واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: باید پرسید چرا دشمن برای اختلاف افکنی، از موضع رهبری، آیت الله جنتی و ... حمایت نمی کند؟ مگر نمی شود با حمایت از بخش های دیگر حاکمیت به همان هدف اختلاف افکنی رسید؟صراط: عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه جوان در یادداشتی با عنوان "بدون آرایش غلیظ" در این روزنامه نوشت: بررسی ها نشان می دهد حمایت رسانه ای غرب از جریانات داخلی ایران از 1375 و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ششم شروع شد، اما تا انتخابات ریاست جمهوری 1388 این حمایت به صورت کلی دنبال می شد و تلاش می کردند حرف خود را با هزار رنگ و لعاب آرایش نمایند... نویسنده : دکتر عبدالله گنجی بررسی ها نشان می دهد حمایت رسانه ای غرب از جریانات داخلی ایران از 1375 و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ششم شروع شد، اما تا انتخابات ریاست جمهوری 1388 این حمایت به صورت کلی دنبال می شد و تلاش می کردند حرف خود را با هزار رنگ و لعاب آرایش نمایند تا در سایه بزک و آرایش غلیظ، به حمایت متهم نشوند. آن سوی قضیه این بود که تلاش می کردند جریان مدنظر داخلی ایران نیز متهم به همسویی با غرب نشود و در سایه این حمایت، آسیب حیثیتی نبیند. از 1388 حمایت رسانه ای غرب علاوه بر حمایت جریانی به مصادیق فردی نیز رسید، به صورتی که برای اولین بار یک رئیس جمهور امریکا نام کاندیدایی را در ایران آورد و با صراحت گفت: «موسوی نماینده بخشی از هموطنانش است که به دنبال گشایشی به سوی ما هستند» اما خانم کلینتون گفت ما خیلی کارها در ایران انجام دادیم که اگر بگوییم ممکن است کسانی در ایران آسیب ببینند. حمایت اکنون رسانه های غرب یک تفاوت عمده با گذشته دارد. اول اینکه به صورت مصداقی و بدون آرایش غلیظ گفتار و کلام خود به میدان آمده اند و دوم اینکه در حوزه سلبی نیز به مصادیق وارد شده اند. رادیو فردا، تلویزیون و رادیوی بی بی سی و سایت منافقین به صورت مصداقی له و علیه کاندیداهای خبرگان وارد شده و مسئله را قبح زدایی شده می بینند. از قضا در مصادیق سلبی و ایجابی با جریان اصلاحات در داخل کشور صددرصد چفت و بست دارند. علت این امر چیست؟ آیا می توان به راحتی مصادیق داخلی را که مورد حمایت هستند، خائن دانست؟! یا باید به دنبال دلایل عمیق تری بود؟ در طول 18 سال گذشته هر گاه غرب از جریان اصلاحات حمایت کرده است دو حالت اتفاق افتاده است؛ یا اصلاح طلبان ساکت بوده و هیچ پاسخی در فضای عمومی اعلام نکرده اند و یا آن را جنگ روانی دانسته اند که نباید در تور آن گرفتار شد. اما لازم است یک بار ابعاد مسئله را به صورت همه جانبه بررسی کنیم و نتیجه را به صورت منطقی به تصویر بکشیم. عمده ترین دلایل را می توان به شرح ذیل مرور نمود: یکم: ممکن است گفته شود دشمن به دنبال اختلاف است و با جنگ روانی درصدد عمیق تر کردن شکاف های سیاسی ـ اجتماعی داخلی است و نباید به حرف آن اعتنا نمود. اختلاف افکنی شیوه دشمن است و همیشه بوده و خواهد بود. در این صورت باید پرسید چرا دشمن برای اختلاف افکنی، از موضع رهبری، آیت الله جنتی و ... حمایت نمی کند؟ مگر نمی شود با حمایت از بخش های دیگر حاکمیت به همان هدف اختلاف افکنی رسید؟ دوم: جریان اصلاحات و ایضاً هاشمی و تا حدودی دولتی ها، مواضع و عملکرد افرادی که اکنون مورد غضب رسانه های غربی هستند را آسیب به نظام می دانند و بر این باورند که با عملکرد شورای نگهبان، اندیشه مصباح و ... مردم به نظام بدبین می شوند و انقلاب آسیب می بیند. سؤالی که در اینجا مطرح است اینکه: اگر عملکرد و اندیشه این افراد موجب آسیب به نظام می شود چرا غرب از آنان حمایت نمی کند تا اینگونه فرآیند حذف انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی زودتر محقق شود؟ مگر اصلاح طلبان مواضع و عملکرد شورای نگهبان، آیات جنتی، مصباح و محمد یزدی را برخلاف نظام و موجب تضعیف آن نمی دانند؟ اگر اینها تضعیف کنندگان نظام هستند چرا مورد حمایت بی بی سی و رادیوفردا و... قرار نمی گیرند؟ چرا آنان به کمک این فقها نظام را به سمت قهقرا نمی برند؟ سوم: امثال آیت الله هاشمی، روحانی و اصلاح طلبان خود را اصل و عین نظام می دانند و بقیه را بدلی، دهاتی، نورسیده، تازه به دوران رسیده، نوکیسه، دور از مبارزه و عدم همراه با امام می دانند. آیا می توان گفت بی بی سی و رادیوفردا و منافقین با حمایت از لیست هاشمی و اصلاح طلبان در خبرگان درصدد تقویت کسانی هستند که عین و اصل نظام اند؟ آیا غرب تصمیم به تقویت نظام جمهوری اسلامی و خط امام گرفته است و درصدد مبارزه با کسانی است که اهل مبارزه نبوده اند و نورسیده اند؟ چهارم: شاخص غرب برای حمایت از افراد به میزان زاویه آنان با نظام بستگی دارد. چرا قبلاً هاشمی مغضوب منافقین و غرب بود چون این فاصله را احساس نمی کردند. در سال های 1377 و 1380 رسانه های غرب یکصدا هاشمی را لجن مال می کردند، اما امروز خلاف آن را عمل می کنند. آیا هاشمی عوض شده است یا نظام؟ غرب تغییر را در کدام یک حس می کند؟ پنجم: واقعیت قصه این است که غرب در یک پروسه 10 ساله(مدت تعهدات ایران در برجام) به دنبال براندازی ساختاری نظام جمهوری اسلامی نیست. رئیس جمهور امریکا این راهبرد را در نامه ای کتبی به مقام معظم رهبری نیز نوشته اند. حال سؤال این است که آیا نظام جمهوری اسلامی از ماهیت پیشین خود دست برداشته است که غرب از براندازی ماهوی و ساختاری دست برداشته است؟ خیر، غرب در فرآیند مذاکرات هسته ای به این باور رسید که می توان با تغییر روش تقابل به تعامل در یک شیب ملایم 10 سال نظام جمهوری اسلامی را به سمت و سویی ببرد که از آن صرفاً یک «پسوند اسلامی» بماند که هیچ خاصیتی ندارد و همچون کشورهایی مانند پاکستان، هند و ترکیه می شود. راز حمله به طرفداران ماهیت حقیقی نظام و ورود مصداقی به نفی آنان از یک سو و حمایت از طرفداران جمهوری اسلامی اسمی از سوی دیگر با همین هدف صورت می گیرد. رسانه های انگلیس و امریکا وظیفه دارند معتقدین به ماهیت حقیقی نظام را عقب بکشند و از طرفداران «جمهوری اسلامی اسمی» حمایت کنند. مقام معظم رهبری برای اولین بار در دیدار اعضای دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی فرمودند: «باید در مقابل جریان غیرانقلابی در درون نظام ایستاد.» جریان غیرانقلابی «درون نظام» همان هایی هستند که غرب درصدد میدان داری آنان برای تبدیل انقلاب اسلامی به یک جمهوری اسلامی بی خاصیت و عقیم است، قبلاً حمایت ها در زر ورق پیچیده می شد، اما اکنون عریان است. علت عریانی این است که احساس می کنند بعد از برجام جاده در دست تعمیر است و آرایش غلیظ هم لازم نیست. ششم: سؤالی در ذهن حزب الله مانده است اینکه چرا اصلاح طلبان از اعضای فراری و ضدانقلاب خود ابراز برائت نمی کنند؟ و حتی حاضر نیستند از منکران خاتمیت، عصمت و مهدویت نیز ابراز برائت کنند. اکنون این معما حل شد که آنان شارژکنندگان رسانه های غرب در نفی نقطه مقابل اصلاح طلبان و تقویت کنندگان آنان هستند. چرتکه اندازی حسین باستانی برای شیوه رأی نیاوردن فقهای تراز اول و تعمیم لیست نفی شدگان به مشهد و کرمان توسط اکبر گنجی نمونه هایی از این حمایت است. اصلاح طلبان به این دلیل هزینه عدم مرزبندی با ضدانقلاب را می پردازند که می دانند کفش کهنه در بیابان نعمت است. پس از شروع فتنه 1388 و طرح شعارهای ساختارشکن علیه اصل انقلاب، مقام معظم رهبری از رهبران اصلاح طلبان خواستند با این جماعت مرزبندی کنند و بگویند «اینها از ما نیستند» اما هرگز چنین نکردند. آن تجربه امروز مجدداً مقابل هاشمی، اصلاح طلبان و حتی روحانی است. اگر سریعاً از انگلیس ابراز برائت نکنند، آنچه در تاریخ آیندگان ثبت خواهد شد برای سلسله نسل های آنان نیز ننگ آور و شکننده خواهد بود.
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]