واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: یک داستان نویس گفت: قالب داستانک به لحاظ حجمی یک قالب مناسب و سازگار با زندگی امروز است. به گزارش ایسنا، احمد طبایی اظهار کرد: هر اثر هنری برای آن که مورد اقبال مخاطب واقع شود می بایست توان پاسخگویی به نیازهای او را داشته باشد. اگر هنرمند به صورت انتزاعی به آفرینش یک اثر هنری بپردازد، جامعه به آن بی اعتنا خواهد بود. پس درنظر گرفتن شرایط لازم برای پذیرش اثر از سوی جامعه، یک شرط لازم اما ناکافی برای هنرمند است. او افزود: از سوی دیگر، اثری که تنها بر مبنای ذائقه مخاطب خلق شده و اصطلاحا دنباله رو مخاطب باشد، عوام زده و سطحی از آب درمی آید. چنین اثری ممکن است برای مدت کوتاهی با توده جامعه ارتباط برقرار کند اما بی تردید از سوی نخبگان و روشنفکران پس زده می شود، مانند بسیاری از رمان های عامه پسندی که این روزها بازار کتاب را تسخیر کرده اند. وی همچنین خاطرنشان کرد: رسالت نویسنده این نیست که داستان پرمخاطب بنویسد بلکه رسالت او، نوشتن داستانی موفق و ماندگار است که بتواند حتی به اندازه سر سوزنی، در شکل گیری دنیایی بهتر موثر باشد. بر این اساس و به منظور دستیابی به این هدف، می بایست پارامترهای لازم برای گسترش دایره مخاطبان داستان مورد توجه قرار بگیرد که یکی از این پارامترها، پرهیز از پرگویی و نپرداختن به زواید است. طبایی ادامه داد: متاسفانه از دیرباز یک باور نادرست و عوامانه در زمینه نشر کتاب مطرح بوده و البته مسائل اقتصادی هم به آن دامن زده است که کتاب هرچه قطورتر باشد، بیشتر دیده می شود و طبیعتا فروش بیشتری دارد. تا آن جاکه بسیاری از نویسندگان بویژه رمان نویسان سعی می کنند کتاب خود را از نظر حجم، به استانداردهای بازار و ناشر نزدیک کنند. اما نباید فراموش کرد که این کار به نوعی فریب مخاطب است و از دید خواننده پنهان نمی ماند. این داستان نویس با تاکید بر این که قالب داستانک به لحاظ حجمی یک قالب مناسب و سازگار با زندگی امروز است، گفت: در روزگار ما که مخاطبان فرصت و حتی علاقه چندانی به مطالعه ندارند و زندگی تکنولوژی زده امروز، شبکه های اجتماعی و اینترنت و تلفن همراه را جایگزین کتاب کرده است، نگارش داستان های کوتاه و داستانک می تواند فاکتور مهمی در برقراری ارتباط بیشتر با جامعه به شمار آید. البته پرواضح است که صرف کوتاه بودن، برای یک اثر ادبی و هنری امتیاز بزرگی نیست و آن چه اهمیت دارد این است که محتوا چیست و چگونه بیان شده است؟ در حقیقت اینکه در ظرف داستانک چه بریزیم و چگونه بریزیم، به مراتب نقش بیشتری در جذب مخاطب دارد. او با بیان این که مخالف فرمول نویسی برای هنر است، اظهار کرد: این که گفته می شود داستانک و داستان های مینی مال باید حداکثر این قدر کلمه باشد و یا در آن توصیف و شخصیت پردازی به کار نرود، اصلا درست نیست. ما نمی توانیم برای نویسندگان دستورالعمل صادر کنیم و هرکس می بایست اثرش را بر اساس نگرش و انتخاب خود بنویسد. البته این بدان معنی نیست که دچار یک آنارشیسم ادبی شویم که متاسفانه به نوعی شده ایم! طبایی اظهار کرد: شعر و داستان هم مانند هر اثر هنری دیگر، چارچوب های مشخصی دارند که می بایست آن ها را رعایت کرد. به فرض شعری که آهنگ نداشته باشد – حال این آهنگ می تواند به واسطه برخورداری از اوزان عروضی حاصل شده باشد یا از آهنگ درونی کلمات – شعر کاملی نیست و با سلیقه و ذائقه مخاطبان فارسی زبان همخوانی ندارد. یا داستانی که ساختار داستانی نداشته باشد و در آن از روایت داستانی خبری نباشد، از سوی مخاطب به رسمیت شناخته نمی شود. اما نویسنده و شاعر این اختیار را دارد که در چارچوب ها و پیش فرض های منطقی و پذیرفته شده هر گونه ادبی، به تجربیاتی تازه دست بزند و استعداد خویش را بارور سازد. این نویسنده که به تازگی مجموعه داستان «آن که باد می کارد» را روانه بازار کتاب کرده است، درباره ویژگی های اثرش گفت: من در داستانک های این کتاب کوشیدم فارغ از نگاه کلیشه ای و به دور از تئوری پردازی های بی حاصل، آن چه را می پسندم و به آن اعتقاد دارم، بیان کنم. سعی کردم در داستان نویسی، خودم باشم نه آنچه جریان مسلط بر فضای ادبیات و ژورنالیسم ادبی ترویج می کند؛ چراکه معتقدم مهم ترین لازمه موفقیت در عرصه هنر، داشتن استقلال و صداقت است.
جمعه ، ۲۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]