تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804544344
بیماری جدی و مهم بی سوادی در جامعه ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: کتابخانه های جندی شاپور و اسکندریه به روایت تاریخ، یکی از نخستین ها و مهم ترین مراکز فرهنگی تاریخ باستانی ایران بوده. آن طور که یاقوت حموی نقل می کند: «خانه ای در خانه ای و خانه ای در شهری کتابخانه... ». ایرانی ها در تاریخ قدیمی و دور نیاکان خود، مردمی اهل ادب و کتابخوان بودند. اما هجوم های گسترده، ویرانی ها و حکمرانانی که می خواستند «رعیت» داشته باشند و نه مردمی آگاه، هم این کتابخانه ها را ویران کرد و هم آن فرهنگی که ادب و کتاب و کتابخوانی و دانایی و آگاهی رسیده از این فرهنگ را پاس می داشت. آگاهی ستیزی یکی از مهم ترین مشترکات حاکمان تاریخی ایران شد تا فرهنگ کتابخوانی و آگاهی هم به مرور در جامعه ایرانی کمرنگ شود و به جای آن خرافه پرستی و خرافه گویی جانشین شود. جامعه ایرانی این روزها، وارث چنین سرنوشت و مسیری است. جامعه ای که سرانه مطالعه اش به شدت پایین است و حالا میزان مراکزی که خدمات آرایشی ارایه می دهند، 25 برابر کتاب فروشی هایش. از منظر جامعه شناختی و با توجه به وضعیت فرهنگ کتاب و کتابخوانی، این اتفاق طبیعی است، چون جامعه ایرانی اهمیت کتاب و کتابخوانی را نمی شناسد و از کودکی و دوران مدرسه، تنها به خواندن کتاب های درسی محدود شده و مطالعه هم ردیف خواندن کتاب هایی تعریف می شود که به مدرسه و دانشگاه مربوط است و دیگر هیچ. قشر کتابخوان در جامعه ایرانی به شدت در اقلیت به سر می برد و بازار تقاضای کتاب هم به شدت پایین. جامعه ایرانی از همان دورانی که باید اهمیت کتاب و مطالعه را یاد بگیرد، اهمیت مدرک و حفظ کتاب های درسی را می آموزد. به جای مطالعه روزنامه، مجله و کتاب های مختلف، در سنین کودکی و نوجوانی با فشار خانواده و محیط های آموزشی به حفظ کتاب های درسی، نمره های بالا گرفتن و به دست آوردن مدرک های آموزشی تشویق می شود و مطالعه با کیفیت و مطالعه ای برای بیشتر دانستن و بیشتر آگاه شدن، جایی در تربیت آموزشی جامعه ایرانی ندارد. همین است که در بزرگسالی، زمانی که دانشگاه و مدرک گرایی تمام می شود، سهم مطالعه در زندگی ایرانی ها کم می شود و این فرهنگ در ادامه به نسل های بعدی منتقل می شود. جایی برای مطالعه در زندگی ما ایرانی ها از سنین پایین تعریف نشده و همین است که در سنین بالاتر و بلوغ هم برای مردمی که از کودکی آموزش ندیده اند، مطالعه اهمیتی ندارد. در کنار این تربیت نادرست و اشتباه و در این روزها، عوامل دیگری هم این ناهنجاری را تقویت می کنند؛ جامعه ایرانی در کمبود نکات مهم و دریافت های آگاه از زندگی، بیشتر به سمت ظاهرسازی و توجه به ظاهر پیش می رود و بازار تقاضای مراکز آرایشی آنقدر زیاد است و سود تاسیس چنین مراکزی آنقدر بالا که بازار عرضه هم به موازات آن بیشتر شده. از طرفی دیگر فضای مجازی و دنیای اینترنت هم در بستگی شرایط اجتماعی زندگی جوانان ایرانی، آزادی عمل و دسترسی را در اختیار این جوانان قرار می دهد که باعث می شود تا به جای مطالعه و خواندن کتاب هایی که آگاهی و دانش می آورد، درگیر مطالب طنز و شوخی هایی حتی ناخوشایند شوند و با چنین سرگرمی هایی، بیشتر اوقات زندگی خود را صرف مطالب و مواردی کنند که هیچ ارزش کیفی ندارد. میزان سرانه مطالعه، میزان تیراژ کتاب ها و میزان آگاهی مردم از آنچه که خواندن و آموختن واقعی به وجود می آورد، بسیار بسیار پایین است در حد فاجعه ای بزرگ. بخشی از این فاجعه از همان فرهنگ ناآگاه می آید و بخش دیگری هم از مدیریتی که بنیادین و نهادین، آموزش مطالعه را از سنین کودکی و نوجوانی در مدارس آغاز نمی کند و مدرک گرایی را در سیستم آموزشی تثبیت کرده. در هر صورت، چنین اتفاق ناخوشایندی، به آگاهی و دانش عمومی جامعه ایرانی، ضربه های جبران ناپذیری می زند و می توانیم بگوییم جامعه ایرانی به بیماری جدی و مهم بی سوادی، دچار شده است.
دوشنبه ، ۱۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]
-
گوناگون
پربازدیدترینها