واضح آرشیو وب فارسی:بروزها: خبرگزاری تسنیم: جمعه، ۳۰ بهمن ماه ۹۴، اختتامیه پنجمین جایزه سینمایی ققنوس و اولین جایزه سینمایی آیینه با حضور مدیران و هنرمندانی چون ابراهیم حاتمی کیا، علی نصیریان، بهروز شعیبی، بهروز افخمی، بابک حمیدیان و… در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد. ابراهیم حاتمی کیا پس از دریافت جایزه سینمایی ققنوس گفت: حبیب از بچه های حوزه آمد اینجا صحبت کرد، خوب، به هر حال سالیان سال اینجا خانه ای حساب می شد، خانه ای که در آن خاطره ها داریم، واقعاً جای بسیاری از بچه ها خالی است، ان شاءالله حال آقای سلحشور زودتر خوب شود. من دیروز در یک مجلسی بودیم، مجلس پرشوری بود. عزیزان خانواده شهدای مدافع حرم و هسته ای در آن حضور داشتند، قرار بود حرفی نزنم، اما مجبور شدم یک سری حرفها را بزنم که دیگر نمی خواهم اینجا بگویم. وی تصریح کرد: دیدم آقای افخمی در جمع بود، دلم نیامد این جمله را نگویم، البته اینجا می توانم این را بگویم که یک اتفاقی در سینما در حال رخ دادن است که در برنامه آقای افخمی هم هست؛ اینکه یک دعوایی بود در اول انقلاب که ظرف مهمه یا مظروف؟ فرم مهم است یا محتوا؟ همین حوزه نقطه ای بود که می خواست اینها را به هم وصل کند، خیلی هم بابتش زحمت کشید. حاتمی کیا افزود: الآن احساس می کنم، دقیقاً یعنی دهه اخیر، سینما دارد بت می شود؛ یعنی رسماً یک گوساله سامری تعریف می شود، این قدر اهمیت پیدا می کند که دیگر در آن چه چیزی هست و چه چیزی می خواهیم بگوییم از یاد می رود، مثلاً محبت می کنند به بنده می گویند کارگردان فیلم بادی گارد، کارگردانی خوبی دارد، نمی دانم چگونه می توان تفکیک کرد، من اگر بخواهم نشان بدهم هیچ افتخاری برایم نیست که بخواهم به عنوان کارگردان، که حالا بلد است فیلم بسازد شناخته شود، جز اینکه برای چه آمدم و چه می خواهم بگویم، آن چیزی که به نظر می آید در حوزه تحلیل و نقد به شدت جایش خالی است، دلیل هم دارد؛ دغدغه بخش عمده ای از دوستان قلم این مسئله نیست، غریبه اند با این بحثها؛ آن مسائلی که ما می خواهیم بگوییم، این تبلیغی که روی جوان ها صورت می گیرد، که سینما را باید شناخت و قاب سینما را باید شناخت، ویزکّیهم و یعلّمهم الکتاب، این دو باید با هم باشد، نمی شود گفت یکی کامل شود و دیگری ناقص باشد، اینها باید با هم پیش بروند. کارگردان «بادی گارد» با بیان اینکه ظرف و مظروف باید با هم باشند، گفت: اگر ینگنه نباشد گمراهمان می کنند و یادمان می رود برای چه آمدیم و چه افتخاری برایمان هست. همه جشنواره ها را رفتیم و لوح ها را گرفتیم، اما چه گفتیم؟ چه حرفی برای گفتن داشتیم؟ حالا من بیایم بگویم آن حرفهایی که روضه سینمایی که قرار است حرف های ارزشی بزنند حرفهایی که سخت است گفتنش و گرفتاری دارد برای گفتنش، جایی نگفتن و اگر گفتند حداقل با ما سنخیت ندارد. من دیدم انگار این حرفها انگار مسئله نیست الآن، اعتقاد شخصی من این است که به شدت دارد این مسئله موج می زند و در نقدها و رفتارهای سینما دیده می شود، عزیزان راحتش کنیم، این گوساله سامری است، زیبایی دارد، طلا دارد، صدا هست و همه چیز هست، اما اگر از صدای حق حقیقت شنیده نشود، تجلی نداشته باشد، این بت است و این سینما را به جهنم می کشد و افتخارم این است، دغدغه ام گفتن این حرف است حتی اگر به لنگی این حرف را بزنم. در گذشته تلاشی برای گفتن چیزی بود، اما الآن می بینیم در تلویزیون جمهوری اسلامی آقای کارگردان می آید می گوید که روزهای انقلاب، همان روزهایی که یک روزهایی هست که اینا فیلم پخش می کنند، او دارد دهه فجر را مسخره می کند، پس معلوم است که سینما برایمان مسئله است، وای به حال کشوری که مسئولانش افتخارش این است که گوساله سامری را فقط می پرستد و حرفی برای گفتن نداشته باشد.
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بروزها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]