واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: موضوع مهمی که در روابط زناشویی زن و مرد و روابط خانوادگی بسیار مهم است و اصلی زیربنایی محسوب می شود؛ مساله ی بدخُلقی یا بداخلاقی است، که متاسفانه در جامعه ما بسیار رایج است. بسیاری از مردان به ویژه از بداخلاقی یا خُلق بد برای پیش برد اهداف و خواسته هایشان و سلطه جویی بر زن ها، دخترها و یا جنس مخالف استفاده ابزاری می کنند. جنس مخالف می تواند همسر، دختر، خواهر حتا مادر در کانون خانواده باشد و یا در یک رابطه ی اجتماعی دیگر. در یک رابطه ی سالم دوطرفه بین زن و مرد، بین زن و شوهر، بین دو جنس مخالف، اگر بر مبنا و پایه ی احترام، علاقه و محبت و گذشت و درک و تفاهم متقابل شکل گرفته باشد و مسیرهای ارتباطی شان بر این محورها باشد، مطلقا ابزاری به نام خشونت و بداخلاقی جایی ندارد. اگر آقایان از ابزار خشونت برای پیشبرد مقاصدشان استفاده کنند روابط سالم خانوادگی تخریب خواهد شد. در یک ارتباط مثبت خانوادگی دو جنس مخالف (زن و مرد) دو تا «من» در کنار هم قرار می گیرند، باهم جمع می شوند و یک «ما» تشکیل می دهند. یعنی یک من «زن» و یک من «مرد» تشکیل یک ما «خانواده» را می دهند. از این جا به بعد «ما» به عنوان هسته ی یک رابطه ی زناشویی و تشکیل دهنده ی بنیان خانواده ایفای نقش می کند. حال اگر در ارتباطات این کانون خانوادگی جدید یکی از دو طرف به وسیله بدخلاقی و خُلق بد، خشونت رفتاری و حرکات ناپسند دست به تخریب من دیگر بزند یعنی؛ طرف مقابلش را (زن) مورد تعدی و ظلم قرار داده است، تخریب و تعدی هم ابعاد مختلفی از انواع خشونت، درگیری فیزیکی و پرخاشگری را در بر می گیرد. زن ها بنا به ضعف جسمانی در برابر مردها آسیب پذیر هستند، ازاینرو برخی مردها ممکن است فکر کنند چون تامین مخارج مادی زندگی بر دوش آنان است پس با زورگویی و تندخویی و بداخلاقی می توانند هر حرفی به همسرشان بزنند. قدر مسلم چنین رابطه ای به هیچ روی منطقی و صحیح نیست و «ما» را دچار انهدام و تخریب می کند و از ارزش های کانون خانوادگی می کاهد. در حقیقت تخریب نیمه یک زندگی زناشویی به دست نیمه دیگر آن پایه های بنای خانوادگی را سُست کرده و آن را رو به زوال می برد. اگر مرد با بداخلاقی ناشی از خستگی کار، ناکامی ها، یأس و ناامیدی، سرکوب و سرزنش های احتمالی محیط کار و اجتماع وارد خانه شود، به احتمال زیاد حجم چنین پتانسیل منفی را در محیط خانه تخلیه روانی خواهد نمود. قرار نیست یک مرد از صبح تا شب ذهنش را انباری از زباله های تخریبی ارتباطات مختلف اجتماعی کند، و بعد تمام این زباله ها را هنگام ورود به خانه سر شریک عاطفی زندگی اش (زن و بچه اش) خالی کند. بهتر است آقایان پیش از ورود به خانه سطل زباله را پشت در بگذارند. یعنی قبل از ورود به خانه یکی دو دقیقه پشت در پا به پا کنند، چند نفس عمیق بکشند، اجازه دهند افکار منفی که مثل سواران مغول در ذهن آنان تاخت و تاز می کنند از ذهن بگریزند، و حداقل با کمی آرامش قدم به درون خانه بگذارند. مسئله مهم این است که مرد هر ناکامی و سرخوردگی که در طول روز داشته، دیگر تمام شده است و الان می خواهد وارد یک محیط امن و سرشار از آرامش شود. در نتیجه قرار نیست آن جا بداخلاقی کند و زشتی های رفتاری روح و روانش را پیاده کند، آن هم با همسر و فرزندان و شرکای زندگی اش و آرامش و امنیت آن ها را نیز سلب نماید، بلکه قرار است در خانه ی خودش کسب آرامش و امنیت کرده و تجدید قوا نماید و احساس خوبی پیدا کند. ما اگر بیمار شویم، سعی می کنیم دیگران مبتلا نشوند، پس چرا اجازه می دهیم که زباله های ذهن مان و چیزهای زشتی که در فضای ذهنی ما جاری است توسط بدخُلقی ها و بداخلاقی ها ما تسری پیدا کند.
یکشنبه ، ۲۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]