واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: كيم جونگ ايل رهبر كرهشمالي، بيست و نهم مرداد ماه در پاسخ به دعوت رسمي روسيه و براي اولين بار پس از سال 2002 (1381) به مسكو رفت و طي اين سفر روز يكشنبه سي ام مرداد با ديميتري مدوديف رييس جمهور روسيه ديدار و گفتوگو كرد. در اين مذاكرات دو طرف درباره موضوعات مختلف از جمله: همكاري در حوزه انرژي، گفت وگوهاي خلع سلاح هستهاي و تنشهاي اخير در روابط پيونگيانگ و سئول به بحث و تبادل نظر پرداختند. خبرگزاري ريانووستي روز شنبه بيست و نهم مرداد گزارش كرد رهبر كره شمالي با تدابير شديد امنيتي توسط يك قطار زرهي از طريق شهر خسن در مرز شمال شرقي اين كشور وارد روسيه شد. هفته گذشته سرگئي لاوروف وزير امور خارجه روسيه، بطور رسمي از رهبر كره شمالي براي بازديد از اين كشور دعوت كرد. وي پيش از اين اعلام كرده بود كه اين كشور از تصميم مقامات پيونگ يانگ در خصوص از سرگيري مذاكرات شش جانبه به منظور حل و فصل مسائل هسته اي كره شمالي بدون هيچ شرط اوليه استقبال ميكند. مذاكرات شش جانبه از سال 2003م (1382ش) به منظور بررسي فعاليتهاي هستهاي كره شمالي و با حضور دو كره، چين، روسيه، آمريكا و ژاپن آغاز و عملا در پايان سال 2007(1386) متوقف شد. ** روسيه و توجه به شرق ------------------------------ مناسبات روسيه و شرق آسيا پس از پايان جنگ سرد در سال1991تنها در حوزه هاي اقتصادي توسعه يافته و اين كشور پس از فروپاشي شوروي با كاهش حضور خود در اين منطقه فراي نگاه راهبردي دهه 50 و 60 ميلادي تنها افزايش حضور آمريكا را نظاره گر بوده است. اما آنچه روسيه را وادار به افزايش تحرك در اين منطقه مي كند، وجود كشوري به نام كره شمالي است چرا كه روسيه بعنوان وامدار سنت سياسي شوروي و كره شمالي در دهه هاي گذشته روابط گسترده اي باهم داشته اند و مسكو همواره پيونگ يانگ را پايگاه توازن خود در مقابل آمريكا مي دانسته است. با اين وجود روابط كنوني روسيه و كره شمالي را بايستي بسيار متفاوت از روابط اتحاد جماهير شوروي و اين كشور دانست زيرا وضعيت قوا در نظام بين المللي دوران جنگ سرد و پساجنگ سرد تفاوت گسترده اي با يكديگر كرده است و روسيه امروز، هرچند در تعاملات بين المللي وزنه اي سنگين به شمار مي آيد اما وزن و تاثيرگذاري آن به مانند دوران دو قطبي و حاكميت اتحاد جماهير شوروي نيست. باوجود چنين شرايطي، چه انگيزه اي مي تواند باعث تشويق روسيه براي ايفاي نقش در شبه جزيره كره شود؟ اگرچه سياست خارجي روسيه در دوران مدوديف داراي رويكرد قالب آتلانتيك گرا به معناي توجه به ژئوپلتيك غرب است اما شرق آسيا نيز به دليل مجاورت جغرافيايي، حضور فراگير آمريكا در شبه جزيره كره و پتانسيل هاي اقتصادي، براي روسيه حائز اهميت فراوان است. بنابراين، وجود پايگاه سنتي به نام كره شمالي، مسكو را در جهت متوازن سازي نيروهاي شكل دهنده روندهاي سياسي و امنيتي اين منطقه ترغيب مي كند. در اين زمينه، روس ها به همراه چين، با ورود به مذاكرات شش جانبه صلح با كره شمالي و ايفاي نقش، تلاش كرده اند تا بحران در اين منطقه را مديريت كنند؛ اما به نظر مي رسد كه براي اين امر به عناصر و شاخص هاي متفاوت تري همچون؛ ايجاد نقش فعال تر براي ايجاد توازن ميان نيروهاي شكل دهنده شبه جزيره و طراحي گام هاي عملياتي براي صلح پايدار در اين منطقه نياز باشد. بر اين اساس روسيه تلاش مي كند تا با ارايه مشوق هاي لازم به كره شمالي نظير كمك50 هزار تني غلات و دعوت از كيم جونگ ايل، اين كشور را به ادامه مذاكرات براي خروج از بن بست فعلي ترغيب كند. در نهايت به نظر مي رسد كه روابط روسيه و كره شمالي بعنوان نمادي از سنت توازن نيروها در شبه جزيره كره از جنگ سرد باقي مانده اما در دهه جديد اين سنت بسيار تحت تاثير افزايش قدرت كشورهاي منطقه اي و حضور مستمر آمريكا پيچيده تر شده است. در چنين روندي، آنچه روسيه را مي تواند به احياي اين رابطه در نظام جديد بين الملل و بسترسازي براي توازن نيروهاي تاثيرگذار اميدوار بكند، رويكرد رهبران كره شمالي به ادامه همكاري ها و در نتيجه كاهش اثرات فشار آمريكا بر مسكو از جمله در قالب طرحهاي برتري جويانه چون سپر دفاع موشكي ناتو است . تحقيق**2040**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 283]