واضح آرشیو وب فارسی:نواندیش بصیر: شبکه های اجتماعی امروزه در واقع تکامل یافته شبکه های اجتماعی، مردمی سال 57 در دوران انقلاب است و می توان آن ها را یکی از دستاورد های دوران انقلاب نامید.به گزارش پایگاه خبری شهر تهران، علیرضا چابکرو، مبتکر و مدرس سیستم های پیشرفته نیو سایبر و فضای تعاملی مجازی I.V.S و از مدرسین و کارشناسان مدعو بخش های مختلف رسانه ملی در این رابطه گفت:در حال حاضر، شبکه های اجتماعی، موبایلی و دیگر شکل های رسانه های نوین از ابزارهای مهمی هستند که بر روش های تعامل و ارتباط بین فرد با فرد و فرد با دولت تأثیر گذاشته اند و هیچ حوزه فن آوری به اندازه حوزه ارتباطات دچار تغییر و تحول نیست؛ هر چند سال یکبار فنآوری ها، ابزارها و شیوه های ارتباطی دچار تحول می شود؛ یک لحظه غفلت از روندها و عقب ماندن از جریان اطلاعات، باعث قطع دسترسی به مخاطب، عقب ماندن از رقبا و واگذاری عرصه افکار عمومی به دیگران می شود. وی افزود: اما 37 سال پیش زمان انقلاب یک شبکه اجتماعی منسجم در دوران انقلاب ایجاد شد و ارتباط در این شبکه با انداختن اعلامیه به داخل منازل، در گوشی صحبت کردن ها در هیئت ها، مساجد، دانشگاه ها و ... صورت می گرفت. چابکرو اظهار کرد: از نظر بنده شبکه های اجتماعی امروزه مانند تلگرام و ... قبلا در ایران وجود داشت اما متاسفانه ما مطالعه و تببین نکردیم در صورتی که غربی ها به دلیل انقلاب عظیم ایران در سال 57 همین شبکه اجتماعی که 37 سال پیش در دوران انقلاب به وجود آمد و یکی از دلایل پیروزی انقلاب بود را مطالعه و تبیین کردند. وی ادامه داد: شما امروزه در شبکه های اجتماعی شخص را بر اساس یک الگوی خاصی انتخاب می کنید و به لیست دوستانتان اضافه می کنید در واقع در شبکه های اجتماعی مثل (تلگرام، واتس آپ و ...) یک ارتباط منطقی و همیتی بین افراد وجود دارد، یعنی روابط هم موضوعی و هم محتوایی هستند. چابکرو تصریح کرد: در شبکه های اجتماعی هر چه افراد با یکدیگر در یک موضوع و محتوای واحد هم عقیده و نزدیک تر باشند چسبندگی ارتباطی بین آن ها بیشتر خواهد بود در حالی که در شبکه اجتماعی مرمی سال 57 ، زمان انقلاب این چسبندگی ارتباطی بین مردم به میزان 90 درصد بود چون همه مردم دارای یک سرنوشت، رهبر، دیدگاه، همدلی، علاقه، دشمن، دوست و ... مشترک بودند. این استاد دانشکده خبر اضافه کرد: در سال 57 اگر خانواده یا شخصی دچار مشکل می شدند و نیاز به کمک داشتد به خصوص در زمان انقلاب و جنگ خانواده هایی بودند که با توجه به شرایط به مشکلاتی برخورد می کردند، هر کسی که در جریان مشکلات آنها قرار می گرفت سعی می کرد به هر روشی به آن ها کمک کند و این مستلزم شناخت افراد نبود. وی افزود: در زمان انقلاب مردم در مساجد، هیئت ها، دانشگاه ها و ... جمع می شدند و اخبار را بین یکدیگر پخش می کردند، سازمان رسانه ای وجود نداشت به این دلیل که شخص در جایی رئیس و در جای دیگر ممکن بود مرئوس باشد. چابکرو تصریح کرد: در واقع مردم در سال 57 هم در تولید و هم در توزیع خبر نقش اساسی پیدا کرده بودند؛ خودشان به دنبال سوژه می رفتند، خبر را به دست می آورند و به صورت اعلامیه، شعار و ... بین یکدیگر منتشر می کردند؛ این همان شبکه های اجتماعی امروزه ما است. وی ادامه داد: شبکه های اجتماعی مردمی در عرض یک سال در زمان انقلاب به وجود آمد و این شبکه اجتماعی مردمی چند وجهی بود؛ بر طبق محاسبات بنده بعد از انقلاب سال 57 (حدود سال 58 و 59) هر دو تا 3 ماه یک توطئه ای کمرشکن برای حکومت ایران به وجود آمده است؛ مثل کودتای ارتش در 22 بهمن، کودتای نیروی هوایی در نوژه، ترور 7 تیر و ... . چابکرو اظهار کرد: اگر حکومتی اسلامی کشور ما هم مانند حکومت های دیگر بود و این همه ضربه می خورد قطعا تا امروز فرو می پاشید و علت استقامت و پایداری آن به این خاطر است که حکومت جمهوری اسلامی چند وجهی است؛ به طور مثال اگر در دوران انقلاب حادثه ای در شهر کرمان اتفاق می افتاد چند ساعت بعد در تهران نظاهرات می شد با این که شبکه اجتماعی وجود نداشت اما شبکه اجتماعی مردمی وجود داشت. وی تصریح کرد: پس نتیجه می گیریم شبکه های اجتماعی امروزه در واقع تکامل یافته شبکه های اجتماعی سال 57 دوران انقلاب است و می توان آن را یکی از دستاوردهای دوران انقلاب نامید؛ اما نکته قابل ملاحظه این است که این حکومت چند وجهی یک ستون می خواهد، این حکومت چند وجهی نمی تواند همیشه به صورت ابروار در حال حرکت باشد بلکه باید دور یک محور خاص حرکت کند و آن محور خاص ولایت فقیه است؛ وجود ولایت فقیه غلظت یک شبکه مردمی چند وجهی در همه حال یکسان نگه می دارد و به این شبکه روح و هویت مقتدر و ثابت می دهد. * طاهره میرزایی
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نواندیش بصیر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]