تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837616775
آشتی دوباره ایرانیان با تنها چای ارگانیک جهان
واضح آرشیو وب فارسی:لاهیگ: بازار چای در ایران در تسخیر چای های طعم دار خارجی است؛ چای هایی که عمدتاً از چین و هند می آیند. این دو کشور هم کشورهای نسبتاً پرآبی هستند و هم نیروی کار ارزانی دارند و بنابراین محصول چای شان نیز ارزان تر تمام می شود و توان رقابتی فراوانی در بازارهای جهانی خواهد داشت. به گزارش "لاهیگ" به نقل از "تعادل"، افزون بر معضل کم آبی و پرسش از اینکه آیا اساساً کشاورزی در ایران صرفه اقتصادی دارد یا نه، مشکل دیگر چای ایرانی، مشکلی است که تنها به این کالا محدود نمی شود و تقریبا گریبان تمامیت کشاورزی در ایران را گرفته است: زمین های کشاورزی کشور که عمدتا پس از اصلاحات ارضی در دهه 40 شمسی تکه تکه شده اند و به همین دلیل عملا بازده شان را دست داده اند، موانع بی شماری برای تجمیع شدن پیش رو دارند. عدم تجمیع زمین های کشاورزی به طور عام و زمین های کشت چای به طور خاص به معنی عدم امکان کشت به صورت صنعتی است و وقتی که کشاورزی از حالت سنتی اش بیرون نیامده باشد، هم بازده پایین تر خواهد بود و هم قیمت بالاتر. تغییر کاربری زمین های کشاورزی در استان های خطه شمالی کشور نیز معضل دیگری است که به چاره جویی در سطوحی بالاتر از تصمیم گیرندگان وزارت جهاد کشاورزی نیازمند است. در استان های گیلان و مازندران، بر تعداد زمین های کشاورزیی که به ویلا و حتی باغ های میوه تبدیل شده اند، سال به سال افزوده می شود و این یعنی معدود زمین های کشاورزی باقی مانده یی که همچنان کاربری شان حفظ شده است و به کار ادامه می دهد، بار سیراب کردن تقاضایی را دارند که اتفاقا بیشتر هم شده است. تغییر ذائقه ایرانی ها به سود مصرف چای طعم دار خارجی هم مزید بر علت شده است. ایرانی ها اساساً تمایلی به مصرف چای نداشته اند و شاید همین که «قهوه خانه» لفظی است که بسی پیش تر از «چایخانه» مورد استفاده بوده است، نشانه یی باشد از سمت و سوی ذائقه ایرانی ها تا پیش از ورود چای به کشور. چایی که در گیلان تولید می شود از سوی دیگر به ادعای تولیدکنندگان و دست اندکاران بازارش، تنها چای ارگانیک جهان است و این باز هم می تواند سببی دیگر باشد برای آنکه چای ایرانی گران تر از همتایان چینی و هندی اش باشد. طعم متفاوت چای ایرانی و «دیر-دم» بودن آن هم باعث شده بسیاری تمایلی به استفاده از آن نداشته باشند و شاید باید پرسید که در روزگار فست فودها، چه کسی است که نقد چای کیسه یی حاضر و آماده را به نسیه چای ها دمی نفروشد؟ «سنواتی های» مشکل ساز خرید تضمینی گسترده چای از چایکاران در سال های گذشته و انبار کردن آن به دلیل عدم تقاضا در بازار، همان چیزی است که در این سال ها از آن به عنوان معضل چای سنواتی یاد شده است. مقادیر عظیمی چای که گفته می شود عمر آن حتی به 15سال هم می رسد، علاوه بر مشکلاتی که ممکن است از بابت سلامتی مصرف کنندگان داشته باشند، به بازار و چایکاران و دست اندرکاران چای هم این پیغام را می رسانند که تولید بیشتر به صرفه نیست، چرا که تقاضایی وجود ندارد و بازار از چای اشباع شده است. این پیغام در عمل به آن معناست که باید با چای ایرانی خداحافظی کرد و برای چایکاران لاهیجانی هم مناسب تر است که در زمین هایشان کالای کشاورزی دیگری بکارند. چند روز پیش بود که خبرگزاری ایسنا خبری منتشر کرد مبنی بر آنکه بعد از برداشته شدن تحریم ها و واردات چای از کشورهای افریقایی به ویژه کنیا در سه سال آینده 6 برابر خواهد شد. مدیرکل انجمن تجارت آفریقای شرقی در مصاحبه یی که با بلومبرگ انجام داده بود و خبرگزاری ایسنا آن را منتشر کرد، اظهار کرده بود که صادرات چای سیاه از کنیا از میزان اندک 3200 تن در سال 2015 ممکن است به 20هزار تن در چهار سال آینده افزایش پیدا کند. وی افزایش صادرات چای به ایران را به معنای افزایش قیمت آن تفسیر کرد. جان دوباره باغ های چای برای پیگیری این خبر با محمد ولی روزبهان رییس سازمان چای کشور گفت وگو کردیم. او به جد افزایش واردات چای از افریقا را تکذیب کرد و افزود: «سرانه مصرف ما مشخص است و حجم واردات ارتباطی با برداشته شدن تحریم ها ندارد. همچنین در تلاشیم تا با افزایش بهره وری میزان افزایش تقاضا را با ارتقا تولید داخل پاسخ دهیم. بنابراین افزایش واردات اصلا در دستور کار ندارد.»از رییس سازمان چای در رابطه با سرانه مصرف چای در کشور پرسیدیم که در پاسخ گفت: «سالانه 150هزار تن چای در کشور مصرف می شود که 20هزار تن آن از تولیدات داخل تامین شده و حدود 80هزار تن از کشورهای هند، سریلانکا و به مقدار کمی از کشور کنیا واردات داریم. از آنجایی که کنیا در تولید چای کله مورچه یی سرآمد است و ایرانیان چای ارتدکس و رسمی را بیشتر استفاده می کنند بنابراین فرض افزایش واردات چای از کنیا کاملا رد می شود.» به گفته وی درحال حاضر با احتساب کارخانه ها و میزان اشتغال غیر مستقیم حدود 100هزار خانوار ایرانی از صنعت چای کسب روزی می کنند. در دو سال گذشته با حمایت های دولت تدبیر و امید از صنعت چای با اقداماتی نظیر افزایش قیمت تضمینی، تشکیل صندوق حمایت از چای و انجام عملیات به زراعی و تامین نقدینگی خرید تضمینی روحیه نشاط و امید به چایکاران بازگشته است. در این راستا با احیای مجدد باغات رها شده حدود 3 هزار هکتار از باغات چای دوباره مورد بهره برداری قرار گرفت و حدود 3هزار خانوار دیگر در این حوزه مشغول به کار شدند.» تسویه حساب دولت و چایکاران از روزبهان درباره چرایی اقبال ذایقه ایرانیان به چای غیر ایرانی پرسیدیم و در پاسخ شنیدیم «طی چند سال گذشته چای ایرانی مورد بی مهری مصرف کننده داخلی قرار می گرفت و طعم دهنده ها و اسانس های مورد استفاده در چای وارداتی ذایقه مردم را تحت تاثیر قرار داده بود اما در دو سال گذشته با افزایش شناخت و بینش مصرف کننده مواجه بودیم. از آنجایی که چای تولید ایران تنها چای ارگانیک جهان است که در باغات چای از سم استفاده نمی شود و محصولی کاملا طبیعی اتولید می شود، افرادی که نسبت به محصولات مصرفی خانواده شان حساس هستند به مصرف چای ایرانی گرایش پیدا کردند. این تغییر ذایقه مشکل چای سنواتی را هم بر طرف کرده تا جایی که تاکنون نه تنها حدود 95درصد چای تولید کارخانه ها در سال جاری به فروش رسیده بلکه چای باقی مانده از سال قبل نیز وارد بازار شده است. البته توجه چایکاران به آنچه به زراعی نامیده می شود، تغذیه و کودزدایی با حمایت دولت و مناسب بودن شرایط آب و هوایی و تلاش کارخانه ها برا ی ارائه محصول با کیفیت نیز از دیگر موارد تاثیرگذار بوده است.» وی همچنین خبر داد که تاکنون 95درصد بهای برگ سبز چای کاران پرداخت شده است. به عبارتی از 5، 136میلیارد تومان خرید تضمینی چای حدود 130میلیارد آن به حساب چای کاران واریز شده و با پرداخت مبلغ اندک باقی مانده طی چند روز آتی دولت به هیچ چای کاری بدهکار نیست. روزبهان استمرار روزگار خوش چای و چایکاران را در گرو پایایی حمایت های دولتی می داند. معضل تجمیع زمین های کشاورزی رییس سازمان چای کشور با اشاره به چالش های مهم چایکاران افزود: «یکی از بزرگ ترین معضلات ساختاری چایکاران پایین بودن سطح زیر کشت چایکاران است که ارتبا ط مستقیمی با بهره وری کشاورزی دارد. هر چایکار به طور متوسط باید 2، 5 میلیون هکتار باغ چای داشته باشد درحالی که متوسط این رقم در میان چایکاران ایرانی 3هزار هکتار بوده و 90درصد چایکاران ما کمتر از یک هکتار زمین دارند. وی راه های پیشنهادی را سیاست های تشویقی دولت، تجمیع باغات و اتصال آنها دانست و افزود:«یکی از بزرگ ترین اهداف سازمان چای در برنامه ششم توسعه افزایش سطح زیر کشت چای است» چای سفید هم به بازار آمد روزبهان با اعلام اینکه چای تولید داخل تنها پاسخگوی 20درصد از نیازهای مصرف کننده ایرانی است که کوچک بودن باغات و محدودیت منابع آبی از دلایل عمده آن هستند، می گوید: «امیدواریم در سال های آتی این رقم به 40درصد افزایش یابد. برای این مهم به دنبال افزایش سطح زیر کشت با حفظ و تثبیت باغات فعلی و احیای باغات رها شده هستیم.» وی از تولید چای سفید در ایران خبر داد که با رقمی در حدود کیلویی یک میلیون تومان مورد اقبال کشورهای حوزه خلیج فارس قرار گرفته است. این موضوع حکایت از رویکرد تولید کنندگان به تنوع تولید و بسته بندی دارد. جدال مافیا و سازمان چای امیر مظفر نوری رییس اتحادیه تولید کنندگان چای نیز در رابطه با واردات چای از افریقا به تعادل گفت: «از آنجایی که واردات بر اساس نیاز صورت می گیرد و تغییری در میزان مصرف داخل به وجود نیامده است بنابراین واردات 6 برابری چای از افریقا هیچ توجیهی ندارد و تاکنون بحثی در این رابطه در اتحادیه و سازمان چای مطرح نشده است.» از نوری در رابطه با چای سنواتی پرسیدیم که در پاسخ گفت: «این نوع چای هنوز معدوم نشده اما با مقاومت و پیگیری های مجدانه سازمان چای این نوع از چای در انبارهای در بسته نگهداری شده و اجازه ورود به بازار را ندارد و تنها می تواند برا ی مصارف صنعتی مورد استفاده قرار بگیرد.»وی اظهار امیدواری کرد که سازمان چای در قبال فشار مافیای چای تاب مقاومت بیاورد و از ورود این چای غیر استاندارد به چرخه فروش جلوگیری کند. نوری نیز همچون روزبهان از وفاداری دوباره ایرانیان به چای تولید داخل گفت و اظهار داشت: «اروپا خواستار تنها چای ارگانیک جهان است و سالانه حدود 4هزار تن از تولید چای درجه یک ایرانی به اروپا صادر می شود و حدود 11هزار تن از چای درجه دو ایرانی نیز به کشورهای حوزه خلیج فارس صادر شده که متاسفانه با بسته بندی جدید و افزودن اسانس ها و طعم دهنده های غیر ارگانیک به عنوان چای خارجی دوباره به کشور وارد می شود.» آیا چای ایرانی کالای لوکس خواهد شد؟ عرضه پایین، تقاضای بالا و قیمت های تعادلی که حد و اندازه شان به جیب همه نمی خورد، می توانند هر کالایی را به یک کالای لوکس تبدیل کنند. کالاهای لوکس کالاهایی هستند که درصد تغییرات تقاضا برای آنها بیش از درصد تغییرات درآمد در خریداران است، به این معنا که با افزایش درآمد تقاضا برای آن هم افزایش می یابد. در یک کلام، کالای لوکس کالایی است که ثروتمندان به سراغش می روند. در سال های اخیر و با اتفاقاتی که چای ایرانی از سر گذرانده است، بسیاری معتقدند که این کالای وطنی می رود که به یک کالای لوکس تبدیل شود و البته کسانی دیگر هم هستند که به استقبال این رویداد می روند. این دسته اخیر معتقدند با کاهش تعداد چایکاران و با فرض ادامه تولید این محصول در کشور و با در نظر گرفتن بازار محدود و البته قیمت های بالای چای ایرانی، می توان تبدیل این محصول به یک کالای لوکس را به فال نیک گرفت. استقبال از این اتفاق البته دلایل گوناگونی دارد، از جمله اینکه هم چایکاری به عنوانی عاملی هویت ساز برای چایکاران و گیلانی ها حفظ می شود و هم ایران به تولید کالایی پرداخته است که در آن مزیت نسبی دارد و احیاناً ممکن است بتواند صادراتی هم داشته باشد. در آن صورت باید منتظر باشیم که چای دیر دم ایرانی، چیزی بشود در حد و اندازه های خاویار یا زعفران ایرانی: کالایی با مشتریان بسیار، عرضه کم و قیمت بالا.
جمعه ، ۳۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لاهیگ]
[مشاهده در: www.lahig.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها