واضح آرشیو وب فارسی:گراشنا: هفت برکه (گریشنا): داوران دوازدهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه کل نحوه برگزاری این جشنواره را ستودند. به نظر میرسد داوران از سطح آثار داستانی ارسالی راضی هستند اما در مورد بخش های مستند و تجربی توقعات آنان برآورده نشده است. متن بیانیه پایانی داوران را مهدی نادری ۱۴ اسفندماه در آیین اختتامیه جشنواره خواند: دوازدهمین جشنواره ی فیلم کوتاه کل گراش به پایان می رسد. تا دقایقی دیگر. آفرین به برگزارکنندگان مهربان و سخت کوش اش که در شهر خیرین بزرگ و بخشندگان با ایمان و دست به کار خیر ، به افق بزرگ گسترش فرهنگ و سینما در جوان ترین کشور دنیا دست به کارند. شگفتا که انگیزه ی شما نه پول است و نه نام و ریا. تجربه ی گشتی در عالم، به قطع، سرمایه داران و خیرین و البته مسئولان را به اهمیت و بزرگی کارتان متوجه تر خواهد نمود. جشنواره ی کل گراش به قطع یقین از نظر هنر مستقل و جشنواره ی فرهنگی و مردم نهاد در ایران یگانه و بی مثال است . اما درباره ی آثار راه یافته و داوری شده ی این جشنواره: دوستان فیلمساز در طول سه روز مداوم، ما سه نفر، سی و هفت فیلم شما را به دقت دیدیم و گاه در اتاق نمایش فیلم های شما فراموش مان می شد که به گراش آمده ایم، زمان و زمین از یادمان می رفت و آنچه بود گاه تحسین دقت و شجاعت شما و گاه افسوس از دست رفتن موقعیت و معانی و ساختارهای موجود در آثار شما بود. به هر حال این شما بودید که قصه گویی، واقع نگاری و تجربه گرایی را آزمودید. ما دیدیم و اندیشیدیم، حرص خوردیم و خندیدیم و گاه اشک بر گونه غلتاندیم. آنچه امروز در مقام داوری و پس از سال ها تجربه در عرصه سینما به مثابه ی امر اندیشمندانه تحصیل کرده ایم ما را بر آن داشته تا چند نکته را با شما در میان گذاریم: اول این که واقعیت محض تنها و تنها همچون مواد خامی عاری از اهمیت است تا زمانی که هنرمند با تفسیر خلاقه ی خود از آن واقعیت محض، معانی نهفته در آن و زوایای پنهانش را همچون یک دیده بان به جامعه نشان دهد. این چنین است که سینمای مستند از روزنامه نگاری و خبرنگاری جدا شده و تاثیری تا ابد ماندگار بر ذهن بیننده ی خود خواهد گذاشت. اغلب آثار راه یافته به بخش مستند می توانند طور دیگری مشاهده و پردازش شوند. همچنین است درباره ی سینمای تجربی که البته به هیچ وجهی تعریف یگانه ای ندارد و معادله ناپذیر است و البته شاید بهتر می توانیم بگوییم که سینمای تجربی چه چیزی نیست. و بتوانیم آنچه که نیست را به اجمال اشاره کنیم. بله، سینمای تجربی بر خلاف سینمای روایی و داستانگو نه برای عامه که برای خود سینماگران و کنشگران عرصه ی سینما است، آنها که همچون دانشمندان و پزشکان و داروسازان جان خود را برای کشف عرصه های ناپیدای دانش به خطر می اندازند و گاه خود را قربانی ولی جان بشریت پس از خود را نجات می دهند. سینماگر تجربه گرا محافظه کار و سرگرم ساز نیست، از تمسخر و حذف نمی ترسد و به جای گسترش مخاطبان خود، به گسترش زبان سینما می اندیشد. شاید بتوان ازین منظر، فرم های ویژه و خیره کننده ی سینما را مدیون شجاعت تجربه گرایان دانست. امیدواریم دست های خالی سینمای تجربی روزی پر شود و شکل فرتوت و پیکر کم رمق سینمای مان را خون تازه دهد. اما سینمای کوتاه این دوره از جشنواره ی فیلم کل گراش بر خلاف ندرت آثار خوب در دو بخش دیگر دچار کثرت آثار خوب داستانی است. روی همرفته و با توجه به سطح امکانات موجود و عدم اهتمام مسئولین در حمایت از فیلمسازان منطقه ی جنوب، بایستی گفت تا اینجای کار سینما زنده است گرچه سینماگر جوان همچنان منتظر پاسخ به مطالبات طبیعی اش از مسئولین است. با احترام، آیدا پناهنده ، مجید برزگر ، مهدی نادری هیات داوران دوازدهمین دوره ی جشنواره ی فیلم کوتاه کل گراش
شنبه ، ۱۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گراشنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]