تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849274861
مشارکت حداکثری و اعتماد به فهرست انقلابی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
مشارکت حداکثری و اعتماد به فهرست انقلابی
سؤال اصلی آن است که برای این انتخاب مهم باید به چه مؤلفه‌ها و ملاحظاتی توجه کرد تا بتوان بهترین انتخاب را داشت و عالی‌ترین مجالس را برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی شکل داد؟
رقابت گفتمانی
قطار انتخابات به ایستگاه پایانی رسیده است و همه چشم‌ها منتظر است تا ملت منتخب خود را برگزیده و آنها را برای مدت چهار سال رهسپار بهارستان کنند. دیگر بازیگران صحنه انتخابات اعم از مسئولان اجرایی، مسئولان نظارتی، گروه‌ها و جریان‌های سیاسی کشور، نامزدهای انتخاباتی، رهبری، علما و نخبگان و بزرگان و راهنمایان ملت، همگی نقش و وظایف خود را در آوردگاه انتخابات انجام داده‌اند و چشم‌انتظار نقش‌آفرینی ملت‌اند؛ ملتی که در عرصه انتخابات مهم‌ترین رکن شمرده شده و به واقع آنها هستند که «انتخاب» به مثابه یک «حق» به ایشان تعلق یافته است.
تعیین تکلیف برای دو جایگاه مهم
این حق بزرگ در انتخابات پیش رو، تکلیف دو جایگاه مهم تصمیم‌گیری در نظام مردم‌سالار دینی را تعیین خواهد کرد. کلام بنیانگذار بزرگ انقلاب اسلامی که فرمودند: «مجلس در رأس امور است»، به خوبی از جایگاه رفیع مجلس شورای اسلامی در نظام تصمیم‌گیری کشور حکایت دارد. تعبیر راه‌گشای حکیم فرزانه انقلاب اسلامی از مجلس به مثابه «ریل‌گذار حرکتِ دولت» به خوبی نشان می‌دهد که نمایندگی مجلس از چه اهمیتی در ساختن آینده کشور برخوردار است.
مجلس خبرگان نیز جایگاه رفیع‌تری در نظام اسلامی دارد و به همین اندازه انتخابات آن نیز مهم است. مجلس خبرگان به مسائل جاری کشور کاری ندارد، بلکه وظیفه آن پرداختن به مسئله تعیین رهبری است. اینکه چه کسی را برای مقام رهبری خواهند برگزید؟ چه کسی بنا است تصمیم‌گیر و سیاست‌گذار اصلی کشور باشد؟ پرسش‌هایی است که پاسخ آن را نمایندگان مجلس خبرگان خواهند داد. مجلس خبرگان مجلسی است که در وقت لازم رهبر را تعیین می‌کند. به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی «اگر مردمی باشند دلبسته به انقلاب، دلباخته ملّت، آگاه از توطئه‌های دشمن، ایستاده و پایدار در مقابل دشمن یک‌جور عمل میکنند، اگر خدای نکرده این چیزها نباشد، جور دیگری عمل میکنند.»
در این بین سؤال اصلی آن است که برای این انتخاب مهم باید به چه مؤلفه‌ها و ملاحظاتی توجه کرد تا بتوان بهترین انتخاب را داشت و عالی‌ترین مجالس را برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی شکل داد؟ به نظر میرسد مهم‌ترین نکات برای برگزاری انتخاباتی باشکوه و تحقق مجلسی در تراز انقلاب اسلامی موارد و ملاحظات زیر باشد.
شرکت در انتخابات؛ واجب عینی
شاید اولین و مهم‌ترین گام در این بحث، توجه به اصل ضرورت حضور در پای صندوق‌های رأی است، که به حکم بسیاری از مراجع عظام تقلید وظیفه شرعی به شمار می‌آید. طبق استفتائی که متن آن به‌تازگی در پایگاه اطلاع‌رسانی رهبر معظم مقام انتشار یافته؛ «شرکت در انتخابات نظام جمهوری اسلامی برای افراد واجد شرایط، یک وظیفه شرعی، اسلامی و الهی است». معظم‌له در پاسخ به پرسشی مبنی‌بر اینکه «آیا شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران واجب عینی است، یا کفایی؟» با صراحت اعلام می‌دارند که «واجب عینی است». با این تفسیر دیگر بهانه‌ای برای حضور نیافتن در انتخابات باقی نخواهد ماند و همه آنهایی که دل در گرو انقلاب دارند، باید به پای صندوق‌های رأی بیایند. همچنین باید تلاش کنند تا دیگران (از نزدیکان و وابستگان دور و نزدیک) و همه آنهایی که به نحوی بر رأی و نظرشان تأثیرگذارند را نیز نسبت به این وظیفه شرعی آگاه ساخته و آنان را به حضور در پای صندوق‌های رأی دعوت کنند.
دشمن به‌دنبال رأی سلبی
یکی از مسائل مهم برای ارزیابی نهایی از چگونگی تعیین رأیی که در صندوق ریخته خواهد شد، توجه به سناریوی دشمن برای اثرگذاری بر انتخابات است. بی‌شک نمی‌توان رأیی هوشمندانه و تصمیمی عاقلانه در عرصه انتخابات گرفت، مگر آنکه پیش از آن با بازی‌ها و شگردهای تبلیغاتی دشمن آشنا شد و مراقب بود تا در پازل بیگانه نقش‌آفرین نبود.
در این زمینه رهنمودهای رهبر فرزانه انقلاب اسلامی برای انتخابات هفتم اسفندماه قابل تأمل است. معظم‌له با صراحت از سناریوی دشمن برای مدیریت انتخابات آتی سخن گفته و از خطر نفوذ دشمن در این انتخابات ابراز نگرانی کردند. ایشان در آخرین بیانات‌شان در دیدار با مردم آذربایجان(28/11/94) فرمودند: «من می‌بینم که در زمینه انتخابات، دشمنان دارند تلاش میکنند؛ می‌خواهند انتخابات آن‌جوری که آنها می‌خواهند برگزار بشود... می‌خواهند اِعمال نفوذ کنند در انتخابات و هر جور می‌توانند انتخابات را خراب کنند؛ مردم باید آگاه باشند و نقطه مقابل آنچه آنها می‌خواهند، عمل کنند.»
گزارش اخیر اندیشکده «مرکز امنیت آمریکای جدید» مؤید این اظهارات است که در آن با‌صراحت به این موضوع اشاره می‌کند که؛ ایالات متحده باید از فضای به‌وجودآمده از مذاکرات هسته‌ای با ایران استفاده کرده و شبکه حامیان غرب در ایران را فعال کند تا از این طریق، تغییرات سیاسی ـ فرهنگی در ایران به‌وجود آورد. این همان موضوعی است که می‌توان در گفتار دولتمردان آمریکایی، از جمله باراک اوباما و جان کری نیز مشاهده کرد. بنابراین آمریکایی‌ها از مدت‌هاست که به دنبال ایجاد فضایی برای نفوذ در عرصه سیاسی کشور یا تغییر در روندهای سیاسی و تصمیم‌گیری آن هستند و برای دستیابی به این اهداف نیز از سیاست‌های مختلفی چون ایجاد دودستگی یا دوگانه‌سازی استفاده میکنند.
شناخت شگردهای دشمن برای تأثیرگذاری و نفوذ در انتخابات نیز حائز اهمیت است. تخریب، اتهام‌زنی و سیاه‌نمایی همچنان در اولویت کاری رسانه‌های ضدانقلاب برای تخریب شخصیتهای انقلابی قرار دارد و متأسفانه با گسترش ظرفیت‌های فضای مجازی و در دسترس قرار گرفتن این امکانات از طریق تلفن‌های همراه، شاهد بمباران افکار عمومی هستیم که بی‌شک مقابله با آن و تسلیم نشدن در برابر دروغ‌پردازی‌ها، هوشیاری و بصیرت ملت را می‌طلبد تا در ورای این تبلیغات توان تشخیص صحیح و هوشمندانه را از دست ندهد.
یکی از سناریوهای کلیدخورده در این انتخابات از سوی دشمن، سناریو «رأی سلبی» است که در آن تلاش شده تا با محوریت «خط تخریب» از ورود برخی شخصیتهای ارزشی تأثیرگذار به مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری جلوگیری شود. این خط به شدت از سوی رسانه‌های بیگانه، ماهواره‌ها، شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی و ... در حال تبلیغ و گسترش است. برای نمونه بی‌بی‌سی فارسی به نقل از «فاطمه حقیقت‌جو» نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم که امروز به بیگانگان و ضدانقلاب پیوسته است، می‌گوید: «کمپینی شکل گرفته که [آیت‌الله]صادق لاریجانی و[آیت‌الله] جنتی برای خبرگان و حدادعادل برای مجلس رأی نیاورند. مردم در تهران نام سی نفر از افراد غیر «تندرو» را حتماً در لیست‌شان بنویسند تا کسانی مانند «حداد عادل» رأی نیاورند!»
طعنه رهبر معظم انقلاب اسلامی در زمینه دخالت رادیوی رسمی روباه پیر در انتخابات شنیدنی است. معظم‌له در دیدار مردم آذربایجان فرمودند: «رادیوی انگلیسی دارد به مردم تهران دستورالعمل می‌دهد به فلانی رأی بدهید، به فلانی رأی ندهید! معنای این چیست؟ انگلیسی‌ها دل‌شان تنگ شده برای دخالت کردن در ایران. یک روزی بود که پادشاه کشور وقتی می‌خواست تصمیم مهمّی بگیرد، سفیر انگلیس را صدا می‌کرد و از او می‌پرسید که این کار را بکنم یا نکنم. انگلیس‌ها یک روزی این‌جور در امور کشور دخالت میکردند؛ بعد هم آمریکایی‌ها، یک مدّتی هم هر دو؛ امروز این دست‌ها قطع شده است؛ امروز جلوی این دخالت‌ها گرفته شده است به برکت انقلاب، به برکت بیداری مردم؛ دل‌شان تنگ شده، حالا از راه رادیو به مردم دارند دستور میدهند به فلانی رأی بدهید، به فلانی رأی ندهید. اینکه ما عرض می‌کنیم در انتخابات، مردم با بصیرت، با آگاهی، با دانایی وارد بشوند، به دلیل این است؛ بدانند دشمن چه می‌خواهد؛ وقتی شما دانستی دشمن چه می‌خواهد، عکس او عمل می‌کنی؛ معلوم است.»(28/11/94)
انتخابات به مثابه رقابت دو گفتمان
ملاحظه دیگر برای بهترین انتخاب، توجه به چگونگی شکل‌گیری رقابت سیاسی در انتخابات است. رقابت‌های انتخاباتی، تنها مسابقه میان افراد و نامزدهایی نیست که برای موفقیت و کسب رأی بیشتر تلاش میکنند؛ بلکه رقابت بین گفتمان‌ها و تفکراتی است که این افراد به انها تعلق دارند. جریان‌های سیاسی که در پس این گفتمان‌ها قرار دارند، در تلاشند با ورود افراد همفکر خود به مجلس، برنامه‌ها و سیاست‌های خود را برای اداره کشور در پیش گیرند؛ لذا بی‌توجهی به تعلقات سیاسی ـ جناحی نمایندگان، به نوعی عدم فهم صحنه انتخابات مجلس به شمار می‌آید. جریان‌های سیاسی فعال در انتخابات تفاوت‌های عمده‌ای در اداره کشور با یکدیگر داشته و هر یک الگویی را برای توسعه دنبال میکنند.
در سیاست خارجی یک جریان خاص به شدت به دنبال گسترش تعامل با غرب و نزدیکی به آن است و این گسترش را عاملی برای توسعه و پیشرفت کشور قلمداد می‌کند. اعتماد به غرب و تلاش برای بازسازی روابط دوجانبه با کشورهای اروپایی، سیاستی است که مدت‌هاست وعده آن داده شده و با در اختیار گرفتن مجلس و در شرایط پسابرجام با سرعت فزاینده‌‌ای دنبال خواهد شد. این در حالی است که چنین نگاهی به غرب با نوعی انفعال، رعب، ساده‌لوحی و فریب‌خوردگی همراه است و ماهیت غرب و در رأس آن آمریکای جنایتکار، بر زیاده‌خواهی و تجاوزطلبی بنا نهاده شده است و در پس اهداف دیپلماتیک نیز چیزی جز نفوذ و سلطه نهفته نیست!
همین ذات فریبکارانه و زیاده‌خواهانه غرب است که رهبر فرزانه انقلاب اسلامی بارها به صراحت اعلام داشته‌اند: «غرب قابل اعتماد نیست» و سیاست‌های نزدیکی به غرب جز وادادگی و زیان، دستاوردی برای کشور نخواهد داشت. از همین منظر معظم‌له موکداً هشدار میدهند: «اگر مجلس مرعوب غرب باشد، مرعوب آمریکا باشد کشور را بدبخت خواهند کرد»! در حوزه سیاست داخلی نیز در تلاش است با باز کردن فضای سیاسی برای افراد و جریان‌هایی که پرونده غیرقابل قبولی نزد ملت داشته و در سال‌های گذشته به جرم فتنه‌گری از فعالیت‌های حداکثری سیاسی محروم گشته‌اند، به زعم خود در راستای توسعه سیاسی قدم بردارند. غافل از اینکه ملت هنوز خاطرات تلخ رادیکالیزم چپ و تندروی‌ها و ساختارشکنی‌های صورت گرفته در دوران اصلاحات را فراموش نکرده و رغبتی به تکرار آن ندارد. معلوم نیست حمایت از فتنه‌گران سال 88 که چهره باشکوه‌ترین انتخابات کشور را تخریب کردند و در برابر رأی ملت و قانون اساسی ایستادند، با کدام منطق از سوی این جریان دنبال میشود. احیا و فعال‌سازی مطبوعات تندرو و همان جریان زنجیره‌ای که رهبری معظم انقلاب سال‌ها پیش از آن با عنوان «شارلاتانیزم مطبوعاتی» یاد کردند، سیاست‌هایی است که در عرصه داخلی از سوی یک جریان سیاسی دنبال میشود.
جالب آنکه دشمن نیز نسبت به جریان‌های سیاسی داخلی و نتایج حاصل از انتخابات به نفع و ضرر آنها بی‌توجه نیست. کافی است بر عملکرد رسانه‌های بیگانه در هفته‌ها و روزهای اخیر مروری داشته باشید تا به خوبی دغدغه‌ها و حساسیت‌های دشمنان ملت در قبال موفقیت برخی جریان‌های سیاسی درک شود. در چنین شرایطی رقابت انتخاباتی مجلس شورای اسلامی را باید رقابت میان دو گفتمان دانست، نه رقابت میان افراد!
با توجه به این توضیحات است که نمی‌توان از مسئله حیاتی «رقابت گفتمانی» غافل شد و جا دارد که در چنین شرایطی از تلاش برای رأی دادن به «گفتمان اصلح» سخن گفت؛ گفتمانی که با آرمان‌های انقلاب اسلامی و شاخصه‌های اندیشه حضرت امام خمینی(ره) و امام خامنه‌ای(دامت ظله) قرابت بیشتری داشته و از اندیشه‌های التقاطی و غرب‌گرا به دور است.
هنر مردم در شناخت و انتخاب شایستگان
سرانجام انتخاب رأی‌دهندگان به افراد تعلق می‌گیرد و این نمایندگان هستند که قرار است به عنوان وکیل در مجلس شورای اسلامی مطالبات ملت را محقق سازند. اصل مسئله آن است که آیا این فردی که رأی ما به او تعلق خواهد گرفت، به واقع اعتقادی به آرمان‌ها و باورها و خواسته‌‌های ما دارد؟ آیا توانایی و کارآمدی لازم برای انجام امور را دارد و خواهد توانست این مطالبات را برآورده کند؟
در اینجاست که مبحث «اصلح‌گزینی» و گزینش بهترین‌ها و شایسته‌ترین‌ها مطرح میشود که مبتنی‌بر دیدگاه رهبر معظم انقلاب «هنر مردم» خوانده شده است. طبیعی است که مردم به‌دنبال انتخاب نمایندگانی هستند که شجاع‌ترین، مؤمن‌ترین و انقلابی‌ترین افراد بوده و مرزبندی شفافی با دشمن داشته باشد. رهبر حکیم انقلاب اسلامی که نقش هدایتگری امت را برعهده دارند به صراحت در این باب چنین نظر داده‌اند: «به نظر من مهم‌ترین شرایط نماینده عبارت است از اینکه متدین، کارآمد، دلسوز و شجاع باشد. اگر این چهار شرط در نماینده‌ای جمع شد، همان کاری را که شما آرزو و توقّع دارید، انجام خواهد داد.» (24/11/82)
مبتنی‌بر نظر ایشان در انتخابات آتی چهار شرط فوق در کسانی جمع شده که چنین روحیاتی داشته باشند: «آدم‌هایی را انتخاب بکنند که وقتی رفت در آن مسند نشست ـ حالا آن مسند هرچه باشد؛ چه مسند عضویت در مجلس خبرگان باشد، یا در مجلس شورای اسلامی باشد یا ریاست جمهوری باشدـ خودش را سپر بلای مشکلات کشور قرار بدهد، فانی در خدمات و مصالح و منافع عمومی مردم باشد، کشور را به دشمن نفروشد، مصالح کشور را برای رودربایستی با این و آن زیر پا نگذارد؛ باید این را انتخاب کنند. این میشود یک انتخابات خوب.»(30/10/94)
اما این سؤال همچنان باقی است که چگونه می‌توان از افراد شناخت پیدا کرد و این شاخص‌ها را با ایشان تطبیق داد؟
اعتماد به لیست قابل اعتماد
مهم‌ترین راهکار تطبیق شاخص‌ها با مصداق‌ها، تحقیق و مشورت‌گیری از افراد امین و مورد اعتمادی است که شناخت کافی از افراد و شخصیتهای سیاسی که به عنوان نامزد انتخاباتی وارد رقابت شده‌اند، دارند. فراموش نکنیم که در نگاه دینی رأی دادن نیازمند «حجت شرعی» است و این حجت یا از طریق «یقین فردی» حاصل میشود یا آنکه افراد امین و صاحب صلاحیت فردی را معرفی کنند. رهبری تأکید دارند که: «اگر میتوانید، تشخیص بدهید؛ اگر نمیشناسید، از دیگری که می‌تواند امین باشد، سؤال کنید.» (28/2/80)
واقعیت آن است که شناخت فردی بدون مشورت‌گیری از مطّلعان امین، به ویژه در شهرهای بزرگ کار دشواری است که تنها برای عده قلیلی ممکن خواهد بود. در اینجاست که برخی جریان‌های سیاسی، برخی مراکز علمی مورد اعتماد ملت و برخی شخصیت‌هایی که از نوعی مرجعیت فکری ـ سیاسی در جامعه برخوردارند، به میدان آمده و با بررسی نامزدهای موجود، افرادی را که صاحب صلاحیت هستند در قالب «لیست‌های انتخاباتی» معرفی میکنند. البته، سلایق سیاسی و گرایش‌های گفتمانی در تدوین این لیست‌ها بی‌‌تأثیر نیست، اما از میان آنها نیز باید گشت و مورد اعتمادترین را محل رجوع قرار داد.
ضرورت رجوع به افراد امین و مشورت گرفتن و اعتماد به آنها، راهکار تازه‌ای نیست و در تمامی ادوار انتخابات از سوی حضرت امام(ره) و امام خامنه‌ای(دامت ظله) توصیه شده است، اما این توصیه در انتخابات آتی با تأکیدی بیشتر و الگویی متفاوت‌تر مورد توجه قرار گرفته است. رهبر معظم انقلاب مدتی پیش در توصیه به ملت فرمودند: «مردمی که می‌خواهند رأی بدهند، اعتماد کنند به آن مجموعه‌هایی که واقعاً قابل اعتمادند؛ بعضی‌ها هستند که قابل اعتماد نیستند؛ «کَالَّذِی استَهوَتهُ الشَّی طین»؛ گاهی این‌جور نیست که از روی صفا و واقعیت و علاقه‌مندی به انقلاب [باشد] ـ اساس کار، انقلاب است ـ و از روی علاقه‌مندی به انقلاب بیایند یک فهرست پیشنهادی را بدهند؛ نه، روی مقاصد دیگر ـ گاهی اوقات مقاصد فاسد ـ پیشنهادهایی میدهند. مردم توجّه کنند و ببینند که آن فهرست‌هایی را که پیشنهاد شده است از کجا پیشنهاد شده؛ از طرف چه کسی پیشنهاد شده؛ آن کسانی را که مورد اعتمادند، قابل اطمینانند، قابل اعتمادند، انتخاب بکنند.» (14/10/94)
ایشان مجدداً در دیدار مردم قم به مسئله «درست انتخاب کردن» اشاره داشتند و در این باره که مردم چطور به نامزدها برای انتخابات اعتماد کنند، در حالی‌که همه آنها را نمی‌شناسند، فرمودند: «به نظر بنده این‌جور میرسد که چون یکایک افراد را ممکن است نشناسیم، خود بنده هم وقتی این فهرست‌ها را می‌آورند که بیایم رأی بدهم، بعضی از آدمهای این فهرست‌ها را نمی‌شناسم، امّا اعتماد میکنم به آن کسانی که [اینها را] معرّفی کرده‌اند و نگاه میکنم ببینم آن کسانی که این فهرست را معرّفی کرده‌اند چه کسانی هستند؛ اگر دیدم اینها آدمهای متدین و مؤمن و انقلابی‌ای هستند، به حرف‌شان اعتماد میکنم و به [فهرست] آنها رأی می‌دهم؛ اگر دیدم نه، کسانی که این فهرست را داده‌اند کسانی هستند که به مسائل انقلاب، به مسائل دین، به مسائل استقلال کشور خیلی اهمّیتی نمی‌دهند، دل‌شان دنبال حرف آمریکا و غیرآمریکا است، به حرف‌شان اعتماد نمی‌کنم...» (19/10/94)
تأکید بر «اعتماد به فهرست قابل اعتماد»، به‌مثابه سازوکاری برای رسیدن به نامزد مطلوب، اولین باری است که با این صراحت از سوی رهبر معظم انقلاب مورد تأکید قرار می‌گیرد که این موضوع قابل توجه و تأمل است. پیش از این معظم‌له به‌طور عام تنها به اهمیت مشورت گرفتن از علما و صاحبان تشخیص اشاره میکردند. به‌نظر میرسد این الگو می‌تواند سازوکاری مناسب برای خروج رأی‌دهندگان از سردرگمی و راهکاری برای تجمیع آرا و جلوگیری از ورود افراد ناصالح به مجلس باشد.
برای فهم این مطلب باید به این نکته توجه کرد که «اصلح‌گزینی» نباید به تفرق آرائی بینجامد که حاصل آن شکسته شدن رأی و به قدرت رسیدن گزینه‌ای باشد که از کمترین شایستگی‌ها برخوردار است. به واقع، در شرایطی که نامزد ناصالحی در جایگاه رقیب، از امکان پیروزی در انتخابات برخوردار است و حضور متکثر و متعدد نامزدهای صالح همفکر و همسو به توزیع و تجزیه آرا خواهد انجامید، پافشاری بر انتخاب گزینه مورد علاقه نقض غرض بوده و مطلوب آن است که در اقدامی همگرایانه و مبتنی بر همدلی و تفاهم، در مسیر وحدت حرکت کرد تا با تجمیع آرای متفرق، فرصت از به قدرت رسیدن «گزینه ناصالح» سلب شود، هرچند حاصل آن انتخاب گزینه‌ای باشد که همه ویژگی مدّ نظر ما را تأمین نکند.
این نکته کلیدی با توجه به مطلبی که پیشتر آمد تکمیل میشود که فارغ از انتخاب فرد اصلح، رأی‌دهندگان باید به جریان و «گفتمان اصلح» توجه داشته باشند! چرا که همانطور که اشاره شد انتخابات؛ رقابت میان تفکرات و گرایش‌ها و گفتمان‌های سیاسی ـ اقتصادی ـ فرهنگی مختلف نیز است. در واقع، انتخاب افراد وقتی مؤثر است که گفتمان مورد قبول اکثریت مجلس را بر عهده گرفته و برنامه‌ریزی برای اداره کشور را تحقق بخشد. حال اگر تفرق آرا به حاکمیت گفتمانی منجر شود که با آرمان‌های انقلاب زاویه دارد، تأکید بر رأی منفرد و اصلح‌گزین، چه فایده‌ای خواهد داشت؟!
توجه به این نکته ضروری است که آنچه «منطق رأی لیستی» و «اعتماد به فهرست ارائه شده از سوی معتمدین» خوانده میشود را قابل فهم کرده و پذیرش عمومی آن را بیشتر می‌کند؛ چرا که زمینه موفقیت گفتمانی را تقویت کرده و از تفرق رأی و رأی آوردن گفتمان ناهمسو با انقلاب جلوگیری می‌کند.
حرمت رأی سفید
دو سال پیش بود که رهبر معظم انقلاب هنگام رأی دادن در چهارمین دوره انتخابات شوراها گفتند: «من به 31 نفر برای شورای شهر رأی دادم. البتّه، بعضی از این حضرات را از نزدیک می‌شناختم، بعضی را هم نمی‌شناختم، لکن اعتماد کردم به همین فهرست‌هایی که پیشنهاد میکنند و میدهند.»
تأکید ایشان بر رأی دادن حداکثری و انتخاب افراد به اندازه سهمی که به شما اختصاص داده شده است، به‌ویژه در شهرهای بزرگ، نیز راهکاری است که حاصل آن انتخابات شایستگان خواهد بود؛ چرا که به ازای هر فردی که شما در لیست‌تان ننویسد، ممکن است فرد دیگری که از شایستگی لازم برخوردار نیست، رأی آورده و وارد مجلس شود. در اینجا نیز اعتماد به لیست‌ها به کمک ما می‌آید و کارگشا خواهد شد.
تکمله این بحث آنکه؛ در استفتائی از رهبر معظم انقلاب اسلامی که در متن آن پرسیده شده: «حکم رأی دادن سفید و بی‌نام چیست؟ در صورت عدم شناخت و تحقیق، یا تحقیق کافی و عدم وصول به نتیجه و تحیر در انتخاب اصلح چطور؟» معظم‌له چنین پاسخ داده‌اند: «در هر صورت اگر رأی سفید دادن موجب تضعیف نظام اسلامی باشد، حرام است.» این استفتاء نیز فصل‌الخطابی است برای آنکه از گذاشتن جای خالی در لیست انتخاباتی‌مان بپرهیزیم و برای تکمیل آن با مشورت و اعتماد به معتمدان عمل کنیم.
انتخابات متعلق به ملت
سخن آخر آنکه نباید فراموش کرد انتخابات متعلق به ملت است و هیچ‌کس حق ندارد و قرار نیست که به جای ملت تصمیم گرفته و اراده خود را بر ملت تحکیم و تحمیل کند. همه افراد نظام مردم‌سالاری دینی به‌طور مساوی از یک حق رأی برخوردارند و هیچ‌کس نمی‌تواند افراد را از دادن رأی محروم کند.
علما، نخبگان، بزرگان و فعالان سیاسی ـ اجتماعی نیز تنها در مقام مشاوران و هادیان در خدمت مردم قرار دارند تا در روند تصمیم‌گیری و انتخاب به ایشان کمک کنند، نه آنکه به جای اراده فرد نشسته و عاملیت در انتخابات را به خود اختصاص دهند.
جا دارد این سخن ماندگار بنیانگذار انقلاب اسلامی بار دیگر مورد توجه قرار گیرد که فرمودند: «همانطور که بارها گفته‌ام، مردم در انتخابات آزادند و احتیاج به قیّم ندارند و هیچ فرد و یا گروه و دسته‌ای حق تحمیل فرد یا افرادی را به مردم ندارند. جامعه اسلامی ایران که با درایت و رشد سیاسی خود جمهوری اسلامی و ارزش‌های والای آن و حاکمیت قوانین خدا را پذیرفته‌اند و به بیعت و این پیمان بزرگ وفادار مانده‌اند، مسلَّم قدرت تشخیص و انتخاب کاندیدای اصلح را دارند.»(11/1/67)
رهنمودهای حکیم فرزانه انقلاب اسلامی پس از تأکید بر مشورت‌گیری و اعتماد به لیست‌های قابل اعتماد می‌تواند سکینه‌ای برای قلوب مردم ایران باشد که با خیالی کاملاً آسوده پای صندوق‌های رأی حضور یابند. معظم‌له چنین فرمودند: «اگر چنانچه کسانی این‌جور عمل بکنند و این تحقیق را بکنند، کار خودشان را انجام داده‌اند؛ خدای متعال ثواب خواهد داد، ولو اینکه در یک مورد، اشتباه هم اتّفاق بیفتد. مثلاًً آن کسی که من خیال کردم آدم خوبی است و به او رأی دادم، اتّفاقاًً آدم مطلوبی نباشد، ولی من تلاش خودم را کرده‌ام و خدای متعال اجر خواهد داد.» (19/10/94)
به لطف خداوند متعال عیدالله هفتم اسفندماه به تجلیگاه حضور پرشور ملت ایران و ناامیدی چشمان منتظر دشمنان ملت بدل خواهد شد. ان‌شاء‌الله
نویسنده: دکتر مهدی سعیدی پایگاه بصیرت انتهای متن
http://fna.ir/IXEALP
94/12/03 - 05:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها