تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820307709
آقای روحانی؛ شصت بزرگ تر است یا چهل؟!
واضح آرشیو وب فارسی:آناج: دولت یازدهم که با شعار حذف تحریم ها روی کار آمد، طی دو سال مذاکره ی فرسایشی و دشوار با 5+1، به همه ی تعهدات خود عمل نمود و زمینه را برای انجام تعهدات اساسی طرف مقابل آماده کرد.گروه سیاسی آناج: تحریم هایی که تا کنون علیه ایران اعمال شده اند از لحاظ فنی به ۴ گروه تقسیم می شوند که تصویب و لغو هر کدام، سازوکار جداگانه ای دارد. تحریم های چندجانبه هم چون تحریم های شورای امنیت سازمان ملل، تحریم های اتحادیه اروپا، تحریم های تک جانبه از سوی کشورهای مختلف مانند ایالات متحده و تحریم های کنگره آمریکا را می توان در4 گروه اصلی تحریم ها علیه ایران گنجاند. تحریم های دولت آمریکا که با مجوز رئیس جمهور اعمال می شود، شامل 18 تحریم است که تنها در سه مورد آن به عدم اشاعه ی سلاح های بیولوژیکی، شیمیایی و هسته ای اشاره شده و 15 مورد آن صرفا به حقوق بشر، تروریسم و سایر موارد برمی گردد که اتباع و شرکت های آمریکایی را در گستره ی درون و برون سرزمینی شامل می شود. تحریم های کنگره آمریکا نیز شامل 10 تحریم است که علاوه بر عدم اشاعه سلاح های بیولوژیکی، شیمیایی و هسته ای، تحریم های حقوق بشر، تروریسم و سایر موارد را نیز شامل می شود. گروه بعدی تحریم های شورای امنیت است که در فاصله سال های 2006 تا 2010 در چهار مورد علیه ملت ایران وضع شده و آخرین آن قطعنامه 1929 می باشد و تحریم های اتحادیه اروپا مشتمل برانواع تحریم ها است که توسط شورای وزیران اتحادیه اروپا تصویب شده اند. اعمال بعضی محدودیت ها در ارسال قطعات، تجهیزات و فناوری هایی به ایران که می توانست در گسترش فناوری های موشکی و اتمی کاربرد داشته باشد، هدف اولین دور از تحریم های اتحادیه اروپا بود. دولت یازدهم که با شعار حذف تحریم ها روی کار آمد، طی دو سال مذاکره ی فرسایشی و دشوار با 5+1، طبق برنامه جامع اقدام مشترک، به همه ی تعهدات خود عمل نمود و زمینه را برای انجام تعهدات اساسی طرف مقابل آماده کرد. اقداماتی که ایران انجام داد آنقدر پرهزینه بود که به گفته ی برخی کارشناسان، توازنی میان داده ها و ستانده های ایران وجود نداشت. فقط در یک نمونه، هزینه ی بازطراحی راکتور آب سنگین اراک در بودجه سال 95، مبلغی حدود 800 میلیارد تومان برآورد شد که این رقم با 70 درصد کل بودجه ی زیرساختی دفاعی کشور و یا یارانه ی سالانه ی یک میلیون و پانصد هزار ایرانی برابری می کند. به هر حال طبق این توافق، همه منتظرند تا غربی ها نیز مانند ایران به تعهدات خود عمل نمایند که صحبت های متناقض مسئولان در یکی دو هفته ی اخیر، موجی از تعجب و شگفتی را در افکار عمومی به وجود آورده است. مثلا روحانی که در 28 دی ماه در نامه ای به محضر رهبر معظم انقلاب دستاوردهای یازده گانه ی برجام را تشریح کرده بود، در بند نهم آن مرقوم داشت: «تحریم های اقتصادی و مالی مربوط به هسته ای شورای امنیت، اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا در حوزه های گوناگون همچون نقل وانتقالات مالی، فعالیت های بانکی، سوئیفت، سرمایه گذاری، خدمات بیمه، اعتبارات صادراتی، نفت، گاز، پتروشیمی، حمل ونقل، کشتیرانی، بنادر، تجارت طلا و سایر فلزات، خودرو، هواپیما برداشته شد و به این ترتیب زمینه لازم برای حضور توانمند ایران در اقتصاد جهانی، استفاده از فرصت های بازار صادراتی و دسترسی به بازار سرمایه بین المللی فراهم گردید.» این در حالی است که هنوز در خصوص گشایش ال سی و اتصال بانک های ایرانی به سوئیفت، اقوال گوناگونی از مسئولان دولتی به گوش می رسد که هر کدام، حرف دیگری را نقض می کنند. هم چنین روحانی در حالی به لغو تحریم های هواپیمایی اشاره کرده بود که شرکت ایرباس پس از عقد قرارداد با ایران، تحویل هر گونه هواپیمایی را مشروط به اجازه ی آمریکا اعلام نمود. محمدجواد ظریف نیز در چند روز گذشته، از رصد توأم با «نگرانی» انجام تعهدات طرف مقابل گفت و صالحی هم تأخیر غربی ها در انجام تعهداتشان را با بحران یاد کرد. روحانی که قصد جمع کردن اوضاع را داشت، در نشست خبری خود، چاره ای جز طعنه زدن به صالحی ندید و پیگیری برجام را به گردن عراقچی انداخت. روحانی از مردم خواست تا برجام را از عراقچی و اقتصاد را از طیب نیا جویا باشند. حال آنکه عراقچی در چند روز پیش گفته بود که نباید از برجام، انتظار شکوفایی اقتصادی داشته باشیم و طیب نیا هم در روز گذشته از فساد و رانت مسئولان دولتی شکایت کرد و گفت: «در این دو سال نفسم را بریده اند!» روحانی که از پاسخ گویی طفره رفت و اثرات برجام را به قطار و هواپیما تنزل داد، تیر آخرش را زد و در پاسخ به سؤال خبرنگاری گفت: «البته مردم می خواهند همه ی تحریم ها برداشته شود. این اشکالی ندارد. ما به تیم مذاکره کننده اجازه می دهیم باز هم مذاکره کنند و در آن مذاکرات هم حتما به نتیجه خواهیم رسید. در کل ما درست عمل می کنیم و اشکالات جزئی باید رفع شود.» این در حالی است که ایران علاوه بر موضوع هسته ای در خصوص مسائل موشکی، دفاعی، تروریسم و حقوق بشر نیز تحریم شده و معلوم نیست روحانی در خصوص کدام یک از این مسائل توان مذاکره خواهد داشت. مثلا در خصوص تحریم تروریسم، غربی ها ایران را به دلیل حمایت از محور مقاومت و حزب الله لبنان تروریست خواندند که توانستند مانع دستیابی اسرائیل به اهداف خود در منطقه شوند و ضریب امنیت را برای رژیم صهیونیستی کاهش دهند. تحریم های موشکی ایران نیز به آزمایش های بالستیک و قاره پیمای ایران مربوط می شود که در همین لحظه، هزاران نقطه از سرزمین های اشغالی را مورد هدف گرفته اند و ضامن عزت، اقتدار و امنیت کشور شده اند. تحریم های حقوق بشر نیز شامل مواردی مانند قصاص، حجاب و آزادی زندانیان سیاسی می باشد که ابدا در زمره ی وظایف قوه ی مجریه نیستند. متأسفانه این اظهارنظر روحانی، حاوی پیام مهمی برای غربی ها بوده که آنها امروز پس از انجام آزمایش جدید موشکی ایران، در پی از سرگیری اعمال تحریم ها و فشار بر روی ایران برآمدند و مدعی نقض قطعنامه 2231 از سوی ایران گشتند. چرا که طرف غربی معتقد است اعمال تحریم ها توانست ایران را پای میز مذاکره بکشاند و اکنون روحانی، تلویحاً این موضوع را تأیید کرد؛ تأییدی که یقیناً به ضرر ایران تمام می شود. حال آنکه روحانی خود معترف است که فقط 40 درصد مشکلات کشور ناشی از تحریم هاست و 60 درصد بقیه کاملا «داخلی» است. بهتر است روحانی به جای نسخه پیچیدن برای سیاست خارجی، به فکر 60 درصد بحران داخلی باشد.
پنجشنبه ، ۲۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آناج]
[مشاهده در: www.anaj.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها