محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831586816
دیوید بووی، مردی که دنیا را نفروخت
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
دیوید بووی، مردی که دنیا را نفروخت
یک ماهی می شود که از مرگ «دیوید بووی» (David Bowie) می گذرد؛ هنرمند افسانه ای که رسانه های بسیاری در جهان با نوشتن مطالب گسترده ای از او به عنوان یکی از پیش روترین موسیقی دانان نیم قرن اخیر یاد کردند.
مجله روشن - امین بهاری: یک ماهی می شود که از مرگ «دیوید بووی» (David Bowie) می گذرد؛ هنرمند افسانه ای که رسانه های بسیاری در جهان با نوشتن مطالب گسترده ای از او به عنوان یکی از پیش روترین موسیقی دانان نیم قرن اخیر یاد کردند.
او ستاره ای بزرگ در موسیقی پاپ بود که به مدد توانایی بالا در آهنگ سازی و ترانه سرایی، چهره شاخص و متفاوتی از خود ارائه کرد. بووی در طول نزدیک به نیم قرن فعالیت، تصویر یک هنرمند تمام عیار در عرصه موسیقی راک بود که با مرگش «موزیک بازان» بسیاری را در جهان غصه دار کرد اما دیوید بووی چرا مهم بود و چرا باید او را شناخت؟
مردی که دنیا را نفروخت
دویدو بووی برای آنها که موسیقی پاپ را گوش می دهند تا چند دقیقه ای سرگرم باشند، تا حدودی خوب است اما برای آنها که مطالبات بیشتری از موسیقی دارند، گزینه بهتری است. با این که آلبوم آخر او فروش موفقی تا این جای کار داشته اما اثر متعارفی برای مخاطبان موسیقی پاپ نیست. او در آخرین آلبومش هم ایده های خاص خودش را دارد که فضایی مالیخولیایی به اثرش داد.
شکل های مختلف خوانندگی او محل بحث و نظر مفصل تری است اما همین را از ما داشته باشید که اگر طالب آشنا شدن با یکی از مهمترین ستاره های تاریخ موسیقی راک هستید، حتما آلبوم هایی از بووی را در برنامه موزیک گوش کردن تان بگذارید. کسی که «لو رید» (دیگر هنرمند افسانه ای دهه 1960 که سال 2014 درگذشت) درباره اش گفته: «او همیشه تغییر می کند. پس، از آنچه انجام می دهد خسته نمی شوید. من واقعا عاشق کاری هستم که دیوید انجام می دهد و همیشه دوست دارم با او کار کنم. پس خوشحالم که او هنوز کار می کند و به کار کردن علاقمند است.»
نکته تاسفبار این است که حالا دیگر هیچ کدام از آنها نیستند تا کار کنند. دیوید بووی ستاره ای نامتعارف حتی در دوران نامتعارف موسیقی پاپ (یعنی دهه های طلایی 1960 و 1970) بود. برای شنیدن آثار او باید اول با دیدگاه و نوع زندگی اش آشنا شوید. بووی در نوجوانی چشم چپش آسیب دید و همیشه در تشخیص رنگ ها مشکل داشت چون چشم چپ او با وجود معالجاتی که روی آن انجام شد، همه چیز را با ته رنگی از قهوه ای می دید. او دریافت متفاوتی از هستی داشت و این مسئله در آثارش هم نمود دارد. مثلا از دیدن «اودیسه فضایی 2001» «کوبریک» به این نتیجه می رسد که تکنولوژی رخ هولناکی هم دارد و در 22 سالگی ترانه نبوغ آمیز «عجایب فضایی» را می سراید و برای آن ملودی درخشانی می نویسد؛ قطعه ای که هنوز هم یکی از بهترین آثار تاریخ راک است.
بووی یک پرفرمر یا اجراکننده قهار است. او با کارگردان های بزرگی کار کرده و با وجود این که تمایلی به حضور جدی در سینما نداشت اما همکاری با کارگردان های صاحب نام از «ویوید لینچ» گرفته تا «کریستفر نولان»، از او چهره بسیار موفقی در مقابل دوربین به یادگار گذاشته است.
او از همان جوانی، وجهی از نمایش را به موسیقی خودش آورده بود. از یک طرف ترانه هایش اغلب قصه و شخصیت داشتند؛ مثل «میجر تام» و «ژیگی استارداس» که قهرمان چندین قطعه و آلبوم او بودند. از طرف دیگر نمود درخشان این وجه نمایش روی صحنه و در هنگام اجرای او اتفاق می افتاد.
بووی چطور موسیقیدان شد؟
دیوید بووی سال 1947 و دو سال پس از پایان جنگ جهانی دوم به دنیا آمد. نام اصلی اش «دیوید رابرت جونز» بود و بعدها نام خانوادگی خود را به «بووی» تغییر داد تا با «دیوی جونز» گروه پاپ راک آمریکایی «مانکیز» اشتباه گرفته نشود.
وقتی 9 سال داشت، پدر او که به موسیقی علاقمند بود، صفحه هایی از «فتس دومینو»، «چاک بری» و به ویژه «لیتل ریچارتد» را در خانه گوش می داد که تاثیر آنها در کارهای بعدی بووی مشهود است از 7 سالگیج تا 12 سالگی، بووی در دورن اوج موسیقی «راک اند رول» گذاشت و بسیار متاثر از این جریان بود. البته او در این دوران موسیقی «جَز» هم می شنید.
کریسمس سال 1959، وقتی او دوازده ساله بود، مادرش یک ساکسیفون پلاستیکی برایش خرید و چندی بعد در همین سال بود که بووی نوازندگی ساکسیفون را آغاز کرد. او در سال 1962، یعنی در همان 15 سالگی، نخستین گروه خودش با نام «Kon-rads» را تشکیل داد و در سال 1964 نخستین قطعه ضبط شده اش را تحت نام همین گروه منتشر کرد. بووی چندی بعد از این گروه جدا شد و بعد از مدتی نوازندگی در کلوب های شبانه و گروه های مختلف، نخستین آلبوم خود با نام «دیوید بووی» را در سال 1967 روانه بازار کرد.
«عجایب فضایی» دومین آلبوم او بود که در انگلستان منتشر شد و بی بی سی از موسیقی این آلبوم برای تصاویر فرود در ماه استفاده کرد. آخرین آلبوم او هم «بلک استار» نام دارد که درست دو روز پیش از مرگش در تولد 69 سالگی او منتشر شد. بووی روز 10 ژانویه در منهتن نیویورک، به دلیل بیماری سرطان درگذشت.
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها