محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831125074
پیش بینی غرضی از ترکیب مجلس آینده
واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: حمد غرضی، سیاستمداری است که سابقه وزارت، استانداری، نمایندگی مجلس و شورای شهر را در کارنامه دارد؛ او پس از سال ها، با نامزد شدن در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 بار دیگر حضور خود در سیاست را محک زد. غرضی که با شعار «دولت ضدتورم» در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ حضور یافته بود، حالا نامزد انتخابات مجلس دهم شده است. در ادامه گفت وگوی «دنیای اقتصاد» با محمد غرضی را می خوانید.55 آنلاین : محمد غرضی، سیاستمداری است که سابقه وزارت، استانداری، نمایندگی مجلس و شورای شهر را در کارنامه دارد؛ او پس از سال ها، با نامزد شدن در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 بار دیگر حضور خود در سیاست را محک زد. غرضی که با شعار «دولت ضدتورم» در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ حضور یافته بود، حالا نامزد انتخابات مجلس دهم شده است. در ادامه گفت وگوی «دنیای اقتصاد» با محمد غرضی را می خوانید. آقای غرضی، شما سوابق زیادی بعد از انقلاب دارید. در سمت استاندار، نماینده مجلس، وزیر و... دوباره می خواهید به مجلس بازگردید. چه انگیزه هایی شما را مجاب کرده که برای مجلس دهم ثبت نام کنید و وارد رقابت انتخاباتی شوید؟ آیا یکی از انگیزه های شما، انتقادهای موجود به عملکرد مجلس نهم بوده است؟ به نظرم مجموعه اتفاقاتی که رخ داده است، من را قانع نکرده که حاکمیت چه در شکل دولت، چه در شکل مجلس و چه در شکل قوه قضائیه توانسته باشد که قدرت سیاسی را با رضایت بالای عامه مردم روبه رو کرده باشد. دلیل واضح آن هم این است که دائم قدرت سیاسی تلاش می کند که مردم را در صحنه نگه دارد و برای این امر هزینه های زیادی می پردازد. من فکر می کنم که باید با تمام توان فاصله ایجاد شده بین قدرت سیاسی و مردم را کم کنیم؛ این امر می تواند از طریق اعمال اهدافی که بتواند قدرت سیاسی را به کاهش فاصله با مردم قانع کند صورت گیرد. بهترین راه برای این امر هم این است که بیاییم در مجلس تلاش کنیم؛ به جای اینکه مجلس یا تابع دولت باشد یا معارض دولت، به قوه ای تبدیل شود که قانون اساسی آن را تعریف کرده است. مجلس تنها ارتباط بین حاکمیت و مردم است، چون قاعده مجلس به قاعده جامعه خیلی نزدیک تر است و بقیه یعنی مثلا دولت و قوه قضائیه، نسبت به مجلس ارتباط کمتری باجامعه دارند، بنابراین می توانیم بگوییم که مجلس ارتباط بیشتری میان جامعه و قدرت سیاسی ایجاد می کند. اگر نسل ما سعی نکند به جوانان جامعه بقبولاند که تنها در صورتی می توانید جامعه را اداره کنید که فاصله قدرت سیاسی با جامعه کم بشود، موفق نیست. ما درصد سال گذشته تجربیات زیادی را کسب کرده ایم و به نظر می رسد تنها چاره نسل جوان این است که سه خصوصیت را در خود بپروراند: اول آنکه برای امرار معاش به خود متکی باشد. دیگر آنکه به تعهد اجتماعی خود و نگهداری عقبه اجتماعی اش متعهد باشد و سوم آنکه سعی کند به هر شکل ممکن در قدرت سیاسی جامعه سهیم شود. اگر یکی از این سه انجام نشود، نیرویی که خلق می شود توان اداره کشور را به دست نمی آورد. من می خواهم این ندا را به نسل جوان برسانم که شما روش هایی غیر از روش های ما انتخاب کنید. یعنی از روش هایی که شما و نسل شما، انتخاب کردید، پشیمان هستید؟ نه. تجربیات نشان می دهد که روش های گذشته به حفظ استقلال کشور انجامیده اما به اداره کشور نینجامیده است. مصداقی برای این حرفتان دارید؟ شما از فاصله ای بین قدرت سیاسی و قاعده مردم حرف زدیدکه از منظر شما اداره کشور را با مشکلاتی روبه رو کرد. به نظر می رسد این اظهارات از بررسی هایی برمی خیزد که شما درباره عملکرد 38 سال پس از انقلاب داشته اید. می خواهم بگویم این فاصله که شما از آن سخن گفته اید در کجاها مصداق پیدا کرده است؟ شما در 12 فروردین 58، 2/ 98 درصد آرا را داریم. الان نداریم! پیدا است دیگر؛ عقب رفتیم. یعنی فاصله قدرت سیاسی از جامعه زیاد شده است. این مصداق خیلی ساده و واضحی است. خب این اتفاق که افتاده است نتیجه چیست؟ احزاب و گروه ها به جای اینکه به قدرت سیاسی کمک کنند از قدرت سیاسی بد استفاده کردند (نگوییم سوء استفاده). شما اگر بخواهید به احزاب و گروه ها بدون نظارت عامه بپیوندید همین است. کشور اداره نمی شود. وقتی کشور اداره نشود هزینه های کشور بالا می رود. فقر و گرفتاری و... حرف این است که توانایی اینکه یک قدرت سیاسی را به وجود بیاوریم هست اما توانایی اینکه قدرت سیاسی را نگه داریم وجود ندارد! بیایید سعی شود که قدرت سیاسی متعلق به عامه مردم شود. اصلا به لحاظ فقهی؛ حقوق عامه بر حقوق خاصه ترجیح دارد و این در حالی است که ما حقوق خاصه را بر حقوق عامه ترجیح می دهیم و بعد از مردم می خواهیم در انتخابات مشارکت کنند. همین است که این از نظر فقهی، شرعی، سیاسی و اجتماعی این حرف جا نمی افتد. شما می گویید که احزاب و گروه ها به جای اینکه به قدرت سیاسی کمک کنند از قدرت سیاسی بد استفاده کردند. وقتی انتخابات و مشارکت مردم پیش می آید نمی توان احزاب و مکانیزم حزبی را نادیده گرفت. با وجود اینکه احزاب در ایران توانایی کار حزبی به معنای واقعی را ندارند اما آیا می توان گفت که به قدرت سیاسی ایران هیچ کمکی نکردند؟ نه، احزاب اصولا تبلیغ خودشان را می کنند. هیچ حزبی در ایران اساسنامه ندارد، تعهد ندارد. درست است؛ احزاب در ایران با اشکالاتی در ساختار و عملکرد روبه رو هستند اما آیا زمینه و بستر مهیایی برای فعالیت داشتند که بتوانیم همه نقص های عملکردی احزاب را به ساختار آن مربوط بدانیم؟ توجه داشته باشید که هیچ پدیده ای از بالا درست نمی شود. پدیده هایی که از بالا درست می شود متعلق به بالا است. احزاب از بالا درست می شوند، کسی نمی آید برای قاعده جامعه دلسوزی کند و بعد قاعده جامعه را به مشارکت تشویق کند. هر کس در جامعه هم می آید مشارکت کند، احزاب و جریان ها می گویند که باید تابع من باشید. بنابراین این جریان های سیاسی تبلیغ خودشان را می کنند. گروه ها و احزاب در کشور ما بین 3 تا 5 سال بیشتر توان دوام آوردن ندارند و از بین می روند. چرا؟ برای اینکه این کلمه ساده که از اول طول عمر بشر بوده و یا مثلا در کلام انبیا، حالا در کلام حضرت رسول(ص) که قاعده جامعه حق دارد که از او دفاع شود نه اینکه قربانی اهداف طبقات بالای جامعه شود. حقوق اجتماعی استیفا نشده است، به این دلیل که قاعده جامعه با راس جامعه فاصله پیدا کرده است؛ نه اینکه بگوییم راس جامعه بد است نه اینکه بگوییم خوب است. می گوییم توانش برای اداره کشور از روش هایی که استفاده کرده، منفی شده است. این حرف ها تکلیف شرعی من است که بگویم. نظرتان درباره جریان هایی که فهرست انتخاباتی ارائه دادند هم همین است؟ خب اینها همان گروه هایی هستند که در مقابل مردم هیچ تعهدی ندارند، با هم دعوا می کنند و می گویند که به راست رای نده، به من رای بده. آن طرف راستی می گوید که به چپ رای نده و به من رای بده؛ در صورتی که هر دویشان یک کار می کنند، لذاست که خیلی هم اعتبار ندارند. حزب وجود ندارد اما مدعیان حزبی بودن وجود دارد. تعداد زیادی شخصیت های معتبری هستند که اینها می گویند عضو حزب هستند، ولی بیشتر مدعی هستند تا اینکه بین خودشان یک منشور داشته باشند. هم اصولگراها اینطور هستند و هم اصلاح طلب ها. بنابراین از من قبول کنید که حزبی وجود ندارد. با همه مشکلاتی که شما از آن حرف می زنید، به عنوان یک کاندیدای مجلس دهم چه راهکاری دارید؟ پیشنهادتان چیست؟ می گویم که مجلس و دولتی که عقبه اجتماعی وفادار نداشته باشد، نمی تواند خدمت کند. باید عقبه اجتماعی وفادار باشد، هم رای محکم بدهد، هم نظارت بکند و هم مدعی بشود. مثلا در دولت آقای روحانی که رایی یک مقدار بیشتر از 50 درصد داشت؛ هرچه اعلام کرد که دولت بودجه پرداخت یارانه ندارد و اگر کسی نیاز به یارانه ندارد از دریافت آن انصراف دهد اما چند میلیون نیامدند یارانه بگیرند؟ از 70 میلیون، 2 میلیون نفر. این پیداست که این دولت با وجود دولت قبلی روی کار آمده است؛ یعنی چون با آن مخالف بوده آمده است و عقبه اجتماعی وفادار ندارد. ببینید! ملت ایران وفایشان را نسبت به کشور اثبات می کنند، اما نسبت به دولت اثبات نمی کنند. شما یک نیروی عظیم اجتماعی به اسم ملت ایران دارید که خیلی قوی پای استقلال کشور می ایستد، ولی پای دولت ها نمی ایستد. دولت ها را خیلی استقبال نمی کند، چرا؟ برای اینکه توان سیاسی – اداری – اجتماعی با قاعده جامعه فاصله دارد. بالاخره من الان 75 سال دارم و 60 سال است که در این کارها هستم و در همه جریاناتش بودم و هستم و مثلا 30 تیر را من دیدم، 28 مرداد را هم دیدم. 30 تیر مردم محکم ایستادند و 28 مرداد نایستادند. 15 خرداد محکم ایستادند، 22 بهمن محکم ایستادند، پای جنگ محکم ایستادند. الان ملاحظه می فرمایید که با اینکه نارضایتی زیاد است، در انتخابات به اندازه ای که استقلال کشور حفظ شود می ایستند. مثل اینکه آدمی با 15 هزار رای در یک بخشی می شود نماینده مجلس. این اصلا عقبه اجتماعی ندارد. یکی از نقاط ضعف مجلس نهم همین بود. اینکه بسیاری از نمایندگان مجلس نهم پشتوانه و سرمایه اجتماعی بالایی نداشتند. اکثر مجالس این طور بود. دو تا مجلس قابل دفاع بیشتر نداریم. یکی مجلس اول مشروطه است، یکی هم مجلس اول جمهوری اسلامی است. بقیه از قاعده جامعه فاصله دارند. با توجه به اظهاراتتان به نظر می رسد تقریبا به همه دولت هایی که روی کار بودند انتقاد دارید! درست است؟ نه. من به روش ها معارض هستم. به نظرتان کدام دولت بر اساس رویکرد فکری شما بهتر عمل کرد؟ هیچ کدام بهتر عمل نکردند، دولت اصلاحات به قاعده جامعه نزدیک تر بود، ولی در انتهای کار فاصله گرفت. هیچ کدام خوب عمل نکردند، جز دولت اصلاحات که خیلی به قاعده جامعه نزدیک بود آن هم بدون درگیری که البته تا انتها این طور نماند. البته دولت دهم هم گفت که من به قاعده جامعه نزدیک هستم ولی در درگیری. من 28-27 تا دولت را از مشروطه به بعد یا مطالعه کردم یا دیدم؛ هیچ کدام توانایی اینکه بتوانند حقوق عامه را بر خاصه ترجیح بدهند، نداشتند. شما چون بیشتر در حوزه دولت فعالیت داشتید، بیشتر ذهنیت تان روی دولت است. شما به صورت ویژه نقاط ضعفی در مجلس نهم دیدید که انگیزه ای برای حضورتان در انتخابات مجلس دهم شده باشد؟ اینکه انگیزه تغییر مسیری را داشته باشید که در مجلس نهم طی شد؟ نه. ببینید! این مجالسی که من طی کردم؛ اول..دوم...سوم...چهارم... پنجم و... نشان داد مجلس علاوه بر اینکه پشتوانه اجتماعی ندارد، توانایی کار کارشناسی هم ندارد. خیلی ضعیف است. احزاب و گروه ها دائم سعی می کنند آدم هایی را بیاورند که کمتر مطلع باشند و این خیلی بد است. مجلس از حالت قوه به صورت یک اداره درآمده است. در مقایسه مجلس با دولت می توانم بگویم که کار کارشناسی دولت نسبتا بد نیست، ولی دولت ها کارشناس هایی را به مجلس می برند که حرف دولت را تایید کنند. مثلا در مجلس می بینید طرح دوفوریتی آمد و ظرف یک هفته یک قانونی، 180 درجه ای عوض شد. با این کار به جای اینکه قانون به کمال برسد، دائما زخمی می شود. وقتی زخمی شدند دیگر هیچ کاربرد اجتماعی ندارد. همین قانون مطبوعات، قانون مالیات و... که بارها در این مجالس دستکاری شده و حالا مدیران بنا به سلیقه به اصطلاح یکی را حاکم می کنند و یکی را محکوم می کنند. آنچه به ذهن ما می رسد این است که نماینده مجلس باید که دوره های لازم را ببیند؛ مثلا قانون اساسی را امتحان بدهد، رابطه بین مجلس و دولت را، اثر اجتماعی قانون را، تصمیمات دولت و مصوبات را باید که بفهمد. یعنی شما نظرتان این است که برای کاندیدا شدن مجلس باید برنامه ای تعریف شود که به رغم داشتن شرایط عمومی برخی شروط تخصصی و کارشناسی هم داشته باشند؟ نه. اگر قانونی اش بکنیم باید باز یک کنکور بگذاریم و همه قبول می شوند؛ من می گویم عرفان عمومی باید به این سمت برود که رای دهنده بفهمد که آیا این آدم این قابلیت در او به وجود آمده یا نه. در کشورهایی که یک مقدار از ما قوی تر عمل می کنند مردم علاوه بر اینکه به احزاب و گروه ها با سوابقی که دارند نگاه می کنند، به خود آدم منطقه خودشان هم نگاه می کنند. پیشنهادی در این باره دارید؟ بله. من اگر رای بیاوریم دنبال این کار می روم که هر نفر به یک نفر رای بدهد. مثلا تهران را به 30 قسمت تقسیم کنند مثلا ناحیه دروازه غار و... که مردم به یک نفر رای بدهند تا بتوانند بدهکارشان کیست و طلبکارشان کیست. آن بداند که در این مورد پاسخگو است. یا اینکه تهران به 6 استان تبدیل شود و این سهم 30 نمایندگی هم در 6 استان تعریف شود به گونه ای که هر استان 5 نماینده داشته باشد. با این همه پیش بینی تان از ترکیب مجلس آینده چیست؟ به نظرم مجلس متعادل تری نسبت به مجلس گذشته است. منبع : دنیای اقتصاد
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[مشاهده در: www.55online.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]
-
گوناگون
پربازدیدترینها