تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 12 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هرگاه كسى مستحق دوستى خداوند و خوشبختى باشد، مرگ در برابر چشمان او مى‏آيد و آرز...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1820112864




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

آسیب های چشم چرانی در بیان روایات


واضح آرشیو وب فارسی:ناب نیوز: شهواتِ انحرافی و چشم چرانی، ذهن آدم را مشغول می سازد، تمرکز فکر را از بین می برد، توانایی ادراک حقایق را کاهش می دهد، از شناخت واقعیّات هستی، فلسفه زندگی، قدر و منزلت آدمی، جنبه های گوناگون شخصیت انسانی و ارزش های معنوی جلوگیری می کند.به گزارش ناب نیوز به نقل از خبرگزاری« حوزه »، آسیب های چشم چرانی در سیرۀ معصومین (ع) به قلم علی مختاری را منتشر می کند. * آسیب های چشم چرانی از جمله راه های ترک هوسرانی و هرزه نگری توجه به آسیب های چشم چرانی است. چشم چرانی دروازۀ ورود به منجلاب سایر انحرافات جنسی است و هیچ رفتار انحرافی نیست، مگر آن که موجب آفت ها و آسیب هایی برای شخص و اجتماع می شود. امیرمؤمنان(علیه السلام) می فرماید: «مَنْ تَسَرَّعَ إِلَی الشَّهَوَاتِ تَسَرَّعَ إِلَیْهِ الْآفَاتِ»؛[۱] کسی که به سوی شهوات می شتابد، آفت ها به سوی او می شتابند. آسیب های گناهان جنسی، زیاد است که به برخی از آنها اشاره می شود. امید است، عاملی برای ترک چشم چرانی ها و … باشد. نابودی شخصیت معنوی شخص چشم چران، شخصیت معنوی و انسانی خود را از دست می دهد و احساس پستی و رذالت جایگزین آن می شود؛ از این رو آینده درخشانی برای خود نمی بیند. در این باره سخنان اما علی(علیه السلام) بسیار گویاست: * «مَنْ اتَّبَعَ هَوَاهُ أرْدَی نَفْسَهُ»؛[۲] کسی که از هوای نفسش پیروی کند، نفس خود را به پستی و [بی شخصیتی] کشانده است. «أزْرَی بِنَفْسِهِ مَنْ مَلَکْتُهُ الشَّهْوَهُ وَ اسْتَعْبَدَتَهُ الْمَطَامِعُ»؛[۳] کسی که شهوت بر او مسلط شود، خودش را به پستی انداخته و حرص [و ولع شهوانی]، او را به بند کشیده است. «مَنْ مَلَکَتْهُ نَفْسُهُ ذَلَّ قَدْرُه»؛[۴] هر که هوای نفس، مالکش شود منزلتش را به ذلّت تبدیل کرده است. کاستن کارآیی عقل بخش دیگری از آسیب ها، آسیب های شناختی و نگرشی است. شهواتِ انحرافی و چشم چرانی، ذهن آدم را مشغول می سازد، تمرکز فکر را از بین می برد، توانایی ادراک حقایق را کاهش می دهد، از شناخت واقعیّات هستی، فلسفه زندگی، قدر و منزلت آدمی، جنبه های گوناگون شخصیت انسانی و ارزش های معنوی جلوگیری می کند؛ از این رو شخص چشم چران به مواردی چون: نظام آفرینش و اهداف آن، خدا، انسان، زندگی و ارزش ها، نگرشی ناصواب پیدا می کند.[۵] امام کاظم(علیه السلام) در این باره می فرماید: «مَنْ سَلَّطَ ثَلَاثاً عَلَی ثَلَاثٍ فَکَأَنَّمَا أَعَانَ عَلَی هَدْمِ عَقْلِهِ مَنْ أَظْلَمَ نُورَ تَفَکُّرِهِ به طول أَمَلِهِ وَ مَحَا طَرَائِفَ حِکْمَتِهِ بِفُضُولِ کَلَامِهِ وَ أَطْفَأَ نُورَ عِبْرَتِهِ بِشَهَوَاتِ نَفْسِهِ فَکَأَنَّمَا أَعَانَ هَوَاهُ عَلَی هَدْمِ عَقْلِهِ وَ مَنْ هَدَمَ عَقْلَهُ أَفْسَدَ عَلَیْهِ دِینَهُ وَ دُنْیَاهُ»؛[۶] کسی که سه چیز را بر سه چیز مسلّط کند، گویا به نابودی عقلش کمک کرده است: کسی که با آرزوهای طولانی، نور اندیشه اش را به تاریکی کشاند؛ کسی که با پرحرفی، حکمت های ظریفش را محو می کند و کسی که با شهوات و هواهای نفسانی، چراغ عبرت پذیر خود را خاموش سازد. گویا چنین کسی به ویرانی عقلش کمک کرده و هر که خِرد خود را خراب کند دین و دنیای خویش را به زیان خود تباه کرده است. همچنین امام علی(علیه السلام) می فرماید: * «الْهَوَی ضِدُّ الْعَقْل»؛ [۷] هوای نفسانی، ضدّ عقل است. * «آفَهُ الْعَقْلُ الْهَوَی»؛ [۸] آفت عقل، هوای نفس است. * «حَرَامٌ عَلَی کُلِّ عَقْلٍ مَغْلُولٍ بِالشَّهْوَهِ أنْ یَنْتَفِعَ بِالْحِکْمَهِ»؛ [۹] بر هر عقلی که در بند شهوت اسیر باشد، ممنوع است از حکمت و کشف حقیقت سودمند شود. * «مَا أصْعَبَ عَلَی مَنِ اسْتَعْبَدَتْهُ الشَّهَوَاتُ أنْ یَکُونَ فَاضِلاً»؛[۱۰] چه بسیار سخت است بر کسی که برده شهوت ها شده، بتواند به فضل علمی و اخلاقی برسد. آسیب های معنوی چشم چرانی که از مصادیق گناه است، هم مانع رشد معنوی است، و هم پایه های ایمان را خراب می کند و خرمن دین، تقوا و… را به آتش می کشد. در روایت است که خداوند، ضمن موعظه به حضرت عیسی(علیه السلام) فرمود: «یَا عِیسَی … وَ کُفَّ بَصَرَکَ عَمَّا لَا خَیْرَ فِیهِ فَکَمْ مِنْ نَاظِرٍ نَظْرَهً قَدْ زَرَعَتْ فِی قَلْبِهِ شَهْوَهً وَ وَرَدَتْ بِهِ مَوَارِدَ حِیَاضِ الْهَلَکَه»؛[۱۱] چشمت را از نگاه به چیزهایی که خیری در آن نیست باز دار؛ چه بسا بیننده ای که با یک بار نگاه آلوده، شهوتی در دل او بکارد و او را به گرداب هلاکت اندازد. امام علی(علیه السلام) می فرماید: «لاَ تَوَازِی لَذَّهُ الْمَعْصِیَهِ فُضُوحَ الآخِرَهِ وَألِیمَ الْعُقُوبَات»؛[۱۲] هرگز لذّت معصیت، با رسوایی آخرت و شکنجه های دردناک آخرت، برابری نمی کند. همچنین فرموده است: «لاَ یُفْسِدُ التَّقْوَی إلاَّ غَلَبَهُ الشَّهْوَه»؛[۱۳] هیچ چیزی جز پیروزی شهوت، تقوا را تباه و خراب نمی کند. * شأن نزول آیه حیا و عفاف جوانی از انصار مدینه در مسیر خود با زنی روبه رو شد و در آن دوران، زنان، مقنعه خود را پشت گوش های خود قرار می دادند و به طور طبیعی، قدری از گردن و سینه هایشان نمایان بود. سیمای زن، دل جوان را برد و چشم به او دوخت. هنگامی که زن رد شد، جوان همچنان به او نگاه می کرد و راه خود را ادامه می داد تا در کوچه ای وارد شد و همچنان به پشت سر خود نگاه می کرد. ناگهان صورتش به دیوار خورد و تیزی استخوان یا شیشه ای که در دیوار بود، صورتش را شکافت. هنگامی که زن گذشت، جوان به خود آمد و دید خون از صورتش جاری شده و به لباس و سینه اش ریخته است. (سخت ناراحت شد) با خود گفت: به خدا سوگند خدمت پیامبر(صلی الله علیه و آله) می روم و این ماجرا را بازگو می کنم. وی با همان وضع، نزد حضرت رفت. وقتی پیامبر(صلی الله علیه و آله) او را دید، فرمود: چه شده است؟ جوان، ماجرا را نقل کرد. اینجا بود که جبرئیل(علیه السلام) نازل شد و این آیه را آورد: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکی لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُونَ»؛[۱۴] به مؤمنان بگو چشم های خود را (از نامحرمان) فرو بندند، و پاکدامن باشند که این برایشان پاکیزه تر است. خداوند از آنچه انجام می دهند آگاه است. «قُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ… »؛ به زنان با ایمان بگو: چشم های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند [و دامان خویش را حفظ کنند]. پاورقی: [۱]. غرر الحکم، ج ۵، ص ۳۲۷، ح ۸۵۸۹٫ [۲]. همان، ص ۲۰۸، ح ۸۰۰۶٫ [۳]. همان، ج ۲، ص ۴۳۴، ح ۳۱۷۶٫ [۴]. مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۲۱۲٫ [۵]. تربیت جنسی، علی نقی فقیهی، دار الحدیث، قم، ۱۳۸۷ ش، ص ۴۲۵، با تلخیص. [۶]. الکافی، ج ۱، ص ۱۷؛ بحار الانوار، ج ۱، ص ۱۳۷٫ [۷]. غرر الحکم، ج ۱، ص ۲۵۸، ح ۱۰۲۹٫ [۸]. بحار الانوار، ج ۳، ص ۱۰۱، ح ۳۹۲۵٫ [۹]. همان، ص ۴۰۴، ح ۴۹۰۲٫ [۱۰]. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲۰، ص ۲۵۸٫ [۱۱]. الکافی، ج ۸، ص ۱۳۴٫ [۱۲]. غرر الحکم، ج ۶، ص ۴۲۳، ح ۱۰۸۶۶٫ [۱۳]. همان، ج ۶، ص ۳۷۶، ح ۱۰۶۰۶٫ [۱۴]. نور/ ۳۰ و ۳۱؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۲۱، ح ۵٫ معاونت تبلیغ.


شنبه ، ۲۹اسفند۱۳۹۵


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ناب نیوز]
[مشاهده در: www.nabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن