واضح آرشیو وب فارسی:سخت افزار: ممکن است خیلی از شما اصلاً تا به حال چیزی در مورد قانون مور نشنیده باشید اما این همان چیزی است که به قیمت تلویزیون، رایانه، تلفن هوشمند یا تبلت بعدی شما مربوط می شود؛ در هر حال، ممکن است محصولی که می خرید توانمندتر باشد و وضوح تصویر بهتری نسبت به مدل قبلی شما داشته باشد. این پدیده با نام یکی از مؤسسان شرکت اینتل، گوردون مور، برای اولین بار در مقاله ای در سال ۱۹۶۵ به چاپ رسید.مور، طبق پیش گویی های درستش در مورد ظهور مدارهای مجتمع، پیش بینی کرد که مهندسان روزی قادر خواهند بود تراشه هایی بسازند که دوبرابر قدرتقانون مور به پهنای باند اینترنت و فناوری فشرده سازی ویدئو نیز بسط پیدا می کند. پهنای باندی که در سال های اخیر ۵ برابر بیشتر شده و سرعت فشرده سازی که در همین دوره دو برابر افزایش داشته است با هم ترکیب شدند تا انتقال ویدئو از طریق اینترنت به واقعیت بپیوندد. این رشد چشمگیر در پخش اینترنت می تواند مستقیماً به پیشرفت هایی مربوط شود که قانون مور پیش گویی کرده بود. اما دقیقاً در چه مرحله ای باید قانون مور را مجدداً در نظر گرفت؟ بسیاری از کارشناسان در تعجب هستند که تا چه مدت می توان از تأثیر دوجانبه قانون مور دفاع کرد. با همه اینها، در یک نقطه مشخصی محدودیت های قانون فیزیک نیوتن با مهندسان به مرز خودش می رسد و مهم نیست که چقدر بودجه صرف تحقیق و توسعه در این مورد شده است. ممکن است ما در نوک الگوی جدیدی در صنعت الکترونیک باشیم. آیا این آغازی برای قانون کِرزویل است؟ قانون کرزویل نیز درست مانند قانون مور در مورد شتاب سخن می گوید. طبق این قانون توانایی های یک فناوری به صورت تصاعدی شتاب بخشیده می شود. این قانون را می توان به وضوح در تحول فناوری تلویزیون مشاهده کرد. تلویزیون های سال ۱۹۷۰ تقریباً شبیه تلویزیون های سال ۱۹۵۰ بودند و تنها تفاوتشان در حضور رنگ بود. بر خلاف این، تلویزیون های سال ۱۹۹۰ بر عکس تلویزیون های ۱۹۷۰ بودند و در اوایل با افزودن ویدئو کاست، کابل و سیستم های بازی ویدئویی به عنوان لوازم جانبی معمول از دیگر تلویزیون های نسل قبل متمایز می شدند. پیشرفت فناوری در اواخر قرن بیستم به کندی جلو می رفت و مسلم بود که فاز تغییر با پیشرفت هایی که طی ۱۵ سال گذشته انجام شد با رکورد مواجه شده است. عامل شتاب دهنده برای این تغییرات زمانی آغاز شد که سازندگان دیگر خود را در غل و زنجیر لامپ های پرتوی کاتودی قرار ندادند. دیگر متکی به لامپ های حجیم نبودند و از همین رو، امکانات تلویزیون ها به صورت تصاعدی رشد پیدا کرد. کیفیت تصویر خیلی بهتر شد، صفحه نمایش ابعاد بیشتری پیدا کرد و تولید اقتصادی تر شد. برای اولین بار، تلویزیون ها قادر بودند رنگ های بیشتری نمایش دهند، حاشیه باریک تری داشته و قاب آنها نیز از طراحی باریک تری برخوردار باشند. فاز سریع تغییرات به این معنی است که تلویزیونی که تا همین ۵ سال پیش شاهکار فناوری بود نسبت به محصولات کنونی از مد افتاده محسوب می شد و این نشان از جهش بزرگی داشت که طی همین ۱۰ سال اخیر رخ داده بود. درست همان طور که لامپ های پرتوی کاتودی در طراحی تلویزیون تحول پیدا کردند، کیفیت بی همتای تصویر در OLED نمایانگر همین تحول مشابه برای ابتکار در عرصه تلویزیون محسوب می شود. فناوری OLED ال جی ثابت می کند که جرقه فناوری تلویزیون است و با سرعتی روبه افزایش همه جا را شعله ور می کند. قانون مور به پهنای باند اینترنت و فناوری فشرده سازی ویدئو نیز بسط پیدا می کند. پهنای باندی که در سال های اخیر ۵ برابر بیشتر شده و سرعت فشرده سازی که در همین دوره دو برابر افزایش داشته است با هم ترکیب شدند تا انتقال ویدئو از طریق اینترنت به واقعیت بپیوندد. این رشد چشمگیر در پخش اینترنت می تواند مستقیماً به پیشرفت هایی مربوط شود که قانون مور پیش گویی کرده بود. اما دقیقاً در چه مرحله ای باید قانون مور را مجدداً در نظر گرفت؟ بسیاری از کارشناسان در تعجب هستند که تا چه مدت می توان از تأثیر دوجانبه قانون مور دفاع کرد. با همه اینها، در یک نقطه مشخصی محدودیت های قانون فیزیک نیوتن با مهندسان به مرز خودش می رسد و مهم نیست که چقدر بودجه صرف تحقیق و توسعه در این مورد شده است. ممکن است ما در نوک الگوی جدیدی در صنعت الکترونیک باشیم. آیا این آغازی برای قانون کِرزویل است؟ قانون کرزویل نیز درست مانند قانون مور در مورد شتاب سخن می گوید. طبق این قانون توانایی های یک فناوری به صورت تصاعدی شتاب بخشیده می شود. این قانون را می توان به وضوح در تحول فناوری تلویزیون مشاهده کرد. تلویزیون های سال ۱۹۷۰ تقریباً شبیه تلویزیون های سال ۱۹۵۰ بودند و تنها تفاوتشان در حضور رنگ بود. بر خلاف این، تلویزیون های سال ۱۹۹۰ بر عکس تلویزیون های ۱۹۷۰ بودند و در اوایل با افزودن ویدئو کاست، کابل و سیستم های بازی ویدئویی به عنوان لوازم جانبی معمول از دیگر تلویزیون های نسل قبل متمایز می شدند. پیشرفت فناوری در اواخر قرن بیستم به کندی جلو می رفت و مسلم بود که فاز تغییر با پیشرفت هایی که طی ۱۵ سال گذشته انجام شد با رکورد مواجه شده است. عامل شتاب دهنده برای این تغییرات زمانی آغاز شد که سازندگان دیگر خود را در غل و زنجیر لامپ های پرتوی کاتودی قرار ندادند. دیگر متکی به لامپ های حجیم نبودند و از همین رو، امکانات تلویزیون ها به صورت تصاعدی رشد پیدا کرد. کیفیت تصویر خیلی بهتر شد، صفحه نمایش ابعاد بیشتری پیدا کرد و تولید اقتصادی تر شد. برای اولین بار، تلویزیون ها قادر بودند رنگ های بیشتری نمایش دهند، حاشیه باریک تری داشته و قاب آنها نیز از طراحی باریک تری برخوردار باشند. فاز سریع تغییرات به این معنی است که تلویزیونی که تا همین ۵ سال پیش شاهکار فناوری بود نسبت به محصولات کنونی از مد افتاده محسوب می شد و این نشان از جهش بزرگی داشت که طی همین ۱۰ سال اخیر رخ داده بود. درست همان طور که لامپ های پرتوی کاتودی در طراحی تلویزیون تحول پیدا کردند، کیفیت بی همتای تصویر در OLED نمایانگر همین تحول مشابه برای ابتکار در عرصه تلویزیون محسوب می شود. فناوری OLED ال جی ثابت می کند که جرقه فناوری تلویزیون است و با سرعتی روبه افزایش همه جا را شعله ور می کند.
دوشنبه ، ۲۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سخت افزار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]