واضح آرشیو وب فارسی:هامون پرس: هامون پرس به نقل از آرمان – یاسمین طالقانی: این روزها فرصت خوبی است تا وزن افراد مشخص شود؛ افرادی که شاید نزد اندک حامیانشان شخصیتی از خود ساخته اند که گویی بر کرسی های اصلی تصمیم گیری حضور دارند اما حقیقت اینگونه است که این افراد درصدد شخصیت سازی برای خود از طریق مطرح کردن برخی موضوعاتی هستند که وزن موجهی دارند. اکنون که مردم کشورمان از حماسه هفتم اسفند و پیروزی میانه روها راضی و خشنود هستند برخی با طرح موضوعاتی درصدد کسب جایگاهی برای خود هستند مثلا در شرایطی که هنوز شکل گیری مجلس دهم مشخص نیست بر سر ریاست آن به گمانه زنی هایی مشغول هستند که تنها رنگ احساسی دارد. از جمله این موارد می توان به اظهارات علی تاجرنیا اشاره کرد که گفته است: «هم آقای عارف و هم آقای لاریجانی واجد صلاحیت برای مدیریت مجلس آینده هستند و قابلیت های مربوطه را دارند اما در این باره طبیعتا بنده ارجحیتی برای آقای عارف قائل هستم.» وی در بیان دلایل خود مبنی بر ارجحیت عارف نسبت به لاریجانی برای ریاست مجلس دهم اظهار کرد: «اول اینکه آقای عارف با بیشترین آرا در بین حوزه های انتخابیه سراسر کشور به مجلس راه یافتند و این یک ویژگی خاص است. دوم اینکه آقای لاریجانی در حوزه انتخابیه خود نتوانست عنوان اول را کسب کند و شاید اگر قرار باشد احترامی به افکار عمومی بگذاریم آقای عارف از این جهت و جایگاهی که در لیست تهران دارند شرایط بهتری برای ریاست مجلس دارند.» تاجرنیا اظهار کرد: «دلیل سوم اینکه با وجود اینکه ترکیب مجلس آینده ترکیب معتدلی خواهد بود و ممکن است تعداد زیادی از اصولگرایان هم در آن حضور داشته باشند اما نوع مواجهه ای که در مجلس نهم با لاریجانی شکل گرفت و مخالفت هایی که از داخل اصولگرایان با ایشان شد؛ شاید این حساسیت ها نسبت به آقای عارف با اینکه اصلاح طلب است کمتر باشد.» آنچه تاجرنیا بیان کرده دیدگاه خودش است و نسبتی با منافع اصلاح طلبان و معتدلان ندارد. درباره اینکه عارف بیشترین آرا را در تهران اخذ کرد باید دانست لاریجانی از قم کاندیدا شده بود و اگر از تهران در انتخابات حضور پیدا می کرد به طور قطع اصولگرایان میانه رو پایتخت رای خود را به نام او به صندوق می انداختند. تاجرنیا به دوم شدن علی لاریجانی در قم اشاره و آن را دلیل برتری عارف که در تهران اول شد، می داند اما باید این سوال را مطرح کرد که آیا فضای سیاسی تهران و قم یکسان است؟ مگر در روز هجمه به لاریجانی در حرم حضرت معصومه(س) روحیه و مشی برخی در قم بر همگان آشکار نشد که برخی توقع دارند در چنین فضایی وفاداری لاریجانی به شهر قم را نادیده بگیرند و تنها چشم خود را بر آثار تبلیغ تندروها علیه لاریجانی بگشایند؟ منافع جمعی ارجح بر منافع فردی اگر قرار بر ترجیح منافع جمعی بر منافع فردی باشد بدون شک همانطور که پیش از این با وجود انتقاداتی که به لاریجانی داشته ایم بارها تاکید کردیم که ایشان گزینه مناسب ریاست مجلس دهم است چراکه در دوره قبل با وجود اینکه می دانست عدالت ومیانه روی اش سبب هجمه برخی تندروها در مجلس به او خواهد شد اما همگان دیدند چگونه در قم از او انتقام گرفتند. اگر برخی افراد در این روزها اذعان می کنند که لاریجانی یک اصولگرا بود که مورد حمایت اصلاح طلبان قرار گرفته است، باید این موضوع را افتخاری برای اردوگاه اصلاح طلبی دانست که شخصیتی میانه رو به نام علی لاریجانی جلوتر از آنها در صف مقابله با تندروی حضور دارد. اگر یک فعال سیاسی می گوید که «آقای لاریجانی از آن طرف بریده بودند. جبهه پایداری در مقابل آقای لاریجانی ایستاد.» این اظهارات تنها یک نظر شخصی است و به رسانه و گروه دیگر تعلق نمی گیرد. چنانکه یک فعال سیاسی دیگر می گوید: «لاریجانی شخصیتی است که اگر رئیس مجلس شود، مجلس دهم با توجه به افزایش حضور میانه روها به بهترین مجلس تبدیل می شود.» این نکته که رابطه لاریجانی با اصلاح طلبان بیشتر شده است را باید افتخاری برای این جناح سیاسی دانست چون همین مشی اعتدالی بود که بارها به داد اصلاح طلبان رسید و نگذاشت حقی از آنها ضایع شود پس بهتر است حماسه دیگر با انتخاب ریاست مجلس دهم از سوی منتخبان اصلاحات و اعتدال شکل بگیرد تا برخی که پذیرای شکست سختی در هفتم اسفند شدند، سعی نکنند با ایجاد اختلاف از آب گل آلود ماهی بگیرند. نظر سیاسیون به ریاست مجلس دهم دیروز نظرسنجی یک سایت از ۲۵۰۰ فعال در عرصه های مختلف منتشر شد و نتایج آماری به دست آمده حاکی از آن است که اکثریت مطلق پاسخ دهندگان به نظرخواهی نسیم آنلاین معتقدند که روحانی تلاش خواهد کرد لاریجانی را به کرسی ریاست مجلس آینده رسانده و تمایل ذاتی او با وجود همراهی های ظاهری، آن است که عارف از گردونه کسب کرسی ریاست مجلس خارج شود. براساس داده های آماری به دست آمده، بیش از ۷۷ درصد مخاطبین معتقدند که روحانی، لاریجانی را بر عارف ترجیح خواهد داد. ضمن آنکه تنها حدود ۱۵ درصد از مخاطبین شرکت کننده در نظرخواهی معتقدند که تمایل روحانی برای کسب ریاست مجلسی عارف بیش از لاریجانی است. همچنین حدود ۸ درصد از مخاطبین هم معتقدند که روحانی به هر دو نفر به یک میزان علاقه مند است و هرکدام از آن دو بتوانند به ریاست مجلس دست یابند برای روحانی فعالیت نموده و تفاوتی برای روحانی ندارد. البته نسیم که این نظرسنجی را منتشر کرده یک رسانه اصولگراست که به طور طبیعی ریاست عارف برایش شاید خوشایند نیست. بخش بعدی این نظر سنجی هم جالب است که نتیجه آن چنین است: «آن دسته از مخاطبان نظرخواهی که معتقدند روحانی، لاریجانی را به عارف ترجیح می دهد در بیان علت این ترجیح، دلایلی همچون، همراهی جدی لاریجانی با روحانی در دو ساله گذشته به ویژه موضوع برجام، احتمال رای آوری بیشتر لاریجانی، عدم رقابت لاریجانی با روحانی، اهل معامله دانستن لاریجانی، سرشکن شدن مشکلات و ناکارآمدی مجلس آینده بر اصولگرایان به جای اصلاح طلبان و احتمال گزینه شدن عارف در صورت کسب ریاست مجلس برای ریاست جمهوری۹۶ را ذکر کرده اند.» درنهایت این نمایندگان مجلس دهم هستند که رئیس را انتخاب می کنند. مصطفی کواکبیان منتخب تهران در این باره می گوید: «هرچند گزینه اصلاح طلبان برای ریاست مجلس دهم آقای دکتر عارف است اما ما تابع عقل جمعی فراکسیون اصلاح طلبان اعتدالگرا خواهیم بود.» و علی یونسی مشاور رئیس جمهور که به مشی و اخلاق عارف آشناست، می گوید: «بنده معتقدم قطعا همکاری میان آقای عارف و لاریجانی در مجلس آتی خواهد بود. به نظر من به همان دلیل که مصلحت بود آقای عارف به سود آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری کناره گیری کند در مجلس دهم نیز مصالح اصلاح طلبی و مجلس را در ارتباط با مدیریت آن در اولویت قرار خواهند داد.» وی درباره لاریجانی نیز ادامه می دهد: «آقای لاریجانی در شرایط کنونی هم در حال ایفای یک نقش تاریخی برای جریان اصلاحات و کشور است. مهم ترین خدمت علی لاریجانی به کشور و جریان های سیاسی در مجلس نهم حمایت از تصویب برجام بود. این کار را هیچ اصلاح طلبی نمی توانست به خوبی و تاثیرگذاری علی لاریجانی انجام دهد.» صادق خرازی هم نظری مشابه دارد و می گوید: «این حق نمایندگان است و ما نیز باید درباره ریاست مجلس صبر کنیم و گمانه زنی و حدس های ما خیلی در این زمینه منطقی نیست که بگوییم.» رئیس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه گفته می شود گزینه اصلاح طلبان برای ریاست مجلس دهم محمدرضا عارف است، آیا این درست است، تاکید می کند: «بستگی دارد؛ تصور من این است که عقل سیاسی اصلاح طلبان به گونه ای است که اگر لازم باشد حاضر هستند انعطاف های بزرگی را از خود نشان دهند. البته این انعطاف ها به منزله واگذاری موقعیت نیست و باید ببینیم که آینده چه می شود.» وی در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است اصلاح طلبان علی لاریجانی را به عنوان رئیس مجلس بپذیرند، خاطرنشان کرد: «من نمی دانم و این را باید از محمد رضا عارف سوال کنید.» برخی فعالان سیاسی اما از موضع جناحی و حزبی به ریاست مجلس نگاه کرده و خواهان آن هستند که عارف بر این کرسی بنشیند از جمله تاجرنیا که پیشنهاد ریاست عارف را مطرح کرد که چندان مورد قبول حتی اصلاح طلبان هم نیست تا چه رسد به اعتدالگرایان وحامیان دولت. درنهایت… در نهایت به محمدرضا عارف که با رای مردم تهران درصدر منتخبان پایتخت قرار گرفت باید این نکته را یادآور شد همانطور که در گذشته تحت تاثیر اظهارات و ادعاهای احساسی قرار نگرفت اکنون نیز پس از بررسی شرایط در این خصوص تصمیم گیری کند. البته دکتر عارف خود معتقد به مصلحت اندیشی به نفع کل جریان است و بیش از دیگران بر این مساله اشراف دارد. عارف همیشه شیخوخت پذیر، مصلحت اندیش و تکلیف گرا بوده است و دلسوزان باید بدانند که حفظ ائتلاف به مراتب بالاتر از رسیدن به ریاست مجلس است. نکته دیگر اینکه همراه کردن آقای عارف با خود از سوی روحانی در سفر به یزد نشانه مثبتی بود و روحانی نشان داد به دنبال تعامل است و نمی خواهد در انتخاب رئیس مجلس دهم مداخله کند. لذا برای معتدلین و اصلاح طلبان مهم تر از انتخاب رئیس مجلس باید حفظ ائتلاف باشد. اگر ائتلاف حفظ نشود حتی اگر ریاست مجلس را هم به دست آوریم هیچ به دست نیاورده ایم. به عقیده بسیاری از تحلیلگران سیاسی اگر لاریجانی رئیس شود قدرت مقابله با تندروهای داخل و بیرون را دارد اما توانایی دکتر عارف دراین مقوله متفاوت است. باید از دوران گذشته پارلمان عبرت گرفت و براساس عقلانیت جمعی تصمیم گیری کرد و نه بر اساس خوشایند افراد، آن هم خوشایندی کوتاه مدت که مشکلات زیادی به همراه خواهد داشت.
چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هامون پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]