واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: البته ایران در این زمینه با رقیب بزرگی به نام روسیه روبرو است. مطالعات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۳، اروپا ۲ر۴۳ از گاز، ۸ر۳۱ از نفت و ۷ر۲۶درصد از زغال سنگ مورد نیاز خود را از روسیه وارد کرده است. این مقدار واردات درآمدی معادل ۵۱۵ میلیارد دلار برای روسیه داشته و بیش از ۵۲درصد درآمد بودجه روسیه را فراهم کرده است. با توجه به اقدامات ضد غربی روسیه، اروپایی ها بی میل نیستند که از نیاز خود به این کشور کم کنند و اجازه ندهند روسیه گلوگاه اقتصادی آنها را در دست داشته و از آن به عنوان اهرم فشار علیه آنها استفاده کند. به نظر می رسد، اروپا به خرید نفت و گاز از ایران علاقه مند است و ایران هم باید از این فرصت در جهت منافع ملی خود استفاده کند و بخشی از نفت و گاز بازارهای پرکشش و گسترده اروپا را تا جایی که حساسیت و واکنش تند روسیه را برنیانگیزد، تأمین کند. با توجه به این موضوع، سرمایه گذاری گسترده در حوزه گاز هم بسیار راهبردی، به صرفه و اقتصادی است. ایران با در اختیار داشتن ۳۰ درصد از ذخایر گاز جهان به نخستین دارنده این محصول در سراسر دنیا تبدیل شده است. چرخه طبیعی اقتصاد جهانی، نیازمند حضور قوی و مؤثر ایران در بازار جهانی انرژی است. کارشناسان بر این باورند تحولات زیست محیطی و لزوم کاهش گازهای گلخانه ای سبب شده که در میان سه عامل انرژی؛ یعنی زغال سنگ، نفت و گاز، آینده جهان متعلق به گاز باشد. زیرا گاز پاک ترین انرژی فسیلی است. طبق پیش بینی ها تا سال ۲۰۴۰ سهم نفت از ترکیب انرژی جهان از ۳۴درصد کنونی به پایین تر از ۳۰ درصد خواهد رسید و سهم گاز از ۲۱به۲۷ درصد افزایش خواهد یافت. ایران با داشتن بیشترین ذخایر گاز جهان می تواند از این فرصت استفاده کرده و از طریق لوله و گاز مایع، گازش را به کشورهای همسایه، آسیای شرقی و حتی اروپا صادر کند. در عین حال باید صادرات را به نفت و گاز محدود نکرد و به سایر حوزه های اقتصادی تسری داد. زیرا برای توسعه کشور صرفاً نمی توان به این دو ماده متکی بود. تجربه نشان داده که کاهش ناگهانی قیمت جهانی سوخت های فسیلی سبب بی ثباتی اقتصادی خواهد شد و باید تدبیری اندیشید که کشور به سمت درآمدهای ثابت و پیش بینی پذیر از راه صادرات کالاهای صنعتی و غیرنفتی برود. به این جهت، ایجاد زیرساخت های لازم برای تقویت پتروشیمی بسیار ضروری است. اگر صنایع پتروشیمی قدرتمند شوند، می توان به جای خام فروشی نفت و گاز آنها را در داخل کشور به کالاهای مورد نیاز کشورهای همسایه و جهان تبدیل و سپس صادر کرد. همچنین توسعه بخش های کشاورزی، باغداری، دامداری، صنایع دستی و دیگر بخش های مولد کشور لازم است. صاحب نظران متفق القول هستند که مهم ترین راه توسعه ایران، افزایش صادرات غیرنفتی و کاهش میزان واردات است. اما مشکل آن است که هیچ متولی مشخصی برای این حوزه وجود ندارد و از بخش خصوصی گرفته تا شمار زیادی از شرکت های دولتی و شبه دولتی در آن نقش دارند. تعدد نهادهای متولی، سبب بروز ناهماهنگی، تعارض و تداخل در حوزه مدیریت صادرات و واردات شده و دولت برای پایان دادن به این آشفتگی و ایجاد تمرکز باید نهاد ویژه ای را ایجاد کند. مشکل بزرگ دیگر ایران، فقدان بازاریابی مدرن است. امروزه در همه کشورهای صنعتی، بازاریاب های متخصص و مجرب با مطالعه رفتار مصرف کنندگان راهکارهای علمی لازم را برای تولید کالای مطلوب و با کیفیت به تولید کنندگان می دهند. در شرایط امروز، صادرات کشور بیش از هر چیز نیازمند استفاده از تجربه بازاریابان بزرگ و موفق جهانی است و باید از دانش و تجربه آنان بهره برد. ادامه دارد
سه شنبه ، ۱۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]