تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837314424
درد دوستی با آمریکا از زخم های جنگ کشنده تر است
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین/ ساحل عباسی: محمدعلی زرین قلم، متولد سال۱۳۴۱ اینک پنجاه و سه سال دارد. زمان جنگ نوزده ساله بوده و خدمت خود را در سپاه پاسداران در شهریور سال۵۹ آغاز کرده است. قبل از آغاز جنگ تحمیلی روزهای خدمتش را در جنگ کردستان آغاز کرد و با حمله صدام به ایران برای پاسداری از سرزمینش راهی جبهه ها شده است. با آنکه جوان بود، در بسیاری از عملیات ها حضور داشت، در شلمچه و سه راه مرگ که بعدها به سه راه شهادت معروف شد، مجروح شد و اکنون جانباز ۷۰درصد انقلاب اسلامی است.او درباره عملیات رمضان می گوید: اذان صبح رمز عملیات با نوای شهید همت آغاز شد و بچه ها به سمت بصره حرکت کردند. این عملیات دقیقاً زمانی انجام شد که اسرائیل و روسیه تانک ها و تجهیزات مجهزی به صدام داده بودند و بچه ها از این مسأله کاملاً بی خبر بودند، وقتی بچه ها وارد محور شدند تازه دریافتیم که در تله افتاده ایم و بچه ها گیر افتادند. آن محور به گونه ای بود که بچه ها یک به یک شهید می شدند. حاج همت به شهید بهمن نجفی دستور عقب نشینی داد، اما از همه طرف دور بچه ها بسته بود و با دوشکا بچه ها را می زدند. با گلوله تانک تی72 بچه ها را هدف قرار داده بودند، به گونه ای که بهمن نجفی گفت باید با چهارده نفر، خودمان را روی میدان های مین بیاندازیم تا بچه ها از روی جسد ما رد شوند. بچه ها به او اجازه ندادند چنین کاری کند و به او گفتند شما فرمانده گردانی و باید بمانی تا عملیات را هدایت کنی. به این جای مصاحبه که می رسیم بغضش می شکند و ادامه خاطره اش در میان اشک روایت می شود: از نوجوان هفده ساله تا جوان های سی ساله ای را دیدم که الله اکبر گویان یکی یکی روی میدان مین می افتادند و دیگران از روی آنها رد می شدند. بچه ها با دست خالی مقابل دشمن ایستادند تا بتوانند از کشورشان دفاع کنند، رزمنده ها کم نگذاشتند با گوشت و پوست و استخوان شان از مملکت دفاع کردند. مسؤولان در حمایت از جانبازان نمایش می دهند محمدعلی زرین قلم از جانبازی و معلولیتش ناراحت نیست، جسمش را فدای خدا و سرزمینش کرده اما دلش پر از غم امروز میهن است. می گوید: در حال حاضر متأسفانه احساس می شود عده ای می خواهند مملکتی را که تا دیروز نوجوانان از روی مین رد می شدند تا پای آمریکا و دشمنان اسلام به این کشور باز نشود ، در اختیار دشمنان غربی قرار دهند. او می گوید: مسؤولان باید بدانند اگر ملت در برابر برخی کارها و اظهارنظرها خاموش است به معنای تأیید آنها نیست. ما فرزندان روح الله و امام سیدعلی خامنه ای هستیم. مقام معظم رهبری مطمئن باشند که با همین تن نیمه جان تا آخرین نفس به یاد روزهای گذشته از مین می گذریم تا از مملکت و انقلاب و آرمان های امام و شهدا دفاع کنیم. زرین قلم ادامه می دهد: به اختیار و اراده خودم برای دفاع از میهنم به جبهه رفتم اما از این ناراحتم که چرا جانبازان را فراموش کرده اند؛ رئیس جمهور در این دو سال و اندی در اقداماتی که بیشتر نمایشی است به دیدار خانواده جانبازی می رود و پنج سکه به آن ها اهدا می کند، کلاً مسؤولین به جانبازان بی اعتنا هستند. یقیناَ مسؤولان جز سیاسی کاری و تبلیغات برای خودشان به یاد جانبازان نمی افتند، جانبازانی که با معلولیت های شدید دست و پنجه نرم می کنند. امروز جانبازان که به هم می رسند یک سؤال اساسی مطرح می کنند؛ اینکه چرا اعتقاد و ایمان مسؤولان این قدر کمرنگ شده است؟ چرا آرمان های انقلاب فراموش شده است؟ چرا آمریکا را کدخدا می نامند، مگر امام خمینی نفرمود که آمریکا شیطان بزرگ است و هیچ غلطی نمی تواند بکند. مگر امام خامنه ای نفرمود من به این مذاکرات خوش بین نیستم و به آمریکا نمی توان اعتماد کرد؟ او اضافه می کند: سی وچند سال از انقلاب گذشته اما هنوز هم معلولان و جانبازانی در آسایشگاه ثارالله خوابیده اند؛ به گونه ای که برخی زخم بستر گرفته اند و حتی برخی زن و بچه شان از آنها جدا شده اند و به تنهایی گذران عمر می کنند، اما هیچ کدام از آنچه برای وطن و امام و مردم انجام داده اند، پشیمان نیستند. آنها هرگز سر به روی دشمن خم نکردند و لحظه ای به دشمن لبخند نزدند. هیچ کدام از جانبازها دست دشمن را نگرفتند و درخیابان ها قدم نزدند. جانمان فدای امام خامنه ای جانباز محمدعلی زرین قلم می گوید: مسؤولان بدانند هر خیانتی که به ملت کنند فردای قیامت باید در برابر جانبـازان بایستند و بــه آنهـا جواب بدهند. او بـا بغـض می گویـــد: زخــم های جانبـازان به کنار، آنها نگران تنهایی آقا و ولی امر مسلمین هستند، مگر می شود نان و نمک ولایت را خورد و ولایت را تنها گذاشت؟ اگر این مملکت احترام و عزتی دارد، فقط بخاطر ولایت است. نباید به ولایت پشت کرد، این دغدغه همه جانبازهای ماست. این دغدغه ای است که روی زخم های جانبازان را پوشانده است؛ درد خیانت و دوستی با آمریکا دردی فراتر و سخت تر از دردی است که جانبازان از بستری شدن ها و معلولیت ها می کشند.محمدعلی زرین قلم معتقد است اگر نیم نگاهی امروز به جانبازان و مشکلاتشان وجود دارد از ناحیه حمایت های مستمر مقام معظم رهبری است. وی می گوید: رفت وآمدهای برخی مسؤولان که دوربین به دست چند سال یک بار سر از خانه جانباز یا شهیدی در می آورند فقط تبلیغ سیاسی است. جالب است که خانواده ها را گلچین می کنند، چرا به خانه هایی می روند که مبلمان استیل دارد و از همه امکانات برخوردار است؟ چرا مسؤولان به خانواده شهدا و جانبازانی سر نمی زنند که ته قلعه حسن خان در دو اتاق مستأجر هستند؟ چرا به این خانواده های گرفتار سر نمی زنند؟ چرا به دیدن جانبازی نمی روند که زن و فرزندانش به خاطر بیماری و عدم تهیه هزینه های زندگی و درمان او را به حال خود رها کرده اند؟
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها