واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: نظم هم ردیف ارزش های والای اسلامی و راز و رمز کامیابی انسان های بزرگ و راه غلبه بر سختی ها و یافتن کاستی هاست. انسان باید در زندگی فرصت های نیک را غنیمت بشمارد و به درستی از این فرصت های گرانبها استفاده کند که مبادا روزی دچار آه و افسوس شود.به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم ، یکی از ثمرات نظم محکم کاری و استحکام در کار است. کسی که دارای این صفت باشد، کارهایش را به گونه ای که استوار و پایدار باشد انجام می دهد. چنین فردی از سستی و سهل انگاری در امور بیزار است. نظم همردیف ارزش های والای اسلامی و راز و رمز کامیابی انسان های بزرگ و راه غلبه بر سختی ها و یافتن کاستی هاست. انسان باید در زندگی فرصت های نیک را غنیمت بشمارد و به درستی از این فرصت های گرانبها استفاده کند که مبادا روزی دچار آه و افسوس شود. پیامبر اسلام (ص) در سخنی نورانی می فرماید: به درستی که خداوند دوست دارد وقتی یکی از شما کاری را انجام می دهد آن را محکم و استوار کند. نظم در نظر امیرالمومنین(ع) نظم به چه معناست و چه رابطه ای با تقوا دارد؟ و چرا امیرالمومنین(ع) از بین همه مطالب بر نظم تاکید نموده اند؟مقصود از تقوا نگهداری نفس از انجام معاصی الهی است و حالت درونی است که در انسان متقی باعث می شود که او را از ارتکاب گناه و معصیت باز دارد. مقصود از نظم در کلام امیر المومنین (ع) عبارت از انجام گرفتن کارها در زمان خود و در جای خود است «که هر چیزی به جای خویش نیکوست». از نظر مفهومی نظم غیر از تقوا است و هر کدام معنایی جدای از دیگری دارند. ولی از نظر مصداقی گاهی با هم جمع و گاهی از هم جدا می شوند. انجام دادن اعمال واجب و مستحب و دستورات الهی با پرهیز از گناه اگر به صورت منظم انجام گیرد، چنین کاری هم مصداق نظم است و هم مصداق تقوا، و ارتکاب گناه و معصیت و ظلم اگر به صورت دقیق و منظم باشد چنین کاری مصداق نظم است ولی مصداق تقوا نیست. گاهی موردی ممکن است مصداق تقوا باشد ولی مصداق نظم نباشد مانند اینکه کسی در زندگی، واجبات را انجام می دهد و محرمات را ترک می کند و مرتکب گناهی نمی شود. ولی کارها و عبادت های او، نظم خاصی ندارد، یک روز اول وقت، یک روز وسط وقت و روزی هم... در این مورد تقوا هست، ولی نظمی وجود ندارد و نظمی قابل ستایش است که در جهت تقوا باشد نه در مسیر معصیت و گناه و خوردن مال مردم. امام(ع) در این نامه از نهج البلاغه مطالب مهمی را کنار هم ذکر می کند و شاید سر تاکید امیرالمومنین(ع) روی این جهت باشد که نظم نقش عمده ای در موفقیت انسان در برنامه ریزی کارها و بهره برداری شایان از وسیله ها و ابزارها دارد، و در یک جمله نظم نقش مهمی در پیشرفت انسان ایفا می کند، البته سفارش حضرت امیر المومنین (ع) اختصاص به نظم ندارد، بلکه حضرت در کنار وصیت به تقوا به چند مساله دیگر از جمله نظم اشاره می کند و درباره مسائل دیگر تاکیدات بیشتری دارد، که به خلاصه آن نامه اشاره می شود: «شما را به ترس از خدا و دوری از دنیا و دشمنی با ستمگران، یاری ستمدیدگان و نظم در کارها و آشتی در میان خود سفارش می کنم. خدا را در نظر بگیرید، درباره یتیمان و همسایگان، به قرآن، نماز و جهاد در راه خدا و حج خانه خدا، بر شما باد ارتباط با همدیگر، کمک کردن و دوستی با هم، مبادا با هم قهر کنید. امر به معروف و نهی از منکر را فراموش نکنید که بدان شما بر شما تسلط می گردند، آنگاه هر چه خدا را بخوانید جواب ندهد.» در این مجال دو فایده از فواید نظم را مورد بررسی قرار می دهیم: احترام به حق و حقوق دیگران از دیگر فواید نظم و انضباط احترام به حقوق دیگران است. در پرتو نظم است که حقوق افراد مراعات می شود. انسان منضبط هرگز به خودش اجازه نمی دهد که حق و حقوق دیگران را پایمال سازد و به حقوق خود و دیگران ارج می نهد و در این باره با دقت فراوان به همه امور می نگرد که مبادا حقی از کسی ضایع شود و اسلام ارزش بسیاری بر نظم در امور می دهد و همگان را به رعایت آن دعوت و ترغیب می کند. استفاده بهینه از فرصت ها وقت از طلا هم با ارزش تر است و فرصت ها چون ابر بهاری در آسمان عمر آدمی ظاهر می گردند و به سرعت می گذرند و قابل بازگشت نیستند و آن کس که از این فرصت ها استفاده نکند جز افسوس بهره ای نخواهد داشت. پیامبر گرامی اسلام (ص) درباره استفاده از فرصت ها می فرماید: آن کس که به رویش در خیری گشوده شد، غنیمت بشمارد و از فرصت استفاده کند، زیرا نمی داند چه وقت آن در به رویش بسته می شود. انسان باید در زندگی فرصت های نیک را غنیمت بشمارد و به درستی از این فرصت های گرانبها استفاده کند که مبادا روزی دچار آه و افسوس شود که غیرممکن خواهد بود و آدمی باید خود را از کارهای بیهوده نهی کند. اگر این کار را نکند برای او زیان آور خواهد بود و تباه کردن فرصت ها و روی آوردن به کارهای بیهوده، او را در گروه زیانکاران قرار می دهد. در آیه نخست سوره عصر می خوانیم: «والعصر» سوگند به زمان یکی از معانی زمان، همان وقت است وقت و زمان چنان ارزش دارد که خداوند بدان سوگند می خورد. در آیه 79 سوره مومن می خوانیم: «و خسرنا هنا لک المبطلون» در روز قیامت، اهل باطل، زیان خواهند کرد. در آیه 58 سوره زمر می خوانیم: باید ترسید از آن روز [قیامت یا مرگ] که انسان گوید: افسوس بر من از کوتاهی هایی که در اطاعت از فرمان خدا کردم». این آیات از نعمت عمر و وقت سخن می گویند شایسته است که با سپاس عملی از این نعمت بزرگ، قدر آن را بدانیم و بدان ارج نهیم. کلام آخر وقت گوهر گران بهایی است که ارزشمندتر از آن چیزی نیست. بنابراین آن را باید شناخت و از هرچه موجب اتلاف وقت می شود مانند سرگرمی های بیهوده، پرداختن به امور بی فایده، همنشینی با دوستان ناباب و بی نظمی در کار خودداری کرد.
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]