واضح آرشیو وب فارسی:نگاه آزاد: به گزارش نگاه آزاد ؛ هزینه فرود مبلغی است که یک شرکت هواپیمایی برای فرود هواپیما و استفاده از باند پرواز آن به شرکت دارنده فرودگاه می پردازد. مبلغ این هزینه مانند دیگر کالاهای اقتصادی از مدل عرضه و تقاضا تعیین می شود و عوامل موثر بر سمت عرضه یا تقاضا موجب تغییرات آن می شود. به همین سبب در فرودگاه های مختلف جهان بسته به شرایط رقم های مختلفی برای آن ثبت شده است. در ایران هزینه فرود هر هواپیما، مستقل از نوع، وزن، تعداد مسافر و زمان فرود برای پروازهای داخلی مبلغ ثابت 7 هزار تومان و برای پروازهای خارجی مبلغ 35 هزار تومان است. در سطح جهان قیمت مجوز استفاده از باند برای پرواز یا فرود به «بیشینه وزن مجاز برای پرواز» بستگی دارد که برای هر سری و هر مدل هواپیما از سوی شرکت سازنده مشخص شده است. این وزن حداکثر وزن مجاز برای لحظه پرواز و فرود و نیز وزن بارگیری تعریف شده است. «دنیای اقتصاد» در یک بررسی آن دسته از فرودگاه های جهان را که بالاترین عوارض فرودگاهی را از شرکت های هواپیمایی اخذ می کنند، شناسایی کرده که در اینجا معرفی می شوند: فرودگاه هاندا در ژاپن که در سال 2013 پذیرای 68 میلیون و 906 هزار مسافر بود، از نظر تعداد مسافر رتبه دوم در آسیا و چهارم در جهان را دارد. در آن سال، 94 درصد از پروازهای آن بدون تاخیر انجام شد و تنها برای 12 درصد از فرودهای آن تاخیر به ثبت رسید. برای هواپیمای بوئینگ 400-767 (با حدود 204 تن وزن مجاز هنگام پرواز) هزینه فرود 6 هزار و 850 یورو بوده است. همین هواپیما در فرودگاه ناریتای ژاپن که فرودگاه اصلی ژاپن برای پروازهای خارجی و نقطه اتصال آسیا و آمریکا است، مبلغ 5 هزار و 600 دلار برای هر فرود می پردازد. فرودگاه تورنتو پیرسون در کانادا که در سال 2013 حدودا گذرگاه 36 میلیون مسافر و 435 هزار هواپیما بود هجدهمین فرودگاه دنیا به لحاظ تعداد مسافر است و هزینه فرود هواپیمای مذکور برای آن 5 هزار و 200 دلار تعریف شده است. هزینه فرود این هواپیما در فرودگاه داروین استرالیا که سالانه حدود 26 هزار پرواز از آن صورت می گیرد 4 هزار و 600 دلار است. در آمریکا به سبب تخصیص یارانه های دولتی به شرکت های فرودگاهی، هزینه های فرود در مقایسه با دیگر کشورها بسیار پایین تر است. نحوه تعیین هزینه فرود در آلمان عوامل متعددی با تاثیر بر بخش عرضه و تقاضا تعادل هزینه و تعداد فرود هواپیما را در فرودگاه های آلمان تعیین می کند: افزایش یافتن تعداد متقاضی برای مسافرت و غالب شدن فرهنگ استفاده از مسیرهای هوایی هر دو افزایش تقاضا را نتیجه می دهند؛ افزایش کارآیی عملکرد شرکت های هواپیمایی که باعث می شود نسبت وزن هواپیما به تعداد مسافران قابل حمل کمتر شود که عامل اصلی در جهت کاهش هزینه فرود خواهد بود؛ وجود قدرت و برتری اقتصادی (یا سیاسی) شرکت های هواپیمایی و فرودگاهی که در مذاکرات و چانه زنی ها موثر است؛ ساختار مالکیت فرودگاه که موجب تصمیم گیری قیمتی متفاوتی می شود؛ و به عنوان آخرین عامل ولی نه کم اهمیت ترین، مساله ازدحام را باید مطرح کرد. در برخی فرودگاه ها و در برخی ایام سال حتی در ساعاتی از شبانه روز هواپیماهای زیادی درخواست فرود می دهند که این افزایش تقاضا برای باند فرودگاه منجر به افزایش قیمت مجوز فرود از سوی صاحبان فرودگاه می شود. وجود هزینه های فوت شده (هزینه هایی که برای پروژه ای صرف می شود و غیرقابل بازیابی است. مانند هزینه نصب یک دکل مخابراتی) برای فرودگاه ها، مثلا هزینه ساختن باند و برج مراقبت و سالن مسافران، باعث شده تا به طور طبیعی در بازار انحصار و قدرت قیمت گذاری وجود داشته باشد. یکی از عوامل تاثیرگذار در قدرت بازاری این شرکت ها نزدیک بودن فرودگاهی دیگر است. در آلمان به سبب وجود شبکه فرودگاهی (و زیرساختارهای وسیع ریلی و جاده ای) به شدت گسترده و جامع و پیچیده تا حد زیادی از قدرت بازاری این شرکت ها کاسته و سبب شده است تا قیمت ها از سطح انحصاری به سطح رقابتی نزدیک شود. در این کشور به طور متوسط فاصله هر دو فرودگاه تنها 77 کیلومتر است. یکی دیگر از عوامل موثر در قیمت گذاری در آلمان استفاده از تجهیزات کاهش صوت است. برای مثال تفاوت در هزینه ها ی فرود را در فرودگاه براندنبرگ مقایسه می کنیم. برای هواپیماهای سبک وزن (منظور از وزن همان وزن بیشینه تعریف شده از سوی کارخانه سازنده برای لحظه پرواز است)، یعنی کمتر از 472 کیلوگرم که گواهینامه کاهش صدا دارند 75/ 3 یورو هزینه اخذ می شود. هواپیماهای سنگین، بین 8 تا 9 هزار کیلوگرم، 81 یورو می پردازند. هواپیماهای بین هزار تا هزار و 200 کیلوگرم که گواهینامه مزبور را اخذ نکرده اند 70/ 15 یورو، بین 5 تا 6 هزار کیلوگرم 60/ 102 یورو و بین 8 تا 9 هزار کیلوگرم 90/ 153 یورو باید بپردازند. هواپیماهای بین 9 تا 14 تن، چه گواهی بهبود کیفیت صدا داشته باشند چه نداشته باشند، 180 یورو باید بدهند و در صورت افزایش وزن به بیش از 14 هزار کیلوگرم، به ازای هر هزار کیلوگرم مبلغ 18 یورو اضافه بر مبلغ قبلی باید بپردازند. هزینه های فرود در ژاپن هزینه های فرود هواپیمایی در فرودگاه ناریتای ژاپن، به عنوان مثالی جامع از ساختار تعیین هزینه بقیه فرودگاه های ژاپن، به وزن هواپیما و نمره شاخص آلودگی صوتی آن وابسته است. برای دوره بعد از بحران مالی تا سال 2013 برای هر تن وزن هواپیما بین هزار و 650 ین (60/ 20 دلار) تا 2 هزار و 100 ین (27/ 26 دلار) دریافت می شد. پس از این سال برای افزایش رقابت پذیری با فرودگاه های تازه تاسیس همجوار نرخ ها اندکی کاهش یافتند. برای مثال، برای هواپیمای بوئینگ 200-777 نرخ فرود از 455 هزار ین (حدود 4 هزار دلار) به 214 هزار ین (حدود 1900 دلار) کاهش یافت. هزینه های فرود در کانادا در این کشور چند نرخ برای خدمات فرودگاهی تعریف شده است: هزینه فرود، هزینه های استفاده از ترمینال، هزینه های استفاده از پارکینگ، هزینه های مربوط به توسعه فرودگاه، هزینه های امنیتی، هزینه های اجاره برای استفاده انحصاری از فرودگاه و .... هزینه های فرود در برخی زمان های هفته و برخی ساعات نیز متفاوت تعریف شده است. برای مثال، در حالی که حداقل هزینه فرود (که بر حسب وزن و دیگر عوامل و مشخصه ها بر این رقم حداقل افزوده می شود) از ساعت 7 تا 10 صبح روزهای شنبه و یکشنبه 42/ 12 دلار است برای دیگر ساعات و روزها به 08/ 34 دلار می رسد. برای هواپیماهایی که بیشینه وزن هنگام پرواز آنها کمتر از 21 تن است به ازای هر تن 54/ 3 دلار، برای هواپیماهای بین 21 تا 45 تن به ازای هر تن 49/ 4 دلار و برای هواپیماهای بالای 45 تن به ازای هر تن 31/ 5 دلار اخذ می شود. منبع: روزنامه دنیای اقتصاد
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نگاه آزاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]