تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867950504
ورود برندها یعنی وجود امنیت در کشور
واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: چند ماه اخیر که اصطلاحا پساتحریم هم نامیده می شود، دورانی امیدوارکننده و روشن را پیش روی بازارهای ایران قرار داده است. دورانی که ممکن است سریع السیر هم رقم نخورد اما مهار سودهای بی محابا و موج سواری های چند روزه از جمله وجوه مثبت این دوران به شمار می رود. این امیدواری هم تنها بخش های داخلی را شامل نمی شود و تولیدکنندگان زیادی خواهان حضور محصولات شان در بازار ایران هستند. این امر در مورد برندهای پوشاک هم صدق می کند. از آنجا که نیاز به پوشاک از جمله نیازهای اولیه هر انسانی محسوب می شود و در سال های اخیر نمونه های بی کیفیت و چینی بازار را قرق کرده بوده اند، مشتریان ایران به نوعی تشنه حضور برندهای اصیل و باکیفیت هستند. شهسوارانی، شرکتش (APA FASHION) مجوز نمایندگی بیش از 35برند اروپایی را برای حضور در بازار ایران در اختیار دارد. این شرکت نمایندگی برندهایی چون مونالیزا (پوشاک کودکان)، مارِلا (پوشاک زنان)، اینک، ورساچه، بلانکو اسپانیا، مکس مارا، ویکند، مارلا، کرنلیانی (کت و شلوار)، بالدینی و روبرتو بوتوچلی (کفش)، اینتروپیا و... در اختیار دارد. وی که لیسانس کامپیوتر از دانشگاه کمبریج انگلیس و فوق لیسانس روابط بین الملل دارد، در مورد الزامات حضور برندها در ایران، نکاتی را با «فرصت امروز» در میان نهاده است. شهسوارانی حرف هایش را با سابقه علاقه مندی برندها برای حضور در بازار ایران آغاز می کند و این نکته را منحصر به دوران پساتحریم نمی داند بلکه این دوران را ایجادکننده شفافیت در بازار می داند: حتی قبل از برداشتن تحریم ها بسیاری از برندها علاقه مند به حضور در ایران بودند. چون برندها می دانند که مردم ایران به دلیل عدم ورود پوشاک باکیفیت و از طرفی علاقه به برندپوشی، خریداران برندهای فیک و استوک تقلبی و چینی سال های قبل را حتی تا چهار برابر قیمت خریداری می کنند. بنابراین این جذابیت برای برندها وجود دارد که مشتری ایرانی جنسش را با قیمت واقعی می خرد. برندها آمار مشتریان ایرانی را دارند مثلا حتی از نمایندگی های شان در کشورهای همجواری مانند امارات آمار گرفته اند و می بینند که درصد بالایی از خریداران شان ایرانی هستند. بنابراین بازار ایران را به خوبی می شناسند. مهم تر اینکه عمده تمرکز برندها روی بازار تهران است که حتی با شهری مثل بارسلون هم نمی توان مقایسه اش کرد. چون جمعیت بالایی دارد و این برای برندها جذابیت بزرگی محسوب می شود. چند و چون حضور برندها نخستین مشکل برای ورود به بازار ایران گمرک است. شهسوارانی با بیان این جمله ادامه می دهد: هم مشکلات کلی و هم مشکلات جزیی در بازار ایران وجود دارد. دولت بالاخره باید تکلیف خودش را مشخص کند که هدفش از گرفتن گمرکی بالا چیست. آیا جلوی قاچاق را گرفته یا می خواسته از تولید داخلی حمایت کند که این اتفاقات نیفتاده است. درحالی که مثلا در دوبی گمرکی درصد بسیار پایینی دارد. گرجستان، عربستان و… تا 6درصد گمرکی دارند. اما قوانین گمرکی ایران هم نامشخص است و هم بالاست. قاچاق هم از مهم ترین مسائل بازار ایران است. بنابراین برندی که می خواهد به صورت قانونی وارد شود و گمرکی و مالیات و غیره پرداخت کند، توان رقابت با جنس قاچاق را ندارد. به صورت جزیی تر هم باید این نکته را اضافه کنم که نوع قراردادهای برندها برای حضور در مراکز خرید هم از قراردادهای مشارکتی است که به استانداردهای روز دنیا نزدیک است نه خرید سرقفلی یا خرید فروشگاه. در عوض صاحب فروشگاه درصدی از فروش کل و درصدی از ارزش افزوده را دریافت می کند. ولی با همه این مسائل تنها در در ماه گذشته 18برند برای ورود به بازار ایران اعلام آمادگی کرده اند. وی در مورد سطح بین المللی برندهای علاقه مند به بازار ایران نیز می گوید: اغلب برندهایی هستند که در هرم برندهای دنیا متوسط به بالا محسوب می شوند. برندهایی که در کف هرم قرار می گیرند 75درصد بازار پوشاک جهان را در اختیار دارند مانند اچ اند ام، زارا، گپ و…، برندهای متوسط به بالا هم فشن تر هستند و هم قابل خرید برای طبقه متوسط و با 400 تا 500هزار تومان هم می توان از آنها خرید کرد که تقریبا 20درصد بازار پوشاک جهان را در اختیار دارند. قسمت بالای هرم برندهای لاکشری مانند هرمس و لوییز وویتون هستند که حدودا 5درصد از بازار پوشاک جهان را تشکیل می دهند. البته حتی دسته سوم هم علاقه مند به حضور در این هستند چون آمار فروش پوشاک لاکشری در خارج از ایران توسط ایرانیان بسیار زیاد بوده و در سال های اخیر سفر برای ایرانیان به نوعی سفر برای خرید بوده، چون برند مورد علاقه شان در ایران نبوده است. سود برندها برای بازار ایران و صنعت پوشاک مردم باید حق انتخاب داشته باشند و این پایه و اساس دموکراسی است. همان طور که ما حق انتخاب نماینده و رئیس جمهور را داریم باید حق انتخاب لباس را هم داشته باشیم و این مخالفت با تولید داخلی نیست. شما به ترکیه نگاه کنید. از بزرگ ترین صادر کنندگان پوشاک است. آیا برندهای بزرگ دنیا در ترکیه وارد نشده اند؟ چرا به وفور. دفاع از تولید داخلی با بستن درهای کشور محقق نمی شود کما اینکه نشده و اتفاقی که افتاده عرضه جنس چینی قاچاق با نام برندهای بزرگ دنیا با قیمت چندین برابری است. حتی بارکدها هم به سایت های جعلی وصل می شوند. کسی نمی گوید چینی ها نیایند بلکه باید بازار جنس های مختلف را شفاف کنیم. یعنی چینی فروش ها مشخص باشند، لاکشری مشخص باشند، تا به مردم دروغ گفته نشود. از طرفی موقعیت استراتژیک ایران در منطقه، برای برندها بسیار مهم است زیرا با آوردن خطوط تولید خود به ایران و بستن قراردادها با تولیدی های داخلی می توانند بازارهای اطراف ایران را در اختیار بگیرند. چون قیمت روی تیراژ سرشکن می شود و اگر در ایران تولید شود و به کشورهای همسایه صادر شود، به نفع بازار داخلی است. از طرفی فرصت مناسبی است برای کارخانجات داخلی که با تولیدی برندهای بزرگ وارد مذاکره شوند و با معرفی کارخانه خود تحت لیسانس برندها و با نام ایران تولید کنند. بنابراین نباید به حضور برندها نگاه منفی داشته باشیم. مهم تر اینکه ورود هر برند بزرگی در هر بازاری نخستین سودش شهرت و اعتباری است که به همراه خود وارد یک کشور می کند و این معانی زیادی به جهان مخابره می کند؛ یعنی امنیت هست، شرایط کار هست و. . .همچنین تخصص هایی را وارد بازار می کنند که اتفاقا ایران از نظر دانش فشن و مد بسیار عقب افتاده است.حتی دانش چگونگی چیدمان فروشگاه، چگونگی نمایش پوشاک و غیره تقریبا در ایران وجود ندارد.بنابراین هر برندی با ورودش این آموزش ها را به نیروی انسانی ایرانی می دهد. از طرفی یکی از مهم ترین ویژگی های برندها نوع همزیستی با فرهنگ بومی هر کشور است. تاثیر مثبت دیگر، تغییر فرهنگ خرید است. برندخریدن به معنی گران خریدن نیست اما این فرهنگ غلط در ایران وجود دارد. درهای بسته موجب شده تا افراد به جای سود عادی با سودهای چندین برابری بفروشند چون مردم تشنه برند هستند. برندهای برتر که بیایند بقیه مجبور می شوند قیمت متعادل داشته باشند و هزینه های اجاره را کم و شفاف کنند. مراکز خرید ایران استانداردها را ندارند هیچ مرکز خرید مناسبی برای حضور برندها نداریم. شهسوارانی اضافه می کند: مجتمع های تجاری اغلب بدون برنامه ریزی ساخته شده اند. اول می سازند و بعد برنامه ریزی می کنند برای فروش فروشگاه ها یا اجاره دادن به برندها. هر چند که متری ایکس میلیون تومان هم خرجش شده باشد چون چیدمان درستی نداشته، مرده محسوب می شود. در حالی که برندی مانند زارا تنها برای ویترینش 50متر فضا می خواهد و حاضر نیست از این استانداردهای خود عقب نشینی کند. مشکل دیگر مراکز خرید ایرانی این است که همه چیز را در کنار هم می فروشند.برند درجه یک پوشاک جهانی در کنار ظروف خانگی یا نقل و نبات قرار نمی گیرد. این ترس برندهاست. به همین دلیل پیش فروش ها مراکز خرید را زمین گیر کرده است. چون وقتی می فروشی، صاحب فروشگاه دیگر تحت انقیاد تو نیست و ممکن است هر کالایی را بفروشد و این مسئله را هیچ برندی تحمل نمی کند.بنابراین سازندگان مراکز خرید حتی قبل از گرفتن جواز شهرداری باید مسائل اینچنینی را بدانند. حتی مراکز خریدی با هزینه ساخت بیش از هزار میلیارد تومان بدون استفاده مانده اند.چون سازندگان دانش خرده فروشی ندارند، نمی دانند سایز چی هست و چه کسی باید کنار چه کسی بنشیند و بدون کاربری مشخص می فروشند. این نکته را هم بگویم که از حدود 200مرکز تجاری در حال ساخت، بیش از 180مرکز خرید بدون استفاده خواهد بود. تقلب هایی که حاصل درهای بسته است مشتری از کجا مطمئن شود که برندی اورجینال است یا نیست؟ شهسوارانی در جواب این سوال می گوید: از طریق وب سایت می تواند چک کند، چون آدرس فروشگاه ها و نمایندگی شان مشخص است. اما در سال های اخیر بسیاری از فروشگاه ها با ارائه بارکد روی کالای شان آن را اصیل معرفی کرده اند که باید به شگردهای شان اشاره کنم. به این صورت که بعضی از افراد از یک برند یک عدد می خرند، عین آن بارکد را روی بقیه لباس های غیراصل می زنند و مشتری با چک کردن فکر می کند این هم اصل است چون به یک وب سایت وصل می شوید.اما حضور در وب سایت اصلی و جهانی بسیاری از مشکلات را حل می کند. شهسوارانی می گوید برندهای اصیل این نگرانی ها را دارند اما کفه سنگین تر ترازو به سمت جمعیت جوان و زیاد و تشنه برند ایران سنگینی می کند. به همین دلیل اغلب برندها خواهان بازار ایران هستند. ارتباط با نویسنده : [email protected]
پنجشنبه ، ۲۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[مشاهده در: www.forsatnet.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها