تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868919343
تقابل یا توافق منافع آمریکا و روسیه در سوریه
واضح آرشیو وب فارسی:قم پرس: عصرایران؛ سیدیاسر موسوی - محور مقاومت به رهبری ایران و با عضویت حزب الله لبنان، سوریه و عراق، برای مقابله با سیاست های کشورهای قدرتمند غربی، عربی و ترکیه در سوریه با روسیه همپیمان شد و زمینه حضور نظامی روس ها در سوریه فراهم شد اما آیا روسیه به اهداف ایران و همپیمانانش وفادار خواهد ماند؟ بحران در سوریه از 5 سال پیش در ابتدا در قالب اعتراضات مسالمت آمیز آغاز شد اما دیری نپایید که به خشونت کشیده شد و در مراحل بعدی با فعال شدن برخی گروه های مسلح و تروریستی، با دخالت جدی بسیاری از کشورهای منطقه و جهان روبه رو شد. این دخالت در چارچوب مقابله با خط مقاومت منطقه ای به رهبری ایران و ایجاد گسست جغرافیایی در آنچه سیاستمداران کشورهای رقیب منطقه از آن به عنوان «هلال شیعی» تعبیر می کنند، تحلیل و تفسیر می شود. ایران نیز این مسئله را دریافت و به همین دلیل به حمایت همه جانبه از حکومت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه پرداخت. ایران از حکومت سوریه به ریاست جمهوری «بشار اسد» حمایت می کند و در مقابل، عربستان، ترکیه، قطر، فرانسه و آمریکا از مخالفان وی پشتیبانی می کنند. این اتفاقات باعث شده یک جنگ نیابتی در سوریه شکل بگیرد. تهران برای پایان دادن به جنگ 5 ساله در سوریه به روسیه روی آورد و با آن همپیمان شد مسئله ای که برخی از تحلیلگران داخلی کشورمان از آن به عنوان (اجاره خرس سفید برای شکار موش خانه) تعبیر کردند. در این رابطه ذکر چند مسئله اهمیت دارد: نخست: ائتلاف ایران و روسیه در سوریه با توجه به اختلاف ریشه ای میان نظام های سیاسی ایران و روسیه در ماهیت برای جمهوری اسلامی ایران نمی تواند چیزی جز یک ائتلاف کوتاه مدت و با موضوع یک پرونده خاص و نه فراتر از آن باشد. روسیه نیز نمی تواند رویکردی بهتر از این به ائتلاف با جمهوری اسلامی ایران داشته باشد زیرا شکاف بین گفتمان ها، هژمونی ها، سیاست ها و اهداف دو کشور در هر دو سطح خرد و کلان امر آشکاری است. دوم: در مقابل این ائتلاف، ائتلاف دیگری شامل عربستان سعودی، ترکیه، قطر، فرانسه و دیگر کشورها به رهبری آمریکا وجود دارد. البته این ائتلاف نیز همانند ائتلاف روسیه - ایران دارای اختلافات ریشه ای داخلی است اما نه در ماهیت بلکه در چشم انداز ها و اهدافی که هر کدام در سوریه دنبال می کنند. آنچه آمریکا در سوریه دنبال می کند با آنچه ترکیه و عربستان می خواهند متفاوت است. ترکیه و عربستان همپیمانان سنتی آمریکا در منطقه به شمار می آیند اما آمریکا برای تحقق خواسته های آنها در سوریه اقدام جدی انجام نداده است زیرا هرگونه اقدامی باید خواسته های آمریکا در سوریه را محقق کند. عدم همکاری آمریکا با همپیمانان خود در چند مسئله منعکس شد: 1- آمریکا در پی کشمکش سیاسی آنکارا و مسکو پس از سقوط جنگنده روسیه توسط ارتش ترکیه، مانع اتخاذ موضعی صریح توسط ناتو علیه روسیه شد و ترکیه را در مقابل روس ها تنها گذاشت. 2- از طرفی، کاخ سفید درخواست عربستان سعودی برای اعزام نیروی زمینی به سوریه را بی پاسخ گذاشت و سرانجام توسط سخنگوی خود آن را رد کرد. 3- عربستان پس از بی اعتنایی آمریکا به درخواست هایش اعلام کرد قصد دارد موشک های زمین به هوا در اختیار ارتش آزاد سوریه (مخالفان مسلح لیبرال و نظامیان جدا شده از ارتش سوریه) بگذارد اما پس از تماس اوباما با ملک سلمان داستان این طرح عربستان هم به تاریخ پیوست و دیگر توسط «الجبیر» وزیر خارجه عربستان تکرار نشد؛ دلیل این امر ضرورت موافقت آمریکا با اعطای سلاح آمریکایی سعودی ها به طرف ثالث است که در قراردادهای نظامی میان عربستان و آمریکا قید شده بود. این «نه» گفتن های آمریکا به همپیمانان خود ناشی از اختلافات ریشه ای این کشور با همپیمانان سنتی خود در بحث سوریه است. سوم: این اختلافات میان آمریکا و همپیمانان تاریخی و سنتی خود در منطقه این سؤال را مطرح می کند که مرز اختلاف آمریکا با عربستان و ترکیه در سوریه کجاست؟ آیا آمریکا از حمایت از همپیمانان تاریخی و سنتی خود در منطقه دست کشیده است؟ و آیا امکان توافق آمریکا و روسیه در برخی مسائل مربوط به سوریه وجود دارد؟ پاسخ تمام این پرسش ها در تحلیل وضعیت کردهای منطقه نهفته است. در واقع وضعیت اقلیت نژادی کُرد در ترکیه و سوریه، اهرم فشار روسیه بر ترکیه و محور طرح آمریکا برای آینده منطقه است. کردها مدت هاست که با دولت ترکیه در حالت جنگ هستند؛ ترکیه در مقابل مطالبات کردها راه نظامی را انتخاب کرده و علی رغم استفاده از توان نظامی بالای خود، نتوانسته است آنها را سرکوب کند. جنگ و درگیری میان دو طرف ادامه دارد. ترکیه که در مقابله با مردم کرد در درون مرزهای خود عاجز است اکنون خود را در برابر احتمال تسلط کردهای سوریه بر مرزهای مشترک با ترکیه یافته است. در صورت عملی شدن چنین وضعیتی و با توجه به گرایش کردستان عراق به خودمختاری، امکان ایجاد ائتلاف میان بخش های کردنشین ترکیه، عراق و سویه وجود دارد مسئله ای که ترکیه به شدت از آن هراسان است. چهار: روسیه به دنبال نزاع سیاسی با ترکیه از کردهای سوریه حمایت می کند امری که باعث شده کردهای سوریه به پیروزی های متوالی در خط مرزی ترکیه دست یابد. ترکیه در اقدامی که انگیزه آن همچنان برای تحلیلگران ناشناخته است، سوخوی روسیه را در خاک سوریه مورد حمله قرار داد و آن را سرنگون کرد. این اقدام خشم روسیه را برانگیخت و «پوتین» از انتقام سخت روسیه سخن گفت. او وعده داد در آینده، ترکیه هزینه این ماجراجویی اش را خواهد پرداخت اما به جزئیات آن اشاره ای نشد. هم اکنون معلوم شده است کردها دست توانای روسیه برای ضربه زدن و انتقام از ترکیه هستند. پنجم: آمریکا ظاهراً در سوریه و منطقه طرحی را دنبال می کند که پیش از این در دوره «جورج بوش» رئیس وقت ایالات متحده آمریکا برای تقسیم کشورهای منطقه مطرح شده بود. در این طرح قرار است قرارداد «سایکس - پیکو» اصلاح شود و در شمال سوریه، عراق و ترکیه یک کشور کردی تشکیل شود. این نقطه اختلاف آمریکا و ترکیه است اما راه عربستان را نیز از آمریکا جدا کرد زیرا عربستان سعودی در پی سقوط بشار اسد و جایگزین کردن همپیمانان خود در سوریه است و نه بیشتر اما آمریکا علی رغم موافقت با کنار گذاشتن بشار اسد حاضر نیست برای این هدف ناچیز هزینه کند بلکه اهداف دیگری را دنبال می کند. ششم: کردهای سوریه در واقع نقطه اختلاف آمریکا با ترکیه و عربستان و نقطه اشتراک آن با روسیه هستند. ترکیه برای آمریکا یک همپیمان تاریخ مصرف گذشته است زیرا اهمیت آن در زمان وجود شوروی قدرتمند ضروری بود اما اکنون دیگر نیازی به آن ندارد و از طرفی به کردها در سوریه و عراق به عنوان همپیمانان قدرتمند خود در منطقه می نگرد؛ زیرا آنها در جنگ علیه حکومت صدام حسین در عراق و پس از آن در جنگ علیه «داعش» با آن همپیمان شدند و از آن حمایت کردند. سؤال مهمی که باید منتظر پاسخ آن در روزهای آینده بود، این است که آیا روسیه از مواضع خود چرخش کرده و برای تقسیم سوریه با آمریکا همپیمان شده است یا اینکه همچنان برای مقابله با طرح آمریکا همپیمان ایران می ماند؟ اگر کسی کمک روسیه به کردهای سوریه را در چاچوب حمایت از موافقان اسد تحلیل کند نیز باید به این سؤال پاسخ دهد که آیا حزب کُردی اتحاد دموکراتیک در سوریه که تا سال 2012 از سوی اسد به رسمیت شناخته نمی شد، پس از قدرت یافتن و تسلط بر سرزمین های کردستان سوریه حاضر به تبعیت از اسد خواهد بود؟ هفتم: آمریکا آشکارا از کردها حمایت می کند و بارها علیه حمله ترکیه به کردها در خاک سوریه موضع گرفته است و این امر اخیراً در نشست سازمان ملل نیز مورد تاکید قرار گرفت. همچنین آمریکا بر خلاف ترکیه حزب کُردی اتحاد دموکراتیک سوریه را تروریستی نمی داند و اوباما نیز در تماس تلفنی با اردوغان از وی خواسته بود حمله به کردهای سوریه را متوقف کند. این مخالفت های آمریکا در حالی صورت می گیرد که تا کنون از روسیه برای توقف حمایت از کردها در سوریه درخواستی به عمل نیاورده است. این مسئله باعث شده تحلیلگران سیاسی مسائل منطقه توافق آمریکا و روسیه بر سر مسئله پشتیبانی از کردها در سوریه و کشورهای همسایه (ترکیه و عراق) را نتیجه بگیرند. نتیجه: مسئله مهم اینکه، ترکیه، عراق و سوریه تا چه اندازه موافق فرو ریختن مرزهای خود به سود ائتلاف کردها در منطقه هستند؟ بدون شک هیچ یک از کشورهای عراق، ترکیه و حتی سوریه موافق تشکیل یک ائتلاف میان کردهای منطقه نیستند زیرا این مسئله استقلال کشورها و مرزهای به رسمیت شناخته شده آنها را زیر سؤال می برد. حال می توان گفت که انتقام روسیه از ترکیه، انتقام از همه کشورهای منطقه خواهد بود. این انتقام سخت باعث ایجاد جنگ در چند کشور به طور همزمان و در نتیجه تضمینی برای حضور نظامی روسیه در منطقه خواهد بود.
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم پرس]
[مشاهده در: www.qumpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها