واضح آرشیو وب فارسی:کسب و کار: یک کار شناس کشاورزی گفت: بررسی دقیق در سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی از تولید ناخالص ملی نشان می دهد که مقدار آن در سطح جهان از حدود ۶ درصد در سال ۱۳۶۹ به ۴ درصد در سال ۱۳۸۳ کاهش یافته است، در ایران این میزان از حدود ۲۴ به ۱۱ درصد در سالهای مزبور رسیده است.جلال سهرابی- کار شناس ارشد کشاورزی- گفت: یکی از اهداف تاکید شده در سند چشم انداز توسعه کشور، تبدیل ایران به بزرگ ترین قدرت منطقه است، این هدف در تفکیک هر بخش به عنوان یک برنامه راهبردی عمل می کند، در بخش کشاورزی نیز با توجه به امکانات و مزیت های کشور این هدف به راحتی قابل حصول است و بسترهای لازم برای رسیدن به آن را در اختیار داریم ولی باید در تبدیل امکانات بالقوه به بالفعل و دست یابی به جریان فعال و اقتصادی در این عرصه تلاش کنیم. وی افزود: بررسی دقیق در سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی از تولید ناخالص ملی نشان می دهد که مقدار آن در سطح جهان از حدود ۶ درصد در سال ۱۳۶۹ به ۴ درصد در سال ۱۳۸۳ کاهش یافته است، در ایران این میزان از حدود ۲۴ به ۱۱ درصد در سالهای مزبور رسیده است که عامل اصلی آن از جمله کم آبی و خشکسالی، افزایش قیمت حاملهای انرژی و نهاده ها و کاهش صادرات و افزایش واردات در بعضی اقلام مصرفی در محصولات زراعی بوده است. سهرابی گفت: در بین کشورهای منطقه جنوب غربی آسیا، قرقیزستان و ازبکستان به ترتیب با ۳۷ و ۳۱ درصد بالا ترین سهم ارزش افزوده به بخش کشاورزی را از کل تولید ناخالص داخلی دارا هستند. در سایر کشور ها به ویژه کشورهای توسعه یافته این شاخص بسیار پایین تر است به طوری که در آمریکا و آلمان، مقدار آن برابر ۱ درصد است، نیجریه با ۱۷ درصد بالا ترین سهم را در بین کشورهای منتخب جهان در سال ۱۳۸۳نشان می دهد، بالا ترین نرخ رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی در منطقه مربوط به افغانستان، ارمنستان، آذربایجان و قزاقستان با رشد بالای ۱۰ درصد است؛ این در حالی است که در چشم انداز سند توسعه افزایش ارزش افزوده بخش کشاورزی از اهمیت زیادی برخوردار است و می توان با تدبیر و تلاش به اهداف آن دست یافت. این کار شناس اقتصادی با اشاره به رتبه های ایران در تولید برخی از مهم ترین محصولات کشاورزی و دامی بیان داشت: ایران رتبه اول در تولیدانار، پسته، خاویار و زعفران رتبه دوم در تولید خرما، انجیرو رتبه سوم در تولیدمیوه های جالیزی، گیلاس و سیب و همچنین رتبه چهارم در تولید گوشت گوسفند، پشم، گردو و بادام دارد. وی افزود: همچنین رتبه پنجم در تولید سبزی ها، حبوبات و گیاهان داروئی، رتبه ششم در تولید شیرگاو، رتبه هفتم در تولید پیاز، انگور و شیر گوسفند و بز، رتبه هشتم در تولید ادویه، محصول مرکبات، هلو، انواع کدورتبه نهم در تولید عدس، چای و عسل و رتبه دهم در تولید خرمالو و خشکباررا دارد. سهرابی با بیان اینکه تقریباٌ 0.7مساحت کشور را را آب تشکیل می دهد گفت: از آنجا که ایران در عرض های جغرافیایی بالا قرار دارد و ویژگی این موقعیت جغرافیایی این است که تفاوت بین فصل ها در آن ها بیشتر است، با تامین آب و تکمیل زیرساختهای لازم می توان در آن فرآورده های بسیار متنوع کشاورزی را تولید و صادر کرد اما بدلیل کمبود بارش سالانه و پراکنش نامناسب آن در سطح کشور، ایران جزء مناطق گرم و کم باران طبقه بندی شده است. وی افزود: به دلیل گستره خاک نامرغوب و نامناسب بودن روشهای استحصال آب و آبیاری و استفاده بی رویه از منابع آب زیرزمینی و کشت متراکم و سنتی اراضی در بیشتر نواحی، تولید محصولات کشاورزی در اکثر زمین های قابل کشت در ایران توجیه اقتصادی ندارد و اکنون سالهاست که کشاورزی در این مناطق تعطیل شده و کشاورزان نیز کشاورزی را رها کرده و پس از مهاجرت به شهر ها از تولید کننده به مصرف کننده تبدیل شده اند و دیگر نه خود و نه فرزندان آن ها رغبتی به کشاورزی ندارند. به گزارش ایلنا این کار شناس اقتصادی گفت: با توجه به آمار، با تولید محصولات استراتژیک و مهم چون گندم با تولید حدود ۱۵ میلیون تن، علوفه دامی ۱۹ میلیون تن، گوجه فرنگی بیش از 7.5میلیون تن، شیر گاو ۷ میلیون تن نیاز کشور تامین شده است اما بسیار کمتر از پتانسیل واقعی است و به جرات می توان گفت حداقل دو برابر انواع نهاده ها شامل آب، سوختهای فسیلی، انرژی، سرمایه و پول، کود، سموم شیمیائی و زمان مصرف شده که لازم است بدرستی بازنگری و کار شناسی شود چون افزایش تولید در واحد سطح بدون نیاز به افزایش سطح زیر کشت امکان پذیر است و بخوبی می توان قیمت تمام شده محصولات کشاورزی و دامی را مدیریت کرد و از مصرف بی رویه در تمام عوامل تولید جلوگیری کرد.
جمعه ، ۳۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کسب و کار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]