واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: این مرجع تقلید گفت: نخستین و کهن ترین کتابی که در آن به آتش افروزی در جشن چهارشنبه سوری اشاره شده، کتاب تاریخ بخارا، اثر محمدبن جعفر نرشخی است.عقیق : به مناسبت فرا رسیدن آخرین چهارشنبه سال و جشن چهارشنبه سوری بخشی از بیانات مرجع عالیقدر جهان تشیع، آیت الله جوادی آملی را در این خصوص منتشر می کنیم. آتش در ایران قدیم، مقدس و همپایه فرزند اهورا مزدا شمرده می شد، از این رو پیش از نوروز به آتشکده ها می رفتند و آتش بر می افروختند و چون طبق برخی از نقل ها در ایران هفته نبود، این مراسم در سیصد و شصتمین روز سال (روز بیست و ششم اسفند ماه) برگزار می شد و معتقد بودند در این روز فرورهای (ارواح) نیاکان به زمین فرود می آیند و این آتش برای راهنمایی آنهاست ولی آتش افروختن و جستن از آن و شادی کردن در کنار آن، ترقه زدن و منفجر کردن مواد منفجره در چهارشنبه آخر سال، نه برهان عقلی دارد و نه دلیل نقلی و نه منفعت ملی و جز خرافه و در مواردی زیانباری غیرقابل جبران چیز دیگری نیست. در هیچ یک از متون باقی مانده پیش از اسلام اشاره ای به جشن چهارشنبه سوری نشده است. در اوستا، کتیبه های عیلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و نیز متون پهلوی و حتی در روایات مورخان یونانی درباره ایران نیز در باره جشن چهارشنبه سوری مستند و سخنی در دست نیست. متون دوران پس از اسلام نیز در این باره تقریباً ساکت بوده اند، حتی در آثار محقق دقیقی همچون ابوریحان بیرونی نیز در باره آن توضیحی داده نشده است. نخستین و کهن ترین کتابی که در آن به آتش افروزی در جشن چهارشنبه سوری اشاره شده است، کتاب تاریخ بخارا، اثر محمدبن جعفر نرشخی "286-358 قمری" است، در این کتاب که به نام مزارات بخارا نیز شناخته می شود، آمده است که وقتی امیر منصور بن نوح سامانی در ماه شوال سیصد و پنجاه قمری به ملک نشست، دستور داد که هنوز سال تمام نشده، در شب چهارشنبه چنانکه عادت قدیم است، آتش عظیم افروختند. دومین متن کهن، شاهنامه فردوسی است: ز خنجر همی آتش افروختند / هوا و زمین را همی سوختند پس این کار سنت سیئه و ظلم به فرهنگ مردم بزرگ ایران است و نه تنها مبنای عقلی و نقلی ندارد بلکه برخلاف نظم و امنیت و آسایش افراد و همنوعان است و آزادی آنان را سلب می کند و آسیب ها و تلفات فراوان درپی دارد. برای نوجوانان و جوانان یک جامعه عیب است که پدران و مادران برای رشد و سلامت آنان از جان و سلامت خود مایه بگذارند، ولی آنان بر اثر جهل علمی و یا جهالت عملی، خود را بسوزانند و جامعه را نیز در اضطراب فرو ببرند! بلکه زیبنده کشور اسلامی این است که از این سنت زشت دست بردارد و سنت های الهی مانند عید فطر، عید قربان، نماز جمعه و غیره را زنده کند و در پایان امام رضا(ع) فرمودند: «خدا رحمت کند کسی را که امر (سنت) ما را زنده کند.» پی نوشت: فرهنگ اساطیر، محمد جعفر یا حقی، واژه چهارشنبه سوری. شاهنامه فردوسی، ص 1391، بیت 7408 چهارشنبه سوری، رفیع زاده عیون اخبار الرضا (ع)، جلد 1، ص 307 مفاتیح الحیاة نوشته ی آیت ا.. جوادی آملی. منبع:باشگاه خبرنگاران
سه شنبه ، ۲۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]