محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853357982
تجربه انگلیسی وام مسکن
واضح آرشیو وب فارسی:جنوب نیوز: ساختار تامین و پرداخت وام مسکن در انگلیس، پس از دو دهه استفاده از سوی دولت ها در این کشور، به موفق ترین الگوی جهانی برای تامین مالی خرید خانه تبدیل شده است. «پلت فرم» وام خرید مسکن –ساختار پایه ای تسهیلات- در کشور انگلیس، 20 سال پیش با هدف «قطع وابستگی بخش مسکن به اعتبارات محدود بانک ها» طراحی شد و طی این مدت، انجمن های مردمی و تخصصی بازار ملک با فعال سازی بازوهای غیربانکی برای تامین مالی این بخش، توانستند 40 درصد بازار تسهیلات مسکن (به لحاظ حجم سالانه پرداخت وام) را در اختیار بگیرند و تا 95 درصد ارزش خرید خانه، وام به متقاضیان پرداخت کنند. بررسی های «دنیای اقتصاد» درباره این پلت فرم نشان می دهد: تشکل های ساختمانی با جذب سپرده های دو طیف متقاضیان مسکن و سازنده ها، در قالب شرکت های سهامی، کار تامین منابع اعتباری لازم برای پرداخت وام خرید و ساخت را برعهده دارند و در ازای آن، تسهیلات بلندمدت خرید خانه پرداخت می کنند. تسهیلات مسکن این شرکت ها با تفاوت اساسی نسبت به تسهیلات بانکی، از 4 ویژگی مصرفی و غیرتورمی برخوردار است. اول اینکه، چون سپرده گذاران، سهامداران شرکت های وام دهنده محسوب می شوند، مجموعه این نهادها خود را از هر نوع «فعالیت ساختمانی، ملک داری و اقدامات مالی انحرافی که بانک ها به آن دچار هستند»، منع کرده اند و صرفا در مسیر پرداخت وام خرید یا ساخت فعالیت می کنند. این روش باعث شده تسهیلات مسکن بلندمدت با نرخ سود پایین تر از وام بانکی به خریداران خانه پرداخت شود و در نتیجه هزینه تمام شده تسهیلات برای وام گیرنده ها به خصوص اقشار ضعیف، ارزان شود. ویژگی دوم وام مسکن غیربانکی در انگلیس را «عدم نیاز به منابع بانکی» تشکیل می دهد که این موضوع، بازار تسهیلات را در دوره های رکود اقتصادی از بحران اعتباری (تنگنای مالی) مصون نگه می دارد. سومین تفاوت به «تامین اعتبار وام از محل جذب نقدینگی و مشارکت متقاضیان مسکن در پروسه ایجاد منابع» مربوط می شود که پیامد مثبت آن از تحریک قیمت جلوگیری می کند. آخرین ویژگی مصرفی وام مسکن در انگلیس، اصابت تسهیلات خرید به جامعه هدف است به طوری که با هماهنگی دولت در این کشور، اقشار مصرفی و کم درآمد در اولویت دریافت وام خرید مسکن هستند و سهمی از این تسهیلات به خانه هایی که به صورت اجاره به شرط تملیک به خانوارهای تحت حمایت واگذار می شود، تعلق می گیرد. طی دو دهه اخیر بریتانیا شاهد رونق عظیمی در بخش مسکن بوده است. از سال 1996 تاکنون، میانگین قیمت مسکن 281 درصد در سراسر بریتانیا افزایش پیدا کرده، درحالی که این مقدار در لندن به 501 درصد رسیده است. بیشترین سود به کسانی تعلق گرفته است که ملکی را تنها برای اجاره دادن خریدند و هر ماه اجاره ثابتی دریافت کرده اند. آنها نه تنها منبع مالی خوبی داشته اند بلکه بعد از چند سال با قیمت بسیار بالاتری ملکشان را به فروش رسانده اند. این افراد توانسته اند به ازای هر هزار پوند که 20 سال پیش سرمایه گذاری کرده بودند، بازگشت سرمایه ای تقریبا معادل 14987 پوند را شاهد باشند. انجمن های ساختمانی در انگلستان انجمن های ساختمانی اولین بار در انگلستان در قرن 19 تاسیس شده اند و تا سال ها مسوولیت پرداخت وام مسکن برعهده این بخش بود. این انجمن ها، تعاونی هایی هستند که تمام اعضای آن بدون در نظر گرفتن مقدار سپرده هایشان حق نظردهی و شرکت در جلسات را دارند. تمام این انجمن ها عضو سازمان انجمن های ساختمانی انگلیس هستند. در سال 1980 وام مسکن از انحصار انجمن های ساختمانی خارج شد و بانک ها نیز توانستند وام مسکن ارائه دهند. از سال 1984 تا به حال بانک ها سهم 60درصدی در ارائه وام مسکن دارند و به دلیل تغییر سیستم در این انجمن ها یعنی تبدیل شدن به شرکت های سهامی و قبول سرمایه داران خارجی در 100سال اخیر، تعداد این انجمن ها با رویکرد قبلی، از 2286 به 47انجمن رسیده است. اگر چه این روند رایجی بود که در آن شرکت های کوچک با پیوستن به سازمان های بزرگ، تبدیل به انجمن های بزرگ تر با دسترسی های بیشتری به منابع مالی شوند اما این روند در واقع از جذابیت اولیه این انجمن های ساختمانی کاست. امروزه تفاوت عمده انجمن های ساختمانی با بانک ها در اداره آن توسط سهامداران خصوصی اش است که مانند شرکت ها نیازی به سود سهامشان ندارند. در نتیجه می توانند با هزینه های پایین تر، وام هایی با نرخ بهره کمتر ارائه دهند. انجمن های ساختمانی به چند دلیل در بحران های اقتصادی خسارت کمتری دیده اند: ریسک پایین به دلیل محدودیت استفاده از بازارپول یعنی به طور میانگین 30درصد از بودجه شان را می توانند از بازار پول تهیه کنند و تمرکز بر سپرده های مشتریان و وام مسکن؛ محدودیت های قانونی برای فعالیت های مالی؛ شعبه های با قدرت و سرمایه های زیاد؛ تاکید بر برنامه های بلندمدت برای سود دهی و توجه بیشتر به سود اعضایشان نسبت به سهامداران خارجی. خانه های سودمند در انگلستان سازمان دولتی کارو بازنشستگی انگلستان با ارائه طرح خانه های سودمند به افراد بازنشسته یا کم درآمد، به آنها در پرداخت اجاره خانه کمک می کند. این سازمان با توجه به شرایط متقاضی، سن و میزان درآمدش همه یا بخشی از اجاره بها را پرداخت می کند. البته پرداخت قبض آب و برق شامل این طرح نمی شود و همچنین میزان اجاره و مساحت خانه اجاره ای باید متعارف باشد و شامل خانه های هر دو بخش دولتی و خصوصی می شود و همچنین شرایط متقاضی باید از سوی شورای محلی هر ناحیه مورد ارزیابی قرار بگیرد. این طرح شامل چند گروه نمی شود: افرادی که بالای 16هزار پوند سپرده بانکی دارند و بازنشسته نیستند،افرادی که در خانه یکی از اقوامشان زندگی می کنند، کسانی که دانشجوی تمام وقت هستند و معلولیت جسمانی و فرزند ندارند و کسانی که مقیم انگلستان و جویای کار هستند، پناهنده یا تحت حمایت هستند ویا اقدام به مهاجرت از انگلستان کرده اند. طرح خرید خانه های مقرون به صرفه در انگلستان این طرح از سوی دولت انگلستان برای کمک به کسانی که می خواهند خانه بخرند، ارائه می شود و شامل چهار بخش است:1- وام خرید خانه تا سقف 600هزار پوند؛ کسانی که از این وام استفاده می کنند نمی توانند این خانه را به دیگری واگذار کنند؛ 2-تضمین وام مسکن برای خرید خانه های تا سقف 600هزار پوند؛ در این طرح خریدار می تواند تنها 5در صد قیمت خانه را در ابتدا بپردازد؛ 3- طرح مالکیت مشترک که از سوی سازمان های مسکن ارائه می شود، خریدار باید 25درصد تا 75درصد از قیمت خانه را در ابتدا بپردازد و مابقی هزینه را به صورت اجاره با گرفتن وام مسکن پرداخت کند؛4- طرح خرید خانه های نوساز که مانند طرح وام مسکن، تنها 5درصد قیمت خانه باید در ابتدا پرداخت شود. کمتر کسی در سال 1996 وقتی ملکی را خریده یا فروخته بود، می توانست پیش بینی کند، در چند سال آینده این سرمایه گذاری ها چه تاثیر عظیمی برادامه زندگی اش خواهد داشت. نشریه گاردین در گزارشی، دو روایت متفاوت از مردم انگلیس را در این باره بازگو کرده است، گروهی که در این سال ها صاحب خانه و سرمایه شده اند و گروهی که خانه های خود را از دست دادند و اجاره نشین شده اند و درتنش همیشگی بالا رفتن قیمت ها روزگار خود را سپری می کنند. تجربیات برندگان و بازندگان مسکن انگلیس خانم داگمر نوبل عضو یکی از این انجمن های ساختمانی بود که با گرفتن وام مسکن از آنها صاحبخانه شده بود. اما به دلیل پرداخت نکردن اقساط خود، در سال 1996 این انجمن ساختمانی برای پس گرفتن خانه دو اتاق خوابه او شروع به ارزیابی خانه اش کرد و در نهایت خانه اش را 12هزارپوند کمتر از 55 هزار پوندی که به او و همسرش در سال 1989 فروخته بود، دوباره خریداری کرد. پس از آن خانم داگمر حدود 90هزار پوند برای سکونت در این خانه اجاره پرداخت کرد، خانه ای که امروزه ارزشش به 200هزار پوند می رسد. او اکنون در سن 63 سالگی با پرداخت 420پوند ماهانه، یک آپارتمان یک خوابه در وستون سوپرماراجاره کرده و از این بابت خوشحال است.در آن سال ها او و همسرش مکرر شغل خود را از دست داده و دوباره مشغول به کار می شدند و نه تنها هزینه رفت وآمدهایشان زیاد شده بود بلکه پرداخت قسط وام مسکنشان نیز به تعویق افتاده بود. شرایط زندگی برای آنها به حدی سخت شده بود که ادامه زندگی مشترکشان در خطر بود. در نتیجه از دست دادن خانه، زندگی آنها را آرامتر کرد. همچنین اجاره نشینی برای او نکات مثبتی نیز به همراه داشت، مانند قدرت انتخاب بیشتر در محل زندگی یا حل کردن مشکلات آب و برق توسط صاحب خانه. او می گوید: قیمت خانه در 20 سال اخیر به طور دیوانه واری بالا رفته و اگر شما خانه خود را در محله گران قیمتی فروخته یا خانه کوچک تری خریده باشید هرگز نمی توانید به محل سابق زندگی خود بازگردید و این موضوع امنیت خانه خریدن را به خطر می اندازد. من ترجیح می دهم از موسسه و بنیاد های مسکن، خانه ام را اجاره کنم زیرا وقتی از اشخاص حقیقی خانه را اجاره می کنید پول اجاره شما برای پرداخت قسط وام مسکن آنها خرج می شود و این روش خانه دار شدن با گرفتن وام های به ظاهر کم سود، نتایج منفی برای آنها به دنبال خواهد داشت که من راغب نیستم در این برنامه شرکت داشته باشم. من گمان می کردم با خانه دار شدن در دوران بازنشستگی به امنیت مالی خواهم رسید ولی زندگی این گونه پیش نرفت. بن جونز یکی دیگر از شهروندان انگلیسی است که در سال 1996 در نزدیکی داگر نوبله صاحب خانه ای دو خوابه با تراس به ارزش 80هزار پوند در مرکز آکسفورد شد. او تا سه سال پیش در سن 50 سالگی ماهی 4 هزارپوند بابت قسط وام خانه اش پرداخت می کرد و حالا او صاحب خانه ای به ارزش 525 هزار پوند است. او می گوید، من قبلا اجاره نشین بودم ولی با توجه به شغلم که ساختن لانه بود نیاز به یک خانه شخصی داشتم. اگرچه مجموعه نرخ های بالای سود و 67 هزار پوند وام مسکن، مبلغ زیادی در آن زمان محسوب می شد، اما به نظر می رسد کار درستی انجام داده ام، مخصوصا بعد از شنیدن قیمت مسکن در چند سال اخیر و وام های سنگینی که مردم برای خانه دار شدن باید بپردازند. بن جونز می گوید: «من برای زندگی کردن این خانه را خریده ام و هرگز به عنوان سرمایه به آن نگاه نمی کنم. این خانه قدیمی در محله گران قیمت آکسفورد، سالی حدود 5 هزار پوند هزینه تعمیرات و نگهداری دارد اما من عاشق زندگی کردن در این ناحیه هستم و قطعا انسان بسیار خوشبختی ام که در سن بازنشستگی ام که تنها حقوقی به میزان مخارج زندگی ام دریافت می کنم صاحب این خانه هستم.» یکی دیگر از شهروندان انگلیسی، جاناتان دانی یک خانه به مساحت 140 مترمربع نزدیک اولد استریت در مرکز لندن حدود 218 هزار پوند در سال 1996 خرید. این خانه ماه پیش حدود 5/ 1 میلیون پوند ارزش گذاری شده است. جاناتان در سال 1996 بعد از مدتی کار کردن در ابوظبی درسن 30 سالگی به لندن بازمی گردد و تصمیم می گیرد با پولی که جمع کرده بود برای خود خانه ای بخرد. به گفته خودش خرید آپارتمانی در مرکز لندن در خیابانی که فقط کارگران کافه ها و سوپر مارکت ها بودند، ریسک بزرگی بود که او با تمام سرمایه اش انجام داد و ممکن بود با پایین آمدن قیمت مسکن در انگلیس ارزش دارایی هایش کاهش پیدا کند. اما احتمال می رفت با توجه به رکود اقتصادی چند سال اخیر ناگهان قیمت مسکن بسیار بالا رود و هرگز نتواند خانه ای بخرد، اگرچه هرگز حدس نمی زد تا این حد قیمت خانه بالا برود. در سال 1999 با بالا رفتن قیمت ملک او توانست 90 هزار پوند از سرمایه اش را آزاد کند و با آن شبکه سوپرمارکت های خیابانی را در خیابان لندن استریت تاسیس کند و به مرور توانست آنها را گسترش دهد. او توانست در سال 2004 بعد از تولد فرزندانش خانه ای در دالستون در شرق لندن به قیمت 750 هزار پوند بخرد که مقدار 150 هزار پوند آن را هم از سرمایه آپارتمان قدیمی اش پرداخت کرد. بعد از نقل مکان به خانه جدید به مدت 10 سال با ماهی 2500 پوند خانه قدیمی اش را اجاره داد. وی نه تنها حدود یک میلیون پوند از سود وام های مسکن بهره برد بلکه الان خانه اش 2 میلیون پوند ارزش دارد. او می گوید: اگرچه فرزندان من آینده مطمئنی خواهند داشت اما نگران نسل جدیدی هستم که با کار زیاد هم قادر به خرید خانه نخواهند بود. دولت باید با ساختن خانه های دولتی قیمت مسکن را پایین بیاورد تا جوانان قدرت خرید مسکن را داشته باشند زیرا لندن در حال تبدیل شدن به شهری بدون ساکن است.
چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب نیوز]
[مشاهده در: www.jonoubnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها