محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855462340
خطای خصوصی سازی ایران ایر
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: چند وقتی است که زمزمه خصوصی سازی هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران به گوش می رسد، زمزمه یی که هر بار با تاکید یکی از مقامات دولتی یا نمایندگان مجلس قوی تر می شود. اما چرا چنین اصراری بر خصوصی سازی هواپیمایی ملی ایران وجود دارد؟ کشور به دنبال توسعه اقتصادی است و در جوامع اقتصادی ایران، مالکیت خصوصی هم معنای رشد اقتصادی جا افتاده است بنابراین مسوولان کشور به دنبال آن هستند که هر آنچه پیش از این عمومی تلقی می شد را خصوصی کنند. این روند، هر چند از زمان دولت های پنجم و ششم آغاز شده بود اما در دولت قبل شدت یافت و باعث شد مالکیت بسیاری از صنایع عمومی کشور به افراد یا نهاد هایی واگذار شود که اگرچه ماهیتی حکومتی دارند اما دارایی شان در زمره اموال عمومی قرار نمی گیرد، اتفاقی که بسیاری از آن به عنوان رشد رانت خواری و نهادینه شدن فساد اداری در ایران یاد می کنند. با روی کار آمدن دولت روحانی، امید آن می رفت که روند خصوصی سازی افسارگسیخته متوقف شود یا دست کم از سرعت خود بکاهد. اما گرچه خصوصی سازی در دولت یازدهم شکلی قانون مند و با قاعده به خود گرفت و توانست کمی از فساد فاصله بگیرد، کماکان به روند خود ادامه داد چراکه همچنان عقیده بر هم راستا بودن خصوصی سازی و رشد اقتصادی است. اکنون این خصوصی سازی دامن ترابری عمومی ایران را نیز گرفته است تا جایی که سهام نامدارترین ایرلاین ایران یا همان ایران ایر به زودی برای فروش در بورس عرضه می شود؛ مدیرعامل ایران ایر در گفت وگویی با بلومبرگ گفته است:«این شرکت قصد دارد در نهایت در فهرست بورس تهران قرار گیرد هرچند که باید ابتدا «شرایط مناسبی» فراهم شود و بازه زمانی خاصی برای این موضوع تعیین نشده است.» البته برای اصرار بر خصوصی سازی ایران ایر، دلیل دیگری را نیز می توان برشمرد؛ به تازگی تعداد زیادی هواپیمای جدید ثبت سفارش شده و قرار بر آن است که این هواپیماها بعد از ورود به کشور به ناوگان ایران ایر افزوده شود. این خرید منتقدان زیادی در ایران دارد، منتقدانی که عمده آنها، مالکان آشکار یا نهان ایرلاین های خصوصی هستند. ایرلاین هایی که در دولت های نهم و دهم با استفاده از رانت دولتی رشدی قارچ گونه داشتند. حال این مالکان به بهسازی ناوگان ایران ایر که ناوگان عمومی کشور محسوب می شود، اعتراض دارند و برای تغییر شرایط با استفاده از تمام اهرم های قدرت موجود ازجمله برخی فشارهای حاکمیتی و موج های رسانه یی به دولت فشار وارد می کنند. اما واکنش دولت به این منتقدان قابل توجه است؛ دولت قصد دارد، ایران ایر را نیز خصوصی کند تا هیچ جای انتقادی باقی نگذارد! جالب تر آنجاست که این خصوصی سازی را قانونی می داند به طوری که رییس سازمان هواپیمایی کشوری معتقد است که «طبق نص صریح قانون این شرکت هواپیمایی باید به بخش خصوصی واگذار شود.» اما نص قانون در این مورد چیست؟ بنا بر اصل 44 قانون اساسی «نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش دولتی ، تعاونی و خصوصی با برنامه ریزی منظم و صحیح استوار است . بخش دولتی شامل کلیه صنایع بزرگ ، صنایع مادر، بازرگانی خارجی ، معادن بزرگ ، بانکداری ، بیمه ، تامین نیرو، سدها و شبکه های بزرگ آبرسانی ، رادیو و تلویزیون ، پست و تلگراف و تلفن ، «هواپیمایی» ، کشتیرانی ، راه و راه آهن و مانند اینهاست که به صورت مالکیت عمومی و در اختیار دولت است. » هر چند ابلاغیه سیاست های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی که سال 84 به ارگان های اجرایی ابلاغ شد به استناد مفاد اصل 43 قانون اساسی و ذیل اصل 44 دولت را از ادامه آغاز فعالیت های جدید و ادامه فعالیت های قدیمی اقتصادی که صدر اصل 44 نباشد، منع کرده و واگذاری، مالکیت و مدیریت این فعالیت ها را به بخش های عمومی غیردولتی، تعاونی و خصوصی مجاز شمرده است اما هیچ کدام از انواع مالکیت ذکر شده را بر دیگری ارجح ندانسته بنابراین بر خصوصی سازی به صورت یک ضرورت تاکید نکرده است. بنابراین هیچ قانونی در کشور در مورد لزوم خصوصی سازی هواپیمایی صراحت ندارد. هما یا همان ایران ایر، ایرلاین حامل پرچم ایران است و نماینده صنعت هواپیمایی جامعه ایرانی به حساب می آید. این ایرلاین همان هواپیمایی است که طبق اصل 44 قانون اساسی باید در اختیار بخش عمومی (دولتی یا غیردولتی!) باشد. اما یک دهه است که دولت های مختلف، قصد واگذاری آن به بخش خصوصی را دارند. بخش خصوصی نیز از این قصد خرسند است و مدام بر طبل لزوم خصوصی سازی می کوبد. اما آیا این خصوصی سازی از مشکلات پیش روی دولت روحانی خواهد کاست؟ دولت نباید این واقعیت را از یاد ببرد که مشتریان اصلی سهام ایران ایر در بازار همان هایی خواهند بود که اکنون بیشترین فشار را به دولت وارد می کنند و پس از دراختیار گرفتن همای ایرانیان، توان بیشتری برای تحت فشار قرار دادن دولت خواهند داشت.
جمعه ، ۳۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[مشاهده در: www.taadolnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها