تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805419109
اشکوری: جزو کسانی بودم که می‌گفتند برای تحویل سال قدمش خیر است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نوروز در زادگاه اهل ادب -۱/
اشکوری: جزو کسانی بودم که می‌گفتند برای تحویل سال قدمش خیر است
شناسهٔ خبر: 3579459 - یکشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۰
فرهنگ > شعر و ادب
کاظم سادات اشکوری با بیان خاطرات کودکی خود از نوروز می‌گوید: جزو کسانی بودم که می‌گفتند قدمش خیر است و در لحظه تحویل سال، مرا به برخی خانه‌ها هم می‌بردند و چند عدد تخم مرغ هدیه می‌گرفتم. کاظم سادات اشکوری نویسنده، شاعر و پژوهشگر ادبی اهل منطقه اشکور در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره آئین‌ها و رسوم نوروز که در دوران کودکی او در این منطقه رایج بوده است، گفت: من در روستای نارنه اشکور به دنیا آمده‌ام که طبیعتاً رسومات نوروزی در روستا با شهرها متفاوت است. در روستا بیشتر تخم مرغ عیدی می‌دادند و بعد هم رسم «تخم مرغ جنگ» برگزار می‌شد و در آن تخم مرغ‌ها را به هم می‌زدند و تخم مرغ هر کسی که می‌شکست، به فردی که تخم مرغش نشکسته بود، می‌رسید. وی افزود: یکی از نکات جالب که در آستانه سال نو در منطقه اشکور مشهود بود، این بود که برخی آدم‌ها را که خوش قدم می‌دانستند، قبل از تحویل سال به بیرون از خانه می‌فرستادند و بعد از تحویل سال داخل خانه می‌شد و او تمام خانه و اتاق‌ها و... را می‌گشت تا قدم مبارک و سبُکش، خانه را متبرک و میمون کند. بعضی از خانواده‌ها به جای این شخص، یک برّه سفید می‌آوردند و بعد از تحویل سال، او را در اتاق‌ها می‌چرخاندند و دستِ آخر هم یک حبه قند به دهان برّه می‌انداختند و بعد او را بیرون می‌بردند. این پژوهشگر ادبیات فولکلور ادامه داد: من خودم، جزو کسانی بودم که می‌گفتند قدمم خیر است و گاهی من را به برخی خانه‌ها هم می‌بردند و چند عدد تخم مرغ هم به من می‌دادند. من هر چه از آن روزها، خاطره دارم، خاطرات بسیار شیرین و زیبا و نشانه صمیمیت و محبت است و متاسفم که بگویم از آن صفا و صمیمت، امروز کمتر اثری مانده است. سادات اشکوری همچنین گفت: یه گمان من آئین نوروز نه فقط از نظر قدمت بلکه از این حیث که آغاز سال ما با بهار شروع می‌شود، در سراسر جهان بی‌نظیر است، و ما باید آن را حفظ کنیم؛ چون هم زیباست، هم منحصر به فرد و هم موجب دید و بازدید و هم گرمی بخش ارتباط میان افراد است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها