واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: درختان چگونه قربانی توسعه شهری شدند
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» میتواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
کد خبر: ۵۷۴۷۷۲
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۱ - 14 March 2016
محمود سعادتی : خيابان آزادي حدفاصل ميدان آزادي تا ميدان انقلاب از عريضترين خيابانهاي موجود در تهران است كه به صورت بلوار و با چهار لاين حركت ویژه برای خودروها شامل لاين تندرو و دو لاين كندرو (به منظور دسترسي محلي) در هر طرف با پیاده راهی عریض ومناسب طراحي و در دهه 30 احداث گرديده است.
زمان طراحی پیش بینی شده بود این خیابان به عنوان مسیر تردد میهمانان خارجی و سایر مسافران و میهمانانی که از غرب قصد ورود به تهران و مرکز پایتخت را دارند مورد استفاده قرار گیرد وگذرگاه اصلی برای رسیدن به فرودگاه مهرآباد تهران باشد لذا طراحی و ساخت آن با حساسیت و دقت ویژهای انجام شد.
طراحان اولیه خیابان آزادی با در نظر گرفتن تردد و ترافیک بالای این خیابان به عنوان گذر گاه اصلی غربی و شرقی پایتخت، به منظور ایجاد منظر شهری مطلوب و زیبا، علاوه بر بلوار جدا كننده وسط خيابان، حاشيه فضاي سبزی بين لاين تندرو و لاين دسترسيهاي محلي در آن پيشبيني نمودند كه علاوه بر کمک به جمعآوري آبهاي سطحي به عنوان محلي جهت كاشت درختان چنار و بوتههای شمشاد مورد استفاده قرار گیرد . با گذشت زمان و رشد درختان چنار کاشته شده در خیابان آزادی، حاشیه فضای سبز احداث شده، خیابان آزادی را به یکی از خیابانهای زیبای تهران تبدیل نمود (در اوایل دهه 60 و با گذشت زمان رشد درختان کاشته شده چنان رشد نمودند که ، چنارهای قد برافراشته و تنومند خیابان آزادی با چنارهای خيابان وليعصر قابل قياس بودند).
در دهه 70 اولين آسيبها به طراحي اولیه خيابان آزادي وارد شد. احداث تقاطع خيابان آزادي و بزرگراه يادگارامام موجب شد درختان چنار تنومند حدفاصل خيابان شادمهر تا خيابان ميمنت در غرب بريده و قلع و قمع شود. علاوه بر آن پياده راه اوليه که با عرض 6 متر اجرا شده بود به حدود 4 متر كاهش يافت و عليرغم وجود امكان كاشت درختان جايگزين در حاشيه پياده راه جدید احداثی (از ابتداي شادمهر تا تقاطع بزرگراه يادگار امام) از طرف ارگان های مسئول ایجاد، نگهداری و فضاي سبز شهر تهران هيچ اقدامي به منظور كاشت و احیای درختان قطع شده صورت نگرفت.
آسيب بعدي به خيابان آزادي با احداث خط ويژه اتوبوسهاي تندرو (BRT) صورت گرفت عليرغم امكان ايجاد خط BRT با خفظ بلوار 1.5 متری موجود (مشابه آنچه در بزرگراه چمران یا بلوار اشرفی اصفهانی اجرا شده است) بلوار میانی خیابان آزادي كه در آن درختان پايه كوتاه (سرو و شمشاد) كاشته شده بود حذف گرديد و درختان آن قلع وقمع گردید تا با توجه به جدا سازی معبر ویژه خط (BRT) و تنگی ایجاد شده به خودروهاي شخصی در حال عبور از اين شيريان شرقي و غربي مجال و ميدان بيشتري داده شود. گرچه به نظر می رسد علی رغم حذف حاشیههای فضای سبز و کوچک کردن پیادهراه در این خیابان، تردد خودروها در خیابان آزادی هیچگاه سهل و روان نگردید و آنچه برای عابران و سواره ها ماند منظر شهری خشنتر و اگر نگوییم زشت، نازیباتر از قبل بود .
آسيب سوم همزمان پس از بهره برداری از اجرای خط (BRT) و مشکلات کندی تردد خودروهای سواری و تنگی معبر و با رویکرد ضرورت تسهيل ترافيك خودروهاي شخصي در حدفاصل خيابان خوش تا خيابان دكتر حبيبا.. اتفاق افتاد و ظاهرا سادهترین راه حل ترفیکی، یعنی حذف و قطع درختان و باریکتر کردن پیاده راه در حدفاصل لاین تندرو و کندرو دیده شد! تا با الحاق آن به خیابان و با تعریض گذرگاه، حجم بیشتری از خودروهای سواری بتوانند از آن عبور نمایند. با اجرای این راهکار ساده، بخش دیگری از خیابان آزادی (حدفاصل خيابان از خوش تا دکتر حبیبا... ) زیبایی بصری خود را از دست داد و به خياباني از ساختمانها، جدول و اسفالت و با منظرهای خشن و بسيار زشت تبديل شد تا باز هم با قربانی شدن فضای سبز و حقوق عابرین، راهی برای عبورخودروها باز شود. آنچه در این بین عجیب بود عدم استفاده از دستگاههای بود که به منظور جابجایی درختان (همراه با ریشه) خریداری شده بود و میتوانست حداقل برای جابجایی درختان به حاشیه پیاده راه خیابان آزادی (به جای قطع اشجار ) مورد استفاده قرار گیرد.
پس از آسیب های یاد شده در سال 87 و 88 عملیات طراحي و بهسازي پياده راه خيابان آزادي اجراء شد ليكن اين بار نيز پيادهروي عريض خيابان آزادي كوچك و كوچكتر شد تا رفت و آمد عابرین به نفع خودروها سخت و سختتر شود.
متاسفانه در طراحي و بهسازی پياده راه جدید خیابان آزادی، بر خلاف آنچه در خيابان وليعصر اجرا شد، مبلمان شهري ویژهای برای پیاده راه پيشبيني نشد و با طراحي پيادهراهی نا مناسب و كم عرض نه تنها آسیبهای وارده بر خیابان و پیاده راه خیابان آزادی به صورت موثر برطرف نگردید بلکه عرصه برای تردد عابران تنگ و تنگ تر شد( در بعضی قسمتهای خیابان، حدفاصل جیحون تا آذربایجان در ضلع جنوبی، عرض پیاده راه حتی به 2 متر هم نميرسد! ). به عبارتی علیرغم امکان مهندسی مجدد معبر، با در نظر گرفتن وضعیت مناسب و زیبای گذشته ، در پیاده راه جدید مطلوبیتی مشهود برای عابرین حاصل نگردید.
عدم پيشبيني فضاي سبز هر چند کوچک در حاشیه پیاده راه باز طراحی شده به منظور كاشت درخت و يا كاشت شمشاد برای مشاوران طراح وکارفرمای مربوط ضعفی مشهود محسوب میگردد.
از طرفي احداث ايستگاه مترو در خيابان آزادي و در تقاطع شادمهر و طراحي ورودي و خروجي آن فقط در لاين شمالي خیابان و همچنين دوري ايستگاه اتوبوس BRT از ایستگاه مترو مذکور (در حدفاصل خيابان بهبودي و خيابان شادمهر) و نبود پله برقي و پل عابر پياده در نزديكي خروجي مترو، ترافيك انساني زيادي را به منطقه تحميل نموده است. آنچه در هر روز صبح و روز عصر در اين نقطه شاهد هستیم، آشفتگي و ازدحام جمعيت در حال رفت و آمد به دليل عدم انجام مطالعات ترافيكي لازم در آن است (بنظر میرسد مکانیابی نامناسب ایستگاه BRT در مقابل ساختمان وزارت کار وفاصله آن با ایستگاه مترو شادمهر و عدم پيشبيني ايستگاههاي مناسب برای خطوط تاکسی خطی مورد نیاز در ایستگاه مترو شادمهر، معضلات ترافیکی محدوده مذکور را دوچندان نموده است).
در پايان انتظار دارد با عنایت به مساعي اعضای محترم شورای شهر ،مسئولین شهرداري تهران در زیبا سازی، احیای فضای سبز و کمک به ارتقاء و توسعه پایدار در شهر تهران، ، با بازدید و ملاحظه عینی مساله، به عنوان یک شهروند و ترجیحا به صورت پياده از اين شريان اصلي شهر عبور فرموده و مشکلات فعلی و تحمیل شده بر آن را با گذشته زيباي این خیابان در آرشیوهای شهرداری مقايسه نمایند و در صورت تصدیق آسیبهای ذکرشده، اقدامات بایسته جهت باز طراحي مجدد به منظور بهسازي معابر و احیای فضاي سبز و کاشت مجدد درختان مناسب در حاشيه آن را به عمل آورند.


این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]