واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: جوان ترین ورزشکار کاروان پارالمپیک که از حضور در مسابقات تیر و کمان جهانی آلمان مجوز حضور در این کاروان را به دست آورد در تلاش برای کسب بهترین نتیجه در ریودوژانیرو است.به گزارش خبرگزاری مهر ، سال ۸۶ و در اثر یک سانحه رانندگی مسیر زندگی اش به طور کلی تغییر کرد. ۸ ساله بود که در جاده تهران – قم دچار این سانحه شد و به خاطر آن از هر دو پا (زانو به پایین) با معلولیت مواجه شد. این سانحه و معلولیت اگرچه ابتدا عاملی بازدارنده برای خیلی از فعالیت ها و از جمله ورزش حرفه ای بود اما در نهایت وی را در مسیر جدیدی از زندگی قرار داد که به واسطه حرکت در آن به نقطه ای رسیده که ایستادن در آن آرزوی خیلی هاست؛ کسب سهمیه پارالمپیک آن هم به عنوان جوان ترین ورزشکاری که در تاریخ ورزش کشور موفق به انجام این مهم می شود. صحبت از محدثه کهنسال با سایت کمیته ملی پارالمپیک است؛ ورزشکاری که با ژیمناستیک به ورزش ورود کرد اما امروز آماده می شود تا در مسابقات تیر و کمان پانزدهمین دوره مسابقات پارالمپیک شرکت کند آن هم در شرایطی که در مجموع سه سال از ورودش به تیر و کمان می گذرد و مهم تر اینکه در دومین حضورش در رقابت های بین المللی مربوط به این رشته موفق به کسب سهمیه بازی های پارالمپیک شد. با کسب این سهمیه، کهنسال تمام تمرکز خود را روی تمرینات و اردوها معطوف کرده تا از حضور در میادین ریو به آنچه می خواهد دست یابد؛ هدفی که این کماندار طی گفتگویی کامل با سایت کمیته ملی پارالمپیک در مورد آن توضیح داد: سایت پارالمپیک: شاید بهتر باشد گفتگو را از روز خوشایندی آغاز کنیم که در مسابقات جهانی ۲۰۱۵ آلمان موفق به کسب سهمیه پارالمپیک در بخش ریکرو شدید. دقیقا چه حسی داشتید؟ - خب البته که خیلی خوشحال شدم اما بیشتر به این دلیل که جواب اعتماد مسئولان و مربیان و خانواده ام را دادم. در مجموع کسب سهمیه برای من اتفاق خیلی دور از دسترسی نبود. این فکر را می کردم که بتوانم به چنین موقعیتی برسم چون از روزی که وارد تیر و کمان شدم خیلی تلاش کردم تا بتوانم به بهترین جایگاه های مربوط به این رشته برسم. چه شد که تیر و کمان را برای فعالیت حرفه ای در ورزش انتخاب کردید؟ - شروع فعالیت های ورزشی من البته با رشته ژیمناستیک بود؛ در این رشته خیلی هم حرفه ای کار می کردم طوری که در بیشتر مسابقات کشوری صاحب مدال شدم اما بعد از تصادفی که داشتم و برای ورود دوباره به ورزش، تیر و کمان را انتخاب کردم. البته ورود به این رشته هم خیلی راحت انجام نشد. من در ووشو و شنا هم فعالیت هایی داشتم اما بعد از تصادف و وقتی اصرار خانواده ام را برای روی آوردن دوباره به ورزش دیدم، ابتدا به باشگاه های تیر و کمان رفتم. در وهله اول اما این رشته خیلی توجه من را جلب نکرد به خصوص اینکه با ژیمناستیک تفاوت های زیادی داشت و جنب و جوش آن کمتر بود اما در جریان مراجعه به باشگاه های مختلف، شرایط یک باشگاه در پونک و به خصوص استادان و مربیان تیر و کمان آن باشگاه خیلی نظرم را جلب کرد. این اتفاق اواخر سال ۹۰ افتاد و از آن زمان وارد این رشته شدم. کمی هم از سانحه رانندگی که مسیر زندگی شما را تغییر داد، بگویید. - سال ۸۶ یعنی وقتی تنها ۸ ساله بودم در جاده تهران – قم همراه با خانواده دچار یک سانحه رانندگی شدیم. به جز من، مادر و خواهرم هم در این سانحه آسیب دیدند اما شرایط من بدتر بود طوری که از هر دو پا و ناحیه زانو به پایین با مشکل مواجه شدم. بعد از آن تصادف تا چند سال خانه نشین بودم و فقط درس می خواندم اما به اصرار خانواده دوباره به ورزش کشیده شدم. بعد از ورود به رشته تیر و کمان چقدر طول کشید که ملی پوش شدید؟ - خیلی زمان نبرد؛ من خیلی زود در این رشته جا افتادم البته تمریناتم را مستمر و جدی دنبال کردم طوری که یک سال بعد ملی پوش شدم. الان هم یک سال و نیم است که افتخار حضور در تیم ملی کشورم را دارم. در این مدت در چند رویداد برون مرزی شرکت داشتید و از چندمین حضور موفق به کسب سهمیه پارالمپیک شدید؟ - مسابقات آسیایی ۲۰۱۳ تایلند و مسابقات جهانی ۲۰۱۵ آلمان تنها رویدادهایی هستند که طی این مدت با تیم ملی در آنها شرکت کرده ام که از حضور در آلمان هم موفق به کسب سهمیه شدم. در این رقابت ها من در میان ۳۷ کماندار شرکت کننده و به خاطر ثبت رکورد خوب صاحب سهمیه شدم. اینکه شما در دومین حضور برون مرزی موفق به کسب سهمیه شدید موفقیت بزرگی است؛ برای تکمیل این موفقیت چه برنامه ای دارید؟ یعنی در واقع چه هدفی را برای پارالمپیک ریو دنبال می کنید؟ - فقط می خواهم به گونه ای در بازی های پارالمپیک حاضر شوم که وقتی روزی به عقب بازگشتم از کارم و عملکردی که داشتم رضایت داشته باشم. برای من این رضایت از خود مهم ترین هدف است. یعنی هدفی برای کسب مدال ندارید؟ - به هر حال کسب مدال هم به نوعی یعنی موفقیت؛ برای من هم مدال آوری آن هم در پارالمپیک مهم است. به خصوص اینکه تا الان مدالی از تیر و کمان ندارم چون اعزام زیادی در این رشته نداشته ام؛ تا به امروز فقط دو اعزام برون مرزی برای تیر و کمان داشته ام و تا قبل از پارالمپیک ریو هم فقط در یک رویداد (مسابقات جهانی چک) شرکت می کنم؛ با این اوصاف برایم مهم است که در ریو مدال بگیرم اما در مجموع و بالاتر از هر هدفی، این هدف را دنبال می کنم که از خودم در میادین پارالمپیک راضی باشم. برای رسیدن به این هدف برنامه های تمرینی را چگونه دنبال می کنید؟ - هر ماه ۱۰ تا ۱۲ روز همراه با دیگر اعضای تیم ملی تیر و کمان جانبازان و معلولان اردو و تمرین داریم. خیلی حرفه ای و در کنار دیگر اعضای تیم، هم تمرین اختصاصی تیر و کمان را دنبال می کنم و هم بدنسازی انجام می دهم. خارج از اردو هم طبق برنامه مصوب تیم ملی تمرینات را منظم دنبال می کنم. در تیم ملی تیر و کمان به غیر از سمیه عباسپور همه صاحب سهمیه پارالمپیک شده اند. تمرین با این کمانداران چگونه است؟ - ما در تیم ملی تیر و کمان همه با هم دوست هستیم. البته فاصله سنی من با بقیه خیلی زیاد است اما در کل هیچ وقت فکر نکردیم که جدا از هم هستیم؛ دوستانه تمرین می کنیم اما در بین همه کمانداران، من با زهرا نعمتی دوستی بیشتری دارم. من از ایشون درس های زیادی گرفته ام و خوشحالم که هم تیمی وی هستم. و در پایان هدف نهایی شما در ورزش چیست؟ - بالاخره من هم مثل همه ورزشکاران اهداف زیادی دارم. به پارالمپیک رسیدم اما در مجموع این هدف را دنبال می کنم که در هر رویدادی عملکردی قابل قبول ارائه کنم و با موفقیت هایم موجب سربلندی ایران بشوم.
سه شنبه ، ۱۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]