تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862319110
آینده طرح تحول سلامت ، مبهم و پرخطر
واضح آرشیو وب فارسی:خبر پرداز: بنا به اعلام داروغذا، سپید در گزارشی نوشت: طرح تحول سلامت با بودجه تقریبی هفت هزار میلیارد تومان در ابتدای سال 1393 شروع شد. در مرحله اول این طرح، بخش زیادی از بودجه به مردم و بیمارستان ها اختصاص یافت. حدود نه میلیون نفر از افراد فاقد بیمه، بیمه شدند، فرانشیز بیمارستانی از 10درصد به 6درصد کاهش یافت، حفاظت مالی از بیماران صعب العلاج صورت گرفت، خدمات هتلینگ بیمارستانی بهتر و ارجاع مردم به بیرون از بیمارستان ها برای خرید تجهیزات و انجام آزمایشات کمتر شد. در مرحله دوم مقداری از منابع طرح، صرف ساخت و تجهیز خانه های بهداشت گردید. اقدامات مرحله اول و دوم که تماما در بخش دولتی انجام شده بودند باعث ایجاد رضایت نسبی در دولت، مجلس و مردم شد هر چند گزارش شفافی منتشر نشد که نشان دهد چه پولی خرج شده است و چه چیزی به دست آمده است. بالا بردن تعرفه ها، انحراف در تبیین نیاز سرخوشی ناشی از اقدامات مرحله اول و دوم طرح دیری نپایید. وزارت بهداشت که از قبل مشخص نکرده بود طرح تحول سلامت چند مرحله دارد، وارد مرحله سوم طرح شد. در این مرحله که با شعار واقعی کردن تعرفه ها و حذف زیرمیزی شروع شد، کتاب ارزشهای نسبی خدمات درمانی (کتاب تعرفه ها) به سرعت و در هماهنگی با سازمان نظام پزشکی و انجمن های پزشکی اصلاح شد. در اصلاح کتاب ارزش های نسبی، بنا به گفته وزارت بهداشت تعرفه های درمانی 2/2 برابر شد. مستنداتی در دست نیست که وزارت بهداشت چگونه هزینه تمام شده خدمات را محاسبه نمود و به تعرفه های جدید رسید. این رشد ناگهانی تعرفه ها، علاوه بر رشدهای قبلی در سال 1393 بود. قبل از ابلاغ کتاب جدید تعرفه ها، تعرفه ویزیت پزشک عمومی 51درصد، پزشک متخصص 64درصد، هتلینگ 85درصد، آزمایشگاه و پاتولوژی 30درصد و خدمات پرتوپزشکی به طور متوسط 24درصد رشد کرده بودند. با اجرای کتاب جدید تعرفه ها، اندک اندک مشکلات جدیدی به وجود آمد: بیمه ها نتوانستند صورت حساب های بیمارستان ها را پرداخت کنند و تاخیر هشت ماهه در پرداخت های بیمارستانی رخ داد؛ مشکلی که هنوز به قوت خود باقی است. شنیده ها حاکی از آن است که سازمان تامین اجتماعی قرار است از بانک وام بگیرد و بدهی خود به وزارت بهداشت را پرداخت نماید. یعنی الان هم اصل مبلغ را بدهکار است و هم سود وام را! افزایش فوق العاده تعرفه ها، کاهش فرانشیز بستری را که در مرحله اول طرح در بیمارستان های دولتی اتفاق افتاده بود، بی اثر کرد. هر چند برآوردی در دست نیست اما به نظر می رسد مجموع پرداخت های مردم (بابت خدمات سرپایی و بستری) در دو بخش خصوصی و دولتی بیشتر شد. شکاف تعرفه خصوصی و دولتی، به نفع بخش خصوصی افزایش یافت و این مساله باعث افزایش پرداخت از جیب مردم در این بخش شد. سازمان تامین اجتماعی که بیش از 350 مرکز درمانی دارد مجبور گردید پرداختی به پزشکان را در مراکز خود بیشتر کند. بنابراین بار مالی مضاعفی را متحمل شد. افزایش نامتناسب و نامتعارف درآمد پزشکان که به دلیل اصلاح کتاب و بالارفتن تعرفه ها رخ داده بود، باعث نارضایتی دیگر کارکنان بیمارستان ها و حتی دیگر کارکنان دولتی مانند معلمان شد. بعدها وزارت بهداشت برای پاسخگویی به اعتراضات کارکنان، پرداخت کارانه به آنان را نیز به شدت افزایش داد و ناهمگونی و بی عدالتی دیگری به وجود آورد. بیمه های تکمیلی که حق بیمه خود را قبل از اصلاح کتاب دریافت کرده بودند در ایفای تعهدات خود عاجز شدند و بخشی از این بار را به مردم منتقل کردند. با گذشت چند ماه، سازمان نظام پزشکی که با افزایش تعرفه ها قول داده بود با زیرمیزی بگیران برخورد کند و تلفن 1690 را برای برخورد سریع با تخلفات تعرفه ای راه اندازی کرده بود موضع خود را آرام آرام عوض کرد و ادعاهای قبلی مبنی بر واقعی نبودن تعرفه ها را مجددا تکرار کرد. برخی پزشکان که به ازای هر واحد خدمت ارایه شده، دستمزد می گیرند برای تولید بیشتر انگیزه پیدا کردند بدون آنکه کیفیت خدمات به عنوان یک مساله مطرح باشد. خطر ارایه خدمات غیرضروری و تقاضای القایی افزایش یافت. به هر حال، منابع طرح تحول سلامت که در ابتدا به سمت بیماران و ارتقا وضعیت هتلینگ بیمارستان ها سوق یافته بود در فاز سوم به سمت پزشکان و کارکنان سوق یافت؛ همان چیزی که برخی منتقدان از آن به عنوان «ولخرجی و بی عدالتی» یاد می کنند. نقطه قوتی که به ضعف تبدیل شد در وضعیت نابه سامان اقتصاد کشور، طرح تحول سلامت در حال بلعیدن بخش مهمی از بودجه دولت و منابع هدفمندی یارانه هاست و همه مانده اند چگونه هزینه هایی را که وزارت بهداشت ایجادکرده تامین کنند. آخرین شنیده ها حاکی از آن است که وزیر بهداشت در نامه ای به رییس جمهور از وی خواسته است برای حل بحران تامین مالی طرح تحول سلامت، از هر روشی که صلاح می دانند هزینه های طرح را تامین نمایند. هزینه هایی که وزارت بهداشت ایجاد کرد ابتدا به بیمه ها احاله شد و حال که همگان فهمیده اند بیمه ها -چه با ادغام، چه بی ادغام- پولی ندارند، وزارت بهداشت توپ را به زمین دولت انداخته است. طرح تحول سلامت که به عنوان نقطه قوت دولت مطرح می شد حالا به یک چاه پرنشدنی تبدیل شده و برخی از کارشناسان به دولت روحانی هشدار داده اند که این وضعیت قابل ادامه نیست. فرافکنی مشکلات جدید علی رغم انتقادات وارده، وزارت بهداشت نظر دیگری دارد و مدعی است طرح تحول سلامت به اهداف غیرقابل راستی آزمایی خود دست یافته و برای ادامه راه صرفا با چالش تامین منابع مالی روبه روست. تعدد سازمان های بیمه گر و همچنین عدم جدایی صندوق درمان تامین اجتماعی از صندوق بازنشستگی دو دلیل اصلی ایجادکننده این چالش هستند. بیمه ها در پرداخت اسناد بیمارستانی تاخیر 8 ماهه دارند و این مهمترین دلیل وزیر بهداشت برای توجیه ادغام بیمه هاست. دلیلی که خود بخش اعظم آن را به وجود آورده است. البته عملکرد سازمان تامین اجتماعی در این رابطه بسیار سوال برانگیز است. اگر سازمان تامین اجتماعی منابع لازم را دارد، پس چرا مطالبات مراکز درمانی تا این حد معوق مانده است؟ اگر منابع لازم را نداشته یا ندارد پس چرا چنین تعهدات بزرگی را در اصلاح کتاب جدید تعرفه ها پذیرفته است؟ وزیر بهداشت، «بیمه ها» را پاشنه آشیل طرح تحول سلامت معرفی کرده و وزارت بهداشت با تبلیغات فراوان سعی در القا این مطلب دارد که تجمیع بیمه ها، نقش کلیدی در موفقیت طرح تحول سلامت داشته و اولویت اصلاحات نظام سلامت است. اما در عمل، در مورد مساله تجمیع، هنوز یک صفحه مطلب منتشر نشده که پژوهشگران بفهمند منظور وزارت بهداشت از تجمیع دقیقا چیست. اهداف وزارت بهداشت از تجمیع بیمه ها به نظر می رسد وزارت بهداشت در قامت ارایه دهنده دولتی و ذینفع در بخش خصوصی، از مطرح کردن بحث تجمیع بیمه ها و جدایی صندوق درمان تامین اجتماعی از سایر خدمات این سازمان دو هدف را دنبال می کند: الف- هدف کوتاه مدت: در کوتاه مدت (یک تا سه ساله) در پی به دست آوردن منابع مالی جدید -بخصوص از سازمان تامین اجتماعی- برای تامین مالی طرح تحول سلامت است. وزیر بهداشت مکررا به این نکته اشاره می کند که منابع سهم درمان تامین اجتماعی برای درمان خرج نشده و بخشی از آن صرف خدمات بازنشستگی و غیره شده است. جدایی سهم درمان از منابع تامین اجتماعی باعث می شود منابع درمان در جای خود خرج شود. به فرض که این گفته درست باشد، اگر سازمان تامین اجتماعی سهم درمان را به جای خود بازگرداند در قسمت بازنشستگی دچار کسری خواهد شد! بنابراین در بهترین حالت وزارت بهداشت به دنبال حل مشکل خود و ارجاع مشکل به سازمان تامین اجتماعی و به تبع آن دولت است. در هر حال پول نیست یا کم است و وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر نه به فکر مدیریت منابع بلکه به فکر کسب هر چه بیشتر منابع خود هستند، به هر روش ممکن. ب- هدف بلندمدت: به نظر می رسد هدف درازمدت (دو تا پنج ساله)، تضعیف سمت خریدار و تعیین قیمت خدمات توسط ارایه دهندگان (وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی) به بهانه اعمال تولیت است. به همین دلیل از تغییر ترکیب «شورای عالی بیمه» سخن گفته می شود، بدون آن که به ضرورت حضور متعادل خریداران و مردم در ترکیب این شورا و همچنین افزایش قابلیت علمی و فنی این شورا در محاسبه هزینه تمام شده خدمات، اشاره شود. آرایش سیاسی در دو طرف ماجرا (وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی به عنوان ارائه دهندگان خدمات و سازمان های بیمه گر به عنوان خریدار خدمت)، حاکی از آن است که وزارت بهداشت در آینده نزدیک به هر دو هدف دست پیدا خواهد کرد. ناگفته پیداست که چه خطری در ورای این اهداف نهفته است. «بخش خصوصی درمان» و خود «درمان» بخش عمده ای از بودجه خانوارها و بودجه سلامت کشور را خواهند بلعید بدون آنکه اثر متناسبی در ارتقا سلامت مردم داشته باشند.
شنبه ، ۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر پرداز]
[مشاهده در: www.khabarpardaz.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها