محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844579718
اعلام نشانی مصوبه ممنوع التصویری/ انتقاد کیهان از سیاست های روسیه!
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک ایلام: سفر رئیس جمهور به یزد و سخنرانی وی در این شهر در کانون توجه روزنامه های امروز قرار دارد؛ هرچند اصلاح طلبان و اصولگرایان با دو نگاه متفاوت به استقبال این سفر رفته اند. همچنین نیم نگاه برخی روزنامه ها به روز زن و همچنین بحران منطقه و عملکرد روسیه از دیگر موضوعات مهم امروز است. به گزارش «تابناک»، هرچند همه روزنامه های امروز صبح به موضوع سفر رئیس جمهور به یزد پرداخته اند، نگاه اصلاح طلبان و اصولگرایان به این سفر کاملاً متفاوت است. اصلاح طلبان با بزرگ نمایی کردن همراهی عارف در این سفر سعی کرده اند این موضوع را به آینده ریاست مجلس گره بزنند و از آن تعبیر به ائتلاف برای ریاست مجلس کنند. در واقع اصلاح طلبان به هیچ وجه موضوعات اقتصادی مورد اشاره رئیس جمهور در این سفر را بزرگنمایی نکرده و سعی کرده اند از این سفر بیشتر تعبیر سیاسی داشته باشند تا اقتصادی. این در حالی است که اصولگرایان، نه تنها از همراهی عارف با روحانی در این سفر استقبال نکرده اند، بلکه به شدت نیز به آن تاخته اند. در عوض با زیر سؤال بردن آمارهای اقتصادی رئیس جمهور، سعی در انتقاد به وضعیت اقتصادی و آمارهای دولتی از وضعیت اقتصادی داشته اند. به عنوان مثال «روزنامه جوان» در گزارشی با تیتر «تعقیب سایه به سایه روحانی» در این باره با اشاره به همراهی عارف در این سفر می نویسد: « شاید بتوان ادعا کرد که فشار بر روحانی از سوی اصلاح طلبان از همان فردای روز اعلام نتایج انتخابات سال 92 آغاز شد و گویی همچنان هم ادامه دارد. طی دو سال و اندی از تشکیل دولت یازدهم بارها در خفا و علناً گفته شده است که دولت روحانی مدیون حمایت اصلاح طلبان است و با تکرار این ادعاها اصلاح طلبان همواره کوشیده اند همچون سایه ای روحانی را همراهی کنند تا مبادا فراموش کند کی بوده و با حمایت چه کسانی به چه جایگاهی رسیده است. آخرین بار در جریان رقابت های انتخاباتی هفتم اسفند بود که هاشمی رفسنجانی که اکنون ابایی ندارد از اینکه خود را پدر معنوی اصلاح طلبان بنامد، در حسینیه جماران به اصلاح طلبان مأموریت داد بروند همان کاری را کنند که او در سال 92 با روحانی کرد. اشاره هاشمی رفسنجانی به این بود، حال که در انتخابات مجلس نامزدهای «نامداری» برای رقابت ندارند، بروند همان کاری بکنند که او با روحانی در سال 92 کرد. سپس می گوید: ظرف یک هفته ایشان از سه چهار درصد یه دفعه رفت پنجاه و چند درصد. هاشمی رفسنجانی در واقع تلاش کرد بگوید که روحانی «نامدار» نبوده و رأی پنجاه و اند درصدی و ریاست جمهوری خود را مدیون اوست. این فشارها البته به تناوب طی چند سال اخیر همواره روی رئیس جمهور بوده کما اینکه در چینش کابینه یازدهم نیز اصلاح طلبان توانستند در بسیاری از سطوح مدیریتی مهره های خود را به روحانی تحمیل کنند، اما هرچه که به انتخابات سال 96 نزدیک تر می شویم، گویی این فشارها بیشتر و بیشتر می شود تا روحانی احساس استقلال و هویت نکند. بنابراین طی روزهای گذشته داستان ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات که به تصریح سخنگوی قوه قضائیه مصوبه شورای عالی امنیت ملی بوده به عنوان یک مطالبه مطرح می شود. آنجا که خبرنگار روزنامه اصلاح طلب شرق از میان انبوه سؤالات ریز و درشت اقتصاد و معیشت مردم در روزهای پسابرجام، به یکباره به یاد یک مسئله حاشیه ای و سیاسی می افتد و تلاش می کند ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات را یگانه معضل جامعه معرفی نماید و از روحانی بپرسد برای رفع این معضل! چه کرده است؟ پاسخ های روحانی هم در نوع خود جالب توجه به نظر می رسد. او می گوید: «هیچ مصوبه ای نسبت به ممنوع التصویری حضرت آقای خاتمی رئیس دولت های هفتم و هشتم وجود ندارد. هیچ زمانی در هیچ دوره ای چنین مسئله ای مطرح نبوده است. من از دبیرخانه شورای عالی امنیت پرسیده ام و آنها گفته اند که چنین مصوبه ای نداشتند، اما اگر هم مصوبه ای بر این پایه داشته باشند غیرقانونی است. دبیرخانه حق چنین کاری ندارد. این ممنوع التصویری بیشتر شوخی است!» « روزنامه شرق » ضمن حمله به محمدرضا باهنر، نایب رئیس فعلی مجلس که در انتخابات شرکت نکرد، در گزارشی با تیتر « دکتر رفت، مهندس آمد» می نویسد: « نخستین نشست خبری اصولگرایان بعد از ناکامی در تهران را می شود این طور تفسیر کرد که حالا زعامت از «حداد» به دست «باهنر» افتاده است. در این صورت «باهنر» کارهای زیادی دارد. نخستین کار چاره اندیشی برای موقعیتی به نام «وضعیت تهران» است. اصولگرایان با اهالی چند میلیونی تهران که روی خوش به آنها نشان نداده اند، چه خواهند کرد؟ بعد از انتخابات ٩٢ باهنر یکی، دوبار از تشکیل حزب واحد و حزب بومی سخن گفته بود. حتی گفته بود «کارهای مطالعاتی و تئوریک در جهت تشکیل یک حزب بومی را انجام داده ایم». به نظر می رسد او این روزها باید جدی تر درباره این ایده خود فکر کند. اگر قرار است بازسازی در جناح راست با محوریت جبهه پیروان خط امام و رهبری و به دبیرکلی او رقم بخورد، نخستین قدم برای بازسازی و جلوگیری از حضور جریان های ابن الوقت، تندرو و سهم خواه که امکان برهم زدن بازی را در لحظه آخر دارند، رفتن به سمت تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی است. در این صورت جریان اصولگرا مجبور نخواهد شد برای حفظ وحدت به کسی یا جریانی باج بیش از اندازه دهد و دوستان قدیمی را دلخور کند و درنهایت هم شکست بخورد. شاید تبدیل جبهه پیروان خط امام و رهبری به حزب پیروان خط امام و رهبری نخستین کاری است که باهنر باید به آن بیندیشد.» همچنین این روزنامه در ستون «کارتون خواب» خود در کاریکاتور به روز زن در 8 مارس واکنش نشان داده است. این کاریکاتور را فیروزه مظفری به تصویر کشیده است. روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی به قلم الهه کولایی با تیتر « زنان از مجلس آینده انتظارات بسیار دارند » می نویسد: « همین الان که صحبت می کنیم، تعداد نمایندگان زن به ١٥ نفر رسیده که از همه مجالس پیشین، از مجلس پنجم که ١٤ نفر بودند و رکورددار، هم گامی پیش تر رفته ایم. زنانی به مرحله دوم راه یافتند که در صورت رفتار صحیح اصلاح طلبان و رای دهندگان می توان امید داشت که مجلس دهم، رکورد دار حضور زنان در مجلس قانونگذاری در کشور ما باشد. این نکته هم قابل ذکر است که وقتی از سهمیه ٣٠ درصدی صحبت می کنیم، بر پایه معیارها و استانداردهای جهانی است که ما هنوز خیلی با آن فاصله داریم. به ویژه که در شرایط انتخابات و قبل از رد صلاحیت ها، تعداد زنانی که ثبت نام کردند، به عنوان رای گیرنده به حدود کمی بیش از ١٠ درصد کل ثبت نام کنندگان بود. بنابراین در شرایطی که ما در بخش ثبت نام، نتوانستیم این ظرفیت را پاسخ دهیم، به طور طبیعی نمی توانیم انتظار داشته باشیم در بخش گرفتن آرای مردم، رشد قابل توجهی شکل بگیرد. این نکته ای است که به خود زنان و میزان حضور آنان در عرصه سیاسی مربوط می شود. ما نیازمند اصلاح در این بخش هم هستیم. اما نکته بعد اینکه برای رسیدن به وضعیت مطلوب که در کشورهای توسعه یافته جهان به وجود آمده، نیازمند مداومت، پایداری و رفتارهای خردورزانه و عقلانی هستیم که مطمئنا در یک فرآیند زمانی می تواند شکل بگیرد. انتظار نداشته باشیم که به صرف طرح این تقاضاها، نتایج عملی آن هم ظاهر شود، آن هم در یک رویکرد سریع و شتابان که با واقعیت های تحول اجتماعی چندان میانه ای ندارد. » « روزنامه کیهان » امروز در یادداشتی به قلم سعدالله زارعی با تیتر «مسکو، تهران، آنکارا» می نویسد: « ورود نخست وزیر ترکیه به تهران، یک ضربه مؤثر به طرح هایی محسوب می شود که طی روزهای اخیر از سوی بعضی از قدرت های عضو شورای امنیت سازمان ملل ارائه شده بود و از این رو باید گفت در شرایطی که خیلی از ناظران سیاسی می گفتند با تقارب پیش آمده بین آمریکا و روسیه، کشور ترکیه به حاشیه رفته است، سفر اوغلو نشان داد که ترکیه برای مواجهه با شرایطی که منافع ملی آن را تضعیف کند، دست بسته نیست. اعلام موضع صریح اوغلو درباره به توافق رسیدن با ایران در مهمترین مسایل پرونده سوریه از جمله مخالفت با تجزیه این کشور، تأثیر مهمی در حل بحران سوریه و بهبود شرایط امنیتی ترکیه خواهد داشت. توافق با ایران خواه ناخواه به معنای مقابله با توافق محرمانه احتمالی میان آمریکا و روسیه خواهد بود و این به آن معناست که بار دیگر در این موضوع، بازی منطقه ای بر بازی فرامنطقه ای برتری پیدا کرده است. تأکید دوباره مقامات ایرانی در روزهای اخیر بر درون سوری و سیاسی بودن راه حل بحران سوریه نشان داد که تهران تحت تأثیر بازی های فرامنطقه ای، حمایت از متحد خود را فراموش نکرده است. آمریکایی ها به گمان اینکه با این طرح می توانند علاوه بر سخت کردن شرایط برای دولت سوریه، سبب جدایی ایران و روسیه از هم شوند و این می تواند توأمان به اقتدار ایران و روسیه لطمه بزند، طرحی که از آن به Plan B یاد می شود، ارائه کردند. Plan B در واقع طرح تجزیه سوریه و بهم خوردن مرزهای کنونی این کشور است؛ به گونه ای که کشوری در جنوب، کشوری با مرکزیت دمشق، کشوری در شرق و کشوری در شمال غرب سوریه به وجود آید. اظهارات هوشمندانه احمد داوود اوغلو نخست وزیر ترکیه مبنی بر اینکه ما پس از آنکه 100 سال درد طرح «سایکس پیکو» را تحمل کردیم، نمی توانیم به پیدایی سایکس پیکوی جدیدی میدان بدهیم، نشان داد آنچه بعضی از محافل سیاسی درباره Plan B گفته بودند، واقعیت دارد. متأسفانه همزمان با بحث از Plan B ، روسیه بحث از فدرالی شدن سوریه به عنوان راه حل بیرون رفتن سوریه از بحران امنیتی یاد کرد و حال آنکه فدرالی شدن یک کشور زمانی اتفاق می افتد که امکان گفت وگو و توافق میان گروه های مؤثر وجود داشته باشد. وقتی که دو استان سوریه در تصرف داعش و نزدیک به چهار استان آن در تصرف جبهه النصره قرار دارد و در بقیه شهرها نیز کم یا بیش عوامل بر هم زن امنیتی وجود دارد، چگونه می توان از تغییر ساختار سیاسی یک کشور سخن گفت؟ زمانی که بعضی از مقامات روسیه در برابر طرح Plan B آمریکا از طرح فدرالیزه شدن سوریه خبر دادند، بعضی از ملت ها و دولت های منطقه گمان کردند ایران و دولت ها و جنبش های مرتبط با آن با این طرح موافقت کرده اند اما طولی نکشید که این انگاره باطل شد، بعضی از مقامات روسیه، خود وارد میدان شده و اعلام کردند فدرالی موضوع پرمناقشه ای است که باید زمان مناسب بحث از آن فرا برسد این موضع در واقع موضع اصلاحی روسیه به حساب آمد.» « روزنامه قانون » امروز در دو مطلب جداگانه به موضوع ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات می پردازد. این روزنامه در خبری با نام «اعلام نشانی مصوبه ممنوع التصویری» می نویسد: « سخنگوی دستگاه قضا اعلام کرد: ممنوع التصویری رئیس جمهور اسبق مبانی قانونی متعددی دارد و در چارچوب مصوبات شورای عالی امنیت ملی و همچنین اختیارات دادستانی است. به گزارش شبکه خبر، محسنی اژه ای گفت: دستور دادستان تهران برای منع انتشار اخبار از رئیس جمهور اسبق، یک دستور قضایی است و حتی اگر مصوبه ای در شورای عالی امنیت ملی و دبیرخانه آن نبود، این اختیاری است که قانون به دادستان داده است. محسنی اژه ای در باره ابراز نظر رئیس جمهور مبنی بر غیر قانونی بودن ممنوع التصویری رئیس جمهور اسبق گفت:احتمالا به علت مشغله زیاد، آقای روحانی این مصوبه را به خاطر نداشته است.سخنگوی دستگاه قضا با اشاره به مصوبه شماره 298 شورای عالی امنیت ملی تصریح کرد: بر اساس این مصوبه ، سیاست های خبری ورسانه ای از سوی دبیرخانه شورا ، تدوین و به همه رسانه ها از جمله رسانه ملی، مطبوعات و خبرگزاری ها ابلاغ می شود.وی افزود: برای این کار وبراساس همین مصوبه کارگروهی پیش بینی شده که این کارگروه مرکب از یک رئیس به انتخاب دبیر شورای عالی امنیت ملی، سه نماینده از طرف روسای سه قوه و همچنین نمایندگانی از طرف وزرای کشور، اطلاعات،فرهنگ و ارشاد و نمایندگانی از طرف ستاد کل نیروهای مسلح و صدا و سیماست، که سیاستگذاری تبلیغات در آن انجام می گیرد. محسنی اژه ای با اشاره به مصوبات متعدد این کارگروه در دولت قبل و دولت فعلی افزود: این کارگروه در جریان فتنه سال 88 که عده ای حاضر به تمکین در برابر قانون نشدند و کشور را با آشوب مواجه کردند، در خصوص رئیس جمهور اسبق تصمیم گرفت، وی ممنوع التصویر شود، و اخبار و تصاویروی در رسانه ها منعکس نشود.وی افزود : حتی اگر مصوبه شورای عالی امنیت ملی در این باره وجود نداشت، دادستان تهران براساس اختیارات و وظایف قانونی خود دستور قضایی در این خصوص صادر کرده است و این دستور به قوت خود باقی بوده و لازم الاجرا ست. همچنین آیدین سیار سریع در بی قانونی امروز در مطلبی با عنوان «برای روحانی شوخی است برای ما جدی» می نویسد: « د ر این د و روز گذشته خبرنگارها راه افتاد ه اند از هر کسی د م د ست شان است می پرسند این ممنوع التصویری رئیس د ولت اصلاحات از کجا آمد ه؟ چی قراره بشه؟! به کجا میره؟ اول که د ر نشست رئیس جمهور پرسید ند و روحانی هم گفت: هیچ مصوبه ای مبنی بر ممنوع التصویری حضرت ایشان وجود ند ارد . هیچ زمانی د ر هیچ د وره ای همچنین مسئله ای مطرح نبود ه است. آخر هم گفته مسئله ممنوع التصویری رئیس د ولت اصلاحات به شوخی شبیه است. عارضم به خد مت تان که خیلی از مسائل د ر کشور ما به شوخی شبیه است. همین د وست عزیزمان آقای احمد ی نژاد اگر واقعا شوخی نبود چی بود ؟ حالا هر چی بود قابل چاپ نبود . ولی حالا ما میگیم شوخی بود ، شما هم بگید شوخی بود . مشکل ما هم واقعا با شوخی نیست. مشکل اینجاست که بعضی چیزها برای حضرات شوخی است و به ما که می رسد جد ی می شود . مثلا الان آقای روحانی می گوید مسئله ممنوع التصویری یک آقایی که الان من اسم این آقا را هم نمی توانم بنویسم شوخی است. حالا اگر من تصویر ایشان را بزنم زیر مطلبم یا روزنامه عکسش را روی صفحه یک کار کند د وستان ناظر و حاضر من را به همراه روزنامه می فرستند به سرزمین لی لی پوت (از لحاظ حضور گالیور) و اصلا شوخی هم ند ارند . برای همین است که من خواهش می کنم مسئولان تکلیف ما را روشن کنند . بالاخره کی شوخی می کنه... کی جد ی حرف می زنه؟! این طور که نمی شود برای شما شوخی باشد برای بعضی د یگر جد ی. همه اش هم که نمی شود رفت خانه گالیور. خوبیت ند ارد . لید ی گاگا هم گفته من عید نیستم و مسافرتم. گابن هم که بعید می د انیم ویزا بد هد . بالاخره ما وقتی اسم این عزیز را می زنیم باید بعد ش به یک جایی برویم و به اشتباه مان فکر کنیم د یگر. همین طوری که نمی شود . حالا آقای روحانی می گوید می شود ولی همین آقای روحانی فرد ا یک تلفن نمی زند که آقا شما الان پیش گالیور هستید بهتان سخت نمی گذرد ؟ چیزی احتیاج ند ارین؟ کمپوت، مواد مقوی، مغذی نمی خواین؟ گالیور اذیت نمی کند ؟ حالا مسأله فقط این نیست. من معتقد م (البته بند ه پیشاپیش غلط می کنم که معتقد م!) این ممنوع التصویری رئیس د ولت اصلاحات د ر روزنامه ها و مجلات هیچ فاید ه ای ند ارد و اصلا هد ف عزیزان ممنوع کنند ه را تامین نمی کند . عزیزان من! آخه الان کی روزنامه می خواند که مثلا بخواهد با د ید ن رئیس د ولت اصلاحات به وجد بیاید یا طرفد ار او بشود ؟ خود سرد بیرها روزنامه را نمی خوانند . اگر بخوانند برای این است که یک موقع گاف منجر به توقیف ند اشته باشد ! با این شرایط این ممنوعیت ها چه فاید ه ای د ارد ؟ یک جوری ممنوع کنید که یک فاید ه ای د اشته باشد . الان من می بینم بسیاری از سایت های خبری اسم ایشان را علنا ذکر می کنند . ایشان را ممنوع الاسم السایت کنید . متاسفانه د ید ه می شود ایشان هنرمند ان را نزد خود می پذیرند . او را ممنوع الپذیرش الهنرمند ان بالاخص باران الکوثری کنید . اکسیژن هم مصرف می کند ، ممنوع الاکسیجن هم شود تا فقط بتواند از نیتروژن هوا استفاد ه کند میزان تاثیرگذاری اش کمتر می شود . عزیزان من خیر شما را می خواهم، د لسوز شما هستم. من را به لی لی پوت نفرستید !» سفر رئیس جمهور به یزد و سخنرانی وی در این شهر در کانون توجه روزنامه های امروز قرار دارد؛ هرچند اصلاح طلبان و اصولگرایان با دو نگاه متفاوت به استقبال این سفر رفته اند. همچنین نیم نگاه برخی روزنامه ها به روز زن و همچنین بحران منطقه و عملکرد روسیه از دیگر موضوعات مهم امروز است. به گزارش «تابناک»، هرچند همه روزنامه های امروز صبح به موضوع سفر رئیس جمهور به یزد پرداخته اند، نگاه اصلاح طلبان و اصولگرایان به این سفر کاملاً متفاوت است. اصلاح طلبان با بزرگ نمایی کردن همراهی عارف در این سفر سعی کرده اند این موضوع را به آینده ریاست مجلس گره بزنند و از آن تعبیر به ائتلاف برای ریاست مجلس کنند. در واقع اصلاح طلبان به هیچ وجه موضوعات اقتصادی مورد اشاره رئیس جمهور در این سفر را بزرگنمایی نکرده و سعی کرده اند از این سفر بیشتر تعبیر سیاسی داشته باشند تا اقتصادی. این در حالی است که اصولگرایان، نه تنها از همراهی عارف با روحانی در این سفر استقبال نکرده اند، بلکه به شدت نیز به آن تاخته اند. در عوض با زیر سؤال بردن آمارهای اقتصادی رئیس جمهور، سعی در انتقاد به وضعیت اقتصادی و آمارهای دولتی از وضعیت اقتصادی داشته اند. به عنوان مثال «روزنامه جوان» در گزارشی با تیتر «تعقیب سایه به سایه روحانی» در این باره با اشاره به همراهی عارف در این سفر می نویسد: « شاید بتوان ادعا کرد که فشار بر روحانی از سوی اصلاح طلبان از همان فردای روز اعلام نتایج انتخابات سال 92 آغاز شد و گویی همچنان هم ادامه دارد. طی دو سال و اندی از تشکیل دولت یازدهم بارها در خفا و علناً گفته شده است که دولت روحانی مدیون حمایت اصلاح طلبان است و با تکرار این ادعاها اصلاح طلبان همواره کوشیده اند همچون سایه ای روحانی را همراهی کنند تا مبادا فراموش کند کی بوده و با حمایت چه کسانی به چه جایگاهی رسیده است. آخرین بار در جریان رقابت های انتخاباتی هفتم اسفند بود که هاشمی رفسنجانی که اکنون ابایی ندارد از اینکه خود را پدر معنوی اصلاح طلبان بنامد، در حسینیه جماران به اصلاح طلبان مأموریت داد بروند همان کاری را کنند که او در سال 92 با روحانی کرد. اشاره هاشمی رفسنجانی به این بود، حال که در انتخابات مجلس نامزدهای «نامداری» برای رقابت ندارند، بروند همان کاری بکنند که او با روحانی در سال 92 کرد. سپس می گوید: ظرف یک هفته ایشان از سه چهار درصد یه دفعه رفت پنجاه و چند درصد. هاشمی رفسنجانی در واقع تلاش کرد بگوید که روحانی «نامدار» نبوده و رأی پنجاه و اند درصدی و ریاست جمهوری خود را مدیون اوست. این فشارها البته به تناوب طی چند سال اخیر همواره روی رئیس جمهور بوده کما اینکه در چینش کابینه یازدهم نیز اصلاح طلبان توانستند در بسیاری از سطوح مدیریتی مهره های خود را به روحانی تحمیل کنند، اما هرچه که به انتخابات سال 96 نزدیک تر می شویم، گویی این فشارها بیشتر و بیشتر می شود تا روحانی احساس استقلال و هویت نکند. بنابراین طی روزهای گذشته داستان ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات که به تصریح سخنگوی قوه قضائیه مصوبه شورای عالی امنیت ملی بوده به عنوان یک مطالبه مطرح می شود. آنجا که خبرنگار روزنامه اصلاح طلب شرق از میان انبوه سؤالات ریز و درشت اقتصاد و معیشت مردم در روزهای پسابرجام، به یکباره به یاد یک مسئله حاشیه ای و سیاسی می افتد و تلاش می کند ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات را یگانه معضل جامعه معرفی نماید و از روحانی بپرسد برای رفع این معضل! چه کرده است؟ پاسخ های روحانی هم در نوع خود جالب توجه به نظر می رسد. او می گوید: «هیچ مصوبه ای نسبت به ممنوع التصویری حضرت آقای خاتمی رئیس دولت های هفتم و هشتم وجود ندارد. هیچ زمانی در هیچ دوره ای چنین مسئله ای مطرح نبوده است. من از دبیرخانه شورای عالی امنیت پرسیده ام و آنها گفته اند که چنین مصوبه ای نداشتند، اما اگر هم مصوبه ای بر این پایه داشته باشند غیرقانونی است. دبیرخانه حق چنین کاری ندارد. این ممنوع التصویری بیشتر شوخیاست!» « روزنامه شرق » ضمن حمله به محمدرضا باهنر، نایب رئیس فعلی مجلس که در انتخابات شرکت نکرد، در گزارشی با تیتر « دکتر رفت، مهندس آمد» می نویسد: « نخستین نشست خبری اصولگرایان بعد از ناکامی در تهران را می شود این طور تفسیر کرد که حالا زعامت از «حداد» به دست «باهنر» افتاده است. در این صورت «باهنر» کارهای زیادی دارد. نخستین کار چاره اندیشی برای موقعیتی به نام «وضعیت تهران» است. اصولگرایان با اهالی چند میلیونی تهران که روی خوش به آنها نشان نداده اند، چه خواهند کرد؟ بعد از انتخابات ٩٢ باهنر یکی، دوبار از تشکیل حزب واحد و حزب بومی سخن گفته بود. حتی گفته بود «کارهای مطالعاتی و تئوریک در جهت تشکیل یک حزب بومی را انجام داده ایم». به نظر می رسد او این روزها باید جدی تر درباره این ایده خود فکر کند. اگر قرار است بازسازی در جناح راست با محوریت جبهه پیروان خط امام و رهبری و به دبیرکلی او رقم بخورد، نخستین قدم برای بازسازی و جلوگیری از حضور جریان های ابن الوقت، تندرو و سهم خواه که امکان برهم زدن بازی را در لحظه آخر دارند، رفتن به سمت تشکیل حزب فراگیر اصولگرایی است. در این صورت جریان اصولگرا مجبور نخواهد شد برای حفظ وحدت به کسی یا جریانی باج بیش از اندازه دهد و دوستان قدیمی را دلخور کند و درنهایت هم شکست بخورد. شاید تبدیل جبهه پیروان خط امام و رهبری به حزب پیروان خط امام و رهبری نخستین کاری است که باهنر باید به آن بیندیشد.» همچنین این روزنامه در ستون «کارتون خواب» خود در کاریکاتور به روز زن در 8 مارس واکنش نشان داده است. این کاریکاتور را فیروزه مظفری به تصویر کشیده است. روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی به قلم الهه کولایی با تیتر « زنان از مجلس آینده انتظارات بسیار دارند » می نویسد: « همین الان که صحبت می کنیم، تعداد نمایندگان زن به ١٥ نفر رسیده که از همه مجالس پیشین، از مجلس پنجم که ١٤ نفر بودند و رکورددار، هم گامی پیش تر رفته ایم. زنانی به مرحله دوم راه یافتند که در صورت رفتار صحیح اصلاح طلبان و رای دهندگان می توان امید داشت که مجلس دهم، رکورد دار حضور زنان در مجلس قانونگذاری در کشور ما باشد. این نکته هم قابل ذکر است که وقتی از سهمیه ٣٠ درصدی صحبت می کنیم، بر پایه معیارها و استانداردهای جهانی است که ما هنوز خیلی با آن فاصله داریم. به ویژه که در شرایط انتخابات و قبل از رد صلاحیت ها، تعداد زنانی که ثبت نام کردند، به عنوان رای گیرنده به حدود کمی بیش از ١٠ درصد کل ثبت نام کنندگان بود. بنابراین در شرایطی که ما در بخش ثبت نام، نتوانستیم این ظرفیت را پاسخ دهیم، به طور طبیعی نمی توانیم انتظار داشته باشیم در بخش گرفتن آرای مردم، رشد قابل توجهی شکل بگیرد. این نکته ای است که به خود زنان و میزان حضور آنان در عرصه سیاسی مربوط می شود. ما نیازمند اصلاح در این بخش هم هستیم. اما نکته بعد اینکه برای رسیدن به وضعیت مطلوب که در کشورهای توسعه یافته جهان به وجود آمده، نیازمند مداومت، پایداری و رفتارهای خردورزانه و عقلانی هستیم که مطمئنا در یک فرآیند زمانی می تواند شکل بگیرد. انتظار نداشته باشیم که به صرف طرح این تقاضاها، نتایج عملی آن هم ظاهر شود، آن هم در یک رویکرد سریع و شتابان که با واقعیت های تحول اجتماعی چندان میانه ای ندارد. » « روزنامه کیهان » امروز در یادداشتی به قلم سعدالله زارعی با تیتر «مسکو، تهران، آنکارا» می نویسد: « ورود نخست وزیر ترکیه به تهران، یک ضربه مؤثر به طرح هایی محسوب می شود که طی روزهای اخیر از سوی بعضی از قدرت های عضو شورای امنیت سازمان ملل ارائه شده بود و از این رو باید گفت در شرایطی که خیلی از ناظران سیاسی می گفتند با تقارب پیش آمده بین آمریکا و روسیه، کشور ترکیه به حاشیه رفته است، سفر اوغلو نشان داد که ترکیه برای مواجهه با شرایطی که منافع ملی آن را تضعیف کند، دست بسته نیست. اعلام موضع صریح اوغلو درباره به توافق رسیدن با ایران در مهمترین مسایل پرونده سوریه از جمله مخالفت با تجزیه این کشور، تأثیر مهمی در حل بحران سوریه و بهبود شرایط امنیتی ترکیه خواهد داشت. توافق با ایران خواه ناخواه به معنای مقابله با توافق محرمانه احتمالی میان آمریکا و روسیه خواهد بود و این به آن معناست که بار دیگر در این موضوع، بازی منطقه ای بر بازی فرامنطقه ای برتری پیدا کرده است. تأکید دوباره مقامات ایرانی در روزهای اخیر بر درون سوری و سیاسی بودن راه حل بحران سوریه نشان داد که تهران تحت تأثیر بازی های فرامنطقه ای، حمایت از متحد خود را فراموش نکرده است. آمریکایی ها به گمان اینکه با این طرح می توانند علاوه بر سخت کردن شرایط برای دولت سوریه، سبب جدایی ایران و روسیه از هم شوند و این می تواند توأمان به اقتدار ایران و روسیه لطمه بزند، طرحی که از آن به Plan B یاد می شود، ارائه کردند. Plan B در واقع طرح تجزیه سوریه و بهم خوردن مرزهای کنونی این کشور است؛ به گونه ای که کشوری در جنوب، کشوری با مرکزیت دمشق، کشوری در شرق و کشوری در شمال غرب سوریه به وجود آید. اظهارات هوشمندانه احمد داوود اوغلو نخست وزیر ترکیه مبنی بر اینکه ما پس از آنکه 100 سال درد طرح «سایکس پیکو» را تحمل کردیم، نمی توانیم به پیدایی سایکس پیکوی جدیدی میدان بدهیم، نشان داد آنچه بعضی از محافل سیاسی درباره Plan B گفته بودند، واقعیت دارد. متأسفانه همزمان با بحث از Plan B ، روسیه بحث از فدرالی شدن سوریه به عنوان راه حل بیرون رفتن سوریه از بحران امنیتی یاد کرد و حال آنکه فدرالی شدن یک کشور زمانی اتفاق می افتد که امکان گفت وگو و توافق میان گروه های مؤثر وجود داشته باشد. وقتی که دو استان سوریه در تصرف داعش و نزدیک به چهار استان آن در تصرف جبهه النصره قرار دارد و در بقیه شهرها نیز کم یا بیش عوامل بر هم زن امنیتی وجود دارد، چگونه می توان از تغییر ساختار سیاسی یک کشور سخن گفت؟ زمانی که بعضی از مقامات روسیه در برابر طرح Plan B آمریکا از طرح فدرالیزه شدن سوریه خبر دادند، بعضی از ملت ها و دولت های منطقه گمان کردند ایران و دولت ها و جنبش های مرتبط با آن با این طرح موافقت کرده اند اما طولی نکشید که این انگاره باطل شد، بعضی از مقامات روسیه، خود وارد میدان شده و اعلام کردند فدرالی موضوع پرمناقشه ای است که باید زمان مناسب بحث از آن فرا برسد این موضع در واقع موضع اصلاحی روسیه به حساب آمد.» « روزنامه قانون » امروز در دو مطلب جداگانه به موضوع ممنوع التصویری رئیس دولت اصلاحات می پردازد. این روزنامه در خبری با نام «اعلام نشانی مصوبه ممنوع التصویری» می نویسد: « سخنگوی دستگاه قضا اعلام کرد: ممنوع التصویری رئیس جمهور اسبق مبانی قانونی متعددی دارد و در چارچوب مصوبات شورای عالی امنیت ملی و همچنین اختیارات دادستانی است. به گزارش شبکه خبر، محسنی اژه ای گفت: دستور دادستان تهران برای منع انتشار اخبار از رئیس جمهور اسبق، یک دستور قضایی است و حتی اگر مصوبه ای در شورای عالی امنیت ملی و دبیرخانه آن نبود، این اختیاری است که قانون به دادستان داده است. محسنی اژه ای در باره ابراز نظر رئیس جمهور مبنی بر غیر قانونی بودن ممنوع التصویری رئیس جمهور اسبق گفت:احتمالا به علت مشغله زیاد، آقای روحانی این مصوبه را به خاطر نداشته است.سخنگوی دستگاه قضا با اشاره به مصوبه شماره 298 شورای عالی امنیت ملی تصریح کرد: بر اساس این مصوبه ، سیاست های خبری ورسانه ای از سوی دبیرخانه شورا ، تدوین و به همه رسانه ها از جمله رسانه ملی، مطبوعات و خبرگزاری ها ابلاغ می شود.وی افزود: برای این کار وبراساس همین مصوبه کارگروهی پیش بینی شده که این کارگروه مرکب از یک رئیس به انتخاب دبیر شورای عالی امنیت ملی، سه نماینده از طرف روسای سه قوه و همچنین نمایندگانی از طرف وزرای کشور، اطلاعات،فرهنگ و ارشاد و نمایندگانی از طرف ستاد کل نیروهای مسلح و صدا و سیماست، که سیاستگذاری تبلیغات در آن انجام می گیرد. محسنی اژه ای با اشاره به مصوبات متعدد این کارگروه در دولت قبل و دولت فعلی افزود: این کارگروه در جریان فتنه سال 88 که عده ای حاضر به تمکین در برابر قانون نشدند و کشور را با آشوب مواجه کردند، در خصوص رئیس جمهور اسبق تصمیم گرفت، وی ممنوع التصویر شود، و اخبار و تصاویروی در رسانه ها منعکس نشود.وی افزود : حتی اگر مصوبه شورای عالی امنیت ملی در این باره وجود نداشت، دادستان تهران براساس اختیارات و وظایف قانونی خود دستور قضایی در این خصوص صادر کرده است و این دستور به قوت خود باقی بوده و لازم الاجرا ست. همچنین آیدین سیار سریع در بی قانونی امروز در مطلبی با عنوان «برای روحانی شوخی است برای ما جدی» می نویسد: « د ر این د و روز گذشته خبرنگارها راه افتاد ه اند از هر کسی د م د ست شان است می پرسند این ممنوع التصویری رئیس د ولت اصلاحات از کجا آمد ه؟ چی قراره بشه؟! به کجا میره؟ اول که د ر نشست رئیس جمهور پرسید ند و روحانی هم گفت: هیچ مصوبه ای مبنی بر ممنوع التصویری حضرت ایشان وجود ند ارد . هیچ زمانی د ر هیچ د وره ای همچنین مسئله ای مطرح نبود ه است. آخر هم گفته مسئله ممنوع التصویری رئیس د ولت اصلاحات به شوخی شبیه است. عارضم به خد مت تان که خیلی از مسائل د ر کشور ما به شوخی شبیه است. همین د وست عزیزمان آقای احمد ی نژاد اگر واقعا شوخی نبود چی بود ؟ حالا هر چی بود قابل چاپ نبود . ولی حالا ما میگیم شوخی بود ، شما هم بگید شوخی بود . مشکل ما هم واقعا با شوخی نیست. مشکل اینجاست که بعضی چیزها برای حضرات شوخی است و به ما که می رسد جد ی می شود . مثلا الان آقای روحانی می گوید مسئله ممنوع التصویری یک آقایی که الان من اسم این آقا را هم نمی توانم بنویسم شوخی است. حالا اگر من تصویر ایشان را بزنم زیر مطلبم یا روزنامه عکسش را روی صفحه یک کار کند د وستان ناظر و حاضر من را به همراه روزنامه می فرستند به سرزمین لی لی پوت (از لحاظ حضور گالیور) و اصلا شوخی هم ند ارند . برای همین است که من خواهش می کنم مسئولان تکلیف ما را روشن کنند . بالاخره کی شوخی می کنه... کی جد ی حرف می زنه؟! این طور که نمی شود برای شما شوخی باشد برای بعضی د یگر جد ی. همه اش هم که نمی شود رفت خانه گالیور. خوبیت ند ارد . لید ی گاگا هم گفته من عید نیستم و مسافرتم. گابن هم که بعید می د انیم ویزا بد هد . بالاخره ما وقتی اسم این عزیز را می زنیم باید بعد ش به یک جایی برویم و به اشتباه مان فکر کنیم د یگر. همین طوری که نمی شود . حالا آقای روحانی می گوید می شود ولی همین آقای روحانی فرد ا یک تلفن نمی زند که آقا شما الان پیش گالیور هستید بهتان سخت نمی گذرد ؟ چیزی احتیاج ند ارین؟ کمپوت، مواد مقوی، مغذی نمی خواین؟ گالیور اذیت نمی کند ؟ حالا مسأله فقط این نیست. من معتقد م (البته بند ه پیشاپیش غلط می کنم که معتقد م!) این ممنوع التصویری رئیس د ولت اصلاحات د ر روزنامه ها و مجلات هیچ فاید ه ای ند ارد و اصلا هد ف عزیزان ممنوع کنند ه را تامین نمی کند . عزیزان من! آخه الان کی روزنامه می خواند که مثلا بخواهد با د ید ن رئیس د ولت اصلاحات به وجد بیاید یا طرفد ار او بشود ؟ خود سرد بیرها روزنامه را نمی خوانند . اگر بخوانند برای این است که یک موقع گاف منجر به توقیف ند اشته باشد ! با این شرایط این ممنوعیت ها چه فاید ه ای د ارد ؟ یک جوری ممنوع کنید که یک فاید ه ای د اشته باشد . الان من می بینم بسیاری از سایت های خبری اسم ایشان را علنا ذکر می کنند . ایشان را ممنوع الاسم السایت کنید . متاسفانه د ید ه می شود ایشان هنرمند ان را نزد خود می پذیرند . او را ممنوع الپذیرش الهنرمند ان بالاخص باران الکوثری کنید . اکسیژن هم مصرف می کند ، ممنوع الاکسیجن هم شود تا فقط بتواند از نیتروژن هوا استفاد ه کند میزان تاثیرگذاری اش کمتر می شود . عزیزان من خیر شما را می خواهم، د لسوز شما هستم. من را به لی لی پوت نفرستید !»
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک ایلام]
[مشاهده در: www.tabnakilam.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها