واضح آرشیو وب فارسی:وکیل ملت: وکیل ملت: شرایط نامزدها و انتخاب شوندگان در کشورهای مختلف چگونه است؟ و حکومت ها چه محدودیت و تسهیلاتی را بر سر کاندیداتوری افراد اعمال می کند؟ آیا هرشهروندی می تواند بعنوان کاندیدا درانتخابات مجلس کشورش شرکت کند؟شرایط احراز نمایندگی پارلمان کشورها متناسب با تحول نظام سیاسی و با رویکرد تقویت کیفیت نظام قانونگذاری، ایجاد رقابت سالم و بسترسازی برای ورود نخبگان حاکمیتی و علمی به پارلمان، شرایط نامزدی در انتخابات پارلمانی را تغییر می دهند دراین مقاله نویسنده سعی کرده است که شرایط احراز شرایط نمایندگی را در 4 کشور اروپایی و 7 کشور آسیایی را مورد بررسی قراردهد این نوشتار که به شکل توصیفی و تطبیقی تدوین شده و به بررسی شرایط سیاسی و حقوقی و شرایط احراز صلاحیت مجلسین کشورهایی چون بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، روسیه، لبنان، ترکیه، عراق، پاکستان، افغانستان، هند، ژاپن پرداخته است . به نظر نویسنده، مطالعه تطبیقی شرایط احراز نامزدی در انتخابات پارلمان های دنیا نشانگر این واقعیت است که اکثر قوانین انتخاباتی در زمینه سن، تابعیت، جرائم و نظایر آن در مورد داوطلبان نمایندگی سختگیری شده است و سایر شرایط بنا به مقتضیات سیاسی هر کشوری متفاوت است. مهمترین شرایط انتخاب شوندگان که در تمامی نظام های انتخاباتی مورد مطالعه وجود دارد، عبارتند از: 1.تابعیت: لزوم تابعیت کشوری که فرد برای تصدی نمایندگی مجلس آن داوطلب می شود در تمام کشورهای مورد بررسی ملاحظه می شود، به این دلیل که فردی که برای تصدی این پست کاندیدا می شود باید علاقه خاصی نسبت به سرنوشت کشور خود داشته باشد که با وجود تابعیت کشور مزبور فرض بر وجود چنین علاقه ای گذاشته می شود. در اکثر کشورهای مورد مطالعه دارا بودن تابعیت اصلی شرط است و در پارلمان های مورد مطالعه، تنها در کشور افغانستان و لبنان تابعیت اکتسابی نیز پذیرفته شده که در این صورت نیز باید مدت معینی از کسب تابعیت فرد گذشته باشد تا صلاحیت نامزدی را کسب کند. این مدت برای آن است که این شخص نسبت به جامعه و منافع و مشکلات آن اشراف پیدا کرده باشد. 2.سن: معمولاً به دلیل مسئولیت سنگین نمایندگی، لزوم کمال یافتگی، تجربه و قوه تمییز بهتر و بیشتر متصدیان این پست احساس می شود. در کشورهایی که نظام دومجلسی دارند غالباً سن انتخاب شوندگان در مجلس سنا بیشتر از مجلس ملی است که ممتاز بودن وظایف اعضای مجلس سنا این تفاوت سنی را توجیه می کند. در هیچ یک از کشورهای مورد مطالعه بجز ایران حداکثر سن نامزدی شرط نشده است. 3.عدم حجر: در اکثر کشورهای مورد مطالعه عدم حجر یکی از شروط نمایندگی است به نظر می رسد در سایر کشورها نیز وجود سلامت عقلی و اهلیت برای نامزدی چنین پست مهمی یک امر مفروض بوده و به همین دلیل از ذکر آن اجتناب کرده اند. 4.عدم محرومیت: محرومین از حق انتخاب شدن به سمت نمایندگی در اکثر کشورها را می توان به دو دسته تقسیم کرد: الف:محرومیت به واسطه شغل: به منظور حفظ بی طرفی و جلوگیری از سو استفاده صاحبان برخی مناصب خاص و دلایل مختلف دیگر در اکثر کشورها محرومیت از حق نامزدی نمایندگی در زمان تصدی پست مذکور و حتی تا مدت معینی پس از فراغت از آن شغل وجود دارد. از جمله صاحبان مشاغلی که در اکثر قوانین مورد تأکید قرار گرفته، عبارتند از: قضات، اعضای نیروهای مسلح، دارندگان روابط اقتصادی یا انتفاعی با دولت یا نهادهای عمومی و... ب:محرومیت به واسطه ارتکاب جرم: در تمام کشورهای مورد مطالعه ارتکاب جرائم مهم و خاصی موجب محرومیت از حق انتخاب شدن است. این محرومیت یا به عنوان مجازات اصلی در متن قوانین کیفری یا انتخاباتی آورده شده یا به عنوان مجازات تبعی توسط دادگاه های صالح برای جرائمی معین تعیین می شود و این محرومیت در بعضی جرائم و برخی کشورها دائمی است و در برخی جرائم و کشورها پس از گذشت مدت معینی قابل اعاده است. 5.حسن شهرت: با توجه به حساسیت پست نمایندگی، ضرورت دارد که پیش از انتخاب این افراد نسبت به اخلاق و اندیشه آنان حساس بود، لذا در برخی از کشورها ازجمله روسیه، عراق، پاکستان و ایران حسن شهرت به عنوان یکی از شروط نمایندگی احصا شده است. 6.انجام خدمت نظام وظیفه: به منظور تضمین تعلق واقعی اشخاص به جامعه و قانون پذیری آنان برخی کشورها ازجمله فرانسه، ترکیه و ایران انجام خدمت سربازی را به عنوان شرط پذیرش نامزدی دانسته اند. 7.تحصیلات: از آنجا که یکی از وظایف هر مجلسی قانونگذاری است، لذا نمایندگان ملت باید از سطحی از تحصیلات به منظور فهم و تقنین قوانین کاربردی برخوردار باشند. برخی از کشورها ازجمله لبنان، ترکیه، عراق و ایران در قوانین انتخاباتی خود به این امر توجه داشته و با سواد بودن یا سطح خاصی از تحصیلات را برای نامزدی شرط کرده اند. 8.اقامت در حوزه انتخابیه: به منظور آشنایی نمایندگان با مشکلات و منافع حوزهای که آنان در آن کاندیدا می شوند برخی از کشورها ازجمله روسیه و عراق اقامت نامزد به مدت معینی را در آن حوزه شرط دانسته اند. 9.عدم عضویت در برخی گروههای خاص: برخی از کشورها با توجه به سوابق تاریخی و منافع خود تعدادی از انجمنها و احزاب را غیرقانونی اعلام کرده و عضویت در آن مجامع را سبب عدم صلاحیت برای تصدی پست نمایندگی دانسته اند، ازجمله این کشورها عراق، هند و ایران است. 10.عدم اخذ تابعیت کشور دیگر: رعایت مصالح کشور و در برخی موارد تعارض مصالح کشور با سایر دول و نیز التزام شخص به اصول کشور ایجاب میکند که نامزد نمایندگی تابعیت کشور دیگری را تحصیل نکرده باشد، لذا در برخی از قوانین ازجمله قانون روسیه، هند و پاکستان این امر به عنوان یکی از شروط پذیرفته شده است. منبع: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی (معاونت پژوهش های سیاسی _ حقوقی )، تیرماه1394
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وکیل ملت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]