تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1864642380
همه “درختانی” که لابلای سیاسی بازی های “ابتکاری” گم شده اند!/ راه حل جالب برای حفاظت از “درخت”
واضح آرشیو وب فارسی:اهواز نوین: اما چرا خانم ابتکار بهترین راه مقابله با قطع درختان را «واردات چوب» می داند؟ آیا استفاده از درختان قطع شده در دیگر کشورها، راهکار خوبی برای حل مشکلات زیست محیطی است؟ پیوند کوتاه این مطلب :به گزارش اهوازنوین به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ حفاظت از درخت ها و محیط زیست لابه لای شاخ و برگ های برجام، واردات بنزین، مجلس و سیاست گم شده است. «روز ملی درخت ها» یا همان روز درختکاری، در حالی از راه رسیده است که دولت امید، بذر بی تدبیری در حوزه محیط زیست می پاشد! چراکه هزاران اصله درخت در سال های اخیر در بی خبری و بی توجهی نهادهای دولتی قطع شده و هزاران صفحه و برگه از رسانه های مکتوب به انعکاس اخبار قطع درختان اختصاص یافته است؛ صفحات و برگه هایی که معمولا با قطع درخت تولید می شود! ۱۲ اسفندماه امسال، یعنی ۳ روز مانده به جشن «درختکاری»، پایگاه خبری زیست بوم از ریشه کن شدن و دفن ۱۵۰ اصله درخت به بهانه احداث سد شفارود پرده برداشت، این در حالی است که مقامات دولتی از ماه ها قبل وعده داده بودند هیچ درختی در این منطقه قطع نخواهد شد. ۳ هفته به عقب می رویم؛ ۲۵ بهمن ماه سال جاری بود که پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران از قطع ۱۱۰۰ درخت در اراضی طبیعی شهرستان آران و بیدگل خبر داد؛ درختانی که بنا به اذعان مقامات دولتی با اره برقی های صداخفه کن قطع شده بودند! دهم بهمن ماه نیز ۴۳ اصله درخت کهنسال در اطراف شهرستان گناباد قلع و قمع شد. فرماندار گناباد البته در این باره گفته است: «این کار بدون توجه به نظر ما انجام شده است»! همچنین دهم آبان ماه ۹۴، خبر قطع ۱۵۰۰ اصله درخت در شهرستان نظرآباد منتشر شد و یک مقام دولتی در این شهرستان علت این اتفاق را «کهولت و از دست دادن سن باروری درختان» اعلام کرد و البته توضیح داد قرار بوده است درختان جوان به جای آنها کاشته شود! آمار قطع درختان آنقدر زیاد است که نمی توان در یک گزارش رسانه ای به تمام آنها اشاره کرد اما وجه مشترک بیشتر این اتفاقات تلخ این است که نهادهای دولتی مرتبط با محیط زیست معمولا چند قدم عقب تر از این حوادث هستند! آنها چند روز و حتی چند هفته با تاخیر متوجه قطع گسترده درختان می شوند و البته زمانی که از این حوادث مطلع می شوند به چند مصاحبه و اظهارنظر کلیشه ای برای سلب مسؤولیت از خود اکتفا می کنند. یک پیشنهاد ابتکاری! در میان اظهارات عجیب و غریب مقامات دولتی می توان به اظهارنظر و پیشنهاد جالب معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست در ۲۲ دی ماه ۹۴ اشاره کرد که راهکار مقابله با قطع گسترده درختان را «واردات چوب» دانسته است: «تا زمانی که مشکل تامین چوب مورد نیاز حل نشود قطع بدون مجوز درختان هم ادامه می یابد… مساله تسهیل واردات چوب را مطرح و دنبال کرده ایم، ما به دلیل مشکلاتی که در زمینه واردات چوب از جمله بحث قرنطینه و مشکلات دیگر وجود دارد، متاسفانه واردات چوب را به حد کافی نداریم در حالی که واردات چوب می تواند مشکلات تقاضا را کم و حتی رفع کند و از این طریق ما برداشت غیرمجاز و تخریب جنگل را نداشته باشیم…!» این اظهار نظر البته موجی از واکنش ها و انتقادهای حامیان محیط زیست را به دنبال داشت و تعدادی از کاربران اینترنتی اینچنین در کامنت های خود ذیل این خبر، به پیشنهاد خانم ابتکار واکنش نشان دادند و البته پیشنهادات جایگزین بهتری هم به او ارائه کردند: «واردات چوب؟! واقعا واردات چوب بهترین گزینه است؟ مگر جنگل های ما فقط هوای کشور ما را پاک می کنند؟ مگر جنگل های سایر کشورها در اتمسفر دیگر قرار دارند؟! جنگل کاری و پرورش درخت را کنار بگذاریم و واردات چوب را آغاز کنیم؟ تا به طور غیرمستقیم عامل نابودی زمین پاک شویم؟… سلام خانم دکتر! به نظرم صرف واردات چوب راه حل درازمدت قابل اتکایی برای حفاظت از جنگل نمی تواند باشد. بلکه با یک نگاه سیستمی همچنین نگاه بلندمدت شاید سیاست گذاری کاشت درخت در کنار واردات می تواند منطقی تر باشد… بهتر است به جای واردات چوب فناوری تولیدات مشابه را وارد کنیم. مثل تهیه کاغذ از ساقه نیشکر … واقعا این فکرهای بکر شخصا به نظرتان می رسد یا از دیگر وزرا و مدیران هم کمک می گیرید؟!… وای خدای من! نمی شود فکر دیگری کرد؟ دیگر همین مانده که چوب از چین وارد شود… باید فامیلی بعضی ها عوض شود و بشود آقا یا خانم واردات!… از این همه شعار دادن خسته نشدید؟… وقتی چیزی از مدیریت محیط زیست نمی دانید لطفا پست ریاست سازمان محیط زیست را قبول نکنید…». سابقه واردات چوب! اما چرا خانم ابتکار بهترین راه مقابله با قطع درختان را «واردات چوب» می داند؟ آیا استفاده از درختان قطع شده در دیگر کشورها، راهکار خوبی برای حل مشکلات زیست محیطی است؟ مگر مقامات دولتی محیط زیست مدعی کسب مدال ها و عناوین جهانی در حوزه محیط زیست نیستند؟ پس چرا پیشنهادی می دهند که تحقق آن مستلزم وارد شدن خسارت به محیط زیست کشورهای دیگر است؟ البته «واردات چوب»، عنوان ناآشنایی برای رسانه ها نیست! نیمه خردادماه سال گذشته بود که پایگاه های خبری جهان نیوز و عصرامروز با انتشار اسنادی، از دست داشتن همسر یک مقام دولتی در «واردات چوب» خبر دادند و نوشتند: «سیدمحمد. هـ همسر میم. الف، به همراه همسر خود و چند نفر از دوستان شان در سال ۱۳۶۹ شرکتی را در زمینه صادرات و واردات تاسیس می نمایند. این شرکت بعد از مدتی تغییر نام می دهد و در تاریخ نهم آبان ۱۳۷۱ قراردادی برای تامین ۴۰۰۰ مترمکعب چوب روسی مورد نیاز استانداری تهران منعقد می شود…». قطع هزاران اصله درخت در سال های اخیر گویای این واقعیت است که برخی مدیران و مقامات حوزه دولتی محیط زیست به درستی در این جایگاه قرار نگرفته اند و توان سیاسی آنها بیش از فکر و اندیشه اجتماعی این افراد برای حل معضلاتی است که حوزه محیط زیست کشور را رنج می دهد. ۱۵ اسفندماه، روز درختکاری است اما بسیاری از روزهای سال را باید روز دفن، قطع و ریشه کنی درختان دانست! درختانی که بسیاری از آنها شناسنامه دارند و اصیل و کهن هستند اما قربانی شعارهای پوچ و بی برنامگی مدیران بی تدبیر می شوند. منبع: وطن امروز
شنبه ، ۱۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اهواز نوین]
[مشاهده در: www.ahvaznovin.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها