واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: پیشکسوت فوتبال ایران که مواضع اش انتقاد از مسائل ورزش و فوتبال است را به جرات می توان یکی از سیاسی ترین مربیان کشور نامید. مردی که صادق است اما باید به سن و سالش نگاه کند و آرام تر باشد.به گزارش پارس نیوز ، محمد مایلی کهن گاهی سیاسی حرف می زند، گاهی با روسای جمهور غذا می خورد، گاهی نقد هایی انجام می دهد که خودش در آن موارد هدف اول نقد است، گاهی با کارنامه بد تیم می گیرد و هرگز آرام نمی گیرد. حرف های محمد مایلی کهن چند بعد دارد، یک بعدش کاملا سیاسی است که البته خط قرمزها را در آنها رعایت نمی کند، بعد دوم انتقادهایی قابل تعمق است که البته این مربی فوتبال خودش هم در آن دایره می گنجد اما خودش را نمی بیند، بعد سوم هم آن حرف هاست که منطقی به نظر نمی رسد. اول: مایلی کهن سیاسی ترین مربی فوتبال ایران در بعد اول مایلی کهن در بسیاری موارد وارد سیاست می شود و شاید باید او را سیاسی ترین مربی فوتبال ایران بدانیم، او گاهی حتی با روسای جمهور صبحانه هم می خورد و به وضوح با استفاده از ابعاد گسترده رسانه های ورزشی در مورد آنها حرف سیاسی می زند. گاهی وزیر امور خارجه را نقد می کند که چرا با جان کری - وزیر امور خارجه آمریکا - تلفنی حرف می زند. گاهی زندان اوین و اختلاس گران درون آن را به کویت تشبیه می کند که در آن جوجه کباب درست می کرده و همه دور هم آن را می خورده اند! این پیشکسوت فوتبال در صدا و سیما حتی از خطوط قرمز هم می گذرد تا پای تخته نرد بازی کردن بازیکنانش و اسم فلان خواننده لس آنجلسی را هم بر زبان می آورد. دوم: اخلاق و کارنامه برخی انتقادهای او در دایره فوتبال به دل می نشیند مثلا می گوید فلان مربی چند سال است که مربیگری نکرده اما ما چند صد میلیون دلار به او دستمزد می دهیم و یا اینکه می گوید کی روش اخلاق مدار نیست. تا اینجا حرف ها غلط به نظر نمی رسد اما وقتی به کارنامه مایلی کهن نگاه می کنیم خود او در بسیاری از این انتقادها سرآمد است. مثلا اینکه ایشان سالها بود که تیم نداشت و قبل از آن هم پانزده سال شکست های پرتعداد در رده های باشگاهی و ملی را تجربه کرده بود. آخرین پیروزی های مایلی کهن باز می گردد به سومی آسیا و نهایتا مقدماتی جام جهانی که البته به دلیل نتایج ناراحت کننده کنار گذاشته شد. با این حال دوباره تیم امید را به وی دادند و قبل ترها دوباره تیم ملی بزرگسالان را هم به او داده بودند. از منظر اخلاقی که نگاه کنیم همان زندان اوین رفتن با حکم قاضی برای مایلی کهن رزومه اخلاقی خوبی نساخته و البته بیانیه هایی که علیه قلعه نویی و دایی نوشت و حرف زد و در آنها از کلماتی مثل گروهبان قندلی و داروغه و ... استفاده کرده بود. سوم: بند کردن به کی روش برخی انتقادها اصلا منطقی به نظر نمی رسند، مثلا این که کی روش بازیکنی به فوتبال ایران معرفی نکرده یا نتیجه نگرفته است چندان منطقی به نظر نمی رسد و یا لااقل اینکه قابل بحث است. نتایجی که کی روش با تیم ملی ایران مقابل آرژانتین، شیلی، سوئد، کره جنوبی و ژاپن گرفته در روزهایی که تیم های باشگاهی و رده های دیگر ملی ما به سادگی از همه شکست می خورند نشان دهنده کار خوب کی روش است. از منظر بازیکن هم نگاهی به تیم ملی ایران و جوانگرایی کی روش نشان می دهد که کار خوب جلو رفته و ما تیم جوانی داریم که ماحصل نگاه تیزبین کی روش بوده است. نتیجه گیری: منطقی و آرام تر به نظر می رسد محمد مایلی کهن صادق است او برخی مسائل را همانطور که خودش می بیند بیان می کند و اینکه بخشی از آن را ندیده یا برخی قسمت های حرف هایش صحیح نیست را باور ندارد. البته همین نوع نگاه مایلی کهن را در بورس اخبار نگه می دارد که این نفع بزرگی محسوب می شود اما به نظر می رسد او باید اندکی کوتاه بیاید و توقع از سن و سال خودش را برآورده کند. مایلی کهن نباید در این سن و سال به زندان برود یا توهین از کسی بشنود یا برخی بگویند حرف هایش را نشنوید. او عصاره این فوتبال است و شاید اندکی آرام تر و منطقی تر بتواند به فوتبال خدمت کند. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
دوشنبه ، ۱۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]