتاً سالم مانده است. ارگ شهرسب با 17 هزار مترمربع مساحت از مهمترین جاذبه‌های گردشگری این شهرستان محسوب میشود . مناره‌های مسجد نظامیّه: کنار خیابان اصلی شهر، دو منارهی مرتفع بر روی سردری بلند به چشم میآید. مناره‌های مرتفع به نام «نظامالملک» معروف است و در تصوّر برخی، ساختهی نظامالملک وزیر سلجوقی است که البته این تصوّر اشتباه است. این مناره‌های بلند، ساختهی «نظامالملک ابرقویی» از بزرگان قرن هشتم هجری قمری و در سال 718 ه. ق است که آن را «سردر نظامیّه» نیز میخوانند و میگویند در این محل، مسجد، بازار و مدرسه وجود داشته است. سراسر بدنهی منارهها از کاشی فیروزهای رنگ است و به خط کوفی بنایی با کلمات (الله اکبر) به نحو زیبایی تزیین شده است. خانه‌ی آقازاده: این خانه با مساحتی بالغ بر 851 متر مربع با طرح حیاط مرکزی است. بنای مذکور با گچ‌بری‌های ظریف و زیبا، مقرنس‌های گچی و غیره تزیین شده است. قسمت شاخص و جالب توجّه بنا، بادگیر دو طبقه و کلاه فرنگی بوده که در نوع خود بی‌نظیر است. ارتفاع بادگیر 18 متر و مساحت آن 18 مترمربع بوده و در دهانه‌ی بادگیر، 19 عدد دریچه‌ی تنظیم هوا وجود دارد که با بادگیر دومی هماهنگی و ارتباط دارد. بادگیر و کلاه فرنگی به ترتیب حکم خنک‌کنندگی و نوررسانی(نورگیر) فضای زیرین و تالار خانه را دارند. قدمت خانه‌ی آقازاده به دوره‌ی قاجاریّه باز می‌گردد. سرو ابرکوه (اثر طبیعی- ملی): سرو کهنسال ابرکوه با سنی بیش از 4500 سال، درسال 1382 به عنوان اثر طبیعی - ملی شناخته شده است. این تک درخت درکنار یک قنات قدیمی درشهر ابرکوه قرار دارد. ارتفاع و قطر تنه‌ی این درخت به ترتیب برابر با 25 و 11.5 متر است. "حمدالله مستوفی” هم در کتاب "نزهت القلوب” که به سال ۷۴۰ هجری قمری تالیف شده است، درباره این سرو آورده است: «در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد، چنانچه سرو کشمیر و بلخ، شهرتی داشته و اکنون این از آن بلندتر و بزرگتر است.»
ابرکوه
ابرکوه
انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها