محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846161059
روایت بانوی محقق فرانسوی از «اردوهای راهیان نور» و بازتولید فرهنگ جبهه در ایران
واضح آرشیو وب فارسی:بوتیانیوز: سابقه بازدید از مناطق جنگی به جنگ جهانی اول (۱۹۱۸-۱۹۱۴) برمی گردد. جالب است که این بازدیدها زمانی آغاز شد که هنوز جنگ جهانی تمام نشده بود! کسانی که این مناطق را اداره و نگهبانی می کردند از سربازان جنگ بودند که اعتقاد داشتند باید آثار جنگ و حتی وسایل مورد استفاده سربازان را برای نسل آینده حفظ کرد.به گزارش ” پایگاه اطلاع رسانی بوتیا ” ۱۵ سال از عمرش را در ایران گذرانده و در این مدت پیوسته مشغول تحقیق و پژوهش درباره ی شهیدان و دفاع مقدس بوده است. سینمای دفاع مقدس، زندگی و شخصیت شهید آوینی از موضوعات مورد توجه این بانوی فرانسوی در تحقیقاتش بوده است. خانم «آنیه دوویکتور» اخیرا پروژه ای را با موضوع بازنمایی چهره شهیدان در فضاهای عمومی آغازکرده و به این بهانه همایشی را در دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت برگزار نموده اند تا نظرات یک پژوهشگر فرانسوی را در این باب بشنویم و آنچه در پی می آید حاصل استماع سخنان آنیه دوویکتور، رسول زاده، پارساپژوه و مرتضایی در همایش است. شیوه های مختلفی که تصاویر شهدا از طریق آن ساخته می شود و اشکال گوناگونی که توسط آن، چهره شهدا بازنمایی میشود درکشورهای مختلف قابل تأمل است. در لبنان، مراکش و مصر دیده می شود که هنوز خون شهید خشک نشده، ده ها تصویر از او بر دیوارهای شهر نقش می بندد. گویا همچنان درحال مبارزه است و با شهادتش زندگی پر از مبارزه و حقطلبی اش پایان نمیگیرد. تصاویر این شهیدان هویت شهر را نشان می دهند. یعنی شناسنامه هر خیابان بر جداره آن، روی پلاک آبی حک شده است. کسی که خواندن آنها را بلد باشد هویت شهر را خواهد شناخت. تصویری که به صورت خودجوش ومردمی بلافاصله بعداز شهادت یک جوان مصری، بر دیوار نقش بسته است تصویری که از پیش فکر شده است و با مصالح ارزشمند و پایدار ساخته شده -کرمان چنین تصاویری نقش مهمی در ساختن منظر شهر ایفا می کنند. و این صرفا مخصوص کشورهای اسلامی نیست. این تصاویر در شهرهای کشورهای اروپایی هم دیده می شوند که هویت سیاسی شهر را نشان می دهند و نسل آینده را برای فداکاری آماده می کنند. تصویر از دو محله در ایرلند که نشان می دهد؛ یکی پروتستان و دیگری کاتولیک است مفاهیم عمیق و زیبایی که در بطن واژه شهید نهفته است هنرمندان رشته های مختلف را بر آن داشته تا با استفاده از این مفاهیم نه فقط هنر خود، بلکه باور خود را به نمایش بگذارند و از این طریق باعث حفظ و تقویت روحیه ی شجاعت و ایثار در جامعه شوند. سابقه بازدید از مناطق جنگی به جنگ جهانی اول (۱۹۱۸-۱۹۱۴) برمی گردد. جالب است که این بازدیدها زمانی آغاز شد که هنوز جنگ جهانی تمام نشده بود! کسانی که این مناطق را اداره و نگهبانی می کردند از سربازان جنگ بودند که اعتقاد داشتند باید آثار جنگ و حتی وسایل مورد استفاده سربازان را برای نسل آینده حفظ کرد. در ادامه این گردشگری ها پس از جنگ جهانی اول، روایت آنچه در روزهای جنگ می گذشت توسط سربازان همان جنگ شروع شد. و این خاطره گویی ها به بازدیدکنندگان دید بهتری از هویت آن سرزمین می داد. باغ موزه دفاع مقدس – همدان بازدید از مکان های خاطره جمعی در ایران با عنوان «کاروان های راهیان نور» شناخته شده است. که هرساله میلیون ها نفر را به خود جذب می کند. البته رابطه عاشقانه بین مردم ایران و خاک مناطق جنگی قابل مقایسه با هیچ جای جهان نیست. اینجا مردم اعم از پیر و جوان مشتاقانه به این کاروان ها می پیوندند و با حضورشان شور و حالی عجیب در این مناطق ایجاد می کنند. برگزاری مراسم دعا و مناجات در شلمچه، هویزه، طلائیه و … رنگ و بویی دیگر دارد چراکه مردم حضور معنوی شهیدان را آنجا احساس می کنند. یکی از دلایل مشاهده این رفتارها این باور است که شهدا با دفاع از عزت ملت خود و نپذیرفتن ظلم وکفر، راه امام حسین علیه السلام را ادامه داده اند؛ هر شهیدی پس از شهادت، نزد خداوند و اهل بیت علیهم السلام جایگاهی رفیع می یابد که می تواند شفاعت کننده سایر مردم باشد. در موزه دفاع مقدس خرمشهر دیده می شود که عکس های کاروان های راهیان نور به نمایش گذاشته شده است! این مسأله حاکی از آن است که نه تنها مناطق جنگی تبدیل به میراث فرهنگی کشور شده اند، بلکه «بازدید» از آن ها نیز در فرآیند تولید و بازتولید میراث فرهنگی قرارگرفته است که این خود نشانی از زنده بودن فرهنگ است. (یا به گفته خانم دوویکتور آنچه که وی را به عنوان یک بازدیدکننده خارجی در موزه دفاع مقدس خیلی تحت تأثیر قرار داده؛ نمایش عکس های کاوان راهیان نور در آن موزه بوده، که تبدیل به یک میراث جدید شده است. ما در یک فرایند دایمی تولید و باز تولید میراث فرهنگی قرار داریم که نشان دهنده زنده بودن فرهنگمان است.) نقش شهید در تولید فضا و زمان شهری: همانگونه که در بسیاری از شهرهای اروپایی هم دیده شده، ایجاد فضاهایی در شهر برای یادبود کشته شدگان جنگی آن کشور و برخورد محترمانه و همراه با قدرشناسی مردم با این قبیل یادبودها بیانگر نقش پر اهمیت شهید (کشته شدگان) در تولید فضاهای شهری است. همچنین زمان هایی در تقویم برخی کشورها برای یاداوری ازخودگذشتگی های سربازان اختصاص یافته-است؛ مانند برگزاری مراسم سالگرد جنگ جهانی دوم در روسیه. در تقویم ما نیز حدود ۵۰ روز درسال هست که یاد و اهمیت شهیدان را به ما یادآور می شود. مفهوم جنگ در جهان بینی انسان مدار(Humanism) و الهی (Theocracies): هدف از جنگ در جهان بینی انسان مدار کسب مواد اولیه، تصاحب انرژی، غلبه بر بازار جهانی و در نهایت رسیدن به دهکده ی جهانی است تا همه جهان فرمانبردار و برده یک قدرت جهانی شوند. با این دیدگاه جنگ ویتنام به راه انداخته شد، سربازهای آمریکایی به آنجا فرستاده شدند و مردم به ذلت کشیده شدند. سپس در واشنگتن برای سربازان کشته شده در جنگ چنان یادبودی ساخته شد که هرکس هدف و انگیزه آن جنگ را نداند به شدت جذب آن می شود. در شوروی نیز برای تقویت روحیه میهن پرستی، مجسمه ای با مقیاسی بسیار بزرگ به اسم مام میهن وجود دارد که با خشم، فرزندان خود را دعوت می کند تا از کشور دفاع کنند. در تپه ۶۲ بلژیک یادگارهای زیادی از جنگ جهانی اول به جا مانده است. نکته جالب این است که دانش آموزان بلژیکی به عنوان گذراندن برخی از واحدهای درسی خود به اجبار باید به بازدید این تپه بروند. تپه های ۶۲ بلژیک از سویی دیگر نگاه موزه ای به یادگارهای جنگ در بلژیک سبب شده حاکمان به فکر کسب درآمد از این تپه ها بیفتند. (از سویی دیگر نگاه موزه ای به یادگارهای جنگ در بلژیک سبب شده حاکمان از جریان بازدید از این تپه ها برای خود درآمد کسب کنند.) hین طرح خود را “خراشی بر پیکر زمین” توصیف می کند که از دو دیوار گرانیتی سیاه به ارتفاع ۲۴۶ فوت که با هم زاویه ۱۲۵ درجه ای می سازند درست شده است. یک دیوار رو به یادمان واشنگتن قرار دارد و دیگری رو به سوی یادبود لینکلن دارد. بر دو دیوار گرانیتی سیاه که در زیر سطح تراز واقع شده اند، نام کسانی که جان خود را در جنگ ویتنام از دست داده اند به ترتیب زمانی حک شده است. به علت صیقل زیاد، تصویر بازدیدکنندگان در آن منعکس می شود. اما جنگ در جهان بینی الهی از نگاه جهان بینی الهی اصلا چیزی به نام جنگ وجود ندارد؛ اگر قرار بر مبارزه شد، آن مبارزه جهاد فی سبیل الله نام دارد. این دیدگاه اجازه نمی دهد به خاطر خواسته های فردی و دنیوی جهاد انجام شود. جهاد تنها برای هدفی جایز است که انبیا و امامان برای آن به پاخاسته اند. «برای ایجاد نظام عادلانه ای که احکام خداوند در آن اجرا شود، تا انسان ها از ضلالت به سعادت رهنمون شوند.» این هدف چتری است برای همه! با این هدف است که دادن جان و مال و فرزند آسان می شود. در این جهاد فی سبیل الله دل های همه رزمندگان و همه کسانی که از خودگذشتگی ای داشته اند به این جمله امام (رحمه الله علیه) که باور دینی و قلبی همه ما نیز هست، گرم و خوشنود است : «از آن جهت که دفاع مقدس کنشی برای اطاعت از خداست کنشی پیروز و شکست ناپذیر است» یعنی همین که قدم در این جهاد نهادی پیروزی چه کشته شوی، چه زنده بمانی… ای کاش یادمان شهید چمران به صفت مردمی بودنش هم توجه داشت هر آنچه که ما برای شهیدان می سازیم باید یاد خداوند در آن حس شود. مگر نه اینکه شهیدان ما شخصیت هایی مخلص و متواضع داشتند. آیا نباید بنا یا المانی که برای زنده نگه داشتن یاد این شهید ساخته می شود تجلی شخصیت او باشد؟ و مردم با دیدن آن المان به ویژگی های شهید پی ببرند؟ شهید چمران با وجود دستاورد های زیاد و جایگاه اجتماعی رفیع (که آن زمان از دانشمندان به نام جهان در دانشگاه کالیفرنیا و دارای دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما بود) به دور از هرگونه فخرفروشی، نمونه یک مسلمان مخلص، متواضع و افتاده است. درد او رسیدگی به محرومان و مظلومان بود و تا پایان عمرش دست از حمایت آنان برنداشت. نوازش های پدرانه او یتیمانرا در قلب بیروت سوخته، امیدوار و جازم کرد تا آینده خود را بسازند. حال با اندکی تفکر می توان دریافت المانی که به نام این شهید با این ویژگی ها ساخته می شود باید دارای چه مشخصه هایی باشد؟ و آن چیزی که ما اکنون در دهلاویه مشاهده می کنیم چگونه است؟ تفاخر و تجمل هرگز شایسته بنای مربوط به هیچ شهیدی نیست. المان ها، بناها و گلزارهای شهدا همه باید نشانی از تواضع و خاکساری و البته شهامت و ایثار آنان داشته باشد. یادمان دهلاویه – محل شهادت شهید چمران خوشبختانه نمونه یک معماری صحیح و زیبا را در یادمان شهدای هویزه مشاهده می کنیم که این امکان رابه افراد می دهد تا به راحتی بتوانند در میان قبور مطهر شهیدان قدم بزنند و با هریک از آنان درد دل های خود را در میان بگذارند. همچنین تناسب معماری با ویژگی های شهدا و یکسان سازی قبور به درستی در آن رعایت شده است. وجود مسجد با معماری کاملا ایرانی-اسلامی و آن گنبد و گلدسته های فیروزه ای به سیر آسمانی میهمانان شهدا کمک می کنند. هویزه حقیقت این است که شهیدان با ترک این دنیا حیاتی جاودان می یابند و «عند ربهم یرزقون» می شوند، زندگان حقیقی آن ها هستند. این ماییم که پای دل را به این قفس تنگ زنجیر کرده ایم. به راستی آسمان چه وقت ما را به آغوش خویش فرا می خواند؟ نیروی محرک پروازمان چیست؟ همان قطعه پلاک آبی روی دیوار کوچه مان به من شوق رسیدن به حیات جاودان در نزد پروردگارم را می دهد و سرنوشت و زندگی من را همین شوق خواهد ساخت… امروز نه فقط در کشورهای مسلمان بلکه در همه جای جهان بر لزوم زنده نگه داشتن خاطره شجاعت ها و فداکاری های مردان و زنان جنگ تاکید می شود. به راستی چرا مردمان و حاکمان، به اتفاق، حضور همه جانبه یاد و خاطره این افراد و کارهایشان را در همه ابعاد زندگی انسان چه در رسانه، چه در معماری و فضاهای شهری خود، لازمه اقتدار، موفقیت و بنای محکم آینده سرزمینشان می دانند؟ و سوال دیگر این است: حال که جامعه جهانی به چنین نتایجی دست یافته است و در فضاهای شهری کشتگان و فداکاران جنگ ها را به تصویر می کشند، ما مردم مسلمان با فرهنگ غنی اسلامی-ایرانی، با داشتن الگوها و اسطوره هایی از جنس عاشورایی، چه وظیفه ای داریم؟ انتهای پیام/
شنبه ، ۲۹اسفند۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بوتیانیوز]
[مشاهده در: www.botianews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها