واضح آرشیو وب فارسی:روزنو: روز نو : 40 روز از درگذشت رضا نداف احدی، بازیکن بزرگ فوتبال ایران و استقلال گذشت. ستاره ای که سال ها قبل در مستطیل سبز با توانمندی های تکنیکی، به خصوص پای چپ توانمندش در کنار اخلاق و رفتار مثال زدنی اش، الگوی بزرگ بود و در تیم های استقلال تهران و تیم ملی ایران خوش درخشید. بازیکنی که حتی در فوتبال باشگاهی آلمان نیز با حضور در تیم روت وایس اسن، قابلیت های بسیارش را مطرح کرد و باعث شد تا نشریه فوتبال آلمان یعنی کیکر به تعریف از او پرداخته و لژیونر کشورمان را الماسی درخشان و بازیکنی که گل های مدرسه ای می زند، برشمارد. به بهانه 40 روز از درگذشت چنین ستاره ارزشمندی، تلاش بسیار شد تا با مربی او در تیم آلمانی صحبت کنیم. کسی که خود در روزگار جوانی بازیکن خط آتش تیم ملی آلمان بوده، در جام ملت های 1980 در ایتالیا قهرمان شده و در جام جهانی 1982 اسپانیا زوج خط حمله قدرتمندی را در کنار کلاوس فیشر ساخته بود. این قهرمان دیروز و مربی 3 دهه اخیر کسی جز «هورست هروبش» کاپیتان دهه 80 تیم هامبورگ نیست که اکنون سکان هدایت تیم ملی جوانان آلمان را در اختیار دارد. شخصیتی که در مورد احدی اظهارداشت:احدی در تمرینات هر وقت فرصتی به دست می آورد، دریبل می زد... به راحتی بازیکنان را با دریبل، جا می گذاشت. می دیدم وقتی این کار را می کند، چقدر شاد می شود...من هم سعی می کردم از انرژی که به خاطر این شور و شعف، حاصل می شود، به او توصیه کنم توان فردی خارق العاده اش را برای پیشبرد کار تیم، استفاده کند. وی در گفت وگویی در مورد رودی فولر ایران سخن گفت... *آقای هروبش،صحبت با شما باعث خرسندی است. اما متاسفم که این مصاحبه در زمانی انجام می گیرد که اتفاقی تلخی در فوتبال ایران روی داده است. واقعه ای که حتی به نحوی به شما نیز مربوط می شود. زمانی که 30 سال قبل مربیگری را شروع کردید و مربی تیم روت وایس اسن شدید... برای من هم باعث خوشحالی است که با خبرنگاری ایرانی مصاحبه می کنم.اما منظورتان را متوجه نشدم. نمی دانم چه اتفاقی تلخی روی داده که هم به فوتبال ایران و هم من مربوط است. *آنچه مد نظرم است، در مورد عملکرد یا مسائل مربیگری شما در روت وایس نیست. مربوط به بازیکنی می شود که لژیونر ایران در فوتبال آلمان بوده و در روت وایس اسن، شاگرد شما شده... متوجه شدید منظور کیست؟ اجازه دهید فکر کنم... غافلگیر شدم... حدود 30 سال از حضورم در روت وایس اسن گذشته و باید خوب فکر کنم که چیزهای را به یاد بیاورم... *در این زمینه به شما کمک می کنم... بازیکن مورد نظر ما و شاگرد آن موقع شما، کسی جز رضا نداف احدی نیست... متاسفانه احدی، یکی از بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال کشورمان حدود 40 روز قبل، بعد از چند روز بستری در بیمارستان، در سن 53 سالگی درگذشت... رضا احدی درگذشت؟!... چقدر ناراحت کننده است... واقعا بازیکنی خوب، علاقمند و تکنیکی بود... از این بابت بسیار متاسف شدم. *دوست نداشتم ، در مورد موضوعی تلخ و ناگوار با شما صحبت کنیم.. اما به هرحال شما مربی و مسئول فنی او در تیم روت وایس اسن بودید. قطعا در مورد آن زمان و یکی از اسطوره های فوتبال ایران که جزو اولین لژیونرهای کشورمان در بوندس لیگا بوده، می توانید صحبت کنید. من هم امیدوارم آنچه را که بیاد می آورم، به تحقق هدفی که برای مصاحبه دارید، کمک کند. *اجازه دهید بپرسم رضا احدی چطور بازیکنی بود؟ او را در روت وایس اسن چطور بازیکنی دیدید؟ احدی واقعا فوتبالیست خوبی بود. در زمینه های مختلف توانایی بالایی در فوتبال داشت. از نظر تکنیکی با توپ تقریبا هر کاری که می خواست، می توانست انجام دهد. بسیار با تکنیک بود. مخصوصا با پای چپش خیلی خوب به توپ ضربه می زد و باعث خوشحالی هوادار می شد. *و از جنبه های دیگر ؟ بازیکن خوش اخلاقی بود. با شور و علاقه به تمرین می آمد. دوست داشت هر دفعه چیزهای تازه ای، یاد بگیرد. از نظر زبان، علاقه نشان می داد آلمانی صحبت کند. تا آنجایی که یادم هست، آلمانی اش کامل نبود. اما خوب می توانست با اعضای تیم حرف بزند و منظورش را انتقال دهد... * از نظر تاکتیکی چطور بود؟ تلاش می کرد در قالب تیمی فعالیت کند. وقتی نکته ای تاکتیکی را در مورد بازی تیم یا حریف در تمرینات می گفتم، مشتاقانه گوش می داد و تلاش می کرد. البته او ذاتا یک بازیکن با مهارت های فنی بالا بود و به خاطر آموزش های قبلی در فوتبال ایران، علاقمند بود هنر فردی اش را هم در زمین نشان دهد. *این مورد برای شما به عنوان مربی اش، ویژگی ارزشمند بود؟ قطعا. از این بابت استقبال می کردم. اما به او تاکید داشتم، این هنر باید در شکل تیمی مورد استفاده باشد. و احدی، نیز تلاش می کرد در همین شکل تاکتیکی، از مهارت های فردی استفاده کند که در مجموع موفق بود. * به یاد آوردن اتقاقات 3 دهه قبل، آن هم به شکل جزیی و در مورد یک شخص خاص، برای همه سخت است. اما دوستداران فوتبال ایران که مصاحبه شما را می خوانند، مایلند بدانند خاطره ای ویژه هم از رضا احدی هنوز در ذهن دارید؟ بله... چطور می شود ماه ها مربی اش باشم، اما از او خاطره نداشته باشم... از تقریبا تمام بازیکنانی که در این سال ها مربیگری کرده ام، چیز های در ذهن دارم... *پس خوشحال می شویم خاطره شما را از او بشنویم. کمی به من فرصت دهید که خوب فکر کنم... بله، بیاد می آورم در تمرینات هر وقت فرصتی به دست می آورد، دریبل می زد... به راحتی بازیکنان را با دریبل، جا می گذاشت. می دیدم وقتی این کار را می کند، چقدر شاد می شود...من هم سعی می کردم از انرژی که به خاطر این شور و شعف، حاصل می شود، به او توصیه کنم توان فردی خارق العاده اش را برای پیشبرد کار تیم، استفاده کند.+ *قبول می کرد؟ بله. پذیرش خوبی داشت. توپ را برمی داشت و آماده می شد که تمرین بعدی را انجام دهیم... اجازه دهید این را هم بگویم که کلا در زمینه فراگیری نکات فوتبال استعداد خوبی داشت و این، کار مرا مقابل او راحت تر می کرد. به همین دلیل بود که توانستم روی توان بدنی اش کار کنم تا در تمرینات و مسابقات، قابلیت بدنی بهتری پیدا کند. *شما در حدود 3 دهه فعالیت مربیگری، شاگردان بیشماری داشته اید. در همین تیم ملی جوانان آلمان بازیکنانی مثل مسعود اوزیل، مانوئل نویر یا سامی خدیرا شاگرد شما بوده اند. می توانید احدی را با بازیکنان امروزی مقایسه کنید؟ مسلما می توان مقایسه کرد. اما شخصا از انجام این کار پرهیز می کنم... *چرا؟ به این دلیل که معتقدم خصوصیات فنی و اخلاقی در فوتبالیست ها، گاه به هم شبیه است. اما دقیقا مثل هم نیست. به باور من خصوصیات فنی و اخلاقی، مختص هر بازیکن است. به این ترتیب هر یک، شرایط خاص خودش را دارد.رضا بازیکنی با شخصیت بالا بود که آمادگی حضور کامل و مطلوب هر جلسه تمرینی را داشت. همانگونه که قبل هم گفتم با شوق فراوان به تمرین می آمد و مصمم بود که نظر مربی را برای حضور در بازی، به خود جلب کند. از این رو نمی توان به درستی و دقیق او را با بازیکنی دیگر مقایسه کرد. *چنین بازیکن ارزشمندی اگر به حضورش در فوتبال آلمان ادامه می داد، آیا می توانست بازی در تیم های بهتری را تجربه کند. بله البته... او چنین قابلیتی داشت. البته در فوتبال سخت و پر رقابت کشوری مثل آلمان، خیلی عوامل در رفتن به تیم های برتر، دخالت دارد. مواردی که گاه در اختیار بازیکن نیست. به عنوان مثال این که شما با بدشانسی مواجه نشده و آسیب نبینید. احدی هم براساس شخصیت و خصوصیات اخلاقی و فنی اش، قابلیت رسیدن به تیم های برتر و به معنای کامل سوپراستارشدن را داشت. *بعد از آن دوره همکاری مشترک آیا باز فرصتی دست داد که با او برخورد کنید؟ بله. 10، 15 سال بعد از دوره همکاری در روت وایس اسن، او را در آلمان دیدم... به آنجا سفر کرده بود که با هم برای دقایقی حرف زدیم. او بابت هر جلسه تمرینی که در روت وایس اسن داشت، از من تشکر می کرد و می گفت خیلی چیزها یادگرفته است... حالا که می بینم او فوت کرده، بیش از پیش متاسف می شوم. جوان جنتلمنی بود... افسوس که اطلاعی در مورد فوت او نداشتم... *حالا که در جریان قرارگرفته اید، در آستانه مراسم چهلمین روز درگذشت او، چه پیامی برای خانواده اش و فوتبال ایران دارید؟ باید عنوان کنم بسیار متاسف هستم. وقتی ابتدا شما نام رضا احدی را بردید، برای یک لحظه روی هر چیزی حساب می کردم، جز این که خبر درگذشت او را دریافت کنم... واقعا متاسفم و خطاب به خانواده اش و اصولا خانواده فوتبال ایران می گویم، او بازیکنی با محبت و ارزشمند بود که برای من اکنون چیزهای خوبی به عنوان خاطره در ذهن باقی گذاشته است.خوشحالم بخشی از دوره مربیگری ام در زمانی بوده که امکان همکاری با چنین بازیکنی صادقی داشتم و برای خانواده اش همه بهترین ها را آرزو می کنم.
جمعه ، ۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]